Коњари (Леринско): Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
| Ред 47: | Ред 47: | ||
== Наводи == |
== Наводи == |
||
{{наводи}} |
|||
{{Лерин}} |
|||
[[Категорија:Населени места во Егејска Македонија]] |
|||
[[Категорија:Историски села во Лерин]] |
|||
Преработка од 00:51, 23 октомври 2019
| Коњари | |
|---|---|
  Коњари | |
| Координати: 40°54′N 21°30′E / 40.900° СГШ; 21.500° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Округ | Лерин |
| Општина | Лерин |
| Општ. единица | Долно Клештино |
| Надм. вис. | 600 м |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Коњари е поранешно село во Егејска Македонија, Република Грција.
Географија
Селото Коњари се наоѓало во денешната општина Лерин, во областа Западна Македонија, на 22 km североисточно од општинското седиште Лерин и 17 km источно од Долно Клештино, во северниот дел на Леринското поле на самата граница со Република Македонија.
Историја
Во XIX век Коњари е македонско село во Леринската каза на Османлиската империја. Во 1848 година рускот славист Виктор Григорович во „Очерк путешествия по Европейской Турции“ го опишува Кујнавите како македонско село.[1] Во „Етнография на вилаетите Адрианопол, Монастир и Салоника“, издадена во Истанбул во 1878 година, која се однесува на машкото население од 1873 година, селото е споменато два пати - еднаш како Којнаре (Koïnaré) со 75 домаќинства и 175 жители Македонци и 200 Роми, и втор пат како Којнарити (Koïnariti), кое е посочено како село во Леринската каза со 75 домаќинства и 210 жители Роми.[2]
Според статистиката на Васил К'нчов („Македонија. Етнографија и статистика) во 1900 година во Горна Коњари има 280, а во Долно Коњари - 390 жители Турци.[3]
Во Првата Балканска војна во 1912 година во селото влегуваат грчки чети и по Втората Балканска војна во 1913 година селото станува дел од Кралството Грција.
Наводи
- ↑ http://www.vostlit.info/Texts/Dokumenty/Bulgarien/XIX/1840-1860/Grigorovic/text3.phtml?id=2234
- ↑ „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 82-83 и 84-85.
- ↑ http://www.promacedonia.org/vk/vk_2_38.htm
| ||||||||||||||||||||||||||