Жељувино
| Жељувино | |
  Жељувино Местоположба на Жељувино во Македонија
Жељувино на карта
| |
| Координати 42°13′40″N 22°0′39″E / 42.22778° СГШ; 22.01083° ИГД | |
| Регион |  Североисточен
|
| Општина |  Старо Нагоричане
|
| Област | Козјачија |
| Население | 17 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Пошт. бр. | 1302 |
| Повик. бр. | 031 |
| Шифра на КО | 17037 |
| Надм. вис. | 801 м |
|
Жељувино на општинската карта  Атарот на Жељувино во рамките на општината | |
 Жељувино на Ризницата
| |
Жељувино — село во Општина Старо Нагоричане, во областа Козјачија, во околината на градот Куманово.
Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.[2]
Според пописот од 2002 година, во селото Жељувино имало 58 жители, сите Македонци.[3]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 17 жители, сите Македонци.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 252 | 264 | 234 | 252 | 257 | 206 | 130 | 71 | 64 | 58 | 17 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Родови
[уреди | уреди извор]Жељувино е македонско село.
Според истражувањата од 1971 година родови во селото се:
- Доселеници: Брндинци (2 к.), Ѓоринци (2 к.), Анџије (2 к.), Додевци (2 к.), Шумарци (2 к.), Вељинци (1 к.), Кљунчини (6 к.), Шуќуровци (6 к.), Чукинци (3 к.) и Бисерци (1 к.) сите потекнуваат од тројца браќа кои се доселиле од денес воглавно албанското село Матејче, во родот Шуќуровци се знае следното родословие: Томислав (жив на 35 г. во 1971 година) Трпко-Стојан-Арсо-Таско, се доселил неговиот татко; Грци (2 к.) доселени се однекаде, не знаат од каде родовското име; Думановци (5 к.) доселени се од селото Думановце, го знаат следното родословие: Пајсије (жив на 62 г. во 1971 година) Божин-Јован-Атанас-Неделко, кој се доселил; Баџинци (4 к.) доселени се однекаде.[8]
Иселеништво
[уреди | уреди извор]Поради слабите услови за живот многу од населението почнало да се иселува кон најблиските градови во Македонија, веројатно и во некои градови од бивша Југославија.[8]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 19 март 2017.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ 8,0 8,1 Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||
