Делисинци

Од Википедија — слободната енциклопедија
Делисинци
Делисинци во рамките на Македонија
Делисинци
Местоположба на Делисинци во Македонија
Делисинци на карта

Карта

Координати 41°46′54″N 21°59′44″E / 41.78167° СГШ; 21.99556° ИГД / 41.78167; 21.99556Координати: 41°46′54″N 21°59′44″E / 41.78167° СГШ; 21.99556° ИГД / 41.78167; 21.99556
Регион  Вардарски
Општина Општина Свети Николе
Област Овче Поле
Население 2 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 24009
Надм. вис. 567 м
Делисинци на општинската карта

Атарот на Делисинци во рамките на општината

Делисинци — село во Општина Свети Николе, во областа Овче Поле, во околината на градот Свети Николе.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Историја[уреди | уреди извор]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948154—    
1953162+5.2%
1961196+21.0%
197173−62.8%
19818−89.0%
ГодинаНас.±%
19914−50.0%
19941−75.0%
20029+800.0%
20212−77.8%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Делисинци имало 90 жители, сите Македонци.[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Делисинци имало 88 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија.[3]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 25 до 50 Македонци.[4]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 9 жители, сите Власи.[5]

Според последниот попис на населението на Македонија од 2021 година, селото има 2 жители, сите Власи.

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[6]

Година Македонци Албанци Турци Роми Власи Срби Бошњаци Ост. Вкупно
1948 154
1953 162 ... 162
1961 44 10 ... ... ... 142 196
1971 15 ... ... 58 73
1981 4 4 ... 8
1991 4 4
1994 1 1
2002 9 9
2021 2 2

Родови[уреди | уреди извор]

Делисинци е влашко село, а порано било и македонско.

Според истражувањата од 1958 година родови во селото биле:

  • Македонски: Опутарци (4 к.) најстар род во селото, овде живеат од турско време, подалечното потекло им е непознато; Ристо Коле (3 к.), Пане Риба (1 к.), Дане Ване (2 к.), Лазаровци (1 к.) и Ване Даче (1 к.) сите се доселени после Првата светска војна од селото Богословец.
  • Влашки: Гудо (1 к.), Мишо (2 к.), Костовци (1 к.), Штерјо (1 к.), Димовци (1 к.), Атанасовци (1 к.), Ѓоргевци (1 к.) и Костовци 2 (1 к.) првиот род е доселен од селото Ново Село (Велешко), вториот род е доселен од Оморани, третиот, четвртиот и петтиот од Степанци, шестиот е доселен од селото Јакимово, седмиот од Лепопелци, а осмиот од Бучиште. Сите родови се доселени во периодот 1956-57 година.[7]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Селото е опфатено во избирачкото место бр. 1701 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште во Амзабегово. Во избирачко место се опфатени населените места: Делисинци Амзабегово и Богословец.[8]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 395 гласачи.[9]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Археолошки наоѓалишта[10]

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Од Македонците се знае за следните иселеници. Петреви во 1918 година се иселиле во селото Сарамзалино. Орданови во 1935 година се иселиле во Ѓуземелци. Во периодот од 1956/57 година од селото се иселиле 9 семејства во Скопје (7 семејства), Штип (1 семејство) и во Велес (1 семејство). Тие иселеници биле доселени после Првата светска војна од селото Богословец.[7]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 233. ISBN 954430424X.
  3. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 134 – 135.
  4. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  5. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  6. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
  7. 7,0 7,1 Трифуноски, Јован (1961). Овчеполска Котлина.
  8. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  9. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  10. Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 348-349. ISBN 9989-649-28-6.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]