Лезик
| Лезик Μελισσουργός | |
|---|---|
  Лезик | |
|
Местоположба во областа  Лезик | |
| Координати: 40°35′N 23°28′E / 40.583°N 23.467°E | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски округ |
| Општина | Општина Бешик |
| Општ. единица | Егри Буџак |
| Надм. вис. | 100 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 318 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 570 12 |
| Повик. бр. | +30-2393-xxx-xxx |
Лезик или Мелисургос (грчки: Μελισσουργός, Мелисургос) — село во Општина Бешик во Солунски округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција[2]. Пред реформата на локалната власт во 2011 година Мелисургос бил дел од општина Аполонија[2].
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа на 26 километри западно од Ставрос и 65 километри источно од Солун, во подножјето на Богданска Планина (Кердилија) помеѓу Лагадинско Езеро и Бешичко Езеро. Селото се наоѓа на надморска височина од 100 метри.
Лезик опфаќа површина од 23 квадратни километри[3].
Историја
[уреди | уреди извор]Отоманско Царство
[уреди | уреди извор]Црквата „Св. Ѓорѓи“ е изградена во 1850 г.[4] и прогласена за споменик на културата.
Во XIX век Клисели било македонско село кое се наоѓало во Лагадинската каза во рамките на Отоманското Царство.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 136 жители Турци и 160 Грци[5].
Селото било под влијание на Цариградската патријаршија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 230 Грци и во селото работело грчко училиште.[6].
Грција
[уреди | уреди извор]По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. Во 1913 година селото имало 1030 жители.[7]. По потпишувањето на Лозанскиот договор во 1923 година помеѓу Турција и Грција, во селото се населиле грчки бегалци од Анадолија.
Во 1926 година селото било преименувано во Мелисургос.
Демографија
[уреди | уреди извор]Во 1928 година селото било мешано со 3 бегалски семејства и 10 бегалци [8].
Преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | — | — | — | — | — | — | 1.010 | 417 | 318 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- 1 2 Kallikratis law Архивирано на 27 април 2017 г. Greece Ministry of Interior (грчки)
- ↑ „Population & housing census 2001 (incl. area and average elevation)“ (PDF) (грчки). National Statistical Service of Greece.
- ↑ „архивска копија“. Архивирано од изворникот на 2014-06-06. Посетено на 2020-07-14.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 169.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne, Paris, 1905, рp. 196-197.
- ↑ „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913. Μακεδονία“. Архивирано од изворникот 2012-07-31. Посетено на 2012-07-31.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||||||||||||||