Доминик Тим

Од Википедија — слободната енциклопедија
Доминик Тим
Thiem RG18 (25) (42260263644).jpg
Земја Австрија
Место на живеењеЛихтенверт, Австрија
Роден на3 септември 1993 (1993-09-03) (29 г.)
Роден воВинер Нојштат, Австрија
СпортTennis pictogram.svg Тенис
Висина&100000000000001850000001,85 м
Професионалец2011-
Игра со• десна рака
• еднорачен бекхенд
Тренер(и)Николас Масу (2019–)
Заработка$ 28,861,766
Поединечно
Победи-порази309–166
Титули17
Највисок пласманБр. 3 (2 март 2020)
Моментално местоБр. 39 (7 февруари 2022)
Резултати на Гренд Слемови
Австралијан ОпенФ (2020)
Ролан ГаросФ (2018, 2019)
Вимблдон4К (2017)
УС ОпенП (2020)
Во двојки
Победи-порази39–72
Титули0
Највисок пласманБр. 67 (7 октомври 2019)
Моментално местоБр. 228 (7 февруари 2022)
Резултати на Гренд Слемови
Австралијан Опен2К (2016)
Ролан Гарос1К (2014, 2015, 2016)
Вимблдон2К (2014)
УС Опен2К (2014)
Ажурирано на: 7 февруари 2022.

Доминик Тим (роден на 3 септември 1993 г.) — австриски професионален тенисер.

Тој бил светски бр. 3 играч според Асоцијацијата на тениските професионалци (АТП) во март 2020 година, што е негов најдобар пласман во кариерата. Тој е вториот најдобро рангиран австриски тенисер во историјата, веднаш по поранешниот светски бр. 1, Томас Мустер. Во кариерата, Тим има освоено 17 АТП титули во поединечна конкуренција, вклучувајќи ја гренд слем титулата на Отвореното првенство на САД 2020 каде во финалето со пресврт го победил Александар Зверев. Со оваа победа, Тим станал првиот тенисер роден во 1990-те кој освоил гренд слем титула, како и првиот австриец со победа на Отвореното првенство на САД. Тој претходно трипати бил гренд слем финалист, губејќи од Рафаел Надал на Отвореното првенство на Франција 2018 и 2019, и од Новак Ѓоковиќ на Отвореното првенство на Австралија 2020. Тим исто така бил финалист на АТП завршниот Мастерс во 2019 и 2020 година, каде во финалните натпревари бил поразен од Стефанос Циципас и Данил Медведев.

Како јуниор, Тим бил бр. 2 играч во светот и бил финалист на јуниорскиот турнир од Отвореното првенство на Франција во 2011 година и го освоил престижниот јуниорски турнир Оринџ Бол. Како професионалец, во 2014 година, тој за прв пат влегол во најдобрите 100 играчи во светот. Тим ја освоил својата прва АТП титула во 2015 година, и тоа на Отвореното првенство на Ница во Франција. Следната година тој стигнал до своето прво гренд слем полуфинале на Отвореното првенство на Франција 2016 и за прв пат во кариерата се пласирал во најдобрите 10 играчи во светот. На Мастерсот во Индијан Велс во 2019 година, Тим ја освоил својата прва АТП Мастерс 1000 титула, победувајќи го Роџер Федерер во финалето.

Тим практикува агресивен стил на игра, постојано удирајќи силно со својот форхенд и еднорачен бекхенд. Неговите сервиси достигнуваат брзина до 233 км/ч. Иако игра главно од основната линија, со назначувањето на Николас Масу за негов тренер во 2019 година, тој додал разновидност во ударите и започнал многу повеќе да практикува игра на мрежа. Во 2020 година тој бил прогласен за австриски спортист на годината.

Кариера[уреди | уреди извор]

Јуниор[уреди | уреди извор]

Во јуниорските денови, најдобар резултат на Тим бил пласманот во финалето на јуниорскиот турнир од Отвореното првенство на Франција 2011 во кое загубил од Бјорн Фратанџело во три сета.[1] Тим ја завршил јуниорската кариера освојувајќи ги трите последни турнири на кои настапил, од кои последниот бил престижниот Оринџ Бол. Тој се искачил на 2. место на јуниорската ранг листа во јануари 2011 година.[2]

Поединечно
Турнир 2010 2011
Јуниорски Гренд слем турнири
Отворено првенство на Австралија A 2К
Отворено првенство на Франција 1К Ф
Вимблдон 1К 3К
Отворено првенство на САД 1К 1К

Двојки
Турнир 2010 2011
Јуниорски Гренд слем турнири
Отворено првенство на Австралија A ЧФ
Отворено првенство на Франција 1К 1К
Вимблдон 1К 1К
Отворено првенство на САД 2К ПФ

Јуниорски Гренд слем финалиња
Исход Бр. Датум Гренд слем Подлога Противник Резултат
Финалист 1. 5 јуни 2011 Отвореното првенство на Франција Земја САД Бјорн Фратанџело 6–3, 3–6, 6–8

2013[уреди | уреди извор]

Во 2013, Тим добил валјд карта за настап во главниот ждреб на АТП турнирот во Кицбил, каде стигнал до четвртфиналето победувајќи го четвртиот носител, Јирген Мелцер во второто коло. Во четвртфиналето тој бил поразен од Алберт Монтањес во два сета. Тој добил валјд карта за АТП турнирот во Виена и повторно успеал да стигне до четвртфиналето, но овојпат бил поразен од Жо-Вилфрид Цонга во три израмнети сета.

Кон крајот на сезоната, тој освоил два челинџер турнири во Мароко, победувајќи ги редоследно Тејмураз Габашвили и Потито Стараче во финалните натпревари. Тој исто така играл пет финалиња на турнирите од ИТФ фјучерс серијата и успеал да ја освои титулата на две од нив.

2014: Прво АТП финале[уреди | уреди извор]

Тим во 2014 година

Тим ја започнал сезоната како светски бр. 137 а ја завршил на 39. место, со што бил најмладиот играч во најдобрите 50 во светот. Во првиот дел од сезоната тој главно играл квалификации на АТП турнирите, и седум пати се квалификувал за во главен жреб.[3] Тим ја започнал сезоната на Отвореното првенство на Катар каде успеал да се квалификува во главниот жреб, но таму бил поразен од Петер Гојовчук во првото коло.[4] На Отвореното првенство на Австралија, Тим повторно стартувал од квалификациите и успеал да се квалификува во главниот жреб. Тој ја забележал првата гренд слем победа, победувајќи го Жоао Соуза во четири сетови. Во второто коло тој бил поразен од 19. носител, Кевин Андерсон.[5] Во февруари, Тим се квалификувал за Отвореното првенство на Ротердам, и во второто коло загубил во три сета од Енди Мари.[3] На мастерсот во Индијан Велс, тој се квалификувал во главниот жреб и во второто коло го победил 21. носител, Жил Симон, што било негова најголема победа дотогаш.[3] Во третото коло тој бил поразен од Жилијен Бенето.[6] Следно, на мастерсот во Мајами, Тим повторно успешно ги поминал квалификациите и во првото коло забележал победа над Лукаш Росол, но бил поразен во второто коло од Томи Робредо.[7] Тим добил валјд карта за учество на мастерсот во Монте Карло, но таму бил поразен уште во првото коло од Николас Мау.[8] Следната недела, преку квалификации, тој влегол во главниот жреб на Отвореното првенство на Барселона, каде што забележал победи над Радек Штепанек и Марсел Гранољерс, но во третото коло загубил од Сантијаго Хиралдо[9] На мастерсот во Мадрид, Тим преку квалификации влегол во главниот жреб и во второто коло го победил светскиот бр. 3, Станислас Вавринка, остварувајќи ја најголемата победа дотогаш.[3]

По одличните игри во претходните месеци, Тим се нашол во главниот жреб на Отвореното првенство на Франција. Тој го започнал турнирот со победа во три сета над домашниот тенисер Пол-Анри Матје, но во второто коло бил поразен од светскиот бр. 1, и бранител на титулата, Рафаел Надал, во натпревар во кој успеал да освои само седум гемови.[10] На тревна подлога, Тим доживеал порази во првото коло на турнирот Квинс Клуб во Лондон, од Давид Гофан,[11] и на Вимблдон од квалификантот Лук Савил.[12] По Вимблдон, Тим следно учествувал на Отвореното првенство на Германија во Хамбург каде што стигнал до третото коло во кое бил поразен од Леонардо Мајер.[13][14]

На Отвореното првенство на Швајцарија, во Гштад, Тим за прв пат во својата кариера бил носител на АТП турнир во главен жреб, но сепак бил поразен во првото коло од Виктор Троицки.[15] Следно, на Отвореното првенство на Австрија, во Кицбил, Тим бил петти носител. Тој во полуфиналето забележал победа над Хуан Монако и успеал да се пласира во своето прво АТП финале во кариерата на 20 годишна возраст. Во финалето, тој бил поразен од Давид Гофан и покрај тоа што имал сет предност.[16] Натпреварувајќи се прв пат на Отвореното првенство на САД, Тим стигнал до четвртото коло победувајќи ги 11. носител, Ернест Гулбис, и 19. носител, Фелисијано Лопез, пред да биде поразен од шестиот носител, Томаш Бердих.[17] На крајот на 2014 година, по завршувањето на натпреварувачката сезона, Тим завршил четиринеделна задолжителна национална служба во австриската војска.[18][19]

2015: Три АТП титули[уреди | уреди извор]

Тим ја започнал сезоната со пораз во првото коло на Отвореното првенство на Оукленд од Јан-Ленард Штруф, а потоа бил поразен во првото коло и на Отвореото првенство на Австралија од Роберто Баутиста Ахут.[20] На Отвореното првенство на Ротердам тој го победил Ернест Гулбис, но во второто коло загубил од Сергиј Стаховски.[21] Следно, на Отвореното првенство на Марсеј, тој остварил победи над Жоао Соуза и Давид Гофан, но во четвртфиналето бил поразен од Роберто Баутиста Ахут.[22] На мастерсот во Мајами, Тим забележал победи над Диего Швартцман, Фелисијано Лопез и Џек Сок во првите три кола, а потоа го победил Адријан Манарино во осминафиналето. Сепак, во четвртфиналето тој бил поразен од Енди Мари во три сета.[23]

Сезоната на земјeна подлога Тим ја започнал на мастерсот во Монте Карло каде загубил уште во првото коло од Лука Пуј. На мастерсот во Рим, тој забележал победи над Симоне Болели и Жил Симон, но во третото коло бил поразен од Станислас Вавринка.[24] Една недела подоцна, Тим ја освоил првата АТП титула во кариерата на Отвореното првенство на Ница,[25] победувајќи ги Ник Кирјос, Ернест Гулбис и Џон Изнер на патот до финалето, во кое во изедначен натпревар го победил Леонардо Мајер.[26] На Отвореното првенство на Франција, Тим забележал победа над Аљаж Бедене во првото коло, но во второто коло бил поразен од 21. носител, Пабло Куевас во четири сета.[27]

Тим на Вимблдон во 2015 година

На Вимблдон, Тим за прв пат бил носител во главен жреб на гренд слем турнир. Тој го победил Дуди Села во првото коло, но во второто коло бил поразен во пет сета од Фернандо Вердаско, и покрај предноста од 2–1 во сетови.[28] По Вимблдон, Тим следно учествувал на Отвореното првенство на Хрватска, во Умаг, каде бил назначен за четврти носител. По победите над Душан Лајовиќ и сонародникот Андреас Хаидер-Маурер, Тим се пласирал во полуфиналето, во кое го победил Гаел Монфис и обезбедил учество во своето трето АТП финале.[29] Во финалето, тој го победил Жоао Соуза во два сета и ја освоил втората титула во кариерата.[30] Една недела подоцна, Тим ја освоил третата АТП титула во кариерата, на Отвореното првенство на Швајцарија, во Гштад, победувајќи го Давид Гофан во финалето.[31] Следно, Тим учествувал на Отвореното првенство на Австрија, каде за прв пат бил прв носител на еден АТП турнир. Тој стигнал до полуфиналето, но бил поразен од Филип Колшрајбер кој ја прекинал неговата низа од 10 едноподруго победи.[32] По завршувањето на турнирот, Тим за прв пат во кариерата се пласирал во најдобрите 20 играчи во светот, и тоа на 18. место.[33]

Американската турнеја на тврда подлога Тим ја започнал со два воведни порази на мастерс турнирите во Монтреал и Синсинати од Ернест Гулбис и Мартин Клижан редоследно. На Отвореното првенство на САД, тој стигнал до третото коло во кое бил поразен од 15. носител, Кевин Андерсон. Следно, на Отвореното првенство на Санкт Петерсбург, тој стигнал до полуфиналето во кое бил поразен од Жоао Соуза. До крајот на сезоната, Тим не успеал да сврзе две победи на ниту еден од турнирите на кои играл и сезоната ја завршил со поразот во второто коло од Кевин Андерсон на мастерсот во Париз. Тим ја завршил 2015 година како светски бр. 20, со биланс од 36 победи и 28 порази во сезоната.

2016: Гренд слем полуфинале[уреди | уреди извор]

Тим освоил четири титули во 2016 година, вклучително и првата АТП 500 титула во Акапулко, и стигнал до полуфиналето на Отвореното првенство на Франција. Тој ја започнал сезоната на турнирот во Бризбејн каде што забележал победа над светскиот бр. 13, Марин Чилиќ во четвртфиналето, но во полуфиналето бил поразен од Роџер Федерер. Тим стигнал до третото коло на Отвореното првенство на Австралија, но бил поразен од 16. носител, Давид Гофан. Следно, тој учествувал на Отвореното првенство на Аргентина, каде бил петти носител. Во полуфиналето тој изненадувачки го победил светскиот бр. 5 и бранител на титулата, Рафаел Надал. Тим успеал да ја освои четвртата АТП титула во кариерата, победувајќи го Николас Алмагро во финалето.[34]

Следен турнир за Тим бил Отвореното првенство на Рио де Жанеиро. Тој во четвртфиналето го победил Давид Ферер, остварувајќи втора победа над топ 10 играч за две недели. Во полуфиналето тој бил поразен од Гвидо Пеља.[35] Во февруари, Тим ја освоил титулата на Отвореното првенство на Мексико во Акапулко. Тоа било негова прва титула на тврда подлога. Тој остварил победи над Григор Димитров и Сем Квери, а во финалето бил подобар од Бернард Томиќ. Со оваа победа, Тим се искачил на 14. место на АТП листата.[36] Следно, на мастерсот во Индијан Велс, Тим стигнал до четвртото коло во кое бил поразен од Жо-Вилфред Цонга. Потоа, на мастерсот во Мајами, тој повторно стигнал до четвртото коло, но овој пат бил поразен од светскиот бр. 1, Новак Ѓоковиќ.[37] На почетокот на сезоната на земјена подлога, на мастерсот во Монте Карло, Тим бил поразен од Рафаел Надал. Две недели подоцна, Тим стигнал до финалето на турнирот во Минхен во кое бил поразен од Филип Колшрајбер во тај-брејк во третиот сет.[38] Следно, на мастерсот во Мадрид, тој бил поразен во првото коло од Хуан Мартин Дел Потро, а една недела подоцна стигнал до четвртфиналето на мастерсот во Рим каде што бил поразен од Кеј Нишикори. На Отвореното првенство на Ница, Тим успешно ја одбранил титулата, победувајќи го Александар Зверев во финалето. На Отвореното првенство на Франција, Тим за прв пат стигнал до полуфинале на гренд слем турнир, победувајќи го во четвртфиналето Давид Гофан. Тој загубил од светскиот бр. 1, Новак Ѓоковиќ во полуфиналето. Со пласманот во полуфиналето тој за прв пат се пласирал во најдобрите 10 на АТП листата, како светски бр. 7.[39]

Тим на турнирот во Виена во 2016 година

Сезоната на тревна подлога, Тим ја започнал на Отвореното првенство на Штутгарт како трет носител. Во полуфиналето тој го победил првиот носител, Роџер Федерер. Во финалето, Тим ја освоил првата титула во кариерата на трева, победувајќи го Филип Колшрајбер. Следната недела тој учествувал на турнирот во Хале, Германија, каде што бил поразен од Флоријан Мајер во полуфиналето.[40] На Вимблдон, тој повторно бил извлечен против Мајер, во првото коло, но овој пат победил. Во второто коло, Тим бил поразен од Јиржи Весели во три тај-брејк сета.[41]

На Отвореното првенство на САД, Тим остварил тешка победа во првото коло над Џон Милман во пет сета, а потоа забележал победи над Рикардас Беранкис и Пабло Карењо Буста и се пласирал во четвртото коло, каде што бил принуден да се предаде во вториот сет против Хуан Мартин дел Потро поради повреда на десното колено.[42] Следно, Тим стигнал до финалето на турнирот во Мец, но загубил од Лука Пуј.[43] Тим за прв пат успеал да се квалификува за АТП завршниот Мастерс во годината, каде што бил елиминиран во групната фаза откако загубил од Новак Ѓоковиќ и Милош Раониќ, а забележал победа над Гаел Монфис.[44] Тој ја завршил годината како светски бр. 8, за прв пат во најдобрите 10.[33]

2017: Мастерс 1000 финале и светски бр. 4[уреди | уреди извор]

Тим ги подобрил своите резултати на гренд слем турнирите, стигнувајќи до четвртото коло на сите четири, и втор пат последователно до полуфиналето на Отвореното првенство на Франција. Тој ја започнал сезоната во Бризбејн, каде бил поразен во чевртфиналето од Григор Димитров.[45] Тим следно играл на турнирот во Сиднеј каде бил прв носител, но повторно бил поразен во четвртфинале, овој пат од Ден Еванс.[46] На Отвореното првенство на Австралија, Тим за прв пат стигнал до четвртото коло, но втора година по ред бил поразен од Давид Гофан.[47] На првиот турнир од серијата АТП 500 во сезоната, Отвореното првенство на Ротердам, Тим забележал победи над Александар Зверев и Жил Симон, но во четвртиналето загубил од Пјер-Иг Ербер.[48] Следната недела, како втор носител на Отвореното првенство на Рио де Жанеиро, тој ја освоил осмата титула во кариерата, и шеста на земјена подлога, победувајќи го Пабло Карењо Буста во финалето.[49] На почетокот на март, на третиот последователен АТП 500 турнир, Отвореното првенство на Мексико во Акапулко, Тим бил поставен за четврти носител и бил бранител на титулата од минатата година. Тој забележал победи над Жил Симон и Адријан Манарино но загубил во четвртфиналето од Сем Квери, кој на крајот победил на турнирот.[50]

Тим на Вимблдон во 2017 година

На мастерсот во Индијан Велс, како осми носител, Тим забележал победи во два сета над Жереми Шарди, Миша Зверев и Гаел Монфис во првите три кола, но во четвртфиналето бил поразен во тај-брејк во одлучувачкиот сет од Станислас Вавринка[51] По поразите во прво коло во Мајами од Борна Чориќ, и во второ коло во Монте Карло од Давид Гофан,[48] тој стигнал до своето 12. АТП финале во кариерата, на Отвореното првенство на Барселона, во кое бил поразен од Рафаел Надал.[52] Во полуфиналето тој забележал победа над светскиот бр. 1, Енди Мари.[53] На мастерсот во Мадрид, Тим стигнал до своето прво АТП Мастерс 1000 финале, во кое бил поразен од Рафаел Надал.[54] Тим и Надал по трет последователен пат се соочиле на мастерсот во Рим, во четвртфиналето, но овој пат Тим бил подобар во два сета. Во полуфиналето Тим бил поразен од Новак Ѓоковиќ.[55] На Отвореното првенство на Франција, Тим не загубил сет до полуфиналето, забележувајќи победа над бранителот на титулата, Новак Ѓоковиќ, во четвртфиналето.[56] Сепак, во полуфиналето тој бил поразен од Рафаел Надал, кој на крајот успеал да ја освои својата десетта титула во Париз.[57]

На Вимблдон, Тим за прв пат во својата кариера стигнал до четвртото коло, во кое бил поразен во пет сета од Томаш Бердих.[58] Тим следно учествувал на Отвореното првенство на Вашингтон, каде загубил од Кевин Андерсон во третото коло.[59] На мастерсот во Монтреал, тој во второто коло бил поразен од Диего Швартцман.[60] Следно, тој стигнал до четвртфиналето на мастерсот во Синсинати, каде бил поразен од Давид Ферер.[61] На Отвореното првенство на САД, Тим стигнал до четвртото коло, во кое загубил од Хуан Мартин дел Потро во пет сета, откако двапати во четвртиот сет бил на поен до победа.[62] И покрај тоа што формата на Тим била во надолна линија по Отвореното првенство на САД, тој втора година по ред успеал да се квалификува за АТП мастерс финалето во Лондон. На турнирот во Виена, Тим забележал победа над Андреј Рубљов во првото коло, но потоа бил поразен од Ришар Гаске. Последен турнир за Тим пред завршниот мастерс бил мастерсот во Париз, каде што тој загубил во второто коло од Фернандо Вердаско [63] Тим за прв пат во својата кариера се пробил во најдобрите пет на АТП листата, и тоа како светски бр. 4. Во групната фаза на мастерс финалето, Тим го победил Пабло Карењо Буста, но загубил од Давид Гофан и Григор Димитров. Тој не се пласирал во полуфиналето, завршувајќи го својот настап во групната фаза.[64]

2018: Финале на Отвореното првенство на Франција[уреди | уреди извор]

Во 2018 година Тим за прв пат стигнал до финалето на Отвореното првенство на Франција и до своето прво четвртфинале на Отвореното првенство на САД, како и до второто АТП Мастерс 1000 финале во Мадрид. На крајот на декември 2017 година, тренерот Гало Бланко се приклучил на неговиот тим и тие работеле заедно до крајот на сезоната.[65][66] Тим ја започнал сезоната на Отвореното првенство на Катар како прв носител. Тој во четвртфиналето го победил Стефанос Циципас, но бил приморан да предаде на Гаел Монфис во полуфиналето поради болест.[67] На Отвореното првенство на Австралија, Тим го повторил успехот од претходната година стигнувајќи до четвртото коло во кое бил поразен од Тенис Сандгрен. Во февруари, Тим ја освоил деветата титула во кариерата на Отвореното првенство на Аргентина во Буенос Аирес, победувајќи го Аљаж Бедене во финалето. Ова било негова прва титула по речиси една година.[68] На мастерсот во Индијан Велс, тој во второто коло бил подобар од Стефанос Циципас[69], но во третото коло против Пабло Куевас добил повреда на глуждот и бил приморан да предаде во третиот сет.

Тим се вратил на терените во април на мастерсот во Монте Карло, победувајќи го Новак Ѓоковиќ во третото коло, но потоа во четвртфиналето бил поразен од Рафаел Надал.[70] На турнирот во Барселона, тој повторно стигнал до четвртфиналето, во кое бил поразен од Стефанос Циципас.[71] Следно, на мастерсот во Мадрид, тој се соочил со Рафаел Надал во четвртфиналето. Овој пат, тој стигнал до победата, завршувајќи ја низата на Надал од 21 победа на земјена подлога.[72] Тој исто така бил последниот тенисер кој го победил Надал на земја, на мастерсот во Рим претходната година. Тим во полуфиналето забележал победа над Кевин Андерсон, но потоа во финалето загубил од Александар Зверев.[73] Тим бил шести носител на мастерсот во Рим, но загубил уште во воведниот натпревар од Фабио Фоњини.[74] Следно, на турнирот во Лион, тој ја освоил десеттата АТП титулата во кариерата, осма на земјена подлога, победувајќи го со пресврт Жил Симон во финалето.[75] Тим трет пат последователно стигнал до полуфиналето на Отвореното првенство на Франција, во кое го победил изненадувањето на турнирот, Марко Чекинато за да се пласира во своето прво гренд слем финале во кариерата.[76] Во финалето тој во три сета загубил од Рафаел Надал.[77]

На Вимблдон, Тим бил поставен за седми носител но загубил уште во првото коло од Маркос Багдатис. Тој бил поразен од Стефанос Циципас по втор пат во сезоната на Отвореното првенство на Канада,[78] и бил принуден да се откаже од мастерсот во Синсинати поради болест.[79] На Отвореното првенство на САД, Тим забележал победи над домашните тенисери Стив Џонсон и Тејлор Фриц, а во четвртото коло го победил финалистот од 2017 година, Кевин Андерсон, во три сета.[80] Во четвртфиналето Тим се соочил со Рафаел Надал, за прв пат на подлога различна од земјената. И покрај тоа што Тим одлично го започнал натпреварот и успеал да го освои првиот сет со само седум загубени поени, на крајот тој загубил во пет сета во натпревар кој траел вкупно 4 часа и 49 минути.[81][82] Подоцна во месецот, Тим ја освоил титулата на Отвореното првенство во Санкт Петерсбург, победувајќи го Мартин Клижан во финалето.[83] Тим бил прв носител на Отвореното првенство на Виена, на кое стигнал до четвртфиналето во кое загубил од Кеј Нишикори.[84] Потоа, на мастерсот во Париз, како шести носител, Тим забележал победи над Жил Симон, Борна Чориќ и Џек Сок редоследно, но во полуфиналето бил поразен од Карен Хачанов.[85] На АТП Мастерс финалето во Лондон, Тим бил елиминиран во групната фаза откако успеал да забележи само една победа, над Кеј Нишикори[86], а бил поразен од Кевин Андерсон и Роџер Федерер.[87][88] Тој ја завршил 2018 година како светски бр. 8.[33]

2019: Мастерс 1000 титула, второ гренд слем финале[уреди | уреди извор]

Тим на Вимблдон во 2019 година

Тим освоил пет титули во 2019 година и заедно со Новак Ѓоковиќ бил израмнет по бројот на освоени титули.[89] Тој ја започнал сезоната на Отвореното првенство на Катар, каде загубил уште во првото коло од Пјер-Иг Ербер.[90] На Отвореното првенство на Австралија, тој остварил победа во пет сета над Беноа Пер, но во второто коло го предал натпреварот против Алексеј Попирин.[91][92] Тој не успеал да ја одбрани титулата во Буенос Аирес, каде што во полуфиналето бил поразен од Диего Швартцман, и бил елиминиран уште во првото коло на Отвореното првенство на Рио де Жанеиро од Ласло Ѓере.[93] На мастерсот во Индијан Велс, тој забележал победи над Жил Симон, Иво Карловиќ и Милош Раониќ за пласман во финалето во кое го победил Роџер Федерер, со што успеал да ја освои првата АТП Мастерс 1000 титула во кариерата.[94] Како резултат на тоа, тој повторно станал светски бр. 4.[95] Еден месец пред почетокот на турнирот во Индијан Велс, тој го назначил поранешниот светски бр. 9, Николас Масу за негов нов тренер.[96]

Сезоната не земјена подлога Тим ја започнал на мастерсот во Монте Карло каде загубил од финалистот Душан Лајовиќ во третото коло.[97] Една недела подоцна, на Отвореното првенство на Барселона, Тим ја освоил третата АТП 500 титула во кариерата. На патот до финалето, Тим не загубил ниту еден сет, вклучително и во победата во полуфиналето над единаесеткратниот победник на турнирот Рафаел Надал, што било негова четврта победа над шпанецот на земја.[98] Во финалето тој бил подобар од Данил Медведев.[99] Следно, на мастерсот во Мадрид, Тим ги победил Фабио Фоњини и Роџер Федерер за пласман во полуфинале во кое бил поразен во два тај-брејк сета од Новак Ѓоковиќ. Непосредно пред почетокот на Отвореното првенство на Франција, Тим се разделил со долгогодишниот тренер и менаџер Гинтер Бресник, со кој соработувал 15 години.[100] Тим бил назначен за четврти носител на Отвореното првенство на Франција и стигнал до своето четврто последователно полуфинале на турнирот каде што се соочил со светскиот бр. 1, Новак Ѓоковиќ. Во натпревар кој траел преку четири часа и се играл во два дена, Тим го победил Ѓоковиќ во пет сета, пласирајќи се во своето второ гренд слем финале.[101] Во финалето, тој повторно се сретнал со Рафаел Надал. Тим повторно бил поразен од Надал, овој пат во четири сета.[102]

На Вимблдон, Тим втора последователна година загубил уште во првото коло, овој пат од Сем Квери.[103] На почетокот на август, Тим ја освоил 14. титула во кариерата, на домашен терен, во Кицбил, победувајќи го Алберт Рамос Вињолас во финалето.[104] На Отвореното првенство на САД тој бил поразен од Томас Фабијано во првото коло, што било негов втор едноподруг пораз во прво коло на гренд слем.[105] На Отвореното првенство на Кина, Тим го победил Енди Мари за пласман во полуфинале на турнирот,[106] во кое бил подобар од Карен Хачанов. Со оваа победа тој се квалификувал за АТП Мастерс финалето.[107] Во финалето тој го победил Стефанос Циципас освојувајќи ја првата титула во Азија и четврта во 2019 година.[108] На мастерсот во Шангај, Тим стигнал до четвртфиналето во кое бил поразен од Матео Беретини.[109] За прв пат во десет обиди, Тим успеал да го премине четвртфиналето на домашниот турнир во Виена.[110] Тој му се реванширал на Беретини за поразот две недели претходно, со што се пласирал во финалето, во кое бил подобар од Диего Швартцман. Ова било негова 16. титула во кариерата.[111]

На АТП Мастерс финалето, Тим ги победил Роџер Федерер и Новак Ѓоковиќ во групната фаза и бил првиот играч кој се квалификувал во полуфиналето. Тој ја забележал првата победа над Ѓоковиќ на тврда подлога.[112] Тим потоа го победил Александар Зверев во два сета за пласман во финалето во кое бил поразен од Стефанос Циципас во тај-брејк во третиот сет.[113]

2020: Титула на Отвореното првенство на САД[уреди | уреди извор]

Тим сервира на Отвореното првенство на Австралија во 2020 година

Во скратената сезона поради пандемијата од КОВИД-19, Тим ги постигнал своите најдобри резултати на гренд слем турнирите. Тој ја започнал сезоната со учество на воведниот АТП Куп, каде Австрија била поразена во групната фаза. Тој одиграл три натпревари, забележувајќи победа над Диего Швартцман и порази од Борна Чориќ и Хуберт Хуркач.[114][115] Назначен како петти носител на Отвореното првенство на Австралија, Тим за прв пат стигнал до четвртфиналето во кое се соочил со светскиот бр. 1 и освојувач на титулата од 2009 година, Рафаел Надал во нивниот втор натпревар на тврда подлога. Тој го победил Надал во четири сета за пласман во полуфинале.[116] Таму, тој го победил Александар Зверев и се пласирал во своето прво гренд слем финале на тврда подлога.[117] Во финалето, Тим бил поразен во пет сета од Новак Ѓоковиќ.[118]

На 2 март Тим се искачил на 3. место на АТП листата, што било негов нов најдобар ранкинг во кариерата.[119] Тим пристигнал на мастерсот во Индијан Велс како бранител на титулата од претходната сезона[120], но поради пандемијата од КОВИД-19, турнирот бил откажан.[121] Кусо потоа АТП турнејата била стопирана до јули.[122] Додека АТП турнејата била стопирана, Тим одиграл неколку егзибициски турнири во Белград, Берлин и Кицбил.[123][124] По продолжувањето на турнејата, на Синсинати мастерсот одржан во Њујорк, Тим загубил на воведниот натпревар против Филип Крајиновиќ.[125]

Тим бил назначен за втор носител на Отвореното првенство на САД. Во третото коло тој го победил освојувајчот на титулата од 2014 година, Марин Чилиќ.[126] Потоа тој забележал победи во три сета над Феликс Оже-Алијасим и Алекс де Минаур редоследно за пласман во полуфиналето, во кое во три сета го победил третиот носител, Данил Медведев.[127] Во финалето тој го победил Александар Зверев за прва гренд слем титула во кариерата. Тој станал петтиот играч кој се вратил од негатива од два сета во отворената ера.[128] Тим станал првиот играч роден во 1990-те кој освоил гренд слем титула.[129] Тој исто така бил првиот нов гренд слем шампион во поединечна конкуренција по Марин Чилиќ на Отвореното првенство на САД во 2014 година.[130]

Тим бил назначен за трет носител на Отвореното првенство на Франција одржано во септември. Тој стигнал до четвртфиналето во кое загубил од Диего Швартцман во пет сета во натпревар кој траел 5 часа и 8 минути.[131] Тим бил бранител на титулата на Отвореното првенство на Виена но бил поразен во четвртфиналето од Андреј Рубљов.[132] На последниот турнир во годината, АТП Мастерс финалето, Тим бил извлечен во група со Стефанос Циципас, Рафаел Надал и Андреј Рубљов. Тој го победил Циципас реванширајќи му се за поразот во финалето од претходната година. Тој потоа го победил Надал во два тај-брејк сета за пласман во полуфиналето. Тој го победил Новак Ѓоковиќ во полуфиналето за пласман втора последователна година во финалето, во кое бил поразен во три сета од Данил Медведев.[133] На крајот на сезоната тој бил прогласен за австриски спортист на годината.[134]

2021: Проблеми со формата и повреда на зглобот[уреди | уреди извор]

Тим ја започнал сезоната на АТП Купот, каде што Австрија била поразена во групната фаза. Тим го загубил првиот натпревар против Матео Беретини, и бил принуден да го предаде вториот натпревар против Беноа Пер поради повреда.[135][136] На Отвореното првенство на Австралија, Тим стигнал до четвртото коло победувајќи го Ник Кирјос во натпревар во кој ги загубил воведните два сета.[137] Во четвртото коло тој бил поразен во три сета од Григор Димитров.[138] Следен турнир за Тим бил Отвореното првенство на Катар, каде забележал победа над Аслан Карацев но потоа во четвртфиналето бил поразен од Роберто Баутиста-Ахут.[139][140] Тој потоа загубил во првото коло во Дубаи од Лојд Харис.[141] По овие порази Тим направил пауза за да „наполни батерии“[142] и да се опорави од повредата на коленото.[143] Прв турнир за Тим по враќањето бил мастерсот во Мадрид, каде стигнал до полуфиналето победувајќи ги Маркос Гирон, Алекс де Минаур и Џон Изнер пред да загуби од Александар Зверев во два сета.[144] На мастерсот во Рим, тој остварил победа над Мартон Фучович, но потоа бил поразен од Лоренцо Сонего во третото коло.[145] На Отвореното првенство на Франција, Тим бил поразен уште во првото коло од Пабло Андухар во пет сета, и покрај предноста од два сета.[146]

На 17 јуни, поради проблемите со формата, Тим објавил дека нема да учествува на Летните олимписки игри 2020 во Токио.[147] На крајот на јуни, на турнирот во Мајорка, Тим се здобил со повреда на зглобот на десната рака во воведниот натпревар против Адријан Манарино, со што бил принуден да го предаде натпреварот, но и учеството на Вимблдон една недела подоцна.[148] На 18 август, Тим објавил дека ќе го пропушти преостанатиот дел од сезоната поради повредата на зглобот.[149]

Личен живот[уреди | уреди извор]

Тим започнал врска со тенисерката Кристина Младеновиќ во 2017 година. Тие јавно ја потврдиле нивната врска во мај 2018 година и се разделиле во ноември 2019 година.[150][151]

Тим е голем љубител на фудбалот и навива за Челзи.[152] Тој основал свој фудбалски клуб ФК Мацендорф во 2016 година, кој се состои од пријатели и тенисери кои се собираат заедно неколку пати во годината за да играат за добротворни цели.[152][153][154] Тим ја поддржува природата, донирајќи и подигајќи свест за организациите 4ocean и WWF.[155] За загадувањето на океаните тој изјавил, „Тоа е еден од најголемите проблеми со кои се соочуваме денес. Ја сакам природата и се обидувам да го поддржам ова прашање секогаш кога можам.“[156] Во 2019 година тој бил дел од кампањата на неговиот спонзор Адидас кој создал облека од рециклирана пластика собрана од плажи и брегови со цел да се подигне свест за загадувањето на океаните.[155] Во април 2021 година Тим се појавил во кампања за заштита на пчелите, чија цел била подигање на свест за создавање на живеалишта за пчели во предели на Германија и Австрија.[157]

АТП финалиња во кариерата[уреди | уреди извор]

Поединечно: 28 (17–11)[уреди | уреди извор]

Легенда
Гренд слем (1–3)
АТП Мастерс финале (0–2)
АТП Мастерс 1000 (1–2)
АТП 500 серија (5–1)
АТП 250 серија (10–3)
Финалиња по подлога
Тврда (6–4)
Земја (10–7)
Трева (1–0)
Исход Бр. Датум Турнир Ниво Подлога Противник Резултат
Пораз 0–1 2 август 2014 Отворено првенство на Кицбил, Австрија АТП 250 серија Земја Белгија Давид Гофан 6–4, 1–6, 3–6
Победа 1–1 23 мај 2015 Отворено првенство на Ница, Франција АТП 250 серија Земја Аргентина Леонардо Мајер 6–7(8–10), 7–5, 7–6(7–2)
Победа 2–1 26 јули 2015 Отворено првенство на Хрватска, Хрватска АТП 250 серија Земја Португалија Жоао Соуза 6–4, 6–1
Победа 3–1 2 август 2015 Отворено првенство на Швајцарија, Швајцарија АТП 250 серија Земја Белгија Давид Гофан 7–5, 6–2
Победа 4–1 14 февруари 2016 Отворено првенство на Аргентина, Аргентина АТП 250 серија Земја Шпанија Николас Алмагро 7–6(7–2), 3–6, 7–6(7–4)
Пораз 5–1 27 февруари 2016 Отворено првенство на Мексико, Мексико АТП 500 серија Тврда Австралија Бернард Томиќ 7–6(8–6), 4–6, 6–3
Пораз 5–2 1 мај 2016 Отворено првенство на Минхен, Германија АТП 250 серија Земја Германија Филип Колшрајбер 6–7(7–9), 6–4, 6–7(4–7)
Победа 6–2 21 мај 2016 Отворено првенство на Ница, Франција (2) АТП 250 серија Земја Германија Александар Зверев 6–4, 3–6, 6–0
Победа 7–2 12 јуни 2016 Отворено првенство на Штутгарт, Германија АТП 250 серија Трева Германија Филип Колшрајбер 6–7(2–7), 6–4, 6–4
Пораз 7–3 25 септември 2016 Отворено првенство на Мец, Франција АТП 250 серија Тврда Франција Лука Пуј 6–7(5–7), 2–6
Победа 8–3 26 февруари 2017 Отворено првенство на Рио де Жанеиро, Бразил АТП 500 серија Земја Шпанија Пабло Карењо Буста 7–5, 6–4
Пораз 8–4 30 април 2017 Отворено првенство на Барселона, Шпанија АТП 500 серија Земја Шпанија Рафаел Надал 4–6, 1–6
Пораз 8–5 14 мај 2017 Мадрид Мастерс, Шпанија Мастерс 1000 Земја Шпанија Рафаел Надал 6–7(8–10), 4–6
Победа 9–5 18 февруари 2018 Отворено првенство на Аргентина, Аргентина (2) АТП 250 серија Земја Словенија Аљаж Бедене 6–2, 6–4
Пораз 9–6 13 мај 2018 Мадрид Мастерс, Шпанија Мастерс 1000 Земја Германија Александар Зверев 4–6, 4–6
Победа 10–6 26 мај 2018 Отворено првенство на Лион, Франција АТП 250 серија Земја Франција Жил Симон 3–6, 7–6(7–2), 6–1
Пораз 10–7 10 јуни 2018 Отворено првенство на Франција, Франција Гренд слем Земја Шпанија Рафаел Надал 4–6, 3–6, 2–6
Победа 11–7 23 септември 2018 Отворено првенство на Санкт Петерсбург, Русија АТП 250 серија Тврда Словачка Мартин Клижан 6–3, 6–1
Победа 12–7 17 март 2019 Индијан Велс Мастерс, САД Мастерс 1000 Тврда Швајцарија Роџер Федерер 3–6, 6–3, 7–5
Победа 13–7 28 април 2019 Отворено првенство на Барселона, Шпанија АТП 500 серија Земја Русија Данил Медведев 6–4, 6–0
Пораз 13–8 9 јуни 2019 Отворено првенство на Франција, Франција Гренд слем Земја Шпанија Рафаел Надал 3–6, 7–5, 1–6, 1–6
Победа 14–8 3 август 2019 Отворено првенство на Кицбил, Австрија АТП 250 серија Земја Шпанија Алберт Рамос Вињолас 7–6(7–0), 6–1
Победа 15–8 6 октомври 2019 Отворено првенство на Кина, Кина АТП 500 серија Тврда Грција Стефанос Циципас 3–6, 6–4, 6–1
Победа 16–8 27 октомври 2019 Отворено првенство на Виена, Австрија АТП 500 серија Тврда Аргентина Диего Швартцман 3–6, 6–4, 6–3
Пораз 16–9 17 ноември 2019 АТП Мастерс финале, Обединето Кралство Мастерс финале Тврда Грција Стефанос Циципас 7–6(8–6), 2–6, 6–7(4–7)
Пораз 16–10 2 февруари 2020 Отворено првенство на Австралија, Австралија Гренд слем Тврда Србија Новак Ѓоковиќ 4–6, 6–4, 6–2, 3–6, 4–6
Победа 17–10 13 септември 2020 Отворено првенство на САД, САД Гренд слем Тврда Германија Александар Зверев 2–6, 4–6, 6–4, 6–3, 7–6(8–6)
Пораз 17–11 22 ноември 2020 АТП Мастерс финале, Обединето Кралство Мастерс финале Тврда Русија Данил Медведев 6–4, 6–7(2–7), 4–6

Во двојки: 3 (0–3)[уреди | уреди извор]

Легенда
Гренд слем (0–0)
АТП Мастерс финале (0–1)
АТП Мастерс 1000 (0–0)
АТП 500 серија (0–0)
АТП 250 серија (0–2)
Финалиња по подлога
Тврда (0–0)
Земја (0–3)
Трева (0–0)
Исход Бр. Датум Турнир Ниво Подлога Партнер Противници Резултат
Пораз 0–1 23 јули 2016 Отворено првенство на Кицбил, Австрија АТП 250 серија Земја Австрија Денис Новак Холандија Весли Колхоф
Холандија Матве Миделкоп 		6–2, 3–6, [9–11]
Пораз 0–2 17 февруари 2019 Отворено првенство на Аргентина, Аргентина АТП 250 серија Земја Аргентина Диего Швартцман Аргентина Максимо Гонзалес
Аргентина Орасио Зебаљос 		1–6, 1–6
Пораз 0–3 12 мај 2019 Мадрид Мастерс, Шпанија Мастерс 1000 Земја Аргентина Диего Швартцман Холандија Жан-Жилијен Ројер
Романија Орија Текау 		2–6, 3–6

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2020-10-31. Посетено на 2015-10-10.
  2. ↑ http://www.itftennis.com/juniors/player/player.asp?player=100129836[мртва врска]
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Nguyen, Courtney (6 May 2014). „Stanislas Wawrinka stunned by Dominic Thiem, 20, at Madrid Open“. Sports Illustrated (англиски). Посетено на 24 November 2019.
  4. ↑ „Dominic Thiem, Tomas Berdych Kick Off The 2018 Qatar ExxonMobil Open in Doha | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 31 December 2017. Посетено на 19 June 2020.
  5. ↑ „2014 Australian Open Main Draw“. Australian Open. Архивирано од изворникот 13 January 2014. Посетено на 21 May 2020.
  6. ↑ „BNP Paribas Open Main draw singles“ (PDF). Pro Tennis Live. Посетено на 24 November 2019.
  7. ↑ „Men's Singles Draw“ (PDF). ATP Tour. Посетено на 24 November 2019.
  8. ↑ „MONTE-CARLO ROLEX MASTERS Main Draw singles“ (PDF). Pro Tennis Live. Посетено на 24 November 2019.
  9. ↑ „BARCELONA OPEN BANC SABADELL Main draw singles“ (PDF). Pro Tennis Live. Посетено на 24 November 2019.
  10. ↑ „French Open 2014: Rafael Nadal at his ruthless best to crush Dominic Thiem and advance to third round“. The Telegraph (англиски). 29 May 2014. ISSN 0307-1235. Архивирано од изворникот 12 January 2022. Посетено на 23 November 2019.
  11. ↑ „Aegon Championships Men's Main Draw Singles“ (PDF). Pro Tennis Live. Посетено на 24 November 2019.
  12. ↑ „The Championships 2014 Gentlemen's Singles Draw“ (PDF). Wimbledon. Посетено на 24 November 2019.
  13. ↑ „bet-at-home Open Main draw singles“ (PDF). Pro Tennis Live. Посетено на 24 November 2019.
  14. ↑ „Thiem upsets Granollers in Hamburg“. AP NEWS. 15 July 2014. Посетено на 19 June 2020.
  15. ↑ „Troicki wins match at Swiss after 1-year ban“. ESPN (англиски). 21 July 2014. Посетено на 19 June 2020.
  16. ↑ „Thiem, Goffin to Square off for Maiden Title“. TennisNow. 1 August 2014. Посетено на 23 November 2019.
  17. ↑ „US Open: Roger Federer survives early hiccup to down Marcel Granollers“. The Guardian (англиски). 1 September 2014. ISSN 0261-3077. Посетено на 24 November 2019.
  18. ↑ „From Military Service To London, Thiem Ready To Make Debut | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. Посетено на 24 November 2019.
  19. ↑ „Dominic Thiem: Military service, playing with Chelsea's Willian and first Grand Slam final“. Sky Sports (англиски). Посетено на 24 November 2019.
  20. ↑ „Australian Open - The Grand Slam of Asia / Pacific | Australian Open“. Australian Open. Архивирано од изворникот 7 February 2015. Посетено на 3 December 2019.
  21. ↑ „Murray eases into 2nd round in Rotterdam“. ESPN (англиски). 11 February 2015. Посетено на 19 June 2020.
  22. ↑ „Bautista Agut defeats Thiem; advances to Open 13 semis - TSN.ca“. TSN (англиски). 20 February 2015. Посетено на 19 June 2020.
  23. ↑ Tignor, Steve (1 April 2015). „Thiem, Player“. Tennis.com. Посетено на 23 November 2019.
  24. ↑ „Wawrinka to meet Nadal in Rome Masters quarter-finals“. The Pioneer (англиски). 15 May 2015. Посетено на 19 June 2020.
  25. ↑ „First-Time Winner Spotlight: Dominic Thiem“. ATP Tour. 23 May 2015. Посетено на 15 May 2018.
  26. ↑ „Nice Final 2015 Thiem Mayer | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 24 May 2015. Посетено на 3 December 2019.
  27. ↑ „Roland Garros 2015 Main draw men's singles“ (PDF). Roland Garros. Архивирано од изворникот (PDF) на 16 October 2015. Посетено на 3 December 2019.
  28. ↑ „2015 Wimbledon Gentleman's singles main draw“ (PDF). Wimbledon. Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-06-26. Посетено на 3 December 2019.
  29. ↑ „umag 2015 saturday sousa | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 25 July 2015. Посетено на 3 December 2019.
  30. ↑ Oddo, Chris (26 July 2015). „Thiem Dream in Umag Final“. Tennis Now. Посетено на 23 November 2019.
  31. ↑ Pasquariello, Ivan (2 August 2015). „Young Gun Shoots Back-to-Back! Dominic Thiem Beats Goffin, Wins Gstaad!“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 23 November 2019.
  32. ↑ Pasquariello, Ivan (7 August 2015). „Philipp Kohlschreiber Ends Dream Run of Dominic Thiem in Kitzbuhel“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 23 November 2019.
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 „Dominic Thiem | Rankings History | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. Посетено на 3 December 2019.
  34. ↑ „Thiem Hangs On For Buenos Aires Title“. ATP Tour. 14 February 2016. Посетено на 19 June 2020.
  35. ↑ Wade, Stephen (20 February 2016). „Cuevas, Pella into Rio Open final; Nadal and Thiem beaten“. Yahoo! Sports. Архивирано од изворникот на 6 March 2016. Посетено на 9 February 2020.
  36. ↑ „Thiem Defeats Tomic For Acapulco 2016 Title | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 28 February 2016. Посетено на 9 February 2020.
  37. ↑ „Djokovic Holds Off Thiem In Miami | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 29 March 2016. Посетено на 19 June 2020.
  38. ↑ „Kohlschreiber Tops Thiem To Win His Third Munich Title“. ATP Tour. 1 May 2016. Архивирано од изворникот 2 May 2016.
  39. ↑ „Roland Garros Goffin Thiem Quarterfinal Thursday | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 2 June 2016. Посетено на 9 February 2020.
  40. ↑ Froud, James (18 June 2016). „ATP Halle: Florian Mayer stuns Dominic Thiem to make the final“. VAVEL (англиски). Посетено на 19 June 2020.
  41. ↑ „Vesely Upsets Thiem At Wimbledon | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 30 June 2016. Посетено на 9 February 2020.
  42. ↑ Mitchell, Kevin (5 September 2016). „Juan Martín del Potro back in US Open quarter-finals after Dominic Thiem quits“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 1 May 2020.
  43. ↑ „Pouille Wins Maiden ATP World Tour Title In Metz | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 25 September 2016. Посетено на 1 May 2020.
  44. ↑ „Thiem Beats Monfils For First London Win | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 15 November 2016. Посетено на 1 May 2020.
  45. ↑ „Dimitrov upsets Thiem for semifinal berth“. Brisbane International Tennis. 6 January 2017. Посетено на 1 May 2020.
  46. ↑ „Dan Evans shocks top seed Dominic Thiem in Sydney“. Eurosport Australia. 12 January 2017. Посетено на 1 May 2020.
  47. ↑ „David Goffin comes back to beat Dominic Thiem“. Eurosport Australia. 23 January 2017. Посетено на 1 May 2020.
  48. ↑ 48,0 48,1 „French Open: All you need to know ahead of Novak Djokovic v/s Dominic Thiem quarters clash“. DNA India (англиски). 6 June 2017. Посетено на 1 May 2020.
  49. ↑ „Dominic Thiem Reigns In Rio For Eighth Title | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 26 February 2017. Посетено на 1 May 2020.
  50. ↑ Ilic, Jovica (5 March 2020). „On this day: Rafael Nadal loses Acapulco final to Sam Querrey“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 1 May 2020.
  51. ↑ „Wawrinka Thiem Indian Wells 2017 Thursday | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 17 March 2017. Посетено на 1 May 2020.
  52. ↑ „Nadal Notches 10th Barcelona Title | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 30 April 2017. Посетено на 1 May 2020.
  53. ↑ „Thiem Topples Murray For Barcelona Final Berth | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 29 April 2017. Посетено на 1 May 2020.
  54. ↑ „Rafael Nadal Beats Dominic Thiem To Win Mutua Madrid Open Title | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 14 May 2017. Посетено на 1 May 2020.
  55. ↑ „Djokovic Ruthless In Reaching Rome Final | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 20 May 2017. Посетено на 1 May 2020.
  56. ↑ „French Open 2017: Novak Djokovic loses to Dominic Thiem in quarter-finals“. BBC Sport (англиски). 7 June 2017. Посетено на 1 May 2020.
  57. ↑ Garros, Simon Cambers at Roland (9 June 2017). „Rafael Nadal overwhelms Dominic Thiem to reach French Open final“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 1 May 2020.
  58. ↑ „Evergreen Berdych Beats Thiem At Wimbledon | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 10 July 2017. Посетено на 1 May 2020.
  59. ↑ „Anderson Saves M.P. To Topple Top Seed Thiem | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 3 August 2017. Посетено на 1 May 2020.
  60. ↑ „Schwartzman defeats Thiem in Montreal for first Top 10 win | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 9 August 2017. Посетено на 1 May 2020.
  61. ↑ „Ferrer Foils Thiem For Cincy SF Berth | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 19 August 2017. Посетено на 1 May 2020.
  62. ↑ „Juan Martín del Potro beats fever and Thiem in thriller to set up Federer match“. The Guardian (англиски). 5 September 2017. ISSN 0261-3077. Посетено на 1 May 2020.
  63. ↑ sampaolo (2 November 2017). „Fernando Verdasco stuns Dominic Thiem to reach the quarter final in Paris Bercy“. UBITENNIS (англиски). Посетено на 1 May 2020.
  64. ↑ „Thiem Turns Focus To 2018 After London Defeat | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 17 November 2017. Посетено на 1 May 2020.
  65. ↑ Myles, Stephanie (1 January 2018). „Galo Blanco joins Team Thiem“. Tennis.life (англиски). Архивирано од изворникот на 10 December 2019. Посетено на 19 June 2020.
  66. ↑ Ilic, Jovica (2018-10-19). „Galo Blanco part ways with Dominic Thiem to embrace new David Cup role“. Tennis World. Посетено на 2020-11-19.
  67. ↑ „Qatar Tennis Federation | QTF | Qatar Tennis Tournaments and Championships“. Qatar Tennis Federation. Архивирано од изворникот на 2 January 2018. Посетено на 5 January 2018.
  68. ↑ „Ruthless Thiem Streaks To Buenos Aires Title | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 18 February 2018. Посетено на 10 December 2019.
  69. ↑ „Thiem Tames Tsitsipas In Opener | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 10 March 2018. Посетено на 10 December 2019.
  70. ↑ „Ruthless Rafa Rushes Into Semi-finals | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 20 April 2018. Посетено на 10 December 2019.
  71. ↑ „Stefanos Tsitsipas Upsets Dominic Thiem For Place In Barcelona Semi-Finals | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 27 April 2018. Посетено на 10 December 2019.
  72. ↑ „Thiem Ends Nadal's Streaks, Time At No. 1 | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 11 May 2018. Посетено на 10 December 2019.
  73. ↑ „How Sascha Triumphed In Madrid | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 13 May 2018. Посетено на 10 December 2019.
  74. ↑ „Fognini Causes Major Upset In Rome | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 16 May 2018. Посетено на 10 December 2019.
  75. ↑ „Ten Titles For Thiem | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 16 May 2018. Посетено на 10 December 2019.
  76. ↑ Jurejko, Jonathan (8 June 2018). „French Open 2018: Dominic Thiem beats Marco Cecchinato to make final“. BBC Sport (англиски). Посетено на 10 December 2019.
  77. ↑ „Roland Garros Finalist Dominic Thiem Determined To Return To Grand Slam Final | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 10 June 2018. Посетено на 10 December 2019.
  78. ↑ „#NextGenATP Tsitsipas' Hot Streak Hits Toronto With Upset Of Thiem | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 9 August 2018. Посетено на 10 December 2019.
  79. ↑ Gatto, Luigi (15 August 2018). „Dominic Thiem withdraws from Cincinnati, good news for Roger Federer!“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 10 December 2019.
  80. ↑ „Early Present: Thiem Reaches Maiden Quarter-final In New York | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 2 September 2018. Посетено на 10 December 2019.
  81. ↑ „Thiem: "It's Going To Be Stuck In My Mind Forever" | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 5 September 2018. Посетено на 10 December 2019.
  82. ↑ Jurejko, Jonathan (5 September 2018). „US Open 2018: Rafael Nadal beats Dominic Thiem in epic quarter-final“. BBC Sport (англиски). Посетено на 10 December 2019.
  83. ↑ „Thiem Prevents History, Triumphs In St. Petersburg | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 23 September 2018. Посетено на 10 December 2019.
  84. ↑ „Nishikori Dashes Thiem's Home Hopes In Vienna | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 26 October 2018. Посетено на 10 December 2019.
  85. ↑ „Khachanov Charges Into Maiden Masters 1000 Final | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 3 November 2018. Посетено на 10 December 2019.
  86. ↑ „ATP Finals: Dominic Thiem beats Kei Nishikori but is out after Roger Federer wins“. BBC Sport (англиски). 15 November 2018. Посетено на 10 December 2019.
  87. ↑ „ATP Finals: Kevin Anderson beats Dominic Thiem in group opener“. BBC Sport (англиски). 11 November 2018. Посетено на 10 December 2019.
  88. ↑ McVeigh, Niall (13 November 2018). „Roger Federer beats Dominic Thiem at ATP World Tour Finals – as it happened“. The Guardian (англиски). ISSN 0261-3077. Посетено на 10 December 2019.
  89. ↑ „Dominic Thiem | Bio | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. Посетено на 24 November 2019.
  90. ↑ „Doha : Pierre-Hugues Herbert élimine Maximilian Marterer en file en quarts“. Francetvsport (француски). 2 January 2019. Посетено на 10 December 2019.
  91. ↑ „The Latest: Thiem fends off Paire in 5 at Australian Open“. AP NEWS. 15 January 2019. Посетено на 10 December 2019.
  92. ↑ „Popyrin advances after seventh seed Thiem retires“. Video Eurosport UK. 17 January 2019. Посетено на 10 December 2019.
  93. ↑ „Laslo Djere Stuns Former Champ Dominic Thiem In Rio | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 20 February 2019. Посетено на 10 December 2019.
  94. ↑ „Thiem Topples Federer For Maiden Masters Title“. ATP Tour. 17 March 2019. Посетено на 19 June 2020.
  95. ↑ „Thiem Returns To Top 4, Mover Of The Week“. ATP Tour. 18 March 2019. Посетено на 19 June 2020.
  96. ↑ „No room for sentiment in Dominic Thiem's pursuit of Djokovic's crown | Kevin Mitchell“. The Guardian (англиски). 1 February 2020. Посетено на 5 July 2020.
  97. ↑ „Lajovic Locks In To Stun Thiem In Monte-Carlo“. ATP Tour. 18 April 2019. Посетено на 19 June 2020.
  98. ↑ „Thiem Hands Nadal First-Ever Barcelona SF Loss“. ATP Tour. 27 April 2019. Посетено на 19 June 2020.
  99. ↑ „Thiem Sprints Past Medvedev To Clinch Barcelona Title“. ATP Tour. 28 April 2019. Посетено на 19 June 2020.
  100. ↑ Clarey, Christopher (29 May 2019). „Forging His Own Path, Dominic Thiem Eyes a Grand Slam Breakthrough“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Посетено на 5 July 2020.
  101. ↑ Cambers, Simon (8 June 2019). „Dominic Thiem ends Novak Djokovic's slam streak to reach French Open final“. The Observer. ISSN 0029-7712. Посетено на 8 June 2019.
  102. ↑ „Rafa's Dozen: Nadal Claims 12th Roland Garros Crown“. ATP Tour. 9 June 2019. Посетено на 19 June 2020.
  103. ↑ „Querrey Battles Back To Beat Thiem At Wimbledon“. ATP Tour. 2 July 2019. Посетено на 19 June 2020.
  104. ↑ „Thiem Triumphs On Home Soil In Kitzbühel“. ATP Tour. 3 August 2019. Посетено на 19 June 2020.
  105. ↑ Wertheim, Jon (27 August 2019). „Upsets of top men's seeds the story on Day 2 of U.S. Open“. Sports Illustrated (англиски). Посетено на 19 June 2020.
  106. ↑ „Andy Murray knocked out of China Open by Dominic Thiem“. Wessex FM. Посетено на 4 October 2019.
  107. ↑ „Thiem Survives Khachanov Scare, Books London Spot | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. Посетено на 6 October 2019.
  108. ↑ „Dominic Thiem Beats Stefanos Tsitsipas To Win China Open Title In Beijing | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 6 October 2019. Посетено на 6 October 2019.
  109. ↑ „Italy's Matteo Berrettini Beats Dominic Thiem For First Masters SF At Rolex Shanghai Masters | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 11 October 2019. Посетено на 27 October 2019.
  110. ↑ „Vienna Tennis: Dominic Thiem beats Fernando Verdasco to make Erste Bank Open quarter-finals | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 24 October 2019. Посетено на 27 October 2019.
  111. ↑ „Dominic Thiem Triumphs In Vienna | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 27 October 2019. Посетено на 27 October 2019.
  112. ↑ Carayol, Tumaini (12 November 2019). „Dominic Thiem beats Novak Djokovic to reach the final four: ATP Finals“. The Guardian. Посетено на 19 June 2020.
  113. ↑ „Stefanos Tsitsipas Completes Successful Transition, Lands Nitto ATP Finals crown | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 17 November 2019. Посетено на 17 November 2019.
  114. ↑ „ATP Cup: Dominic Thiem Tops Schwartzman To Clinch Tie For Austria | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 6 January 2020. Посетено на 2 February 2020.
  115. ↑ „ATP Cup: Hubert Hurkacz Upsets Dominic Thiem, Clinches Tie For Poland | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 8 January 2020. Посетено на 2 February 2020.
  116. ↑ „Dominic Thiem Stuns Nadal To Reach First Semi-final In Melbourne | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 29 January 2020. Посетено на 2 February 2020.
  117. ↑ „Dominic Thiem Fights Back To Reach Australian Open Final - 2020 Australian Open Semi-final | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 31 January 2020. Посетено на 2 February 2020.
  118. ↑ „Djokovic Wins Eighth Australian Open Crown, Returns To No. 1 - 2020 Australian Open Final | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 2 February 2020. Посетено на 2 February 2020.
  119. ↑ „Five Things To Know About Dominic Thiem | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 30 April 2020. Посетено на 4 May 2020.
  120. ↑ „Novak Djokovic, Rafael Nadal & Dominic Thiem To Play Doubles In Indian Wells | BNP Paribas Open 2020 | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 8 March 2020. Посетено на 23 March 2020.
  121. ↑ Mesic, Dzevad (13 March 2020). „Dominic Thiem reacts to cancellation of Indian Wells and Miami“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 23 March 2020.
  122. ↑ „ATP & WTA Extend Suspension of Tours | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 18 March 2020. Посетено на 23 March 2020.
  123. ↑ „Recapping Dominic Thiem's dominant run in the summer exhibitions“. Tennis Majors. Архивирано од изворникот на 2022-01-18. Посетено на 14 September 2020.
  124. ↑ „Thiem's 7: Dominic Thiem through to final after battling victory over Roberto Bautista Agut“. Eurosport. 10 July 2020. Посетено на 14 September 2020.
  125. ↑ „Krajinovic Stuns Thiem At W&S Open“. ATP Tour. ATP Tour, Inc. Посетено на 30 August 2020.
  126. ↑ „US Open: Dominic Thiem defeats former champion Marin Cilic in New York“. Sky Sports.
  127. ↑ Sport, Telegraph (12 September 2020). „Dominic Thiem brushes aside Daniil Medvedev at US Open to reach fourth grand slam final“. The Telegraph (англиски). ISSN 0307-1235. Архивирано од изворникот 12 January 2022. Посетено на 14 September 2020.
  128. ↑ Karthikeyan, Rishi (2020-09-14). „US Open Finals: Dominic Thiem Sets Unbelievable Records That Even 'Big 3' Couldn't Come Close To“. EssentiallySports (англиски). Посетено на 2020-09-21.
  129. ↑ „Thiem Outlasts Zverev In Historic US Open Final“. ATP Tour. 13 September 2020. Посетено на 20 December 2020.
  130. ↑ „Dominic Thiem wins US Open final on tiebreak against Alexander Zverev after five-set thriller“. Guardian. 13 September 2020. Посетено на 14 September 2020.
  131. ↑ „Thiem loses gruelling five-setter“. BBC Sport (англиски). Посетено на 2020-10-06.
  132. ↑ „ATP Vienna: In-form Andrey Rublev dethrones Dominic Thiem in straight sets“. Tennis World. Tennis World. Посетено на 31 October 2020.
  133. ↑ Ben Morse. „Daniil Medvedev battles from behind to win ATP Finals with victory over Dominic Thiem“. CNN. Посетено на 2020-11-23.
  134. ↑ Rothschädl, Michael (2020-11-10). „Dominic Thiem is Austria's Sportsman of the Year“. tennisnet.com (англиски). Посетено на 2020-11-27.
  135. ↑ „ATP Cup tennis 2021 - Novak Djokovic down to business, Dominic Thiem bungles Italian job“. Eurosport UK (англиски). 2021-02-02. Посетено на 2021-02-14.
  136. ↑ „Nicolas Mahut & Edouard Roger-Vasselin Claim 2-1 Victory For France | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 2021-02-05. Посетено на 2021-02-14.
  137. ↑ Howcroft, Jonathan (2021-02-12). „Kyrgios and Thiem provide drama as Melbourne counts down to lockdown | Jonathan Howcroft“. the Guardian (англиски). Посетено на 2021-02-14.
  138. ↑ „Dimitrov shocks Thiem to make last eight“. BBC Sport (англиски). 2021-02-14. Посетено на 2021-02-14.
  139. ↑ „Dominic Thiem Battles Past Aslan Karatsev In Doha“. ATP Tour. 2021-03-10. Посетено на 2021-05-08.
  140. ↑ „Roberto Bautista Agut Downs Dominic Thiem, Sets Andrey Rublev Clash“. ATP Tour. 2021-03-11. Посетено на 2021-05-08.
  141. ↑ „Lloyd Harris Shocks Dominic Thiem In Dubai“. ATP Tour. 2021-03-16. Посетено на 2021-05-08.
  142. ↑ „Preview: 'Recharged' Thiem Leads Seeds, Rublev Ready For Debut“. ATP Tour. 2021-05-03. Посетено на 2021-05-08.
  143. ↑ „Thiem: 'My Goal Is To Get Into The Best Physical Shape'“. ATP Tour. 2021-05-01. Посетено на 2021-05-08.
  144. ↑ „Dominic Thiem Takes Stock After Madrid: 'I Think I'm On The Right Track'“. ATP Tour. 2021-05-08. Посетено на 2021-05-08.
  145. ↑ „Lorenzo Sonego Stuns Dominic Thiem In 3-Hour, 24-Minute Marathon“. ATP Tour. 2021-05-13. Посетено на 2021-06-01.
  146. ↑ Carayol, Tumaini (2021-05-30). „Dominic Thiem loses lead and crashes out of French Open to Pablo Andújar“. the Guardian (англиски). Посетено на 2021-05-31.
  147. ↑ Bennett, Tom (17 June 2021). „TENNIS NEWS: DOMINIC THIEM OPTS OUT OF TOKYO OLYMPICS“. EuroSport. Посетено на 20 June 2021.
  148. ↑ „Adrian Mannarino Advances In Mallorca After Dominic Thiem Retires“. ATP Tour. 2021-06-22. Посетено на 2021-06-23.
  149. ↑ „Defending champion Thiem to miss US Open with wrist injury“. NBC Sports. 2021-08-18. Посетено на 2021-08-18.
  150. ↑ Cronin, Matt (7 May 2018). „Mladenovic and Thiem, now officially a couple, hoping to gain momentum“. Tennis.com. Посетено на 19 September 2018.
  151. ↑ Murali, Mahalakshmi (20 November 2019). „Dominic Thiem Reveals Reasons For Break Up With Kristina Mladenovic“. Essentially Sports. Посетено на 12 December 2019.
  152. ↑ 152,0 152,1 Fraser, Stuart (8 November 2019). „Football-mad Dominic Thiem senses a giantkilling“. The Times (англиски). ISSN 0140-0460. Посетено на 24 November 2019.
  153. ↑ Gatto, Luigi (12 December 2017). „Dominic Thiem and more players raise money playing charity football match“. Tennis World USA (англиски). Посетено на 24 November 2019.
  154. ↑ „FK Austria Wien - Allstars defeated Dominic Thiem's 1. TFC for a good cause“. FK-Austria. 12 September 2019. Архивирано од изворникот на 2020-10-01. Посетено на 24 November 2019.
  155. ↑ 155,0 155,1 Murali, Mahalakshmi (8 December 2019). „Dominic Thiem Uses His Popularity to Preserve The Ecosystem“. EssentiallySports (англиски). Посетено на 29 June 2020.
  156. ↑ „A Good Accident Led Dominic Thiem To Environmental Cause | ATP Tour | Tennis“. ATP Tour. 9 May 2019. Посетено на 29 June 2020.
  157. ↑ „Formula 1, Vettel il contadino: "In fattoria nel lockdown"“. la Repubblica (италијански). 2021-04-08. Посетено на 2021-04-14.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Доминик_Тим&oldid=4903563“