Коинце
Коинце | |
Координати 42°15′2″N 21°51′32″E / 42.25056°N 21.85889°E | |
Регион | Североисточен |
Општина | Старо Нагоричане |
Област | Средорек |
Население | 56 жит. (поп. 2021)[1]
|
Пошт. бр. | 1302 |
Повик. бр. | 031 |
Шифра на КО | 17047 |
Надм. вис. | 440 м |
Коинце на општинската карта Атарот на Коинце во рамките на општината | |
Коинце на Ризницата |
Коинце — село во Општина Старо Нагоричане, во областа Средорек, во околината на градот Куманово.
Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 300 Македонци.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Коинце имало 70 жители, сите Македонци.[3]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 56 жители, од кои 49 Македонци, 1 Србин и 6 лица без податоци.[4]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 180 | 200 | 269 | 287 | 266 | 230 | 160 | 105 | 86 | 70 | 56 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[5]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[6]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[8]
Родови
[уреди | уреди извор]Коинце е македонско село.
Според истражувањата од 1970 година, родови во селото се:
- Доселеници: Стошинци (16 к.), Лингурци (4 к.), Дешини (2 к.), Ибишовци (4 к.), Карадаци (3 к.), Бошковци (2 к.) и Пржинци (4 к.) потекнуваат од ист предок, тројца браќа. И доселени се од некое место во моравска Србија. Во еден од родовите се знае следното родословие: Трајан (жив на 65 г. во 1970 година) Карафил-Стефан-Станко, за понатамошните предци не знаат како се викале.[9]
Иселеништво
[уреди | уреди извор]Постари иселеници од селото се. Миљинци иселени се во Пелинце. Долинци иселеници се во селото Облавце. После Втората светска војна иселување имало кон Куманово (преку 15 семејства), Скопје (преку 3 семејства) и во Глогоњ кај Панчево (околу 5 семејства).[9]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 20 март 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 9,0 9,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска Област. Скопје: Универзитетска Печатница.