Манаин

Од Википедија — слободната енциклопедија
Манаин молејќи и постејќи со Варнава, Симеон Нигер, Лукиј Киренски и Павле. Илустрирано од Џим Паџет.

Манаин ― учител во христијанската црква во Антиохија од првиот век, кој бил „воспитан“ (грчки: συντροφος, сидрофос, вулгата: collactaneus) со Ирод Антипа.[1]

Според Дела на апостолите, тој бил меѓу оние кои ги испратиле Павле и Варнава на нивното прво мисионерско патување. Тој веројатно бил еден од основачите на црквата во Антиохија.

Библиски наратив[уреди | уреди извор]

Малку е познато за животот на Манаин. Се вели дека тој бил „воспитан“ кај четвртархот Ирод. Многу библиски преводи го опишуваат како „згрижувачки брат“ на Ирод[2] или како негов „доживотен пријател“.[3] Според Делата на апостолите, тој бил еден од пророците и учителите кои, под влијание на Светиот Дух, ги положиле рацете на Саул и Варнава и ги испратиле двајцата апостоли на првото од Павловото мисионерско патување (Acts 13:1).  

Манаин
Починал(а) 1 век, Антиохија, Сирија, Римска Империја
Слава 23 мај (православна црква)
24 мај (католичка црква)

Бидејќи Лука, претпоставениот автор на Делата на апостолите, бил Антиохиец, можно е Манаiн да бил еден од „очевидците и слугите на зборот“ (Luke 1:2) кој му дал детали на Лука што тој писател ги има во врска со на Антипа и на другите членови на семејството Иродијан (Лука 3 :1, 19, 20; 8:3; 9:7-9; 13:31, 32; 23:8-12; Дела 12). Можеби станал ученик на Исус со „Јоана, жената на Хуса, управителот на Ирод“ (Лука 8:3).[1]

Рани историчарски споменувања[уреди | уреди извор]

Во 39 н.е., Антипа заминал за Рим за да ја добие наклоноста на Калигула, но наместо тоа добил наредба за вечно прогонство. (Jos., „Ант“. , XVIII, vii, 2). Во тоа време, црквата во Антиохија била основана од еврејски христијани, кои „биле растурени поради прогонството што се појавило по повод Стефан“ и го учеле Евангелието и на Грците од Антиохија, (Дела 11:19-24). . Сосема е веројатно дека Свети Манаин бил еден од овие основачи на Антиохиската црква.[1] Датумот на неговата смрт не е познат, но се претпоставува дека умрел во Антиохија во Сирија.

Почитување[уреди | уреди извор]

Манаин се спомнува во многу од древните маченици.

Неговиот празник е славен на 23 мај[4] во православната црква и на 24 мај[5] во римокатоличката црква.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 1,2 Drum, Walter. "St. Manahen." The Catholic Encyclopedia Vol. 9. New York: Robert Appleton Company, 1910. 4 ноември 2021 Оваа статија содржи текст од овој извор, кој е во јавна сопственост. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „Drum“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  2. e.g. ASV, Living Bible
  3. ESV
  4. (на Greek) Ὁ Προφήτης Μανὴν. 23 Μαΐου. ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ.
  5. May 24 [{{{1}}} Архивирано] на {{{2}}}.. The Roman Martyrology.

 Оваа статија содржи текст од дело сега во јавна сопственостHerbermann, Charles, уред. (1913). „St. Manahen“ . Catholic Encyclopedia. Robert Appleton Company.CS1-одржување: ref=harv (link) Оваа статија содржи текст Истонов библиски речник, издаден во 1897 г. Ова дело е во јавна сопственост.