Стрезовце
| Стрезовце | |
_03.jpg)
Влезот во село Стрезовце | |
  Стрезовце Местоположба на Стрезовце во Македонија
Стрезовце на интерактивна карта
| |
| Координати 42°08′48″N 21°53′21″E / 42.14667° СГШ; 21.88917° ИГДКоординати: 42°08′48″N 21°53′21″E / 42.14667° СГШ; 21.88917° ИГД | |
| Регион |  Североисточен
|
| Општина |  Старо Нагоричане
|
| Област | Козјачија |
| Население | 54 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 1304 |
| Повик. бр. | 031 |
| Шифра на КО | 17096 |
|
Стрезовце на општинската карта  Атарот на Стрезовце во рамките на општината | |
 Стрезовце на Ризницата
| |
Стрезовце или Стрезовци — село во Општина Старо Нагоричане, во областа Козјачија, во околината на градот Куманово.
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според пописот од 2002 година, во селото Стрезовце имало 117 жители, од кои 115 Македонци и 2 Срби.[2]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 54 жители, од кои 42 Македонци и 12 лица без податоци.[3]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 285 | 300 | 561 | 645 | 635 | 493 | 302 | 156 | 136 | 117 | 54 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Родови[уреди | уреди извор]
Стрезовце е македонско село.
Според истражувањата од 1971 година родови во селото се:
- Стари родови со непознато потекло: Велковци (10 к.), Стефановци (8 к.), Шуклинци (5 к.), Терзинци (3 к.) и Зајци (2 к.)
- Доселеници со познато потекло: Шарковчанци (10 к.) доселени се од некое село на Шар Планина; Попинци (5 к.) доселени се од некое село во околината на Ниш, го знаат следното родословие: Славко (жив на 50 г. во 1971 година) Цветан-Кипријан-Стојан, кој се доселил во селото; Дедо-Илијини (5 к.) доселени се од селото Коњух; Живуша (10 к.) и Дејловчани (5 к.) доселени се од селото Дејловце; Зајачка Дупка (3 к.) и Чифличани (5 к.) доселени се од селото Огут.[8]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Верски објекти
- Црква „Св. Никола“ од 1606 г. прпгласена за културно наследство на Македонија[9]
- Црква „Св. Прохор Пчински“ на растојание од селото
- Параклис „Св. Петка“ по главниот пат
- Археолошки наоѓалишта
Личности[уреди | уреди извор]
- Горазд Европски (1936 - 2020) — митрополит на МПЦ - ОА
- Марјан Димитријевски (р. 1954) — историчар
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Како и од другите села, така и од ова село голем дел од населението се има иселено. Младенови се иселиле во селото Макреш. Менкини целосно се иселиле во Куманово.[8]
Посилен бран на иселување започнал после 1960 година и водел воглавно кон најблиските градови.
Галерија[уреди | уреди извор]
Поглед на црквата „Св. Прохор Пчински“ во Стрезовце
Поглед на селото
Поглед на селото
Поглед на селото
Поглед на селото
_01.jpg)
_02.jpg)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 26 март 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 8,0 8,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.
- ↑ Список на заштитени добра. Состојба до 31.12.2012. Скопје: Управа за заштита на културното наследство.
- ↑ Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. II. Скопје: Македонска академиjа на науките и уметностите. стр. 223. ISBN 9989649286.
