Ловеч
Ловеч Ловеч | |
---|---|
град | |
Поглед на градот од паркот Стратеш | |
Местоположба на Ловеч во Бугарија | |
Координати: 43°08′05″ N; 24°42′42″ E / 43.134777° СГШ; 24.711535° ИГДКоординати: 43°08′05″ N; 24°42′42″ E / 43.134777° СГШ; 24.711535° ИГД | |
Земја | Бугарија |
Област | Ловеч |
Општина | Ловеч |
Управа | |
• Градоначалник | Страцимир Петков (ПП, Има таков народ и Бугарски подем) |
Површина | |
• Вкупна | 70,00 км2 (27,03 ми2) |
Надм. вис. | 200 м |
Население (2022) | |
• Вкупно | 32,832 |
• Густина | 470/км2 (1,200/ми2) |
Часовен појас | EET (UTC+2) |
• Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
поштенски код | 5500 |
Повик. бр. | +359 068 |
Мреж. место | lovech.bg |
Ловеч (бугарски: Ловеч) — град во северна Бугарија, административен центар на општината Ловеч и на Ловечката Oбласт. Има население од околу 32.832 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Градот се наоѓа во планиски регион на границата помеѓу Дунавската Рамнина и старопланискиот Предбалкан, сместен на двата брeга на реката Ос’м. Одстои на 150 км североисточно од главниот град Софија.
Ловеч е еден баланс помеѓу планискиот и рамниниот релјеф. На исток е заграден од 250 метрово плато, каде се наоѓа паркот Стратеш и завршува со архитектурно-историскиот резерват „Вароша“. На југозапад, Ловеч е заобиколен од ридот Хисарјa и паркот Баш Бунар.
Историја[уреди | уреди извор]
Поради важната стратешка локација на денешниот град Ловеч, овде Римјаните ја изградиле тврдината Мелта. Во текот на средниот век, тврдината била седиште на подоцнежните бугарски владетели Иван Асен I и Теодор Петар. Во 1187 година овде бил потпишан мировниот договор со Византија, со кој започнува Второто бугарско царство.
За време на османлиското владеење, градот бил важен занаетчиски и трговски центар и поради неговиот просперитет бил наречен Алт’н Лофча („Златен Ловеч“). Револуционерот Васил Левски (1837-1873) го избрал градот за центар на внатрешниот отпор и борбата за ослободување на Бугарија.
За време на комунистичкото владеење, во близина на Ловеч постоел работен логор, каде биле убиени многу противници на режимот. Приемот во кампот е главно политички мотивиран. Тоа беше таен и еден од најсуровите логори во Бугарија.[2][3][4]
Галерија[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.
- ↑ Янко Янков: Кутията на пандора, из-во „Янус“, София, 2007, стр. 330 – 340, Онлайн версия
- ↑ Христо Христов: Секретното дело за лагерите
- ↑ Разказ на Кольо Колев, бивш лагерник в лагера в Ловеч
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Оваа статија место во Бугарија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
|
|