Русиново
| Русиново | |
.jpg)
Поглед на Русиново | |
  Русиново Местоположба на Русиново во Македонија
Русиново на интерактивна карта
| |
| Координати 41°40′59″N 22°48′29″E / 41.68306° СГШ; 22.80806° ИГДКоординати: 41°40′59″N 22°48′29″E / 41.68306° СГШ; 22.80806° ИГД | |
| Регион |  Источен
|
| Општина |  Берово
|
| Област | Малешевија |
| Население | 2.095[1] жит. (поп. 2002) |
| Пошт. бр. | 2315 |
| Повик. бр. | 033 |
| Шифра на КО | 01012 |
| Надм. вис. | 900 м |
|
Русиново на општинската карта  Атарот на Русиново во рамките на општината | |
 Русиново на Ризницата
| |
Русиново — село во Општина Берово, во областа Малешевија, во околината на градот Берово.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Населбата се наоѓа во областа Малешевија, во средишниот дел на територијата на Општина Берово, под северната падина на Малешевските Планини.[2] Селото е ридско, на надморска височина од 900 метри. Од градот Берово е оддалечено 6 километри.[2]
Русиново има еден од најголемите атари по површина во Македонија. Атарот зафаќа простор од 133,3 км2. На него шумите заземаат површина од 9.078 хектари, на обработливото земјиште отпаѓа 2.518 хектари, а на пасиштата 1.542 хектари.[2]
Историја[уреди | уреди извор]
Во XIX век, Русиново било христијанско село во рамките на Малешевската каза на Отоманското Царство.
Стопанство[уреди | уреди извор]
Селото, во основа, има мешовита земјоделска функција.[2]
Население[уреди | уреди извор]
Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година, во селото Русиново имало 1.510 жители.[3] По податоците на секретарот на Бугарската егзархија, Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Русиново имало 1.758 жители.[4]
Русиново е голема населба, населено со македонско население. Тоа, во 1961 година броело 2.242 жители, а во 1994 година 2.100 жители.[2]
Според последниот попис од 2002 година, во селото живееле 2.095 жители, од кои 2.092 Македонци, 1 Србин и 2 останати.[1]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900[5] | 1905[6] | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1.510 | 1.758 | 2.044 | 2.251 | 2.242 | 2.288 | 2.173 | 2.173 | 2.100 | 2.095 |
- Извор за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]
Родови[уреди | уреди извор]
Русиново во целост е населено со родови на Македонци од православна христијанска вероисповед. Семејства и родови кои живеат во Русиново се: Шутевски, Алаѓозовски, Мирчовски, Механџиски.
Општествени установи[уреди | уреди извор]
.jpg)
- Основно училиште „Никола Петров - Русински“ до IX одделение[8]
- Детска градинка 23 Август[9], клон на градската градинка од Берово
- Амбуланта
- Културен дом
- Пошта (2315)
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Селото влегува во рамките на Општина Берово, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Берово.
Во периодот 1950-1952, селото било седиште на некогашната Општина Русиново, каде Русиново било единствено село во општината.
Во периодот 1952-1955, селото било дел од некогашната Општина Владимирово, во која покрај селото Русиново се наоѓале и селата Владимирово и Мачево.
Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Берово.
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постојат избирачките места бр. 0014 и 0015 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на месната заедница и основното училиште.[10]
На претседателските избори во 2019 година, на оваије изборни место биле запишани вкупно 1.602 гласачи.[11]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
.jpg)
- Археолошки наоѓалишта[12]
- Ан — населба од доцноантичкото време;
- Градиште — градиште од доцноантичкото време;
- Долно Грамаѓе — населба од римското време и старохристијанска црква;
- Дунковец — могила од римското време;
- Петрово Брдо — населба од доцноантичкото време;
- Плашица — населба и викус од доцноантичкото време;
- Терзиевец — населба од доцноантичкото време;
- Црквиште I — старохристијанска црква;
- Црквиште II — старохристијанска црква;
- Чука — градиште од доцноантичкото време; и
- Џами Тепе — средновековна црква.
- Цркви[13]
- Црква „Св. Петка“ — главна селска црква од XIX век;
- Црква „Св. Марко“ — капелна црква; и
- Црква „Св. Архангел Михаил“ — капелна црква од XIV век.
- Бисти
- Биста на Никола Петров Русински
- Биста на Даме Груев
- Споменици
- Споменик од НОБ
Личности[уреди | уреди извор]
- Иван Белчев (1867–1921) — македонски револуционер;
- Никола Петров Русински (1885–1943) — македонски револуционер;
- Љупчо Мирчовски (1964–2001) — македонски бранител, капетан на воената полиција;
- Кристијан Воденски (р. 2006) — германски повеќекратен шампион во боречки спортови[14]
- Васил Димов Алаѓозовски — македонски револуционер од ВМОРО.[15]
- Јордана Василева Алаѓозовска — македонска револуционерка од ВМОРО.[15]
Галерија[уреди | уреди извор]
Биста на Никола Петров Русински
Дел од селото, заедно со главната селска црква „Св. Петка“
Градинката во селото
Поглед на селото
Селото заедно со поглед на црквата и селските гробишта
Споменикот од НОБ
Поштата во селото
Биста на Даме Груев
Поглед на селото
Панорамски поглед на Русиново
Поглед на Русиново од влезот на главната селска црква
Поглед на Русиново
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 12 април 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија (PDF). Скопје: Патрија. стр. 263. Посетено на 12 април 2017.
- ↑ Васил К’нчов. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900, стр. 228.
- ↑ D.M.Brancoff. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, р. 140-141.
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „ОУ „Никола Петров - Русински"“. македонски: Општина Берово. Посетено на 12 април 2017.
- ↑ „Клон с. Митрашинци“. Градинка 23 Август Берово. Берово. Посетено на 8 јануари 2017.
- ↑ „Описи на ИМ“. Државна изборна комисија. Посетено на 13 октомври 2021.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Коцо, Димче (1996). „Археолошка карта на Република Македонија“. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Германската телевизија „РТЛ“ со прилог за „малиот Нинџа“ Воденски!
- ↑ 15,0 15,1 . Јасмина Дамјановска, Ленина Жила и Филип Петровски (2016). Илинденски сведоштва. том I, дел I. Скопје: Државен архив на Република Македонија. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: others (link)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||
