Трница

Координати: 41°42′42″N 20°41′17″E / 41.71167° СГШ; 20.68806° ИГД / 41.71167; 20.68806
Од Википедија — слободната енциклопедија
Трница

Поглед на новоизградените куќи во месноста Трница

Трница во рамките на Македонија
Трница
Местоположба на Трница во Македонија
Трница на карта

Карта

Координати 41°42′42″N 20°41′17″E / 41.71167° СГШ; 20.68806° ИГД / 41.71167; 20.68806
Регион  Полошки
Општина  Маврово и Ростуше
Област Горна Река
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 1256
Повик. бр. 042
Шифра на КО
Надм. вис. 1.020 м
Трница на општинската карта

Атарот на Трница во рамките на општината
Трница на Ризницата

Трница — историско село во областа Горна Река, денес во атарот на селото Волковија, Општина Маврово и Ростуше. Денес, во месноста се наоѓа обновениот мотел „Кораб Трница“, кој бил препознатлив по својот качамак, и споменикот на паднатите борци од НОБ од овој крај.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Мотелот пред обновата

Трница се наоѓа на самиот пат МавровоДебар, веднаш на левиот брег на Мавровска Река. Месноста (мотелот и споменикот на борците од НОБ и народниот херој од тој крај Живко Брајковски) е сместена во стрмен дол, подножје на планината Бистра. Од Трница се двои патот кон селата Беличица и Волковија. Месноста Трница е сместена на 1.020 метри надморска височина.

Денес, некогашното село влегува во атарот на Волковија.

Историја[уреди | уреди извор]

Селото се смета дека настанало од некои козари од Албанија. Претходно, во месноста постоел некој манастир, од кого може да се најдат некои рушевини.[2]

На крајот од XIX век, Трница било албанско село во Реканската каза на Отоманското Царство.

Во минатото Трница била село населено исклучиво со Албанци (Качаци), кои често правеле зулуми и ограбувале коли и патници кои се движеле кон Дебар или Маврово. Поради честите грабежи и на блиските села Волковија и Беличица, жителите (Македонци) од двете села се собрале и ги истерале жителите на Трница.

За време на српската окупација на Македонија во 1913 година, во Трница била сместена српската жандармерија и биле изградени куќи за српските жандарми и учители.

Селото било уништено за време на војните 1912-1918 година.[2]

По Втората светска војна во Трница е изграден познатиот мотел „Трница“ и е подигнат споменик посветен на загинатите жители и партизани во масакрот во Беличица, како и на другите паднати борци за слободата на Македонија од овој крај.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Оваа месност е позната и по прочуеното трничко сирење, кое се произведувало во задругата „Габрово“ во погоните сместени во месноста викана „Торбешки мост“, оддалечена 18 километри од Трница.

Денес, мотелот и погоните за производство на млечни производи се обновени и повторно ставени во функција под брендот „Кораб Трница“.

Население[уреди | уреди извор]

Според „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“, во 1873 г. селото (Térnitza) имало 30 домаќинства со 94 православни Албанци.[3]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Трница имало 240 жители Албанци муслимани.[4]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви[5]
Споменици

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 Смиљаниќ; Тома (1925). Mijaci, Gorna Reka i Mavrovsko Polje. Белград: Српска кралска академија. OCLC 28398861.
  3. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995. стр. 176-177.
  4. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900. стр. 264.
  5. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]