Прстен (село)

Координати: 41°18′59″N 22°39′37″E / 41.31639° СГШ; 22.66028° ИГД / 41.31639; 22.66028
Од Википедија — слободната енциклопедија
Прстен

Воздушен поглед на селото Прстен

Прстен во рамките на Македонија
Прстен
Местоположба на Прстен во Македонија
Прстен на карта

Карта

Координати 41°18′59″N 22°39′37″E / 41.31639° СГШ; 22.66028° ИГД / 41.31639; 22.66028
Регион  Југоисточен
Општина  Валандово
Област Бојмија
Население 30 жит.
(поп. 2021)[1]

Пошт. бр. 2461
Повик. бр. 034
Шифра на КО 04017
Надм. вис. 250 м
Прстен на општинската карта

Атарот на Прстен во рамките на општината
Прстен на Ризницата

Прстен (или Пристан) — село во Општина Валандово, во областа Бојмија, во околината на градот Валандово.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа во источниот дел на територијата на Општина Валандово, чиј атар се допира со подрачјето на општините Дојран и Струмица.[2] Селото е ридско, сместено на надморска височина од 260 метри. Од градот Валандово, селото е оддалечено 14 километри.[2]

Селото се наоѓа на јужните падини на Беласица, во близина на државната граница со Грција.

До селото води асфалтен пат, кој се двои од регионалниот пат 1105 кај селото Раброво и продолжува како локален пат преку селото Чалакли.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Атарот на селото е мошне мал и зафаќа простор од 2,1 км2, при што преовладуваат шумите со површина од 123 хектари, на обработливото земјиште отпаѓаат 53 хектари, додека на пасиштата само 20 хектари.[2]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948103—    
1953126+22.3%
196178−38.1%
197183+6.4%
198199+19.3%
ГодинаНас.±%
1991107+8.1%
1994105−1.9%
200268−35.2%
202130−55.9%

Според податоците од 1873 година во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“, селото имало 14 домаќинства со 32 жители муслимани.[3]

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Прстен живееле 750 жители, сите Турци.[4]

Според Димитар Гаџанов, во 1916 година во Прстен имало 67 жители, сите Турци.[5]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, во селото имало 100 Турци.[6]

Селото е мало и е населено со турско население. Тоа во 1961 година имало 78, а во 1994 година 105 жители.[2]

Според пописот од 2002 година, во селото Прстен имало 68 жители, сите Турци.[7]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 30 жители, од кои 1 Албанец и 29 Турци.

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 750 103 126 78 83 99 107 105 68 30
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Сретселото
Селската џамија

На крајот од XIX век, Прстен било главно турско село во Дојранската Каза на Отоманското Царство.

Селото влегува во рамките на Општина Валандово, една од малкуте општини кои не биле изменети со новата територијална поделба на Македонија во 2004 година. Во периодот од 1996-2004 година, селото било во рамките на некогашната Општина Валандово.

Во периодот 1955-1996 година, селото се наоѓало во рамките на големата Општина Валандово.

Во периодот 1952-1955, селото било дел на тогашната општина Дедели, во која покрај селото Прстен се наоѓале селата Дедели, Казандол, Собри, Татарли и Чалакли. Во периодот 1950-1952, селото било дел од некогашната општина Чалакли, во која влегувале селата Прстен, Собри, Татарли и Чалакли.

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 0298 според Државната изборна комисија, сместено во просториите на продавница. [12]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 44 гласачи.[13]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Џамии[14]
Реки
Водопади

Галерија[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Панов, Митко (1998). Енциклопедија на селата во Република Македонија: географски, демографски, и аграрни обележја. Скопје: Патрија. стр. 247.
  3. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 194-195.
  4. Васил Кънчов. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 163.
  5. Гаджанов, Димитър Г. Мюсюлманското население в Новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, Военноиздателски комплекс „Св. Георги Победоносец“, Университетско издателство „Св. Климент Охридски“, София, 1993, стр. 246.
  6. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  7. „Попис на Македонија“ (PDF). Завод за статистика на Македонија. 2002. Посетено на 24 март 2024.
  8. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  9. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  10. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  11. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  12. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
  14. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. стр. 86. ISBN 978-608-65143-2-7.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]