Долени

Од Википедија — слободната енциклопедија
Долени
Долени is located in Бугарија
Долени
Долени
Местоположба во областа
Долени во рамките на Пиринска Македонија
Долени
Местоположба на Долени во Општина Свети Врач и Благоевградската област
Координати: 41°34′N 23°24′E / 41.567° СГШ; 23.400° ИГД / 41.567; 23.400Координати: 41°34′N 23°24′E / 41.567° СГШ; 23.400° ИГД / 41.567; 23.400
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаСвети Врач
Површина
 • Вкупна10.178 км2 (3,930 ми2)
Надм. вис.&10000000000000796000000796 м
Население (2015)
 • Вкупно5
 • Густина0,00.049/км2 (0,0.013/ми2)
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2811
Повик. бр.?

Доленисело во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото Белевехчево се наоѓа на 23 километри источно од Свети Врач, во планински регион. Селото се наоѓа на надморска висина од 796 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 10.187 км2.

Историја[уреди | уреди извор]

Османлиско Царство[уреди | уреди извор]

Црквата „Света Петка“ била изградена во XIX век.[1]

Според Рилската грамота на цар Иван Шишман од 1378 година селото било сопственост на Рилскиот манастир.

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Долени (Doliané) е село со 35 семејства и 120 Македонци[2][3]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 200 жители, сите Македонци[2][4].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, две лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[5].

Бугарија[уреди | уреди извор]

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.

Население[2][6][уреди | уреди извор]

Население на Долени по попис[6]
Година 1934 1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011 2015
Жители 151 184 192 134 53 14 18 16 3 5
Етнички состав на населението
од 2011 година
[7]:

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Енциклопедия Пирински край, том Ι. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 281. ISBN 954-90006-1-3.
  2. 2,0 2,1 2,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  3. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 142-143.
  4. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 189.
  5. „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 843
  6. 6,0 6,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Долени, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста |url= (help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно |title= (help)
  7. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.