Елово
| Елово | |
| |
  Елово Местоположба на Елово во Македонија
Елово на карта
| |
| Координати 41°50′29″N 21°22′14″E / 41.84139° СГШ; 21.37056° ИГД | |
| Општина |  Студеничани
|
| Население | 198 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 25047 |
| Надм. вис. | 878 м |
|
Елово на општинската карта  Атарот на Елово во рамките на општината | |
 Елово на Ризницата
| |
Елово — село во Општина Студеничани, во областа Торбешија, во околината на град Скопје. Според пописот од 2002 година, селото имало население од 265 жители.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во областа Торбешија, на западните падини на Караџица. Тоа е на 18 км растојание во воздушна линија од Скопје.
Бела Црква[уреди | уреди извор]
.jpg)
Маалото Бела Црква е вон самото Елово и се наоѓа на север, на 2 км во воздушна линија од главното населено место. Маалото се состои од десетина куќи.
Историја[уреди | уреди извор]
.jpg)
Во XIX век, селото е дел од нахијата Каршијак во Скопската каза во Отоманското Царство.
Според опширните османлиски дефтери за населението на Скопската Каза од 1832/33 година, селото е заведено под името Ехлово и било муслиманско, со 32 муслимански домаќинства. На овој попис биле забележани 120 мажи муслимани, со 16 новороденчиња. Се проценува дека селото во тој период имало 272 жители.[2]
Стефан Верковиќ во 1857 го бележи со 94 жители.[3]
Меѓутоа, според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Евлово имало 450 жители, од кои сите биле Македонци-муслимани.[4][5] Ова е веројатно единствениот исправен податок, за што сведочи фактот што населението уште од почеток до денес говорело македонски.
Според Леонард Шулце Јена, селото во 1927 година било населено со Албанци.[6] Истото го тврди и Афанасиј Селишчев во 1929 година.[7]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија во 1931 година, селото имало 750 Македонци.[8]
Според податоците од 2002 година, во селото имало 265 жители, од кои 247 Турци, 13 Албанци, 1 Македонец и 4 други.
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 198 жители, од кои 1 Албанец, 98 Турци и 99 лица без податоци.[9]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 450 | — | 902 | 876 | 436 | 117 | 173 | 233 | 212 | 265 | 198 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[10]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[11]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[12]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]
Родови[уреди | уреди извор]
Елово е торбешко село. Според истражувањата од 1950 година родови во селото се:
- Доселеници: Шабановци (7 к.), Баовци (9 к.), Рамановци (10 к.), Рашитовци (8 к.), Аметовци (6 к.), Селимовци (9 к.), Селмановци (8 к.), Џаферовци (3 к.), Имеровци (7 к.) Ѓуловци (14 к.), Орлевци (2 к.), Шабановци (7 к.), Абдијовци (2 к.), Ејуповци (3 к.), Таировци (10 к.), Зендовци (4 к.), Џаферовци (5 к.), Фејзовци (2 к.), Ибраимовци (2 к.), Алиловци или Ѓулафковци (6 к.), Јашаровци (1 к.), Амет-Фета (2 к.), Мемедовци (3 к.), Арифовци (4 к.), Ќеримовци (7 к.), Исовци (1 к.), Еминовци (2 к.) и Салиовци (2 к.) сите се доселени од мијачките-торбешки села во Долна Река во текот на XVIII век; Корчовци (4 к.) се викаат и Даутовци. Доселени се од околината на Корча во Албанија. Зборувале на македонски уште кога дошле. Го знаат следното родословие: Љазим (жив на 22 г. во 1950 година) Мемет-Ибраим-Мемет-Даут, кој се доселил.[14]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
До 1950 година од селото се иселиле 15 семејства во Скопје, и 20 семејства во Турција. Иселеници имало и во населбата Бутел (Мемедовци).[14]
Личности[уреди | уреди извор]
- Фејзо Џеладиновски (* 1981 - † 2001), македонски бранител, приправник во АРМ
Општествени установи[уреди | уреди извор]
.jpg)
- Основно училиште
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
.jpg)
- Џамии
- Џамија - селската џамија
- Останато
- Метова Чека - ловечко чекалиште за дивеч, кое се наоѓа до патот кон Црн Врв
Галерија[уреди | уреди извор]
-
Сред село -
Стара куќа -
Стара куќа -
Училиштето -
Училиштето -
Сред Бела Црква -
Дворје во Бела Црква -
Најстарата куќа во Бела Црква -
Плевна во Бела Црква -
Метова Чека -
Панорама од исток
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Османлиски документи за историјата на Македонија - пописи од XIX век на муслиманското население - Скопски Санџак, каза Скопје. Скопје: д-р Емил Крстески. 2020.
- ↑ Верковиќ, Стефан (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи. Санкт Петербург.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 209. ISBN 954430424X.
- ↑ Leonhard Schultze Jena. "Makedonien, Landschafts- und Kulturbilder", Jena, G. Fischer, 1927
- ↑ Афанасий Селищев. „Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии“. - София, 1929.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 14,0 14,1 Трифуноски, Јован (1958). Слив Маркове Реке. Скопје: Филозофски факултет.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Сателитска снимка на Елово на Карти на Гугл
 | Оваа статија за место во Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
| ||||||||||||||||
