Барово (Скопско)
Барово | |
Координати 41°56′43″N 21°20′38″E / 41.94528°N 21.34389°E | |
Општина | ![]() |
Население | 24 жит. (поп. 2021)[1]
|
Шифра на КО | 25008 |
Надм. вис. | 574 м |
![]() |
Барово — село во Општина Сопиште, во околината на градот Скопје.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Населбата се наоѓа во западниот дел на Скопската Котлина, на северозападната падина на Водно, над реката Треска, и припаѓа на Општината Сопиште. Селото е ридско, на надморска височина нешто над 600 метри. Од централното место Скопје населбата е оддалечена 17 км.
Историја
[уреди | уреди извор]Во XIX век, селото е дел од нахијата Каршијак во Скопската каза во Отоманското Царство.
Стопанство
[уреди | уреди извор]Атарот е мал и зафаќа простор од 2,4 км2. На пасиштата отпаѓаат 159,8 ха, на шумите 59,3 ха, а обработливото земјиште 44,5 ха, така што во врска со ваквата аграрна структура, селото не е многу развиено.[2]
Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото било мешано со христијанско и муслиманско население, каде имало 12 христијански и 10 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 49 мажи христијани[3], со 4 новороденчиња и 51 мажи муслимани[4] со 4 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 216 жители.
Стефан Верковиќ во 1857 година го забележува со 314 жители.[5]
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Барово живееле 140 жители, од кои 105 Македонци[6] и 35 Албанци[7].[8]“) Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Барово имало 128 Македонци[6], под врховенството на Бугарската егзархија.
После Втората балканска војна, 1913 г. селото влегува во границите на Србија, како дел од Општина Говрлево и има 417 жители, заедно со Чифлик Барово.[9]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 150 Македонци и 300 други жители.[10]
Барово е мала населба којашто е во фаза на наполно раселување. Во 1961 година селото броело 87 жители, а во 1994 година само 21 жители, од кои 11 Албанци, а 10 жители Македонци.
Според пописот од 2002 година, селото имало 23 жители, од кои: 9 Македонци, 13 Албанци и 1 Србин.[11]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 24 жители, сите Албанци.
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[12]
Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | Вкупно |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | 100 |
1953 | 79 | 4 | 13 | — | — | — | ... | — | 96 |
1961 | 79 | 4 | 4 | ... | ... | — | ... | — | 87 |
1971 | 30 | 14 | — | — | ... | — | ... | — | 44 |
1981 | 26 | 11 | — | — | — | — | ... | — | 37 |
1991 | 6 | — | — | — | — | — | ... | — | 6 |
1994 | 10 | 11 | — | — | — | — | ... | — | 21 |
2002 | 9 | 13 | — | — | — | 1 | — | — | 23 |
2021 | — | 24 | — | — | — | — | — | — | 24 |
Родови
[уреди | уреди извор]Барово било македонско-албанско село.
Според истражувањата од 1950 година. Родови во селото биле:[13]
Македонски:
- Доселеници: Тодоровци (6 к.), Гроздановци (2 к.), Ивановци (1 к.), Мачингаровци (2 к.) и Таневци (2 к.) доселени се пред 269 години од сега раселеното село Сакум Село на Мокра Планина. Од сите родови има иселеници на полно места, како: Скопје (пет семејства), Петровец (три семејства), Долно Соње (две семејства) и во Маркова Сушица (тринаесет семејства).
Албански:
- Доселеници: Камберовци (2 к.) доселени се од Долен Дебар во Албанија. Од старото место се иселиле двајца браќа, едниот се населил во Зелениково, а другиот во Барово (Камбер). Во овој род го знаат следното родословие: Демир (жив на 80 г. во 1950 година) Беќир-Камбер, кој се доселил во селото. До 1944 година овој род бил поголем, но се смалил поради иселување во Скопје.
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Цркви
- Археолошки наоѓалишта
- Барово — осамени наоди од римско време
- Градиште — градиште од доцноантичко време високо над селото
- Св. Атанасија — некропола од римско време
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија. Скопје: Патрија. стр. 20.
- ↑ Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на христијанското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2021.
- ↑ Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на муслиманското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2020.
- ↑ Верковиќ, Стефан (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи. Санкт Петербург.
- ↑ 6,0 6,1 Македонците биле забележани како Бугари.
- ↑ Албанците биле забележани како Арнаути.
- ↑ Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900
- ↑ Речник на местата во ослободената област Стара Србија по службени податоци. Белград: Мил. Ант. Вујиќ. 1914.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.[мртва врска]
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1958). Слив Маркове Реке. Филозофски факултет.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Сателитска снимка на Барово на Карти на Гугл
|