Коинце
| Коинце | |
  Коинце Местоположба на Коинце во Македонија
Коинце на интерактивна карта
| |
| Координати 42°15′2″N 21°51′32″E / 42.25056° СГШ; 21.85889° ИГДКоординати: 42°15′2″N 21°51′32″E / 42.25056° СГШ; 21.85889° ИГД | |
| Регион |  Североисточен
|
| Општина |  Старо Нагоричане
|
| Област | Средорек |
| Население | 56 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 1302 |
| Повик. бр. | 031 |
| Шифра на КО | 17047 |
| Надм. вис. | 440 м |
|
Коинце на општинската карта  Атарот на Коинце во рамките на општината | |
 Коинце на Ризницата
| |
Коинце — село во Општина Старо Нагоричане, во областа Средорек, во околината на градот Куманово.
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според пописот од 2002 година, во селото Коинце имало 70 жители, сите Македонци.[2]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 56 жители, од кои 49 Македонци, 1 Србин и 6 лица без податоци.[3]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 180 | 200 | 269 | 287 | 266 | 230 | 160 | 105 | 86 | 70 | 56 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Родови[уреди | уреди извор]
Коинце е македонско село.
Според истражувањата од 1970 година, родови во селото се:
- Доселеници: Стошинци (16 к.), Лингурци (4 к.), Дешини (2 к.), Ибишовци (4 к.), Карадаци (3 к.), Бошковци (2 к.) и Пржинци (4 к.) потекнуваат од ист предок, тројца браќа. И доселени се од некое место во моравска Србија. Во еден од родовите се знае следното родословие: Трајан (жив на 65 г. во 1970 година) Карафил-Стефан-Станко, за понатамошните предци не знаат како се викале.[8]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Постари иселеници од селото се. Миљинци иселени се во Пелинце. Долинци иселеници се во селото Облавце. После Втората светска војна иселување имало кон Куманово (преку 15 семејства), Скопје (преку 3 семејства) и во Глогоњ кај Панчево (околу 5 семејства).[8]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 20 март 2017.
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 8,0 8,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска Област. Скопје: Универзитетска Печатница.
