Лешки
| Лешки | |
Лешки | |
  Лешки | |
| Координати 41°58′40″N 22°22′36″E / 41.97778° СГШ; 22.37667° ИГДКоординати: 41°58′40″N 22°22′36″E / 41.97778° СГШ; 22.37667° ИГД | |
| Општина | Општина Кочани |
| Население | 29 жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2300 |
| Надм. вис. | 897 м |
|
Лешки на општинската карта | |
 Лешки на Ризницата
| |
Лешки е село во Општина Кочани, во околината на градот Кочани.
 |
Оваа статија за поврзана со Македонија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Содржина
Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото Лешки се наоѓа длабоко во планинскиот дел на Осоговските планини. Некаде на нешто помалку од 10 километри северно од Кочани. Лешки е поврзано со добра патна инфраструктура со Кочани, преку патниот правец Кочани-Пониква. Од селото има отворен видик кон Осоговските планини, Плачковица, дел од Кочанско Поле, Голак, а кога е сончево и со голема видливост можат да е видат Пирин и Рила во Пиринска Македонија.
Историja[уреди | уреди извор]
Во XIX век селото е дел од Кочанската каза во Отоманската Империја.
Економија[уреди | уреди извор]
Демографија[уреди | уреди извор]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македониja, Етнографиja и статистика“) од 1900 година, во Лешки живееле 144 жители, сите Македонци.[1]
Според секретарот на бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Лешки имало 144 Македонци, патријаршисти.[2]
Во 2002 година во селото живееле 29 жители, сите Македонци.[3]
На табелата е прикажан преглед на населението низ сите пописни години:[4]
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 144[1] | 144[2] | 283 | 277 | 273 | 244 | 136 | 56 | 70 | 29 |
Родови[уреди | уреди извор]
Лешки е македонско село.
Родови во селото: Наковци (4 к.) и Цековци (2 к.) најстари родови во селото, доселени се однекаде; Цинцари (8 к.) доселени се однекаде. Иако се викаат Цинцари, сепак они не се од влашко потекло, се доселил некој дедо Мицо; Костадиновци (4 к.) и Ѓуровци (2 к.) порано биле еден род, доселени се од соседното село Пашаџиково; Чортановци (5 к.) и они се доселени од селото Пашаџиково; Трајчовци (3 к.) доселени се од раселеното село Десовица, се наоѓало помеѓу селата Нивичани и Бања; Ефтимовци (3 к.) доселени се од планинското село Спанчево; Белевци (6 к.), Цветковци (5 к.), Божиновци (2 к.), Димчовци (1 к.) и Даниловци (1 к.) доселени се однекаде.[5]
Општествени институции[уреди | уреди извор]
Администрација и политика[уреди | уреди извор]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||
- ↑ 1,0 1,1 Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр.227.
- ↑ 2,0 2,1 Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 132-133.
- ↑ http://www.stat.gov.mk/publikacii/knigaX.pdf Попис во Македонија 2002. - Книга 10.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година) *Државен завод за статистика http://makstat.stat.gov.mk.
- ↑ Трифуноски, Јован (1970). Кочанска Котлина. Скопје: Универзитетска печатница.
