Плешевица
Плешевица Κολχική | |
---|---|
Координати: 40°44.20′N 21°29.1′E / 40.73667° СГШ; 21.4850° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Западна Македонија |
Округ | Лерински |
Општина | Лерин |
Општ. единица | Кучковени |
Надм. вис. | 690 м |
Население (2011)[1] | |
• Вкупно | 231 |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Плешевица (грчки: Κολχική, Колхики; до 1928 г. Πλησεβίτσα, Плисевица[2]) — село во Леринско, Егејска Македонија, денес во општината Лерин на истоимениот округ во областа Западна Македонија, Грција. Населението брои 231 жител (2011).
Географија
[уреди | уреди извор]Селото е сместено во Леринското Поле, 7 км југоисточно од Лерин и 3 км јужно од Кучковени. Крај селото тече Негованска Река, која по неколку километри се влева во вештачкото Плешевичко Езеро на север.
Историја
[уреди | уреди извор]Во Отоманското Царство
[уреди | уреди извор]Плешевица првично било македонско село, но подоцна тука се доселиле Албанци кои со време го истиснале домородното население.[3] Од првовремено македонска, кон средината на XIX век селото станало мешана населба. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 Плешеница (Pléchénitza) било село во Леринската каза со 200 домаќинства и 405 жители муслимани и 308 жители Македонци.[4][5]
До почетокот на XX век албанското население наполно го истиснало македонското. Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. во селото живееле 700 Арнаути муслимани.[6]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Плешовица (Плештевица) се води како чисто албанско село во Леринската каза на Битолскиот санџак со 80 куќи.[7]
Во Грција
[уреди | уреди извор]По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 400 жители. Во 1920 г. во Плешевица живееле 532 жители, но во 1924 г. населението како муслиманско е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на негово место властите довеле Грци од Понд. Во 1928 г. Плешевица била чисто дојденско село со 367 жители (95 семејства).[8]
Во 1940 г. во селото се попишани 530 жители.[3] Плешевица не настрадала во Граѓанската војна, па затоа во 1951 г. имала население од 444 жители. По војната, жителите сè уште немале црква, и за таа цел ја користеле старата турска џамија.[9] Населението се приметно се намалило во 1960-тите и 1970-тите поради иселувања во поголемите градови.[3]
Според истражување од 1993 г. селото е чисто дојденско, и во него понтскиот грчки е зачуван на средно ниво.[10]
Население
[уреди | уреди извор]Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 530 | 444 | 376 | 279 | 315 | 408 | 256 | 231 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство
[уреди | уреди извор]Населението одгледува жито, тутун и компири, а делумно е застапено и сточарството.[3]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Πλησεβίτσα - Κολχική
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 170.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.82-83.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 250.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 27.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
- ↑ Στρέζου, Ελένη (Δεκέμβριος 2014). Η Εκπαίδευση και ο Πολιτισμός στη Φλώρινα την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου μέσα από τον Τοπικό Τύπο [1940 - 1949). Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία (PDF). Φλώρινα: Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Παιδαγωγική Σχολή Φλώρινα, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης. стр. 235. Архивирано од изворникот (PDF) на 2021-06-01. Проверете ги датумските вредности во:
|year=
(help) - ↑ Riki Van Boeschoten. "Usage des langues minoritaires dans les départements de Florina et d’Aridea (Macédoine)"
|