ФК Ливерпул

ФК Ливерпул
ФК Ливерпул
Целосно име	Фудбалски клуб Ливерпул
Прекар	The Reds (црвените)
Основан	3 јуни 1892; (од Џон Хулдинг)
Стадион	Енфилд, Ливерпул
Капацитет	53,394
Сопственик	Fenway Sports Group; (Џон В. Хенри и Том Вернер)
Претседател	Том Вернер
Менаџер	Јирген Клоп
Лига	Премиер лига
2023-2024	3 место
Мреж. место	Официјално мрежно место
	Тековна сезона

ФК Ливерпул е професионален фудбалски клуб кој се наоѓа во Ливерпул, Англија кој игра во Премиер лигата и е еден од најуспешните во историјата на англискиот фудбал, со најмногу освоени трофеи од другите Англиски клубови. Ливерпул вкупно има освоено деветнаесет титули во лигата, седум ФА купови , седум Лига куп, три УЕФА купови и шест Европски купови, според англискиот регистар.

Клубот е основан во 1892 година и освои пет првенства во лигата помеѓу 1900-1947. Како и да е, Ливерпул поминал неколку години во втора лига за време на доцните 50-ти и не добил повторно унапредување сè до поставувањето на Бил Шенкли како менаџер во 1959. Клубот традиционално играл во црвено-бели дресови, но тоа се променило во целосно црвени во 1960 година.Под раководството на Шенкли, Ливерпул освоил три титули во првенството, два ФА купови и УЕФА куп, првиот европски трофеј на клубот. Во изминатите 30 години, тие биле едни од најуспешните клубови во англискиот и европскиот фудбал, освоиле четири европски купови помеѓу 1977 и 1984, петтиот во 2005 и последниот шести во 2019.

Несреќата на стадионот Хејсел го направил клубот злогласен во Европа, 39 навивачи на Јувентус починале по паѓањето на ѕидот откако тие се обиделе да побегнат при нападот на навивачите на Ливерпул. Клубот присуствувал на најголемата катастрофа по четири години – Несреќата во Хилсбороу – каде што починале 96 навивачи на Ливерпул во сударот со мечувачите. Двете катастрофи имаа големо влијание врз англискиот и европскиот фудбал, и врз клубот по овој ден.

Ливерпул е еден од најподржуваните клубови во светот,^[1] vо 2019, Ливерпул беше еден седмиот фудбалски клуб во светот со најголема заработка, со годишен приход од 604 милиони евра^[2] и осмиот највреден светски фудбалски клуб, вреднуван на 2.183 милијарди американски долари.^[3] Ливерпул има голем број на навивачи кои држат долготрајни соперништва со неколку клубови. Најистакнато од нив е соперништвото со Манчестер Јунајтед и Евертон, со кои тие регуларно се натпреваруваат како Мерсејсајд дербито. Тимот носи црвен дрес и шорцеви од 1964 година. Химната на клубот е "You'll Never Walk Alone".

Историја

Фудбалскиот клуб Ливерпул бил основан по многубројните расправии помеѓу комететот на Евертон и Џон Хоулдинг, сопственикот на земјиштето на Енфилд и претседател на Евертон. ФК Евертон е основан и игра на Енфилд уште од 1884 до 1892. Катализаторот што ги интензивирше караниците беше кога соседниот земјопоседник сакал да изгради пат преку новоизградениот главен терен. Битна разлика се појавила во тоа како клубот требало да се на насочува кога клубот се префрлил на страната Енфилд. Мотивот на холдингот бил оценет како стекнување на лични финансии. Еверетон кој играше единаесет години на Енфилд беше одвоен од холдингот и Енфилд и беше преместен на новиот стадион Гудисон Парк.

Ф.К Ливерпул беше основан од страна на холдингот за да игра на напуштениот Енфилд. Оригиналното име требаше да биде Ф.К Евертон и Алетик Граундс или накратко Евертон Атлетик, но беше променето во Ф.К Ливерпул во јуни 1892 година кога Фудбалското Здружение одби да го признае тимот како Евертон.

Клубот во првата сезона ја освои Ланкашир лигата и успешно се пријавија за приклучувње на втората лига во следната сезона. Беа први во лигата па ги унапредија во првата лига. Ја освоија првата титула во 1900-1901 , и повторно беа шампиони во 1905-1906 година. За првпат стигнаа во финале на ФА купот во 1914 година, но изгубија со 1-0 против Бурнлеј. Клубот повторно победи во првенството во 1921-1922 и 1922-1923, но потоа клубот не освои ниту еден трофеј дури до 1946-1947 кога победија во лигата по петти пат. Клубот стигна до финалето на ФА купот во 1950 , но изгуби против Арсенал. Ливерпул беше вратен во втората лига во сеозната 1953-1954. Во овој период тие доживеа пораз со 2-1 во ФА купот против Ворчестер Сити кој не беше во лигата во сезоната 1958-1959. Не многу долго по срамниот резултат, Бил Шенкли беше избран како менаџер и отпушти 24 играчи. Тој исто така ја замени собата која беше посебно користена како складиште за обувки на Енфилд во соба каде што тренерите ќе можат да зборуваат за стратегиите пиејќи чај ( и други пијалаци ). Таму Шенкли започна да го преправа тимот заедно со други членови на собата за обувки , основачите Џо Феган, Ројбен Бенет и Боб Пејсли.

Унапредување во прва лига постигнаа во 1961-1962, кога клубот го освои својот прв ФА куп во претходната сезона. Клубот победи во лигата и во УЕФА купот во 1972-1973 и повторно ФА купот една година подоцна, по ова , Шенкли отиде во пензија и го наследи заменикот Боб Пејсли. Пејсли беше уште поуспешен за разлика од Шенкли, па клубот победи во лигата и во УЕФА купот во 1975-1976, негова втора сезона како менаџер. Следната сезона ја задржаа титулата, победиа на европскиот куп за првпат , но изгубија во финалето на ФА купот. Ливерпул се задржа следната сезона во европскиот куп и следната година повторно победи во лигатасо 68 бода – домашен запис, со примени само 16 голови во 42 натпревари. За време на деветтата сезона Пејсли раководеше со клубот , Ливерпул освои 21 трофеј, вклучувајќи три Европски купа, УЕФА куп , шест титули во лигата и три едноподруго лига купови. Единствениот домашен трофеј што го испушти беше ФА купот.

Пејсли се пензионираше во 1983 година ( како и Шенкли ) контролирајќи ги уздите на ветераните во собата за обувки, заменик тренерот Џо Феган. Ливерпул освои три трофеи со раководството на Феган во неговата прва сезона: лигата, лига купот и европскиот куп , беа првите во Англија кои ги освоија трите трофеи во една сезона. Ливерпул повторно стигна до финалето во европскиот куп во 1985 година. Натпреварот беше против Јувентус на стадионот Хејсел. Пред почетокот на натпреварот , беше предизвикана несреќа : навивачите на Ливерпул ја пробија оградата која ги одделуваше двете групи на поддржувачите и нападнатите навивачите на Јувентус. Поради настаната тежина на луѓето дојде до рушење на ѕидот, при што починале 39 навивачи, повеќето италјанци. Натпреварот течеше без внимание и Ливерпул изгуби од Јувентус со 1-0. На англиските клубови поради тоа пет години им беше забрането учеството во европските натпревари ; Ливерпул доби 10 годишна забрана, која подоцна беше намалена на шест години. 14 од нивните навивачи беа осудени за убиства без умисла.

Феган се откажа по катастрофата и Кени Далглиш беше назначен како менаџер на тимот. Во тоа време , клубот усвои други три првенства и два ФА купа, вклучуваќи ја лигата и купот „ Двојно “ во 1985-1986. Успехот на Ливерпул се заесни со катастрофата Хилсбороу : во полуфиналето на ФА купот против Нотингам Форест на 15 април 1989, стотина навивачи на Ливерпул беа нападнати. 94 навивачи починаа тој ден ; 95тата жртва почина во болницата од повредите четири дена подоцна, а 96тиот почина скоро 4 години подоцна без да му се врати свеста. По трагедијата во Хилсбороу имаше контрола од страна на владата за сигурноста на стадионот. Познато како извештајот Тејлор, го даде начинот на законодавство кој го побара управниот тим за сите стадиуми со седишта. Извештајот покажал дека главната причина за несреќите било преполнувањето со народ што ја покажува неодговорноста на полицијата. Во 1989 Ливерпул повторно беше присутен во еден од најдраматичниот завршеток на сезоната на сите времиња, со што клубот ја изгуби титулата за постигнати голови и во последната минута од сезоната беше поразен на домашен терен од конечниот победник Арсенал. Далглиш ја цитираше катастрофата во Хилсбороу и нејзината реперкусија како причина за неговата оставка во 1991. Него го замени поранешниот фудбалер Грејм Соунес. Покрај освојувањето на ФА купот во 1992, Соунес постигна мал успех и беше заменет од поранешните членови на Собата за обувки, Рој Еванс. Еванс напредуваше на подобро : неговиот единствен трофеј беше победата во Лига купот во 1995 година. Најистакната беше победата од 4-3 со Њукасл Јунајтед на Енфилд на 3 април 1996 година, што во април 2003 година беше наречен како натпревар на декадата на доделувањето на десетте сезонски награди во Премиер лигата. Џерард Хулиер беше назначен за заменик менаџер во 1998-1999 , но откако Еванс се откажа во ноември 1998 година одговорноста падна на него.

Во неговата втора сезона Ливерпул победи трипати на ФА купот, Лига купот и УЕФА купот. Во сезоната 2001-2003 година, кога Хулиер претрпе тешка операција на срцето, Ливерпул заврши како втор веднаш по Арсенал. Во следната сезона паднаа очекувањата па Хулиер беше заменет од страна на Рафаел Бенитез. Клубот заврши како петти во неговата првата сезона но победи на УЕФА првенството со што го победи Милан со 3-2 со пеналот откако натпреварот заврши 3-3. Следната сезона Ливерпул заврши како заврши како трет со 82 бода – нивниот највисок збир од 1988. Тие го усвоија УЕФА купот откако победија на Првенството претходната сезона, откако го победија Вест Хем Јунајтед со пенал и натпреварот заврши со 3-3. Во 2006-2007, потрагата по инвестиции за клубот дојде до крајот кога американските стопанственици Џорџ Жилет и Том Хикс станаа сопственици на Ливерпул со договор што клубот го процени и неподмирените долгови од 218,9 милијони фунти. Таа сезона, клубот стигна до финалето на Првенството, но овој пат изгубија од АЦ Милан со 2-1. Во сезоната 2008-2009 година Ливерпул постигна најмногу бодови во Премиер лигата вкупно 86 бода и завршија веднаш до Манчестер Јунајтед.

Бои и амблем

Ливерпул традиционално игра во црвено – бели дресови, но опремата беше сменета во целосна црвена во средината на 1960 година. Црвената не се користи секојпат. Во првите денови, кога клубот се премести на Енфилд од Евертон, тие ги користеа крем бојата од сино и бело. Нивната опрема изгледаше скоро идентична на износените дресови на тимот на Евертон во тоа време. До 1894 Ливерпул ги одбра црвените дресови и во 1901 градската птица беше прифатена како амблем на клубот. Во следните 60 години опремата на Ливерпул беше црвени маици со бели шорци. Чорапите им беа променети во текот на годините од црвени во црни , од бели и црни повторно во црвени. Во 1964 година, кога менаџерот на Ливерпул Бил Шенкли одлучил да го промени тимот во целосно црвени за првпат на натпреварот со Андерлехт, како што на св. Џон се отповика на неговата автобиографијата :

„ Помислил дека бојата ќе предизвика психолошка влијание – црвено како опасност, црвено како моќ. Еден ден влегол во соблекувалната и оставил неколку црвени шорци на Руни Јетс. „ Облечете се со овие шорци и да видиме како ќе ви стојат “, рекол. „ Христ, Руни вие изгледате прекрасно, застрашувачки. Изгледате 200 cm повисоки. “ „ Зошто да не бидеме целосно така, шефе? “ Предложив. „Зошто да не носиме и црвени чорапи ? Ајде да излеземе целосно облечени во црвено.“ Шенкли се согласи и беше искомбинирана светата опрема.“

Бојата на дресовите на Ливерпул на гости традиционално им е или бели маици со црни шорци или целосно жолти. Како и да е, во 1987 година беше воведена целосно сива опрема, којашто ја користеа до стогодишната сезона 1991-1992 година, кога беше заменета со комбинација од зелени маици и бели шорци. По неколку комбинации на бои во 1990 година , вклучувајќи ги златната и темносина, светложолта, црна и сива, клубот наизменично ги користеше жолтите и белите дресови за гости до 2008-2009 сеозна, откако тие повторно ја воведоа нивната сива опрема. Моменталната опрема е дизајнирана од Адидас (Addiadas) , којашто ги правеше дресовите на клубот во периодот помеѓу 1985 и 1996 година. Другите брендирани дресови кои ги носеше клубот беа на Умбро (Umbro) до 1985 година и Рибок (Rebook) во период од десет сезони од 1996 година. Трета опрема, којашто беше со тиркизни маици и црни шорци, беше дизајнирана специјално за Првенството за гостинските натпревари, но исто така се користеше за некои домашни натпревари кога ќе се поклопеа и двете екипи во црвено – сива комбинација. Ливерпул беше првиот американски професионален клуб што имаше лого на дресовите од нивните спонзори, откако решија да склучат договор со Хитачи во 1979 година. Од тогаш па натаму тие се спонзорирани од страна на Краун Пејнтс, Кенди, Карлсберг. Договорот со Карлсберг беше најдолгиот договор во англискиот фудбал,потпишан во 1992 година. Беџот на Ливерпул е всушност градска птица , која што е сместена внатре во знакот. Над знакот има приказ на Шенкли Гејтс со насловот од позната химна на клубот, „ Никогаш нема да ве оставиме сами “. Двата факела од двете страни се симболични за спомените од Хилсбороу надвор од Енфилд, каде што постојано гори факел во чест на оние кои починале во несреќата.

Стадион

Ливерпул игра на Енфилд уште од неговото освновање во 1892 година. Енфилд е изграден во 1884 година на земјиште блиску до Стенли Парк и на почетокот беше користен од Евертон. Тие го напуштија земјиштето во 1892 година поради спорот за закупнината на Енфилд, Џон Холдинг, одлучи да основа нов клуб што ќе игра на тоа земјиште. Капацитетот на стадионот изнесуваше 20 000 , но и покрај тоа на првиот натпревар на Ливерпул беа присутни само 100 гледачи.

Во 1906, целосното земјиште формално беше преиначен во Спајон Коп, по еден брег во Натал. Брегот беше местото на битката на Спајон Коп во Втората Бур војна, каде што починале преку 300 мажи со управувањето на Ланкашир, а повеќето од нив биле од Ливерпул. Најмногу тој можеше да издржи 28 000 гледачи и претставуваше еден од најголемите стадиони во светот. Многу стадиони во Англија имале стадиони именувани како Спајон Коп , но Енфилд беше најголемиот Коп во државата во тоа време ; можеше да издржи најмногу публика за разлика од другите фудбалски стадиони. Капацитетот беше значително намален поради безбедносни причини, кои доведоа до несреќата во Хилсбороу. Во 1994година беше целосно реконструиран како стадион целосно со седишта и претставува единствен стадион со намален капацитет на 12 390.

Патот до Енфилд се наоѓа на спротивната страна од Коп и овде се сместуваат навивачите на гостинските екипи. Повторно е реконструиран во 1998 со капацитет од 9 074 и тоа е најновата трибина на Енфилд. Двете трибини на него се главната трибина која има капацитет од 12 227 и средшната трибина која има капацитет од 11 762. Главната трибина е најстариот дел од Енфилд и беше најмалку променета од нејзиното реконструирање во 1973 година. Централната трибина порано била позната како Кемлин Роад пред да биде реновирана за годишнината на стадионот во 1992 година. Со преуредувањето, куќите на Кемлин Роад биле срушени, а адресите станале непостоечки. Капацитетот на стадионот изнесува 45 276. Проценет е како четвтри стадион во УЕФА списокот на стадиони.

На 30 јули 2004 година , градскиот совет на Ливерпул му даде дозвола на клубот да изгради нов стадион со 60 000 седишта во Стенли паркот само на 270 m оддалечено од Енфилд и на 8 септември 2006 година спред понудувачката, советот одлучи на Ливерпул да му даде 999 годишна кирија врз земјиштето. Преземањето на клубот во февруари 2007 година од страна на Џорџ Жилет и Том Хикс , стадионот беше редизајниран. Во ноември 2007 година , новиот дизајн бил одобрен од страна на советот и подготовките на теренот започнале во јуни 2008 година. ХКС инженерство требало да го изградат новиот стадион. Изградбата не започнала поради тоа што сопствениците не биле во состојба да го финансираат проектот.

Терен

Мелвуд , во Бест Дерби, Ливерпул е постојаниот терен за тренинг на Ливерпул уште од 1950 година. Не е заедно со Академијата , која што се наоѓа во Керкби. Земјиштето порано припаѓало на локалното училиште, св. Френсис Ксевиер.

Навивичи

За време на сезоната 2008-2009 година, Ливерпул ја имаше четврта по големина публика во лигата на англискиот фудбал : 44.318 , што е 96,8 % од дозволениот капацитет. Обожавателите на Ливерпул честопати се нарекуваат како „ Копајтс “ и се однесува на навивачите кои порано стоеле, а сега седат на копот на Енфилд. Песната „Никогаш нема да ве оставиме сами“, оригиналот е од Роџерс и Хамерштајн , музика Кејроусел а подоцна е снимена од страна на музичарите од Ливерпул, Гери и Д Писмејкерс како химна на клубот и е испеана од страна на публиката на Енфилд во почетокот на 1960 година. Од тогаш се здоби со слава помеѓу навивачите на другите клубови низ светот. Насловот на песната го разубавува врвот на Шенкли Гејтс, кој беше прикажан на 2 август 1982 година во спомен на поранешниот менаџер Бил Шенкли. Делот „Никогаш нема да ве оставиме сами “ на Шенкли Гејтс исто така е поставен на амблемот на клубот.

Долгогодишната ривалност на Ливерпул е со соседната Мерсејсајд екипа, Евертон, со кои го изведуваат Мерсејсајд дербито. Ова потекнува од составот на Ливерпул и спорот со службениците во Евертон, а потоа од сопствениците на Енфилд. Религиозните разлики се сметале како резултат на поделбата, и покрај тоа што и двете екипи потекнуваат од Методистичко потекло, што ја нарушува мислата за поделба на Католоци и Протестанти. Мерсејсајд дербито вообичаено постојано е распродадено. Најмногу играчи се исклучуваат за разлика од било кој друг натпревар во историјата на Премиер лигата. Тоа е едно од неколкуте локални дербија каде што нема раздвојување на навивачите. Ливерпул е соперник и со неговите соседи Манчестер Јунајтед. Најмногу поради уживањето во успехот на двете екипи и близината на двата града. Ривалноста е толку остра што последиот трнасфер помеѓу овие два клуба бил на Фил Хиснал во 1964 година, кога тој заминал од Ливерпул во Манчестер Јунајтед.

Навивачите на клубот биле присутни на два големи трагични настани. Првиот бил катастрофата на стадионот Хејсел, на кој 39 навивачи на Јувентус биле убиени. Тие биле згмечени во аголот од страна на навивачите на Ливерпул кои притискале во нивна насока, големиот број на навивачи во аголот предизвикало да дојде до рушење на ѕидот. По УЕФА финалето, вината за несреќата беше само врз навивачите на Ливерпул и на англиските клубови им било забрането пет години да учествуваат на европските натпревари , а на Ливерпул им беше дадена плус уште една година, шест години забрана. Имало 27 уапсени под сомнение на случајно убиство – единствените изречени казни за случајот на Хејсел. Мнозинството од овие луѓе биле од Мерсејсајд. Некои од нив имале претходни обвиненија за насилства поврзани со фудбал. Во 1989 година , по петмесечната проба во Белгија, на четиринаесет навивачи на Ливерпул им била дадена тригодишна казна за ненамерни убиства. Половина од условите биле суспендирани и не е јасно колку луѓе ја ислужиле својата казна.

Втората била за време на полуфиналето во ФА купот во 1989 година помеѓу Ливерпул и Нотингем Форест, при што починале 96 навивачи на Ливерпул поради пренатрупување и стана познато како катастрофата во Хилсбороу. Весникот Сан напиша статија наречена „ Вистината “ во кој изјавува дека навивачите на Ливерпул ограбувале и мочале врз мртвите тела и дека ја нападнале полицијата. Подоцнежните истражувања покажале дека тврдењата се неточни и ова довело до бојкот на целиот град врз весникот. Многу организации биле вклучени како резултат на катастрофата во кампањата Правдата за Хилсбороу , која прикажува лишување од живот на фамилии, преживеани и навивачи, кои војувале за правда за починатите 96 луѓе во Шефилд на 15 април 1989 година.

Сопственици и финансии

Сопственици на Ливерпул се Џорџ Жилет и Том Хикс, кои го добиле клубот на 6 февруару 2007 година од претходниот сопственик Дејвид Мурс. Договорот бил одобрен од страна на клубот заедно со заостанатите долгови од 218,9 милиони фунти. Двајцата платиле по 5000 фунти за учество односно 174,1 милиони фунти за целосните акции во клубот и 44,8 милиони фунти за покривање на долговите на клубот. Несогласноста помеѓу Жилет и Хикс и недостатокот на поддршката од навивачите, довело до гласини дека Дубај Интернешнл Капитал ( ДИК ) , кои биле заинтересирани за клубот пред купувањето на Жилет и Хикс, ќе понуди цена за клубот. Друга група, Шер Ливерпул ФК покажала интерес за купување на клубот. Тие понудиле да платат 500 милиони фунти, кој ќе биде финансиран од 100 000 навивачи со учество од секој по 5000 фунти за удел во клуот. Како и да е, групата не можела да го зголеми побараниот капитал за да направи понуда за клубот.

Во април 2008 година, бизнис весникот Форбес го рангира Ливерпул како четврта најуспешна фудбалска екипа во светот по Манчестер Јунајтед , Реал Мадрид и Арсенал. Тие го процениле клубот на 1 милијарди долари ( 605 милиони фунти), без долговите. Сметководителот Делоит во 2008 година го рангирал Ливерпул како осми во Делоит паричната фудбалска лига, со што ги остава светките фудбалски екипи во долгови. Приходот на Ливерпул во сезоната 2006 – 2007 година од 133,9 милиони фунти ги помести од десетти во претходната сезона.

Фудбалскиот клуб Ливерпул во народната култура

Како еден од најуспешните клубови во историјата на англискиот фудбал честопати е оформуван кога фудбалот бил воведен во Британската култура и се појавувал во медиумот како „првите“. Клубот се појавил во првото издание Настани на денот на ББС , кој привлекол големо внимание на невниот натпревар против Арсенал на Енфилд на 22 август 1964 година. Клубот исто така бил првиот субјект на првите телевизиски изданија на фудбал во боја, при што бил прикажан нивниот натпревар со Бест Хем Јунајтед во живо. Навивачите на Ливерпул учествувале во песната на Пинк Флојд „Храбар“, во која пееле делови од химната „ Никогаш нема да ве оставиме сами “. Ливерпул направил песна во 1988 година позната под името „ Енфилд Рап “ . Тоа била химната на клубот во финалето на ФА купот против Вимблдон, а Џон Барнс го изведувал рапот заедно со другите членови што учествувале во групата.

Документарната драма за несреќата во Хилсбороу напишана од страна на Џими Мек Гаврн била претставена во 1996 година. Кристофер Еклестон играл во улогата на Тревор Хикс , чијашто приказна дала основа за фокусот на сценариото. Хикс кој во несреќата изгубил две ќерки тинејџерки , бил на капањата за побезбедни стадиони и помогнал да се основа групацијата за поддршка на фамилиите од Хилсбороу. Клубот учествува во клубот како Педесет и првото место (исто така познато како Формула 51). Поранешниот противник Феликс Де Соуза (Роберт Карлајл) , кој е еден страстен навивач на тимот во последната сцена од филмот присуствува на натпревар помеѓу Ливерпул и Манчестер Јунајтед. Клубот присуствуал на детска емисија наречена Скали и тоа предизвикало револт кај едно младо момче , Френсис Скали, кој сакал да освои судски процес со Ливерпул. Емисијата претставил истакнати играчи на Ливерпул како што се од времето на Кени Далглиш.

Статистики и записи

Првиот натпревар на Ливерпул бил кога тие победиле со 8-0 во Ланкашир лигата против Хајер Волтон. Ијан Калаган ги има сите записи со натпревари на Ливерпул – играл на 857 натпревари во текот на 19 сезони од 1958 до 1978 година – и 640 записи на натпреварите во Лигата . Во моменталниот тим , Џејми Карагер има најмногу играно, со што играл на 500 натпревари за клубот во почетокот на 2008 година. Апсолутен рекордер во голови на Ливерпул е Ијан Раш, кој има постигнато 346 голови во клубот во периодот од 1980 – 1987 и 1988 – 1996 година. Раш го држи рекордот за најмногу постигнати 47 голови во една сезона во 1983 /84 година. Како и да е, во текот на неговата кариера, Раш сакал да го надмине рекордот на постигнати голови во лигата на Роџер Хант, што претставува рекорд во голови на клубот во лигата, во само една сезона. Гордон Ходсон, третиот по најмногу постигнати голови во клубот со 240 голови, го држи рекордот на клубот за 17 хет- трикови. Најмногу постигнати во само еден натпревар се 5 голови ; Џон Милер, Енди Мек Гуиган, Џон Еванс, Ијан Раш и Роби Фаулер го постигнале овој подвиг. Фаулер исто така го држи рекордот во клубот и во Премиер лигата за најбрзиот хет трик : има постигнато три гола за 4 минути и 32 секунди против Арсенал во 1994/95 година. Стивен Џерард е апсолутен рекордер на Ливерпул со постигнати 29 голови на Европските натпревари.

Најголемата победа на Ливерпул е од 11 – 0 против Стромсгосет ИФ во 1974 година. Најголемата победа во лигата на Ливерпул е од 10 – 1 против Ротерам Таун во 1896 година. Оваа мрежа од победи била постигната кога ги победиле Кристал Палас со 9 – 0 на Енфилд во 1989 година. Најтешкиот пораз на Ливерпул бил од 1 – 9 со Бирмингем Сити во 1954 година. Победата на Ливерпул од 8 – 0 против Бешикташ Ј.К. во Лигата на Шампиони била најголемата победа во историјата на натпреварите на сите времиња на оваа лига.

Моментален состав

Обновено на 28 May 2021^[4]

Бр.	Позиција	Играч
1	ГМ	Алисон Бекер
3	СР	Фабињо
4	ОД	Вирџил ван Дајк
5	ОД	Ибрахима Конате
6	СР	Тијаго Алкантара
7	СР	Џејмс Милнер (заменик капитен)
8	СР	Наби Кеита
9	НП	Роберто Фирмино
10	НП	Садио Мане
11	НП	Мохамед Салах
12	ОД	Џо Гомес
13	ГМ	Адријан
14	НП	Федерико Кјеза
15	СР	Алекс Окслејд-Чемберлејн
17	СР	Куртис Џонс

Бр.	Позиција	Играч
19	НП	Такуми Минамимо
20	НП	Диого Жота
21	ОД	Костас Цимикас
23	НП	Луис Диаз
26	ОД	Ендрју Робертсон
27	НП	Дивок Ориги
28	ОД	Бен Дејвис
32	ОД	Џоел Матип
46	ОД	Рис Вилијамс
47	ОД	Натаниел Филипс
58	СР	Бен Будбрн
62	ГМ	Каоимин Келехер
66	ОД	Трент Александер-Арнолд
76	ОД	Неко Вилијамс
	ОД	Ибрахима Конате

Позајмени играчи

Бр.	Позиција	Играч
16	СР	Марко Груиќ (во ФК Порто до 30 јуни 2021)
18	НП	Такуми Минамино (во ФК Саутхемптон до 30 јуни 2021)
22	ГМ	Лорис Кариус (во 1. ФК Унион Берлин до 30 јуни 2021)
54	СР	Шеј Оџо (во ФК Кардиф Сити до 30 јуни 2021)
56	ГМ	Витазлав Јарош (во ФК Сент Патрикс Атлетик до 30 ноември 2021)

Бр.	Позиција	Играч
59	СР	Хари Билсон (во ФК Кардиф Сити до 30 јуни 2021)
67	СР	Харви Елиот (во ФК Блекбурн Роверс до 30 јуни 2021)
72	ОД	Сеп ван Дер Берг (во ФК Престон Норт Енд до 30 јуни 2021)
73	ГМ	Камил Грабара (во Архус Гимнастикфоренинг до 30 јуни 2021)
—	НП	Таиви Авониџи (во 1. ФК Унион Берлин до 30 јуни 2021)

Истакнати играчи

Во 2006, била направена листа од страна на ФК Ливерпул ТВ на „100 играчи кои го раздрмале Копот “ како резултат на испрашаните навивачи : „ Преку 110.000 навивачи по притисок ги номинираа своите Топ 10 играчи “. Кени Далглиш се најде на врвот на листата заедно со Стивен Жерард како втор и Ијан Раш како трет. Најдобро пласираниот странски играч на листата бил данскиот среден играч Јан Молби,на 16тото место. Британските весници често се отповикувале на листата кога пишувале за кариерата на играчите.

Добитници на награди

Балун д'Ор

Следниве играчи ја имаат освоено наградата Балун д’Ор додека играле во Ливерпул

Мајкл Овен-2001

Европската златна копачка

Следниве играчи имаат освоено Европска златна копачка додека играле во Ливерпул

Јан Раш 32 гола 1984

УЕФА Фудбалер на годината

Следниве играчи ја имаат освоено наградата УЕФА Фудбалер на годината додека играле во Ливерпул

Стивен Жерард

Менаџери

Ливерпул има 17 постојани менаџери и еден привремен менаџер уште од почетокот на основањето на клубот, В.Е Берклеј и Џон Мек Кена како професионални менаџери во 1892 година. Најмногу на функција како менаџер се задржал Том Ватсон, кој бил 19 години менаџер на Ливерпул од 1896 до 1915 година. Бил Шенкли бил менаџер на клубот на толку натпревари како ниеден менаџер, тој бил на функција на 783 натпревари. Кени Далглиш бил првиот менаџер за игра во англискиот фудбал кога бил назначен на функција во 1985 година. Боб Пејсли,кој освоил 19 трофеи под негово раководство бил првиот најуспешен клупски менаџер.

Денешно тренерско раководство

Менаџер: Јирген Клоп
Помошник тренер: Пепијн Линдерс
Помошник тренер: Питер Кравиц
Тренер на голманите во првиот тим: Џон Ахтерберг
Помошник тренер на голманите во првиот тим: Џек Робинсон
Главен за фитнес: Андреас Корнмајер
Главен физиотерапевт: Ли Нобес
Директор на Академијата: Алекс Инглеторп

Почести

Ливерпул го има освоено англиското првенство 19 пати, ФА купот 7 пати и Лига купот рекордни 7 пати. Клубот има остварено Лига и ФА куп „ Двојно “ во 1986 година и го има освоено Лига купот и Европскиот куп двапати во 1977 и 1984 година. Тие исто така го имаат освоено Лига купот во 1984 година за да постигнат уникатен триплер, подвиг кој го повториле (иако со различни трофеи ) во 2001 кога го освоиле ФА купот, Лига купот и УЕФА купот. Ливерпул го има 5 пати освоено Европскиот куп, најбитниот натпревар на клубовите во Европа што претставува рекорд за Англија. Само Реал Мадрид и Милан имаат победено на ова такмичење во повеќе случаи. Петтиот триумф на клубот значело дека тие веднаш го освоиле трофејот и им бил доделен оригинален победнички амблем. Клубот го има освоено УЕФА купот , трипати европските натпревари во втората лига, рекорд кој го делат заедно со Јувентус и Интернационале.

Домашни почести

Лига

Фудбалска прва лига (англиски фудбалски шампиони ) (прво ниво) Победи (19) 1900 - 01, 1905 - 06, 1921 - 22, 1922 - 23, 1946 - 47, 1963 – 64, 1965 – 66, 1972 – 73, 1975 – 76, 1978 – 79, 1979 – 80, 1981 – 82, 1982 – 83, 1983 – 84, 1985 – 86, 1987 – 88, 1989 – 90, 2019 - 20

Втора лига (второ ниво) Победи (4) 1893 – 94, 1895 – 96, 1904 – 05, 1961 – 62

Ланкашир лига Победи (1) 1892 – 93

ФА куп Победи (7) 1965, 1974, 1986, 1989, 2001, 2006

Лига куп Победи (7) 1981, 1982, 1983, 1984, 1995, 2001, 2003

ФА хуманитарни цели / ФА општински цели Победи (15 , 10 потполни и 5 поделени) 1964 (поделена), 1965 (поделена), 1966, 1974, 1976, 1977 (поделена), 1979, 1980, 1982, 1986 (поделена), 1988, 1989, 1990 (поделена), 2001, 2006

Супер куп Победи (2) 1986, 2001

Европски Европски куп и УЕФА првенството Победи (5) 1977, 1978, 1981, 1984, 2005, 2019

УЕФА куп Победи (3) 1973, 1976, 2001

УЕФА супер куп Победи (3) 1977, 2001, 2005