Света Петка (Скопско): Разлика помеѓу преработките

Координати: 41°56′27″N 21°19′55″E / 41.94083° СГШ; 21.33194° ИГД / 41.94083; 21.33194
Од Википедија — слободната енциклопедија
[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
→‎Население: Исправена грешка при пишување
Ознаки: Отповикано Мобилно уредување Уредување од мобилен извршник Уредување од прилогот за Андроид
Одбиени последните 3 промени (од Ushtari1998) и ја поврати преработката 4973956 на M4r51n
Ознака: Рачно отповикување
Ред 22: Ред 22:


== Историја ==
== Историја ==
Според податоците на Васил К’нчов од 1900 година, селото имало 20 жители Ортодокси (Албанци) и 200 жители Муслимани (Албанци).<ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_40.htm Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.256]</ref>
Според податоците на Васил К’нчов од 1900 година, селото имало 20 жители христијани (Македонци) и 200 жители муслимани (Албанци).<ref>[http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_40.htm Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.256]</ref>


== Население ==
== Население ==
Ред 47: Ред 47:
=== Родови ===
=== Родови ===


Света Петка е албанско село.
Света Петка е Албанско село кое постојува од XII/ XIV Век, во Турските документи може да се најде со надпис "Isvet Petko", кој документ Датира од XV век.


Според истражувањата од 1950 година, родови во селото се следните:
Според истражувањата од 1950 година, родови во селото се следните:


* '''Доселеници:''' Абдалар (21 к.) доселени се од некое село во Горна Река. Уште подалечно потекло имаат од Албанија. Го знаат следното родословие: Меџид (жив на 45&nbsp;г. во 1950 година) Џеладин-Кадри-Емин-Абди Ќаја, кој се доселил. Тоа било во почетокот од XVIII век; ''Шопалар (20 к.)'' потекнуваат од фисот Соп во [[Албанија|северна Албанија]]; ''Аџијалар (12 к.)'' доселени се од некое село во [[Горна Река]]. Уште подалечно потекло од [[Албанија]]; ''Аљиалар (11 к.)'' доселени се од [[Мијаци|мијачкото]] село [[Жировница]] во [[Долна Река]]. Основачот на родот говорел само на Албански Јазик, и се сметаат за стари Илирци Албанци. Од Жировница се иселиле двајца блиски роднини, едниот се населил во [[Говрлево]] каде Купил ниви од селаните на Говрлево, Потоа се Преселил во селото Света Петка. Тие и сега постојат во тоа село (''Скендеровци''). Тие долго време се пазеле како блиски роднини. Го знаат следното родословие: Милаим (жив на 50&nbsp;г. во 1950 година) Селам-Бислим-Бејтула-Алил, кој се доселил околу 1810 година во [[Говрлево]], па набрзо прешол во Света Петка.<ref>{{Наведена книга|title=Слив Маркове Реке - антропогеографска проматрања|last=Трифуноски|first=Јован|publisher=Филозофски факултет|year=1958|isbn=|location=Скопје|pages=}}</ref>
* '''Доселеници:''' Абдалар (21 к.) доселени се од некое село во Горна Река. Уште подалечно потекло имаат од Албанија. Го знаат следното родословие: Меџид (жив на 45&nbsp;г. во 1950 година) Џеладин-Кадри-Емин-Абди Ќаја, кој се доселил. Тоа било во почетокот од XVIII век; ''Шопалар (20 к.)'' потекнуваат од фисот Соп во [[Албанија|северна Албанија]]; ''Аџијалар (12 к.)'' доселени се од некое село во [[Горна Река]]. Уште подалечно потекло од [[Албанија]]; ''Аљиалар (11 к.)'' доселени се од [[Мијаци|мијачкото]] село [[Жировница]] во [[Долна Река]]. Основачот на родот говорел само македонски, но мешајќи се со Албанците сега во овој род се говори албански, и се сметаат за Албанци. Од Жировница се иселиле двајца блиски роднини, едниот се населил во [[Говрлево]] каде прешол во православие. Тие и сега постојат во тоа село (''Скендеровци''). Тие долго време се пазеле како блиски роднини. Го знаат следното родословие: Милаим (жив на 50&nbsp;г. во 1950 година) Селам-Бислим-Бејтула-Алил, кој се доселил околу 1810 година во [[Говрлево]], па набрзо прешол во Света Петка.<ref>{{Наведена книга|title=Слив Маркове Реке - антропогеографска проматрања|last=Трифуноски|first=Јован|publisher=Филозофски факултет|year=1958|isbn=|location=Скопје|pages=}}</ref>
<!-- == Стопанство ==
<!-- == Стопанство ==
== Општествени институции ==
== Општествени институции ==

Преработка од 20:09, 23 октомври 2023

Оваа статија се однесува на селото Света Петка во општина Сопиште. За светицата со исто име, видете Света Петка.
Света Петка
Света Петка во рамките на Македонија
Света Петка
Местоположба на Света Петка во Македонија
Света Петка на карта

Карта

Координати 41°56′27″N 21°19′55″E / 41.94083° СГШ; 21.33194° ИГД / 41.94083; 21.33194
Општина  Сопиште
Население 747 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 25128
Надм. вис. 587 м
Света Петка на општинската карта

Атарот на Света Петка во рамките на општината
Света Петка на Ризницата

Света Петка — село во Општина Сопиште. Според пописот од 2002 година, селото имало население од 712 жители.

Географија и местоположба

Селото е дел од областа Каршијак и се наоѓа во јужното подножје на Водно.

Историја

Според податоците на Васил К’нчов од 1900 година, селото имало 20 жители христијани (Македонци) и 200 жители муслимани (Албанци).[2]

Население

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948450—    
1953503+11.8%
1961460−8.5%
1971519+12.8%
1981590+13.7%
ГодинаНас.±%
19910−100.0%
1994632—    
2002712+12.7%
2021747+4.9%

Според пописот од 2002 година, селото имало население од 712 жители, од кои 701 Албанец и 11 останати.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 747 жители, од кои 701 Албанец и 46 лица без податоци.[3]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 220 450 503 460 519 590 0 632 712 747
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]

Родови

Света Петка е албанско село.

Според истражувањата од 1950 година, родови во селото се следните:

  • Доселеници: Абдалар (21 к.) доселени се од некое село во Горна Река. Уште подалечно потекло имаат од Албанија. Го знаат следното родословие: Меџид (жив на 45 г. во 1950 година) Џеладин-Кадри-Емин-Абди Ќаја, кој се доселил. Тоа било во почетокот од XVIII век; Шопалар (20 к.) потекнуваат од фисот Соп во северна Албанија; Аџијалар (12 к.) доселени се од некое село во Горна Река. Уште подалечно потекло од Албанија; Аљиалар (11 к.) доселени се од мијачкото село Жировница во Долна Река. Основачот на родот говорел само македонски, но мешајќи се со Албанците сега во овој род се говори албански, и се сметаат за Албанци. Од Жировница се иселиле двајца блиски роднини, едниот се населил во Говрлево каде прешол во православие. Тие и сега постојат во тоа село (Скендеровци). Тие долго време се пазеле како блиски роднини. Го знаат следното родословие: Милаим (жив на 50 г. во 1950 година) Селам-Бислим-Бејтула-Алил, кој се доселил околу 1810 година во Говрлево, па набрзо прешол во Света Петка.[8]

Културни и природни знаменитости

Археолошки наоѓалишта[9]
  • Рамниште — населба и некропола од средниот век

Поврзано

Наводи

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.256
  3. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  4. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  5. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  6. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  7. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  8. Трифуноски, Јован (1958). Слив Маркове Реке - антропогеографска проматрања. Скопје: Филозофски факултет.
  9. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. стр. 382, Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069

Надворешни врски