Жан Мари Гистав Ле Клезио

Од Википедија — слободната енциклопедија
Жан Мари Гистав Ле Клезио
Роден/аЖан Мари Гистав Ле Клезио
13 април 1940(1940-04-13)(83 г.)
Ница, Франција
ЗанимањеПисател
Националност Франција
ДржавјанствоФранцуско и Маврициско
НародностФранцузин
Период1963–сè уште
Жанрроман, расказ, есеј, преведување
ПредметПрогонство, Миграции, Детство, Екологија
Значајни делаЗаписник, Пустина
Значајни наградиНобелова награда за литература
2008

Жан Мари Гистав Ле Клезио (13 април 1940, во Ница) — еден од најголемите современи франкофонски писатели, најмногу преведуван, којшто во своето дело не води до најскриените катчиња на денешниот свет, а најчесто тоа го прави мешајќи го стварниот живот со преданијата, па и оние најдревните.[1]

Творешто[уреди | уреди извор]

Уште млад, во 1963 година, со делотo „Записник“ (Procis-verbal) влегува на голема врата на француската книжнина. Имено, тогаш, Сартр, Симон, Турние, го внесуваат како надеж на „Новиот роман“, а делово го сметаат за раскажување естетски блиско на „Станецот“ од А.Ками. По прeстојот и студиите во Мексико, по 1970 година и по постојаниот живот во движење меѓу Франција, Мексико, Мароко..., и патама Тајланд, Англија, Панама, Маурициус, родниот остров на неговото семејсво... Ле Клезио почнува да пишува и бргу го добива прекарот „писателот без граници“. Неговиот творeчки опис содржи триесетина романи, есеи, збирки на раскази, преводи. Запознавањето со древните преданија на американските Индиоси, особено на Маите, од коишто превел неколку митови, темите не се задржуваат само таму, туку се селат и во Африка и на друго место, низ животот на сточарите на Атлас и во Мароко Туарезите и на други места, а особено, животот на преселниците од родните огништа во престолнините на распаднатите колонијални царства, почнувајќи од Франција, значи, Париз, итн. Иако, скраја, Ле Клезио е присутен насекаде потихум, најчесто со романите; ќе издвоиме неколку:„Пустина“(преведен кај нас), „Копачи на злато“, па сè до последниот „Иста песна (припев): глад, глад!“, роман издаден напосредно пред да му се додели едно од највисоките светски книжевни признанија Нобеловата награда за литература, во 2008 година.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Превод на литературни дела од автори кои добиле Нобелова награда, НИД „Микена“, Битола, 2010