Турица (Серско)

Координати: 41°5′N 23°15′E / 41.083° СГШ; 23.250° ИГД / 41.083; 23.250
Од Википедија — слободната енциклопедија
Турица
Τριάδα
Турица is located in Грција
Турица
Турица
Местоположба во областа
Турица во рамките на Долна Џумаја (општина)
Турица
Местоположба на Турица во Серскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 41°5′N 23°15′E / 41.083° СГШ; 23.250° ИГД / 41.083; 23.250
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругСерски
ОпштинаДолна Џумаја
Општ. единицаОрљак
Надм. вис.&10000000000000120000000120 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно267
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Турица или Троица (грчки: Τριάδα, Тријада; до 1927 г. Τουρίτσα, Турица[2]) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Долна Џумаја на Серскиот округ, Грција. Населението брои 267 жители (2011). Сè до 1924 г. било населено исклучиво со Македонци.[3]

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа на 25 км западно од градот Сер и на 15 км јужно од Долна Џумаја, во источното подножје на Карадаг, на надморска височина од 120 м.[3]

Историја[уреди | уреди извор]

Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]

Во XIX век Турица било македонско село во Серската каза на Серскиот Санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Троица (Troïtsa) имало 15 домаќинства со 45 жители Македонци.[4][5]

Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:

Троица, чифлик на Мехмет Арнаут-бег, на југозапад од Сер во подножјето на истата планина. Од Турбеш до Троица има помалку од 1 час, од Сер 5 часа.[6]

Селото било под влијание на Цариградската патријаршија. Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., во селото Турица имало 300 жители, сите Македонци.[4][7] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Турица имало 336 Македонци под врховенство на патријаршијата.[4][8]

Во Грција[уреди | уреди извор]

За време на Првата балканска војна селото е окупирано од Бугарија, но по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 233 жители. Тешко настрадало за време на Втората балканска војна и Првата светска војна. Под притисок од грчките власти, во 1923-24 г. голем број Македонци принудно биле иселени во Бугарија, а на нивно место се населиле 99 бегалски семејства (вкупно 350 бегалци), така што селото станало мешана населба.[3]

Во 1927 година, името на селото било променето во Тријада (Τριάδα).[2]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Населението одгледува тутун, памук и други земјоделски производи, а внимание му посветува и на сточарството.[3]

Население[уреди | уреди извор]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 558 421 552 441 352 317 529 267
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Во 1927 година, селото станало самостојна општина, а атарот на општината опфаќал површина од 29,8 квадратни километри.[3] Општината Турица била приклучена во општината Орљак во 1997 година, која била укината во 2011 година и станала дел од поголемата општина Долна Џумаја.

Селото припаѓа на општинската единица Орљак со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Долна Џумаја, во округот Сер. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Турица, во кој е единствено село.

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. 2,0 2,1 „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 19 март 2024.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 266–267.
  4. 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  5. Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 118–119. ISBN 954-8187-21-3.
  6. Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн.XXXVII-XXXVIII, 1891, стр. 846.
  7. Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 180. ISBN 954430424X.
  8. Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 198–199.