Мајсторот и Маргарита (руски: Ма́стер и Маргари́та) е роман на рускиот писател Михаил Булгаков. Во центарот на вниманието на романот е посетата на Сатаната на Москва. Голем број критики ја сметаат книгата за еден од најдобрите романи на 20 век,[1] најважниот руски роман на 20 век,[2] како и една од најдобрите сатирични книги за советскатабирократија и социјален живот.
Во 1928 година, Булгаков почнал да го пишува своето ремек-дело, „романот за ѓаволот“ на којшто работел сè до смртта. Првобитните наслови на романот биле: „Сатана“, „Кнезот на темнината“, „Црниот маг“ и „Големиот канцелар“. Следната година ја напишал првата редакција на „романот за ѓаволот“ (вкупно 15 глави), како и четири глави од втората редакција. Во 1933 година ја напишал третата редакција на „романот за ѓаволот“, а во 1936 година и четвртата редакција, додека петтата и шестата редакција ги завршил во 1937 година, кога романот го добил конечниот наслов, „Мајсторот и Маргарита“. Во 1938 година ги напишал седмата и осмата редакција на романот. Во 1940 година, пред смртта, Булгаков го изговорил зборот „Мастер“, а неговата сопруга Елена му се заколнала дека ќе го објави романот „Мајсторот и Маргарита“. Сепак, цензурираното издание на романот било објавено во СССР дури во 1966 година.[3]
Мајсторот: писател кој напишал роман за средбата со Понтиј Пилат и Исус од Назарет. Познајник на Бездомни и пациент во психијатриската клиника.
Маргарита: љубовницата на Мајсторот. Таа била посветена на Мајсторот, за кој верува дека е мртов. Таа не се појавува до втората половина на вториот дел од романот.
Михаил Александрович Берлиоз: шеф на литературното друштво МАСОЛИТ. Прекарот го добил по Хектор Берлиоз.
Иван Николаевич Бездомни: млад поет, пациент во психијатриската клиника каде се среќава со Мајсторот.
Стефан Богданович Лиходејев: Директор на тетатарот Вариет и цимер на Берлиоз. Често нарекуван Стиопа.
Григори Данилович Римски: влагајник на театарот, кој побегнува од Москва по средбата со Сатаната
Иван Савелјевич Варенуха: управник на театарот. Претворен во демон, кој подоцна ќе биде вратен во нормална состојба
Наташа: слугинка на Маргарита.
Никанор Иванович Босој: претседател на куќниот комитет на улица Садоваја 302B.
Булгаков го завршил овој роман пред неговата смрт, но некои велат дека тој умрел прерано, затоа што има делови во романот кои не се целосно заокружени. Сепак, можеби токму несовршеноста е тоа што дава толку голем шарм на „Мајсторот и Маргарита“. Во овој роман, Булгаков успеал да ја испреплети трагедијата на неговата татковина со таа на неговиот сопствен живот како писател кому не му било дозволено да пишува. Појавата на првото издание на романот во 1966 година веднаш му донесла слава на Булгаков, а денес тој се смета за еден од најдобрите руски писатели.[4]
