Тработивиште
| Тработивиште | |
Панорамски поглед на селото | |
  Тработивиште | |
| Координати 41°53′15″N 22°49′00″E / 41.88750° СГШ; 22.81667° ИГДКоординати: 41°53′15″N 22°49′00″E / 41.88750° СГШ; 22.81667° ИГД | |
| Регион |  Источен
|
| Општина |  Делчево
|
| Област | Пијанец |
| Население | 533[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2325 |
| Повик. бр. | 033 |
| Шифра на КО | 09026 |
| Надм. вис. | 650 м |
|
Тработивиште на општинската карта  | |
 Тработивиште на Ризницата
| |
Тработивиште — село во Општина Делчево, во областа Пијанец, во околината на градот Делчево.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓа во областа Пијанец, во јужниот дел на територијата на Општина Делчево, на патот помеѓу Делчево и Пехчево, сместено непосредно од десната страна на реката Брегалница.[2] Селото е рамничарско, на надморска височина од 650 метри.[2]
Атарот зафаќа простор од 22,5 км2. На него преовладуваат шумите на површина од 1.144 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 634 хектари, а на пасиштата 291 хектар.[2]
Селото се наоѓа во јужниот дел на областа Пијанец, во подножјето на планината Влаина, во близина на македонско-бугарската граница. Оддалечено е 11 километри јужно од градот Делчево и 17 километри севеерно од Пехчево.
Историја[уреди | уреди извор]
Селото првпат се споменува под името Трѣботишско во 1347 - 1350 година во грамота на српскиот цар Стефан Душан (двѣ нивѣ оть Трѣботишскаго мѣста).
Во XIX век, Тработивиште било село во рамките на Малешевската каза на Отоманското Царство.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Селото, во основа, има полјоделско-шумарска функција.[2]
Население[уреди | уреди извор]
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Тработивиште имало 602 жители.[3] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Тработивиште имало 320 жители.[4]
Селото во 1961 година било големо и броело 813 жители. Во 1994 година, бројот се намалил на 571 жител, од кои 488 биле Македонци, 77 Роми и тројца жители Турци.[2]
Турското население, кое претставувало скоро една половина од жителите во селото до средината на XX век, се иселило и заминало во Турција. Денес, во селото е останато само едно турско семејство.[5]
Според последниот попис од 2002 година, во селото Тработивиште живееле 533 жители, од кои 446 Македонци, 79 Роми, 5 Турци, 1 Србин и 2 останати.[1]
Во табелата во продолжение е прикажано вкупното население и етничка припадност во Тработивиште:[6]
| Години | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Срби | Ост. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | 867 |
| 1953 | 541 | 1 | 463 | 23 | 0 | 5 | 1.033 |
| 1961 | 698 | 0 | 66 | — | 19 | 30 | 813 |
| 1971 | 579 | 0 | 65 | 25 | 4 | 22 | 695 |
| 1981 | 551 | 0 | 26 | 60 | 2 | 17 | 656 |
| 1991 | 484 | 0 | 8 | 76 | 2 | 4 | 574 |
| 1994 | 488 | 0 | 3 | 77 | 1 | 2 | 571 |
| 2002 | 446 | 0 | 5 | 79 | 1 | 2 | 533 |
* Извор: Државен завод за статистика на Република Македонија (1948-2002), според податоци од официјалните пописи во соодветните години.
Општествени установи[уреди | уреди извор]
- Основно училиште „Св. Климент Охридски“ до IX одделение[7], подрачно училиште на ОУ „Св. Климент Охридски“ - Делчево.
- Пошта (2325)
- Амбуланта
- Дом на културата
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото влегува во рамките на Општина Делчево, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Делчево.
Во периодот 1950-1952, селото било седиште на некогашната општина Тработивиште, во која единствено село било Тработивиште.
Во периодот 1952-1955, селото било седиште на тогашната општина Тработивиште, во која покрај селото Тработивиште се наоѓале селата Вирче, Нов Истевник, Панчарево, Разловци и Стар Истевник.
Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на општината Делчево.
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачко место бр. 0591 според Државната изборна комисија, кое е сместено во основното училиште.[8]
На локалните избори во 2017 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 426 гласачи.[9]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 409 гласачи.[10]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[11]
- Црква „Успение на Пресвета Богородица“ — главна селска црква
- Џамии
- Џамија — селска џамија, сместена на сретсело
Личности[уреди | уреди извор]
- Родени во Тработивиште
- Воислав Кушевски (1921-1999) — историчар и универзитетски професор[12].
Галерија[уреди | уреди извор]
Главната селска црква во селото
Влезот на основното училиште
Селската џамија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 298. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 228.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 140-141.
- ↑ „Заврши реконструкцијата на старата џамија во Тработивиште“. Вечер. 13 септември 2016. Архивирано од изворникот на 2018-10-02. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население во 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). Извор: ДЗС.
- ↑ „ОУ „Св. Климент Охридски" - Делчево“. Архивирано од изворникот на 2019-03-21. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ „Локални избори 2017“. Посетено на 6 јули 2018.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Димитар Димески, Воислав Кушевски (ин мемориам), Историја, XXXVI, 1–2, Скопје, 2000
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Тработивиште на Ризницата ?
| ||||||||
