Ћ

Од Википедија — слободната енциклопедија
Кирилична буква Ћ
Кирилица
Словенски букви
А Б В Г Ґ Д Ѓ Ђ
Е Ѐ Ё Є Ж З Ѕ И
Ѝ І Ї Й Ј К Л Љ
М Н Њ О П Р С Т
Ќ Ћ У Ў Ф Х Ц Ч
Џ Ш Щ Ъ Ы Ь Э Ю
Я
Несловенски букви
Ӑ Ӓ Ә Ӛ Ӕ Ғ Ҕ Ӻ
Ӷ Ԁ Ԃ Ӗ Ӂ Җ Ӝ
Ԅ Ҙ Ӟ Ԑ Ӡ Ԇ Ӣ Ҋ
Ӥ Қ Ӄ Ҡ Ҟ Ҝ Ԟ Ԛ
Ӆ Ԓ Ԡ Ԉ Ԕ Ӎ Ӊ Ң
Ӈ Ҥ Ԣ Ԋ Ӧ Ө Ӫ Ҩ
Ԥ Ҧ Ҏ Ԗ Ҫ Ԍ Ҭ Ԏ
Ӯ Ӱ Ӳ Ү Ұ Ҳ Ӽ Ӿ
Һ Ԧ Ҵ Ҷ Ӵ Ӌ Ҹ
Ҽ Ҿ Ӹ Ҍ Ӭ Ԙ Ԝ Ӏ
Словенски букви
вон употреба
Ҁ Ѻ Ѹ Ѡ Ѿ Ѣ Ѥ
Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ Ѱ Ѳ Ѵ
Ѷ

Ћ (кирилица: ћ; глаголица: ) — 23 буква од српската азбука. Буквата потекнува од старословенската буква Ћ која имала вредност /ɟ/. Денес буквата има вредност /t͜ɕ/ и е слична со изговор со македонската буква Ќ, но разликата е во тоа што македонската буква Ќ е помека во изговор. При транскрипција, најчесто се пишува како Ć.

Прв ја користел Доситеј Обрадовиќ, како обид за оживување на буквата ѓерв (Ꙉ), а подоцна била прифатена и од Вук Стефановиќ Караџиќ во неговиот речник од 1818 година.[1][2] Исто така, и Кирил Пејчиновиќ во своето дело Огледало од 1816 година ја користи буквата ћ.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Maretić, Tomislav (1899). Gramatika i stilistika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika.
  2. Campbell, George L.; Moseley, Christopher (2013). The Routledge Handbook of Scripts and Alphabets (2nd. изд.). Routledge. стр. 85. ISBN 978-1135222963.