Старотуркиски јазик
Изглед
Старотуркиски јазик | ||
---|---|---|
Зборуван во: | Средна Азија | |
Регион: | Средна Азија | |
Исчезнување: | 13 век, се развил во ујгурски јазик | |
Јазично семејство: | алтајски Туркиски јазици Старотуркиски јазик | |
Писмо: | Арапска азбука, Арамејска азбука, Брахамска азбука | |
Јазични кодови | ||
ISO 639-1: | нема | |
ISO 639-2: | ||
ISO 639-3: | id=otk otk |
Старотуркиски јазик, орхонски туркиски или староујгурски јазик — најстариот документиран туркиски јазик, пронајден на натписи од Ујгурите во периодот од 7 до 13 век. Не можеме да кажеме дека директно ујгурскиот јазик потекнува од овој јазик, но има доста елементи што укажуваат на таа теорија.
Фонологија
[уреди | уреди извор]Стариот туркиски јазик има 9 самогласки a, e, ė, i, ï, o, ö, u, ü. Согласките се делат на звучни и безвучни и тие се следниве:
- лабијални: p, v (β), m;
- дентални: t, d (δ), n;
- непчани: č, y, ń;
- меконепчани: k (q, χ), g (γ), ŋ;
- сибилантни: s, š, z;
- ликвидни: r, l.
Оваа статија поврзана со алтајските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
|
|