Опел Астра

Од Википедија — слободната енциклопедија
Опел Астра (1991-денес)
ПроизведувачОпел (Група ПСА)
Познат и какоБуик Верано
Буик Ексел (Кина)
Холден Астра (Австралија и Нов Зеланд)
Воксхал Астра (Обединето Кралство)
Сатурн Астра (САД и Канада)
Шевролет Астра (Јужна Америка)
Шевролет Вива
Шевролет Вектра
Опел Оптима / Паспорт Оптима (Индонезија)
Производство1991–денес
ПретходникОпел Кадет
Класамал семеен автомобил (C-сегмент)

Опел Астра (Opel Astra) — мал семеен автомобил (C-сегмент во Европа), дизајниран и произведен од германскиот производител на автомобили Опел од 1991 година.

Брендиран е како „Опел Воксхол“ во Велика Британија и „Буик Ексел XT“ во Кина. Холден Астра била прекината во Австралија и Нов Зеланд во 2009 година, бидејќи девизниот курс го направил увозот на автомобили „Опел“ неконкурентен и бил заменет со „Холден Круз“. Накратко се вратил на австралискиот пазар во 2012 година[1], и за првпат се претстави како опел, но продажбата била прекината откако Опел се повлекол од земјата една година подоцна[2]. На 1 мај 2014 година, Опел објавил дека Астра ГТЦ и Астра ВХР ќе се вратат во Австралија и Нов Зеланд во 2015 година, повторно под името Холден[3][4].

Именување[уреди | уреди извор]

Името Астра потекнува од Воксхал, кој ги произведувал и продавал претходните генерации на Опел Кадет (Кадет Д (1979-1984) и Кадет Е (1984-1991) како Опел Воксхал. Последователната номенклатура за стандардизирана политика на ГМ Европа во раните 90-ти била таква што имињата на моделите биле исти на сите пазари без оглед на маркетот во којшто биле продавани.

Од 2019 година, има пет генерации на Астра. Самото име Опел се означува со последователни букви од латинската азбука. Официјалната практика на Опел е дека Астра е логично продолжение на „Кадет“, а со тоа и првата генерација на Опел Астра е наречена како Астра Ф (последната Опел Кадет била Кадет Е). Вообичаената практика би започнала со Астра А, доколку Астра се сметала за посебен модел. Моделите што се продаваат како „Опел“, „Холден“ или „Шевролет“ имаат различни генерации што ја рефлектираат историјата со нивните имиња на нивните домашни пазари и нивните практики за именување.

Астра Ф (1991–1998)[уреди | уреди извор]

Астра Ф
Познат и како
Производство1991–1998 (Опел, до 2002 за Турција и Источна Европа)
СклопувањеБелгија: Антверпен
Германија: Бохум
Германија: Ајзенах
Унгарија: Сентготард
Индија: Халол
Италија: Груласко (Бретоне)
Полска: Гливице
Јужна Африка: Порт Елизабет
Тајланд: Рајонг
Обединето Кралство: Елсмир Порт
Вид каросерија3 и 5-врати хечбек
4-врати седан
5-врати караван
2-врати кабрилет
3-врати седан
ПлатформаGM T платформа (FWD)
Пренос5-брзини (рачно)
6-брзини (рачно)
4-брзини (автоматски)
Меѓуоскино раст.2,517 mм (99.1 ин)
ДолжинаХеч: 4,050 mм (159.4 ин)
Седан: 4,239 mм (166.9 ин)
Караван: 4,278 mм (168.4 ин)
Кабриолет: 4,239 mм (166.9 ин)
Ширина1,696 mм (66.8 ин)
Висина1,410 mм (55.5 ин)

„Опел Астра Ф“ била претставена во септември 1991 година. Преку наследникот на „Кадет Е“, Опел ја променил ознаката „Астра“, која веќе била користена од Опел за Кадет Д и Е. Била понудена како хечбек со три или пет врати, седан и караван и достапен само со пет врати. Исто така бил понуден и кабиолет, дизајниран и изграден од Бертоне во Италија. Додека Астра Ф завршила со производство во Германија во 1998 година, автомобилите произведени во Полска останале во понудите во Централна и Источна Европа, како и во Турција, со името Астра Класик од 1998 до 2002 година.

„Опел Астра Ф“ се состоела од два главни вида и била ревидирана во 1995 година, со лансирањето на новиот мотор „Екотек“ на Опел.

Настрана од моделот 200t S само во Јужна Африка, водечки модел бил GSi од 2,0 Л I4 16V со 151 КС (110 kW), кој бил достапен како само со три врати. Исто така, се одликувал со спортска каросерија и проширени предни седишта во внатрешноста. Сепак, овој модел бил заменет во 1995 година и бил преименуван како СПОРТ, иако се произведувал во ограничен број, а каросеријата била отстранета исто така и можело да се избере со пониска моќност, но помодерна верзија на „Екотек“. Во Европа од 1994 година сите модели на Астра биле понудени со 2,0 L 16V Ecotec X20XEV паралелно со моторот 2.0 L 8V (C20NE). Некои модели на Астра имале мотор од 1.6 L со 83 КС.

Откако Астра Ф била заменета со новата генерација Астра Г во 1998 година, таканаречениот „REDTOP“ C20XE мотор бил изваден од производство.

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Хечбек
    Хечбек
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Седан
    Седан
  • Караван
    Караван
  • Кабриолет
    Кабриолет
  • Комбе
    Комбе

Јужна Африка и 200t S[уреди | уреди извор]

Моделот исто така бил лансиран во Јужна Африка во 1991 година, каде што бил произведен под лиценца од Делта. Името „Кадет“ било задржано за хечбекот Астра до 1999 година. Моделите на седан и караван биле понудени под името Астра. Кадет и Астра во Јужна Африка ја освоиле наградата „''Автомобил на годината''“ во две последователни години (1994 и 1995 година) иако претставувале верзии на истиот автомобил[5]. Номенклатурата на Јужна Африка била означена со центрилитри, така што Астра и Кадет се одликуваат со моделите 140, 160i, 180i и 200i. Оваа Астра вклучила и варијанта со истиот мотор со турбополнач наречен Опел Кадет 200t S[6]. 200t S било специфично име каде Делта Мотор сакала да ја прикаже специјалноста на типот, кој би можел да го победи BMW M3. „Т“ се залага за турбополнач. Моторот (C20LET) во Опел Астра и Кадет 200t S бил изведен од Опел Калибра и Опел Вектра A 4x4 2.0 16V турбо, со погон на четири тркала, пронајден на европските пазари, но локалните инженери го промениле шестбрзинскиот погон на четири тркала со менувач (Getrag F28) само на предните тркала и како таков бил единствен за Јужна Африка.

Останати пазари[уреди | уреди извор]

Опел Астра исто така станал достапен во Австралија, познат како „Холден“, прво во Нов Зеланд во 1995 година, а потоа и во Австралија во 1996 година. Првите модели биле увезени од Велика Британија, но подоцна моделите биле увезени од Белгија. Името „Холден Астра“ претходно се користело на преработените модели на Нисан Пулсар од 1984 до 1989 година.

Првата генерација на „Опел Астра“ била извезена во Бразил од декември 1994 година како „Шевролет Астра“, можна заради намалување на тарифите за увоз. Во февруари 1996 година, бразилската влада повторно ја сменила тарифата за увоз, од 20 на 70% - со што автомобилот станал скап и што довело до негово откажување, по нешто повеќе од една година на пазарот[7]. Наместо тоа, локално изградениот Кадет бил ажуриран. Втората генерација Астра била произведена во Бразил.

Почнувајќи од март 1995 година, седанот „Астра“ се увезел во Индонезија каде се продавал како „Опел Оптима“[8]. Името морало да се смени бидејќи Astra International бил долг оперативен локален партнер на Тојота во Индонезија[9]. Во Индија Опел Астра била претставена за локалниот пазар во заедничко вложување со компаниите „Берла“, со почеток во 1996 година[10]. Индиското производство завршило во 2002 година.

Награди[уреди | уреди извор]

  • 1992 година - ирски автомобил на годината
  • 1994 и 1995 година - Јужноафрикански автомобил на годината

Мотор[уреди | уреди извор]

Мотор
Код Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Систем Valvetrain Сооднос
140I четири цилиндри 1389 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) 103 N•m (76 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 9.4:1
140IE Четири цилиндри 1398 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) 110 N•m (81 lb•ft) Карбуратор SOHC 9.4:1
140IS Четири цилиндри 1398 cc 82 PS (60 kW; 81 hp) 115 N•m (85 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 9.8:1
C14NZ Четири цилиндри 1389 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) 103 N•m (76 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 9.4:1
C14SE Четири цилиндри 1389 cc 82 PS (60 kW; 81 hp) 113 N•m (83 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 10.0:1
X14NZ Четири цилиндри 1389 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) 103 N•m (76 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 9.4:1
X14XE (Ecotec) Четири цилиндри 1389 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) 125 N•m (92 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.5:1
C16NZ and X16SZR Четири цилиндри 1598 cc 75 PS (55 kW; 74 hp) 125 N•m (92 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 9.2:1
C16SE Четири цилиндри 1598 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) 135 N•m (100 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 9.8:1
X16SZ Четири цилиндри 1598 cc 71 PS (52 kW; 70 hp) 128 N•m (94 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 10.0:1
X16XZR Четири цилиндри 1598 cc 71 PS (52 kW; 70 hp) 128 N•m (94 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 9.6:1
X16XEL (Ecotec) Четири цилиндри 1598 cc 101 PS (74 kW; 100 hp) 148 N•m (109 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.5:1
C18NZ Четири цилиндри 1796 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) 145 N•m (107 lb•ft) Сингл поинт фул инџекшн SOHC 9.2:1
C18XE Четири цилиндри 1794 cc 125 PS (92 kW; 123 hp) 168 N•m (124 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.8:1
C18SEL (Ecotec) Четири цилиндри 1798 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) 168 N•m (124 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 9.9:1
C18XEL (Ecotec) Четири цилиндри 1798 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) 168 N•m (124 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.8:1
X18XE (Ecotec) Четири цилиндри 1794 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) 170 N•m (125 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.8:1
20SEH (South Africa) Четири цилиндри 1998 cc 130 PS (96 kW; 128 hp) 180 N•m (133 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 9.8:1
20XE-LN (South Africa) Четири цилиндри 1998 cc 156 PS (115 kW; 154 hp) 200 N•m (148 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 9.8:1
C20NE Четири цилиндри 1998 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) 170 N•m (125 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн SOHC 9.2:1
X20XEV (Ecotec) Четири цилиндри 1998 cc 136 PS (100 kW; 134 hp) 185 N•m (136 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.8:1
C20XE Четири цилиндри 1998 cc 150 PS (110 kW; 148 hp) 196 N•m (145 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн DOHC 10.5:1
C20LET (South Africa) Четири цилиндри 1998 cc 204 PS (150 kW; 201 hp) 280 N•m (207 lb•ft) Мулти поинт фул инџекшн,
турбо 		DOHC 8.5:1
Дизел мотор
Код Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Систем Valvetrain Сооднос
17D четири цилиндри 1699 cc 57 PS (42 kW; 56 hp) 105 N•m (77 lb•ft) Bosch Injection Pump SOHC 23:1
17DR Четири цилиндри 1699 cc 60 PS (44 kW; 59 hp) 105 N•m (77 lb•ft) Бош инџекшн SOHC 23:1
X17DTL Четири цилиндри 1700 cc 68 PS (50 kW; 67 hp) 132 N•m (97 lb•ft) Бош инџекшн SOHC 22:1
X17DT Четири цилиндри 1686 cc 82 PS (60 kW; 81 hp) 168 N•m (124 lb•ft) Бош инџекшн SOHC 22:1

Астра Г (1998–2004)[уреди | уреди извор]

Астра Г
Познат и какоШевролет Астра
Шевролет Вива
Холден Астра
Воксхал Астра
Опел Астра Класик 2
Производство1998–2009 (Опел)
1998–2011 (Шевролет)
СклопувањеБелгија: Антверпен
Бразил: Сао Каетану ду Сул
Египет: Мадинат ас-Садис мин Уктубар
Германија: Бохум
Italy: Груласко (Бретоне)[11]
Полска: Гливице
Русија: Толати
Јужна Африка: Порт Елизабет [12]
Украина: Запорожје[13]
Обединето Кралство: Елсмир Порт
Класамал семеен автомобил (C-сегмент во Европа)
Вид каросерија3/5-врати хечбек
4-врати седан
5-врати караван
2-врати кабриолет
2-врати coupé
3-врати седан
ПлатформаGM T платформа (FWD)
Пренос5-брзини (рачно)
4-брзини (автоматски)
5-брзини (автоматски)
Меѓуоскино раст.2,606 mм (102.6 ин)
Wagon: 2,611 mм (102.8 ин)
ДолжинаХеч: 4,110 mм (161.8 ин)
Седан: 4,252 mм (167.4 ин)
Караван: 4,288 mм (168.8 ин)
Кабриолет: 4,267 mм (168.0 ин)
Ширина1,709 mм (67.3 ин)
Висина1,425 mм (56.1 ин)
Кабриолет: 1,390 mм (54.7 ин)
СродниОпел Зафира A

Астра Г била претставена во Европа во 1998 година. Автомобилот бил достапен како хечбек со три или пет врати, седан со четири врати, караван со пет врати и две специјални верзии од 2000 година: Астра Купе и Астра Кабриолет, и двете дизајнирани и изградени од Бертоне[14]. Астра Г забележала воведување на мотор на природен гас. Неговата шасија била подесена од Лотус Карс и ја формирала основата на Опел Зафира со седум седишта. Биле произведени приближно 90,000 купиња, од кои 7000 кабриолети.

Производството на седан „Астра“ и „Караван“ продолжило во фабриката „Опел“ во Гливице во Полска, по претставувањето на следната генерација „Астра Х“, со тоа што постариот модел бил брендиран како „Астра Класик“ на сличен начин како и неговиот претходник, на долниот крај на пазарот. Овој автомобил бил понуден во Средна и Источна Европа, како и во Турција со името Астра Класик II од 2004 до крајот 2009 година. Покрај европските пазари, овие модели биле продадавани и во Австралија и Нов Зеланд како Холден Астра Класик, сè додека не биле заменети со Холден Вива (дизајниран во Јужна Кореја) во 2006 година.

Астра Г бил претставен како Шевролет Астра во Бразил, како и во Аргентина, Мексико и други латиноамерикански пазари до 2011 година. Бразилскиот модел со четири цилиндри овозможувал на автомобилот да ја има технологијата „flex-power“, обезбедувајќи 128/140 КС (G / A) на 5200 вртежи во минута.

Такси верзија на бразилскиот извор на моделот, напојувана со бензинец 2.0, била продавана во Чиле како Чеви Урбан[15][16].

Во 2004 година, преку руското заедничко вложување ГМ-АвтоВАЗ, била лансирана верзијата со 4 врати на Астра Г како Шевролет Вива. Се продавала преку застапниците на „Шевролет“ во Русија, додека застапниците на „Опел“ ја продавале поновата „Опел Астра Х.“ Продажбата била слаба од самиот почеток поради високите цени: единствената лансирана верзија била опремена со мотор 1.8л, ставајќи ја цената на Вива над Тојота Корола[17]. Од проект кој чинел 340 милиони американски долари, биле продадвани помалку од илјада автомобили годишно[17]. (801 автомобили во 2007 година[18]). Гласините за затворање на производството на започнале да кружат уште во летото 2005 година[19]. ГМ-АвтоВАЗ го затворил малото производство на Вива во март 2008 година[17]

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Седан
    Седан
  • 5-вратна верзија
    5-вратна верзија
  • 3-вратна верзија
    3-вратна верзија
  • Караван
    Караван
  • Кабриолет
    Кабриолет
  • Астраван
    Астраван
  • Астра Г ОПЦ
    Астра Г ОПЦ
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Шевролет Астра - Чиле
    Шевролет Астра - Чиле
  • Шевролет Астра - Мексико
    Шевролет Астра - Мексико
  • Опел Астра класик ТД
    Опел Астра класик ТД

V8 купе[уреди | уреди извор]

Серијата Астра Г Купе се користела како тркачки автомобили во за ДТМ (Германско туристичко првенство). Овие тркачки автомобили биле дизајнирани со делови одземени од патните автомобили, освен светлата и рачките на вратите. Тркачките автомобили се напојувле со 4.0L V8 мотори со скоро 500 КС (370 kW). Опел се покажал лошо во текот на неколку сезони на ДТМ бидејќи само Мануел Насочувач се пласирал значително во првенството еднаш, заземајќи го второто место во сезоната во 2000 година.

Екстрим[уреди | уреди извор]

Астра Екстрим, автомобил претставен на мото-шоуто во Женева во 2001 година, претставува единечна продукција V8-астра заснована на Г-серија Астра ДТМ. Како и тркачкиот автомобил ДТМ, и овој располагал со мотор V8 со 4,0 литри (240 кубни), произведувајќи 444 КС (331 kW).

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Астра Екстрим
    Астра Екстрим
  • Заден поглед
    Заден поглед

Астра Х (2004–2009)[уреди | уреди извор]

Астра Х
Познат и какоШевролет Астра
Шевролет Вектра
Холден Астра
Опел Астра Класик 3 (Полска)
Опел Астра Фемили (Русија)
Сатурн Астра
Воксхал Астра
Шевролет Вектра Делта (Аргентина)
Производство2004–2014 (Опел),[20][21] во тек во Русија
2007–2011 (Шевролет Вектра)
2008–2009 (Сатурн)
СклопувањеБелгија: Антверпен
Бразил: Сао Каетану ду Сул
Египет: Мадинат ас-Садис мин Уктубар[22]
Германија: Бохум
Полска: Гливице
Русија: Калининград
Русија: Санкт Петербург (2008–2009)
Обединето Кралство: Елсмир Порт
ПретходникСатурн Јон (US)
НаследникШевролет Крузе (Бразил и Мексико)
Буик Верано (Сатурн Астра)
Опел Комбо (Астраван)
Опел Каскада (ТвинТоп)
Вид каросерија3-вратихечбек купе (GTC)
5-врати хечбек
4-врати седан
5-врати караван
2-врати кабриолет
3-врати седан/комбе
ПлатформаGM Делта платформа[23][24]
Пренос5-брзини F17 (рачно)
6-брзини (рачно)
5-брзини (полуавтоматски)
4-брзини (автоматски)
6-брзини (автоматски)
Меѓуоскино раст.Хеч: 2,614 mм (102.9 ин)
Седан & Караван: 2,703 mм (106.4 ин)
Должина5-врати хеч : 4,249 mм (167.3 ин)
3-врати GTC: 4,288 mм (168.8 ин)
Седан: 4,587 mм (180.6 ин)
Караван: 4,515 mм (177.8 ин)
ТвинТоп: 4,476 mм (176.2 ин)
Ширина1,753 mм (69.0 ин)
ТвинТоп: 1,759 mм (69.3 ин)
Висина5-врати хеч: 1,467 mм (57.8 ин)
3-врати GTC: 1,415 mм (55.7 ин)
Седан: 1,458 mм (57.4 ин)
Караван: 1,500 mм (59.1 ин)
ТвинТоп: 1,411 mм (55.6 ин)
СродниОпел Зафира Б
КонструкторФридхелм Енглер [25]

Астра Х била претставена во март 2004 година како хечбек со пет врати, додека караванот од пет врати кон крајот на 2004 година и спортски хечбек со три врати, назначен за ГТЦ (Гран туризмо) за европските пазари, Спорт Хеч во Велика Британија и купе во Австралија, претставено во 2005 година. Врз основа на новата Делта платформа, нејзината големина била зголемена во споредба со претходната верзија. Производството дошло до крајот на 2009 година, освен за моделот на ТвинТоп кој продолжил да се произведува до ноември 2010 година. Стареењето на Вектра Б било заменето во Бразил со седан верзија на Астра Х, именувана како Шевролет Вектра, сè додека не беше заменета со Шевролет Крузе во 2009 година. Моделот бил во согласност со другите модели понудени во Бразил. Оваа верзија била понудена како Опел на некои евроазиски пазари во 2006 година, по дебито на меѓународното автомобилско шоу во Истанбул, Турција, вклучувајќи ја Ирска во 2008 година[26]. Овој модел бил произведен во Гливице, Полска .[27]. Исто така, во 2006 година бил претставен моделот Астраван, варијантата на комбе со 3 врати. Во септември 2007 година, во Бразил била промовирана верзија со 5-врати на Астра, на пазарот како Шевролет Вектра ГТ за да се разликува од веќе постојната Астра, која била заменета со хечбекот Шевролет Крузе во 2011 година. Опел Астра била ревидирана во јануари 2007 година, со воведување на различни бои на задните светилници.

ГМ Русија го започнала привременото производство во близина на Санкт Петербург во февруари 2008 година, со потенцијален капацитет од 25.000 возила на годишно ниво[28].

Шевролет Астра бил повлечен од Мексико во 2008 година, како резултат на повлекување на производите на Опел од марката, заменети со седанот Шевролет Крузе за моделот 2010 година.

Опел Астра Класик 3 од Бохум бил понуден на продажба како хечбек со 5 врати и караван на некои пазари во Источна Европа.

На крајот на 2012 година, Астраван бил заменет со новиот Опел Комбо Д.

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Опел Астра Х со 5 врати
    Опел Астра Х со 5 врати
  • Опел Астра Х со 5 врати
    Опел Астра Х со 5 врати
  • Опел Астра Х со 5 врати
    Опел Астра Х со 5 врати
  • Опел Астра Х Караван со 5 врати
    Опел Астра Х Караван со 5 врати
  • Астра Х Караван
    Астра Х Караван
  • Астра Х ГТЦ
    Астра Х ГТЦ
  • Опел Астра Седан (2008–2010)
    Опел Астра Седан (2008–2010)
  • Внатрешност
    Внатрешност
  • Шевролет Астра
    Шевролет Астра

ОПЦ[уреди | уреди извор]

Во текот на 2005 година, Опел ја претставил ОПЦ-верзијата на Астра ГТЦ (се продавала како Астра ВХР во Велика Британија) која произведува 240 КС (177 kW, 237 КС) ) и 320 N⋅m (236 lb⋅ft). Стандардните одлики на OPC верзијата вклучуваат спортска каросерија, шестстепен рачен менувач, ксенонски фарови и 18-инчни алуминиумски тркала.

Ова возило било продавано до крајот на 2009 година во Австралија и Нов Зеланд од страна на специјалните возила Холден како HSV VXR. HSV VXR биле продавани како стандардни со целосна кожна облога, контрола на климатизацијата, 6 дискови за ЦД и алуминиумски тркала од 19 инчи.

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Опел Астра ОПЦ Nürburgring Edition (2008)
    Опел Астра ОПЦ Nürburgring Edition (2008)
  • Опел Астра ОПЦ Race Camp (2009)
    Опел Астра ОПЦ Race Camp (2009)
  • Шевролет Астра ОПЦ (2008)
    Шевролет Астра ОПЦ (2008)

ТвинТоп[уреди | уреди извор]

Во 2006 година била претставен Астра ТвинТоп. Автомобилот има три-делови преклопен метален покрив кој седи во горната половина на простор за багаж, оставајќи значителен простор за багаж под него. Сè уште се продава на четири места, но задниот простор за седење е помал од другите модели на Астра. ТвинТоп бил достапен во три верзии, вклучувајќи 200 КС (147 kW; 197 кс) 2.0 L турбо и 1,9 CDTI дизел во 150 КС (110 kW; 148 КС).

Во јануари 2007 година на австралискиот пазар бил претставен со верзија со Z22YH 2.2 L мотор и 6-степен рачен или 4-степен автоматски менувач кој бил единствен за Австралија[29][30].

ТвинТоп бил прекинат прекинат во ноември 2010 година заедно со ГТЦ со 3 врати, со што бил заменет со Опел Каскада.

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Опел Астра ТвинТоп
    Опел Астра ТвинТоп
  • Опел Астра ТвинТоп (2007–2010)
    Опел Астра ТвинТоп (2007–2010)

Сатурн Азија[уреди | уреди извор]

Сатурн Азија

Сатурн Астра бил претставен за време на Саемот за автомобили во Чикаго во 2007 година[31][32]. Со намера да го замени Јон како најмал модел на марката, Сатурн Астра бил произведуван во Антверпен, Белгија[33]. Се нудел единствено во три и пет вратични облици на хечбек, со продажба почнувајќи од 2 јануари 2008 година. Достапен бил само еден мотор: 1,8 L U18XER со четири цилиндри на бензин со технологија со променлив вентил, произведувајќи 138 КС (103 kW ) и со достапен петстепен рачен менувач или четиристепен автоматски менувач.

Моделот Астра XE бил достапен само на верзијата на каросеријата со пет врати на хечбек. Алуминиумските тркала од 17 инчи (430 мм) биле стандардни со XR, додека XE бил со челични тркала и пластични капаци[34].

Во Институтот за осигурување за безбедност на автопати (IIHS), Астра добила добар вкупен резултат во предните влијанија, додека при несакани влијанија добил Маргинален вкупен рејтинг. Воздушните перничиња за предните и задните завеси на главата и предните седиштабиле стандардни[35].

Генерал моторс предвидувал продажба на меѓу 30.000-40.000 возила годишно во САД. Продажбата била бавна, првично поради моделот Јон, а подоцна и поради неизвесноста околу иднината на брендот Сатурн. Во 2008 година само 11.968 биле продадени во САД[36], а во 2009 година продажбата паднала на 6.298.

Со останување на голем број на непродадени автомобили на многу претставништва, ГМ објавила дека ќе стави крај на увозот на Астра[37]. Во јуни 2009 година, ГМ ја објавила својата намера да ја продаде корпорацијата Сатурн на Пенске Аутомотив Груп, но тоа никогаш не било заклучено и во 2010 година „Генерал моторс“ го прекинал брендот Сатурн.

Наследникот на Сатурн Астра во Северна Америка санал „Буик Верано“, претставен во 2012 година.

Мотори[уреди | уреди извор]

Моторите биле на располагање со рачен менувач со 5 и 6 брзини, полуавтоматски менувач на Easytronic со 5 брзини и автоматски менувач со 4 и 6 брзини. Во почетокот имало бензинец со 1.4 90 КС, 1,6 105 КС, 1,8 125 КС и 2.0 со турбо мотор во две верзии: 170 КС и 200 КС. Варијантата на дизел била со 1.3 CDTI со 90 КС, 1,7 ЦДТИ со 80 КС, 100 КС и 1,9 ЦДТИ мотори со 120 и 150 КС. За време на производството, некои мотори добиле поголема моќност како 1,6, 1,8, 1,7, 1,9 и 2,0 турбо со 240 КС.

Мотор
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km) Години
1.4 VVT I4 1398 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) at 6000 rpm 125 N•m (92 lb•ft) at 4000 rpm 129
100 PS (74 kW; 99 hp) at 6000 rpm
1.6 VVT 1598 cc 105 PS (77 kW; 104 hp) at 6000 rpm 150 N•m (111 lb•ft) at 4000 rpm 158 2004–'07
115 PS (85 kW; 113 hp) at 5500 rpm 155 N•m (114 lb•ft) at 4000 rpm 155 2006–
1.6 Turbo 180 PS (132 kW; 178 hp) at 5500 rpm 230 N•m (170 lb•ft) at 2200–5400 rpm 168 2006–'09
1.8 VVT 1796 cc 125 PS (92 kW; 123 hp) at 6000 rpm 170 N•m (125 lb•ft) at 4000 rpm 187 2004–'06
140 PS (103 kW; 138 hp) at 6000 rpm 175 N•m (129 lb•ft) at 4000 rpm 169 2005–'09
2.0 Turbo 1998 cc 170 PS (125 kW; 168 hp) at 5400 rpm 250 N•m (184 lb•ft) at 1950 rpm 218 2004–'06
200 PS (147 kW; 197 hp) at 5400 rpm 262 N•m (193 lb•ft) at 4200 rpm 226 2004–'10
240 PS (177 kW; 237 hp) at 6000 rpm 320 N•m (236 lb•ft) at 2400 rpm OPC/VXR 223 2005–'10
Diesel engine
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km) Години
1.3 CDTI I4 1248 cc 90 PS (66 kW; 89 hp) at 3800 rpm 200 N•m (148 lb•ft) at 1700–2500 rpm 109 2005–'09
1.7 CDTI 1686 cc 80 PS (59 kW; 79 hp) at 3800 rpm 170 N•m (125 lb•ft) at 1700–2500 rpm 119 2004–'05
100 PS (74 kW; 99 hp) at 4000 rpm 240 N•m (177 lb•ft) at 2300 rpm 138 2004–'10
110 PS (81 kW; 108 hp) at 4000 rpm 260 N•m (192 lb•ft) at 2300 rpm 138 2007–
125 PS (92 kW; 123 hp) at 4000 rpm 280 N•m (207 lb•ft) at 2300 rpm 119 2007–'09
1.9 CDTI 1910 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) at 3500 rpm 260 N•m (192 lb•ft) at 1700–2500rpm 154 2005–'09
120 PS (88 kW; 118 hp) at 4000 rpm 280 N•m (207 lb•ft) at 2000–2750rpm 159 2004–'09
150 PS (110 kW; 148 hp) at 4000 rpm 320 N•m (236 lb•ft) at 2000-2750 rpm 159 2004–'09

Astra J (2009–2015)[уреди | уреди извор]

Астра J
Познат и какоВоксхал Астра
Холден Астра
Опел ГТЦ (3 врати)
Воксхал ГТЦ
Буик Ексцел (Кина)
Производство2009–денес (Опел)
СклопувањеКина: Шангај
Германија: Риселсхајм
Полска: Гливице
Русија: Санкт Петербург
Обединето Кралство: Елсмир Порт
Вид каросерија3-врати хечбек купе (ГТЦ)
5-врати хечбек
4-врати седан
5-врати караван
ПлатформаПлатформа GM Delta II
Пренос5-брзини (рачно)
6-брзини (рачно)
6-брзини автоматско
Меѓуоскино раст.2,685 mм (105.7 ин)
3-врати GTC: 2,695 mм (106.1 ин)
Должина5-врати хеч: 4,419 mм (174.0 ин)
3-врати ГТЦ: 4,466 mм (175.8 ин)
Седан: 4,658 mм (183.4 ин)
Wagon: 4,698 mм (185.0 ин)
Ширина1,814 mм (71.4 ин)
3-door GTC: 1,840 mм (72.4 ин)
Висина5-врати хеч: 1,510 mм (59.4 ин)
3-врати ГТЦ: 1,482 mм (58.3 ин)
Седан: 1,500 mм (59.1 ин)
Караван: 1,535 mм (60.4 ин)
СродниБуик Верано
Шевролет Крузе
Опел Каскада
Опел Зафира
Воксхал Астра
КонструкторУве Милер[38]

Астра Ј е заснована на платформата на Џенерал Моторс, Делта II и за првпат била претставена на Саемот за автомобили во Франкфурт во 2009 година во Германија[39][40]. Автомобилот го има преземено најголемиот дел од својот стил од новата Опел Инсигнија, со повисоки опции на стандарди. Целосното производство започнало во Елсмир Порт, на крајот на септември 2009 година. Испораките започнале во декември 2009 година. Првично верзијата се нарекувала „Астра I“, но го добила името „Астра Ј“ за да се избегне мешање на буквата I со бројот 1[41].

Астра била развиена во „Меѓународниот центар за технички развој“ (ОТДЦ) на Опел во Риселсхајм и го продолжила дизајнерскиот јазик на Опел, „вајарската уметност ја исполнува германската прецизност“. Системите за навигација на автомобилите ги снабдува Бош[42][43].

Опел Астра се нашла на третото место по доделувањето на наградата „Европски автомобил на годината“ во 2010 година.

Верзијата на караванот, именувана какоа Sports Tourer на Опел, била претставена на Саемот за автомобили во Париз во 2010 година, и излегла на продажба набргу потоа, со почетна цена од 16.575 фунти за верзијата ES, по кое следувале Ексклузив, СРИ и СЕ верзиите, а последната имала продажна цена од 20.345 фунти. Овој модел бил поевтин од претходниот караван на Опел, но има повеќе стандардна опрема. Усвојувањето на името „Sports Tourer“ конечно ја прекинала традиционалната ознака Караван на Опел за своите автомобили од оваа серија.

Шангај ГМ ја претставила кинеската верзија на хечбекот „Опел Астра“, кој е именуван како „Buick Excelle XT“. Овој автомобил излегол во продажба во јануари 2010 година. Биле најавени три мотори: Екотек D-VVT 1.6 L, 1,8 L и 1.6 L Турбо.

Седанот на Астра за првпат бил претставен во Меѓународниот салон за автомобили во Москва во 2012 година. Седанот со 4 врати има голем број на имиња во зависност од пазарот: Буик Ексел ГТ во Кина, Буик Верано во Северна Америка итн. Оваа верзија, која е увезена во Европа од Кина, не се продава во Велика Британија, иако е достапна на некои други пазари како Ирска[44], Малта[45], и Јужна Африка[46].

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Модел со 5 врати - хечбек
    Модел со 5 врати - хечбек
  • Sports Tourer
    Sports Tourer
  • Внатрешност
    Внатрешност

ГТЦ[уреди | уреди извор]

Верзијата со 3 врати наречена Astra GTC била претставена во јули 2011 година[47]. Однадвор, верзијата задржува многу малку елементи во дизајнот на стариот модел со 5 врати. Има поубав изглед, со многу повеќе „извајана“ шасија. Кон крајот на 2013 година, новиот мотор 1.6 Turbo EcoTech со 200PS го заменил постариот мотор 180PS со ист капацитет, што значи 1.6 турбо го заменил Би-турбо Дизел како најбрз модел.

ГТЦ се произведува во Гливице, Полска, со низа модели на бензин и дизел. Во Велика Британија, ГТЦ ги вклучува моделите SRi и VXR[48].

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Опел Астра J
    Опел Астра J
  • Опел Астра J
    Опел Астра J
  • Vauxhall Astra Mk6 GTC
    Vauxhall Astra Mk6 GTC

Мотори[уреди | уреди извор]

Моторите се достапни со 5-брзински или 6-брзински рачен менувач. Единствениот достапен автоматски менувач е со шест брзини, кој може да се нарача за 1.4 турбо, 1.6, 1.6 турбо и 2.0 CDTI во зависност од регионот. Од 2011 година, Start/Stop бил воведен во одредени земји на некои модели, а од 2012 година била додадена функција за преку главна моќност на 1.4 турбо.

Во февруари 2014 година, Опел го претставил својот нов мотор - GM Medium Diesel, со 1.6 CDTI мотор со 136 КС, а подоцна и со 110 КС[49].

Мотор
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km) Години
1.4 VVT I4 1398 cc 87 PS (64 kW; 86 hp) at 6000 rpm 130 N•m (96 lb•ft) at 4000 rpm 129
100 PS (74 kW; 99 hp) at 6000 rpm
1.4 Turbo VVT 1364 cc 120 PS (88 kW; 118 hp) at 4200 rpm 200 N•m (148 lb•ft) at 1850–4200 rpm 138
140 PS (103 kW; 138 hp) at 4900 rpm 200 N•m (148 lb•ft) at 1850–4900 rpm
1.6 VVT 1598 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) at 6000 rpm 155 N•m (114 lb•ft) at 4000 rpm 147
1.6 Turbo VVT 180 PS (132 kW; 178 hp) at 5500 rpm 230 N•m (170 lb•ft) at 2200–5400 rpm 168
1.6 Turbo SIDI 1598 cc 170 PS (125 kW; 168 hp) at 6000 rpm 260 N•m (192 lb•ft) (overboost 280 (207)) at 1650–4250 rpm 144 2013–
200 PS (147 kW; 197 hp) at 5500 rpm 280 N•m (207 lb•ft) (overboost 300 (221)) at 1650–3500 rpm GTC 154 2014–
1.8 VVT 1796 cc 140 PS (103 kW; 138 hp) at 6300 rpm 175 N•m (129 lb•ft) at 3800 rpm Russia & China 159
2.0 Turbo 1998 cc 280 PS (206 kW; 276 hp) at 5500 rpm 400 N•m (295 lb•ft) at 2400–4500 rpm OPC/VXR 189 2012–
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km) Години
1.3 CDTI ecoFLEX I4 1248 cc 95 PS (70 kW; 94 hp) at 4000 rpm 190 N•m (140 lb•ft) at 1750–3250 rpm 109 (2009–)
104 (2011–)		 2009-'14
1.6 CDTI ecoFLEX 1598 cc 110 PS (81 kW; 108 hp) at 3500 rpm 300 N•m (221 lb•ft) at 1750–2500 rpm 97 2014–
136 PS (100 kW; 134 hp) at 3500–4000 rpm 320 N•m (236 lb•ft) at 2000–2500 rpm 104 2014–
1.7 CDTI ecoFLEX 1686 cc 110 PS (81 kW; 108 hp) at 3800 rpm 260 N•m (192 lb•ft) at 1700–2500 rpm 119 (2009–)
99 (2011–)		 2009–'14
125 PS (92 kW; 123 hp) at 4000 rpm 280 N•m (207 lb•ft) at 2000–2700 rpm 119 2009–'11
130 PS (96 kW; 128 hp) at 4000 rpm 300 N•m (221 lb•ft) at 2000–2500 rpm 99-123 2011–'14
2.0 CDTI 1956 cc 160 PS (118 kW; 158 hp) at 4000 rpm 350 N•m (258 lb•ft) at 1750–2500 rpm 129 2009–'11
165 PS (121 kW; 163 hp) at 4000 rpm 119 2011–
2.0 CDTI BiTurbo 195 PS (143 kW; 192 hp) at 4000 rpm 400 N•m (295 lb•ft) at 1750–2500 rpm 134 2013–

Галерија[уреди | уреди извор]

  • Opel Astra J BiTurbo (од 2012 година)
    Opel Astra J BiTurbo (од 2012 година)
  • Opel Astra J BiTurbo (од 2012 година)
    Opel Astra J BiTurbo (од 2012 година)
  • Opel Astra J facelift
    Opel Astra J facelift
  • Opel Astra J facelift
    Opel Astra J facelift

Астра K (2015–2021)[уреди | уреди извор]

Астра K
Познат и какоВоксхал Астра (Обединето Кралство)
Холден Астра (Австралија и Нов Зеланд)
Буик Верано
Производство2015–2021
СклопувањеКина: Шангај
Полска: Гливице
Обединето Кралство: Елсмир Порт
Вид каросерија5-врати хечбек
5-врати караван
ПлатформаПлатформа GM Delta
Пренос5-брзини (рачно)
5-брзини (полуавтоматско)
6-брзини (рачно)
6-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,662 mм (104.8 ин)
Должина5-врати хеч: 4,370 mм (172.0 ин)
Караван: 4,702 mм (185.1 ин)
Ширина1,809 mм (71.2 ин)
Висина5-врати хеч: 1,485 mм (58.5 ин)
Караван: 1,499 mм (59.0 ин)
СродниБуик Верано
Шевролет Крузе
КонструкторJeasoo Kim

Новата Опел Астра била претставена на Саемот за автомобили во Франкфурт во септември 2015 година.

Астра К е помала (5 см), и полесна (до 200 кг) во однос на Астра Ј. Иако надворешно е помала однадвор, Опел тврди дека е поголема однатре, отколку претходната Астра Ј во зависност од моделот. Целосно новата архитектура на возила игра голема улога во намалувањето на тежината. Секоја компонента била проверена за компактен дизајн и лесни материјали. Тежината на каросеријата е намалена за 20 проценти од 357 на 280 килограми. Дополнителните мерки поврзани со шасијата резултирале со намалување на тежината на уште 50 килограми; овие вклучуваат челици со мала тежина и ултра-висока јачина како и намалување на тежината на предната и задната оска.

Достапните мотори се: 1.0 3-цилиндрични, 1,4-цилиндрични бензински мотори и дизел 1.6-литарски.

Мотори[уреди | уреди извор]

Моторите се достапни со пет брзински или 6 брзински рачен менувач, како и новоразвиениот 5-брзински полуавтоматски EasyTronic 3.0 кој е достапен само за 1.0T SIDI моторот. Единствениот друг достапен автоматски менувач, на почетокот на производството, е 6-брзинскиот, со мотор 1.4 SIDI Turbo со 150 КС, и 1,6 CDTI со 136 PS. Купувачите можат да го изберат системот Start/Stop за сите мотори како дополнителна опција, освен 1.0T кој има систем како стандардните серии.

Сите мотори се нови и неодамна развиени од Опел - 1.0T SIDI, 1.4T SIDI (кој своето деби го имал во Астра K во 2015 година[50]).

Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km)
1.0T SIDI S/S I3 999 cc 105 PS (77 kW; 104 hp) at 5000 rpm 170 N•m (125 lb•ft) at 1800-4250 rpm 102-96 g/km
1.4 I4 1399 cc 100 PS (74 kW; 99 hp) at 6000 rpm 130 N•m (96 lb•ft) at 4400 rpm 124 g/km
1.4 SIDI Turbo 125 PS (92 kW; 123 hp) at 5600 rpm 245 N•m (181 lb•ft) at 2000-3500 rpm 114-129 g/km
150 PS (110 kW; 148 hp) at 6000 rpm 245 N•m (181 lb•ft) at 2000-3500 rpm 128-124 g/km
1.6 SIDI Turbo S/S 1,598 cc 200 PS (147 kW; 197 hp) at 4,700-5,500 rpm 280 N•m (207 lb•ft) at 1,650–3,500 rpm;
overboost 300 N•m (221 lb•ft) at 1,700–4,700 rpm		 139-142
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Момент на сила Забелешка CO2 (g/km)
1.6 CDTI I4 1,598 cc 95 PS (70 kW; 94 hp) at 3,500 rpm 280 N•m (207 lb•ft) at 1500–1750 rpm 97-95 g/km
110 PS (81 kW; 108 hp) at 3500 rpm 300 N•m (221 lb•ft) at 1750–2000 rpm 97-90 g/km
136 PS (100 kW; 134 hp) at 3500-4000 rpm 320 N•m (236 lb•ft) at 2000–2250 rpm 103-99 g/km
1.6 CDTI Bi-Turbo 160 PS (118 kW; 158 hp) at 4000 rpm 350 N•m (258 lb•ft) at 1500-2250 rpm 110-107 g/km

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Opel to launch in Australia“. carsguide.com.au. Посетено на 22 May 2011.
  2. ↑ „Opel abandons Australian arm after less than a year after poor sales“. Dailytelegraph.com.au. Посетено на 27 December 2013.
  3. ↑ „Opel to Build Vehicles for Holden in Australia and New Zealand“. media.gm.com. Посетено на 14 July 2015.
  4. ↑ Carscoops. „Holden to Bring Astra VXR, Cascada and Insignia VXR to Australia and New Zealand“. Carscoops. Посетено на 14 July 2015.
  5. ↑ „'09 SA Car of Year named at Jozi banquet bash“. IOL. 17 March 2009.
  6. ↑ Opel Kadett 200t S, CAR, September 1995
  7. ↑ Samahá, Fabrício. „Chevrolet Kadett“. Carros do Passado [Cars of Yesteryear] (португалски). Best Cars Web Site. стр. 6. Архивирано од изворникот на 2012-11-15. Посетено на 2 November 2012.
  8. ↑ Ward's World Motor Vehicle Data, Ward's Communications, 2001, page 239
  9. ↑ PT. Toyota-Astra Motor
  10. ↑ Binder, Alan K.; Ferris, Deebe, уред. (2000). General Motors in the Twentieth Century. Southfield, MI: Ward's Communications. стр. 151. ISBN 0-910589-52-6.
  11. ↑ „Opel. Opel In Italy“. Car-cat.com. Архивирано од изворникот на 2010-09-23. Посетено на 2 October 2010.
  12. ↑ „Opel. Opel In South Africa“. Car-cat.com. Архивирано од изворникот на 2011-07-08. Посетено на 2 October 2010.
  13. ↑ „History“. ukravto.ua. Ukrainian Motor Corporation. Посетено на 25 December 2015. 2004 Opel Astra Classic motor car was put into serial production. UkrAVTO Corporation initiated Capital (Stolychne) Autoshow annual project.
  14. ↑ „Ошибка 404 .. - GM-press.com // обзоры автомобилей, новинки автопрома, советы автомобилистам,курьезные случаи, аварии“. Архивирано од изворникот на 10 March 2011. Посетено на 14 July 2015.
  15. ↑ Valeria, Marco (4 June 2005). „Chevrolet arremete en la venta de modernos taxis“. Las Últimas Noticias. Архивирано од изворникот на 16 February 2006. Посетено на 25 December 2015.
  16. ↑ „Ediciones Especiales – El Mercurio“. Edicionesespeciales.elmercurio.com. Архивирано од изворникот на 2015-12-22. Посетено на 1 May 2009.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 „Expert online, March 19, 2008“. Expert.ru. Архивирано од изворникот на 11 August 2010. Посетено на 2 October 2010.
  18. ↑ „Autoreview, No. 3, 2008“. Autoreview.ru. Посетено на 2 October 2010.
  19. ↑ „Newsru.com, July 29, 2005“. Newsru.com. 29 July 2005. Посетено на 2 October 2010.
  20. ↑ „Der letzte Astra“. RuhrNachrichten.de. 28 April 2014. Архивирано од изворникот на 2017-08-05. Посетено на 22 February 2015.
  21. ↑ „Opel Astra III NB – zakończenie produkcji“. Automotiveblog.pl. 11 July 2014. Архивирано од изворникот на 2015-03-15. Посетено на 22 February 2015.
  22. ↑ Satyam. „Welcome to GMArabia.com“. Gmegypt.com. Архивирано од изворникот на 9 August 2010. Посетено на 2 October 2010.
  23. ↑ GM Delta platform
  24. ↑ Ciferri, Luca. „Fiat, General Motors developing joint Stilo-Astra platform“. autoweek.com. Посетено на 6 November 2015.
  25. ↑ „Friedhelm Engler“. Cardesigncontest.com. Архивирано од изворникот на 14 January 2012. Посетено на 14 November 2012.
  26. ↑ „Motoring: Opel Astra 4-door for your eyes only“. Sunday Mirror. 9 March 2008.
  27. ↑ Homola, Peter (23 август 2007). „GM Launches Opel Astra Sedan Output in Poland“. WardsAuto.com. Архивирано од изворникот на 19 ноември 2008. Посетено на 30 јануари 2008.
  28. ↑ „Autoreview, March 2008“. Autoreview.ru. Архивирано од изворникот на 9 August 2010. Посетено на 2 October 2010.
  29. ↑ https://www.drive.com.au/new-car-reviews/holden-astra-twintop-20070328-14smf
  30. ↑ http://nextcar.com.au/n.holden.astra.AH.2.2.07may.html
  31. ↑ „Saturn's next Opel: 2008 Astra“. AutoWeek. Архивирано од изворникот на 2011-06-29. Посетено на 7 December 2006.
  32. ↑ „Inside Line: 2007 Chicago Auto Show: Saturn Takes the Wraps off Euro-Flavored 2008 Astra“. Edmunds.com. Архивирано од изворникот на 10 February 2007. Посетено на 8 February 2007.
  33. ↑ Gastelu, Gary (8 мај 2008). „2008 Saturn Astra 3-Door XR“. Fox News. Архивирано од изворникот на 10 мај 2008. Посетено на 8 мај 2008.
  34. ↑ „Saturn Astra XR“. Autoweek. Архивирано од изворникот на 2011-06-29. Посетено на 28 December 2007.
  35. ↑ „IIHS-HLDI: Saturn Astra“. Iihs.org. Архивирано од изворникот на 4 September 2009. Посетено на 1 May 2009.
  36. ↑ „GM Media Online“. Media.gm.com. 5 January 2009. Архивирано од изворникот на 23 April 2009. Посетено на 1 May 2009.
  37. ↑ „2009 Saturn Astra Specs and Features - MSN Autos“. MSN Autos. 11 August 2009. Архивирано од изворникот на 2012-03-02. Посетено на 11 August 2009.
  38. ↑ „Opel Astra: design story“. Car Body Design. 23 June 2009. Посетено на 14 November 2012.
  39. ↑ „GM Media Online: All-new Astra Set to Take Compact Class by Storm in 2009“. General Motors. 8 September 2008. Архивирано од изворникот на 2009-09-03. Посетено на 26 December 2015.
  40. ↑ „Car News Blog: 2010 Opel Astra to debut at Frankfurt“. Automobile mag. 8 September 2008. Архивирано од изворникот на 2013-01-02. Посетено на 21 October 2008.
  41. ↑ „Opel Astra J Gebrauchtwagen kaufen und verkaufen bei AutoScout24“ [Opel Astra J used cars for sale or to sell] (германски). AutoScout24. Архивирано од изворникот на 23 June 2015. Посетено на 5 June 2015.
  42. ↑ „Bosch Media Service“ (германски). Bosch-presse.de. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 14 November 2012.
  43. ↑ „Bosch Media Service“ (германски). Bosch-presse.de. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 14 November 2012.
  44. ↑ „New Car Reviews – Opel Astra saloon“. Carzone.ie. Посетено на 27 December 2013.
  45. ↑ „New Opel Astra 4-door - the elegant compact saloon car - Opel Malta“. opel.com.mt. Архивирано од изворникот на 15 July 2015. Посетено на 14 July 2015.
  46. ↑ „What a stunner! Astra booted“. Wheels24. Посетено на 24 July 2014.
  47. ↑ „Opel Media – Europe – Company“. media.gm.com. Посетено на 14 July 2015.
  48. ↑ „Compare Models - Vauxhall GTC - Vauxhall“. www.vauxhall.co.uk.
  49. ↑ „Premiere in Geneva: Opel Astra 1.6 CDTI Needs Just 3.7 Liters Diesel“. media.opel.de. Посетено на 5 February 2014.
  50. ↑ „Pure Pleasure: Highly Efficient 1.4-Liter Turbo in the New Astra“. Media.opel.com. Посетено на 17 June 2015.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

« пред 1980 — Хронологија на моделите на „Опел“ по 1980 година
Тип 198х 199х 200х 201х
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9
Мини (A) Агила A Агила B Карл
Адам
Мал (B) Корса A Корса B Корса C Корса D Корса E
Шевет
Ампера-е
Среден (C) Кадет D Кадет E Астра F Астра G Астра H Астра J Астра K
Ампера
Голем (D) Аскона B Аскона C Вектра A Вектра B Вектра C Инсигнија A Инсигнија B
Сигнум
Бизнис (E) Рекорд E Омега A Омега B
Комодоре C
Монца
Луксузен (F) Сенатор A Сенатор B
Спортски (S) Тигра A Тигра ТвинТоп B
Каскада
Манта B Калибра
Спидстер GT
MPV (M) Мерива A Мерива B
Зафира A Зафира B Зафира C
Синтра
SUV (J) Кросленд X
Мока
Фронтера A Фронтера B Антара Грандланд X
Монтереј
LAV Кадет Комбо Комбо B Комбо C Комбо D Комбо E
Пикап Кампо
Микробус Опел Бедфорд Блиц Арена Виваро A Виваро B Виваро C
Мовано A Мовано B
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Опел_Астра&oldid=5182415“