Долно Мелничани

**Долно Мелничани**
	Долно Мелничани
	Поглед на Долно Мелничани;
	Долно Мелничани Местоположба на Долно Мелничани во Македонија
	Координати 41°30′56″N 20°34′24″E / 41.51556° N; 20.57333° EКоординати: 41°30′56″N 20°34′24″E / 41.51556° N; 20.57333° E
Општина	Центар Жупа
Население	11 жит.; (поп. 2002)
Шифра на КО	08017
Надм. вис.	972 м
	Долно Мелничани на општинската карта ; Атарот на Долно Мелничани во рамките на општината
	Долно Мелничани на Ризницата

Долно Мелничани — село во Општина Центар Жупа во околината на градот Дебар.

Географиja и местоположба[уреди | уреди извор]

Поглед на Долно Мелничани со северното заезерување Дебарското Езеро во долнината на Радика и селото Долно Косоврасти во позадината

Селото се наоѓа на границата помеѓу пределот Мала Река во областа Мијачија и областа Дебарска Жупа^[1] во Западна Македонија. Поради ваквата местоположба, врз основа на одликите на населението кое е од мијачко потекло, Томо Смилјаниќ - Брадина селото го смета за дел од Мијачијата, а врз основа на географските одлики географот Митко Панов смета дека тоа припаѓа на областа Жупа во Дебарско. Долно Мелничани е ридско село расположено на 740 метри надморска височина под северозападната падина на планината Стогово^[1]. Сместено е на средна терасеста површина околу 200 метри над долината на реката Радика која денес е заезерена со водите на Дебарското Езеро, а под огранкат на Стогово наречена Маруша^[2]. Од градот Дебар, селото е одалечено 8,5 километри^[1]. Синорот на селото граничи со селата Броштица на југ, Горно Мелничани на исток, Долно Косоврасти на север^[2], Горенци на запад, додека делот од атарот преку Дебарското Езеро север и северозапад граничи со Елевци и Рајчица. Има мошне мал атар кој зафаќа простор од само 3,7 км², на кој преовладуваат шумите на површина од 255,3 ха, на пасиштата отпаѓаат 40,6 ха, а на обработливото земјиште само 20,5 ха^[1]. Земјиштето е составено од шкрилци, а преку нив има слој од „клака“ - наталожен гипс со дамари (пластови) од сулфур, кој е во врска со блиската терма - Дебарски Бањи и Синина^[2] над кои се наоѓа големото наоѓалиште и ископ на гипс на „Кнауф“ со кристалната пештера Алчија.

Потекло и значење на името[уреди | уреди извор]

Своето име селото го добило според повремената река Мел(е)ница која тече крај селото, а чие име доаѓа од старословенскиот збор за воденица^[2]. Името на селото настанало според занимањето на првобитните жители (мелничани), а за разликување од повисоко истоимено село било наречено Долно Мелничани^[2].

Население[уреди | уреди извор]

Според податоците од 1873 година, селото имало 50 домаќинства со 164 жители христијани (Македонци).^[3]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, селото имало 250 жители христијани (Македонци).^[4]

Според егзархискиот секретар Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Долно Мелничани имало 280 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.^[5]

Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 11 жители, сите Македонци.^[6]

На табелата е прикажана состојбата на населението во сите пописни години:^[7]

Година	1900	1905	1948	1953	1961	1971	1981	1991	1994	2002
Население	250^[4]	280^[5]	293	290	257	69	31	17	23	11

Родови[уреди | уреди извор]

Во селото Долно Мелничани отсекогаш живееле исклучиво родови на Македонци од православна христијанска вероисповед. Според истражувањата на Томо Смилјаниќ - Брадина спроведувани на почетокот на ХХ век, во селото Долно Мелничани живееле следните македонски родови, во Долно Маало: Ѓорѓиовци и Стефановци кои дошле од с. Попоец од Брсјаците во Кичевско; Макревци кои дошле од Косоврасти; Јовковци и Огненовци; Спасовци кои дошле од пределот Булќиза преку градот Дебар; додека во Горното Маало живееле: Петковци; Поповци; Силјановци; Митревци; Неловци; Јакшовци; Паликуќовци; Ќипровци; Потевци; Балковци при што сите како слава го славеле празникот Воведение на Пресвета Богородица^[2]. Кон крајот на деведесетите години на ХХ век во селото постојано живеел 5 семејства со вкупно 10 члена и тоа: Василевски, Савевски, Момировски, Силковски и Јаковлевски, а повремено, но подолго време престојувало семејството Андоновски^[8]. Во 1926 година во селото Долно Мелничани живееле следните семејства со вкупно 54 домаќинства: Китановски, Костови, Фидановски, Макревски, Велковски, Милошевски, Мијовски, Филиповски, Аврамовски, Спасеви, Доневски, Несторовски, Андоновски, Ангелкови, Ристеви, Досеви, Јаковлевски, Арсови, Јосифови, Зафирови, Апостоловски, Кирови, Стојанови, Силјанови, Герасимови, Гигови, Исакови, Тофилови, Тодорови, Стаматови, Гавриловски, Ристевски, Серафимовски, Попевски^[8].

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Црква „Воведение на Пресвета Богородица" (Св. Пречиста) — селска црква од XIX век - 1884 година;^[9]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 107.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Смиљанић, Томе; Цвијић, Јован (1925). „Мијаци, Горна Река и Мавровско Поље“. Насеља и порекло становништва (српски). 20. Српска краљевска академија. стр. 103–104.
↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.176-177.
↑ ^4,0 ^4,1 Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.261
↑ ^5,0 ^5,1 D.M.Brancoff. "La Macedoine et sa Population Chretienne". Paris, 1905, р.184-185.
↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
↑ ^8,0 ^8,1 Јовчевски, Петко; Јовчевски, Методија (јули 2000). Рајчица и Рајчка парохија - крајот на XIX и првата половина на ХХ век; селата: Рајчица, Горенци, Пареши, Броштица, Кочишта, Вапа со Пеовци и Јанковци, Голем Папрадник и Праленик. Дебар: Графобимс. стр. 117-118. ISBN 9989-908-42-7.
↑ „Дебарско-реканска парохија“. Дебарско-кичевска епархија. Посетено на 2011-08-02.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Сателитска снимка на Долно Мелничани на Карти на Google

[енциклопедија-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 107.

[српска_книга-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 Смиљанић, Томе; Цвијић, Јован (1925). „Мијаци, Горна Река и Мавровско Поље“. Насеља и порекло становништва (српски). 20. Српска краљевска академија. стр. 103–104.

[3] „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр.176-177.

[:0-4] 4,0 ^4,1 Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.261

[:1-5] 5,0 ^5,1 D.M.Brancoff. "La Macedoine et sa Population Chretienne". Paris, 1905, р.184-185.

[6] Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X

[7] Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.

[Јовчевски_Петко_и_Методија-8] 8,0 ^8,1 Јовчевски, Петко; Јовчевски, Методија (јули 2000). Рајчица и Рајчка парохија - крајот на XIX и првата половина на ХХ век; селата: Рајчица, Горенци, Пареши, Броштица, Кочишта, Вапа со Пеовци и Јанковци, Голем Папрадник и Праленик. Дебар: Графобимс. стр. 117-118. ISBN 9989-908-42-7.

[9] „Дебарско-реканска парохија“. Дебарско-кичевска епархија. Посетено на 2011-08-02.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]