Горно Лакочереј

**Горно Лакочереј**
	Горно Лакочереј
	Горно Лакочереј Местоположба на Горно Лакочереј во Македонија Горно Лакочереј на карта
	Координати 41°10′6″N 20°48′18″E / 41.16833° СГШ; 20.80500° ИГД
Општина	Охрид
Население	446 жит.; (поп. 2021)
Шифра на КО	19013, 19513
Надм. вис.	722 м
	Горно Лакочереј на општинската карта ; Атарот на Горно Лакочереј во рамките на општината
	Горно Лакочереј на Ризницата

Горно Лакочереј — село во Општина Охрид, во околината на градот Охрид.

Географија и местоположба

Селото Горно Лакочереј е сместено во Охридската Котлина, 9 километри северно од градот Охрид. Ова село е претежно ридско - котлинско во кое селаните главно се занимаваат со земјоделство, сточарство и лозарство.

Историја

Стопанство

Население

Население во минатото

Година	Нас.	±%
1948	389	—
1953	462	+18.8%
1961	595	+28.8%
1971	663	+11.4%
1981	779	+17.5%

Година	Нас.	±%
1991	869	+11.6%
1994	582	−33.0%
2002	515	−11.5%
2021	446	−13.4%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Горно Лакочереј живееле 130 жители, сите Македонци.^[2] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Горно Лакочереј имало 120 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.^[3]

На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Горно Лакочереј е претставено како чисто македонско село во Охридската каза на Битолскиот санџак со 15 куќи.^[4]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 200 Македонци.^[5]

Горно Лакочереј е средно по големина село, но со намалување на бројот на населението. Така, во 1961 година броело 595 жители, а во 1994 година 582 жители, од кои 566 биле Македонци, 2 Албанци, 4 Срби и 10 други.

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото имало 515 жители, од кои 511 Македонци, 1 Албанец, 2 Срби и 1 останат.

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 446 жители, од кои 431 Македонец, 1 Влав, 1 останат и 13 лица без податоци.^[6]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002	2021
Население	130	120	389	462	595	663	779	869	582	515	446

Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.^[7]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.^[8]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[9]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.^[10]

Родови

Селото Горно Лакочереј отсекогаш било македонско православно село, во селото има 4 родови и сите се доселенички.^[11]

Родови во Горно Лакочереј се:

Јосмовци (70 куќи) потекнуваат од предокот Никола Јосмо кој дошол во селото во XIX век заедно со неговите синови од селото Велестово. Познат е Димитри кој подоцна бил убиен од некој турчин, (по него најголемиот дел од Јосмовци го имаат презимето Димитриески). Димитри имал тројца синови: Јован (Јованче, Јонче), Сарафин и Симон Споменатиот Јован имал шест синови и пет ќерки. Од родот Јосмовци денес во селото се: Јосмовци, Сарафиновци, Симоновци, Иловци (Недески), Спировци, Стојаноски, Николоски и др.
Дировци (20 куќи) доселени се од селото Вапила, таму припаѓале на родот Шандаковци;
Тодоровци (10 куќи) доселени се од селото Куратица
Шетковци (10 куќи) се доселеници со непознато место на старина.
Стевовци (5 к.) доселени се од селото Вапила. Таму припаѓале на родот Милевци.
Нечковци (5 к.) доселени се од селото Сирула.
Анѓеловци (3 к.) доселени се од селото Велестово.
Славевци (4 к.) доселени се од селото Речица.
Целевци (2 к.) доселени се од селото Опеница.
Расинци (1 к.) доселени се од селото Расино.

Според истражувањата на Бранислав Русиќ од крајот на 1940-тите, родови во селото биле:

Доселеници: Анѓелевци или Брбаровци (2 к.) и Стојановци или Ристовци (3 к.) доселени се однекаде; Шетковци (3 к.) доселени се од некое село во Дебрца; Јосмовци (15 к.) доселени се на почетокот од XIX век од селото Велестово; Ѓузеловци (4 к.) доселени се околу 1860 година од Куратица или Вапила; Кузмановци (2 к.) доселени се околу 1870 година од селото Вапила. Таму припаѓале на Климовци; Апостоловци (1 к.) доселени се околу 1878 година од селото Лешани во Дебрца; Речковци (2 к.) доселени се од селото Речица; Черкезовци (1 к.) доселени се од селото Косел; Бузевци (1 к.) доселени се во 1890 година од селото Велгошти; Ѓомлезаровци (1 к.) по потекло се од селото Сирула. А оделе од чифлик на чифлик; Пршковци или Анѓеловци (1 к.) доселени се во 1903 година од селото Куратица; Дировци (4 к.) доселени се во 1912 година од селото Вапила; Дојчиновци (1 к.) доселени се во 1919 година од селото Сирула; Миленковци (1 к.) доселени се во 1927 година од селото Плаќе; Опрашковци (2 к.) доселени се во 1927 година од селото Велестово; Мерковци (1 к.) доселени се во 1927 година од селото Сирула; Димовци (1 к.) доселени се во 1932 година од селото Долно Лакочереј; Маленковци (1 к.) доселени се во 1930 година од Охрид; Матевци (1 к.) доселени се од селото Плаќе; Опутовци или Василевци (1 к.) доселени се во 1937 година од селото Опеница; Деспотовци (1 к.) доселени се од селото Завој; Ѓоревци (1 к.) доселени се од селото Плаќе; Пешликовци (1 к.); Шилевци (1 к.) доселени се во 1947 година од селото Опеница.^[12]

Стара куќа во јужниот дел на селото
Стара куќа во јужниот дел на селото
Стара куќа во јужниот дел на селото
Стара градба во средишниот дел на селото
Стара куќа во средишниот дел на селото
Куќа во средишниот дел на селото
Стара куќа во средишниот дел на селото
Стара куќа во источниот дел на селото
Стара куќа во источниот дел на селото
Куќа во средишниот дел на селото
Куќа во средишниот дел на селото

Општествени установи

Самоуправа и политика

Културни и природни знаменитости

Верски градби^[13]

Лакочерејски манастир - манастир кој се наоѓа северозападно од селото;
Црква „Вознесение Христово“ - главната и единствената црква на Горнолакочерејскиот манастир;
Црква „Св. Никола“ - изградена на темели на црква од XIX век и осветена на 4 јуни 1995 година;
Црква „Св. Атанасиј“ - изградена во 1963 година;
Црква „Св. Илија“ - најновата селска црква. Почната да се гради во мај 2012 година;^[14]
Црква „Св. Јован Крстител“ - камен темелник удрен во 2006 година;

Споменици

Споменик на паднатите борци на НОБ

Археолошки наоѓалишта

Горица — населба и некропола од римското време;
Полица — средновековна населба;
Салоко Ливада — средновековна некропола;
Ќерија - Долчиња — населба од доцноантичкото време;

Останато

Опеничка Река - река која тече источно од селото
Сончев рид - културно природна знаменитост која се наоѓа во непосредна близина на ова село.

Редовни настани

Личности

Култура и спорт

Иселеништво

Галерија

Западниот дел на селото.
Западниот дел на селото.
Средишниот дел на селото
Средишниот дел на селото
Игралиштето во средишниот дел на селото
Спортскиот терен во средишниот дел на селото
Средишниот дел на селото
Средишниот дел на селото
Патот кој води до Лакочерејскиот манастир
Чешма во близина на црквата „Св. Илија“
Шума во близина на Лакочерејскиот манастир
Источниот дел на селото

Наводи

↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
↑ Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 252.
↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.162-163.
↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 29.
↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
↑ Ф., Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. Српска академија наука и уметности. ISBN 8670251582. OCLC 27418468.
↑ Русиќ, Бранислав. Охридско Поле. Архивски фонд на МАНУ АЕ 87/1.
↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
↑ „Во Лакочереј ќе се гради црква Св. Илија“. Лихнид. 1 мај 2012. Посетено на 2013-03-21.^{[мртва врска]}

Надворешни врски

Горно Лакочереј на Ризницата

[Попис2021-1] „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.

[:1-2] Кѫнчовъ, Василъ. Македония. Етнография и статистика. София, Българското книжовно дружество, 1900. ISBN 954430424X. с. 252.

[:0-3] D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р.162-163.

[4] Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 29.

[5] „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.

[6] „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“

[К’нчов-7] К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900

[Бранков-8] Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.

[макстат-9] „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.

[макстат2-10] „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.

[11] Ф., Трифуноски, Јован (1992). Охридско-струшка област : антропогеографска проучавања. Српска академија наука и уметности. ISBN 8670251582. OCLC 27418468.

[12] Русиќ, Бранислав. Охридско Поле. Архивски фонд на МАНУ АЕ 87/1.

[13] Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

[14] „Во Лакочереј ќе се гради црква Св. Илија“. Лихнид. 1 мај 2012. Посетено на 2013-03-21.^{[мртва врска]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]


Горно Лакочереј

Горно Лакочереј Местоположба на Горно Лакочереј во Македонија Горно Лакочереј на карта
Координати 41°10′6″N 20°48′18″E / 41.16833° СГШ; 20.80500° ИГД / 41.16833; 20.80500
Општина	Охрид
Население	446 жит. (поп. 2021)^[1]
Шифра на КО	19013, 19513
Надм. вис.	722 м

Горно Лакочереј на општинската карта Атарот на Горно Лакочереј во рамките на општината
Горно Лакочереј на Ризницата