Прејди на содржината

Лески (Светиврачко)

Координати: 41°37′N 23°20′E / 41.617° СГШ; 23.333° ИГД / 41.617; 23.333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Лески
Вихрен
Лески is located in Бугарија
Лески
Лески
Местоположба во областа
Лески во рамките на Пиринска Македонија
Лески
Координати: 41°37′N 23°20′E / 41.617° СГШ; 23.333° ИГД / 41.617; 23.333
ЗемјаБугарија
ОбластБлагоевградска област
ОпштинаСвети Врач
Површина
 • Вкупна8.063 км2 (3,113 ми2)
Надм. вис.&10000000000000843000000843 м
Население (2015)
 • Вкупно3
 • Густина0,00.037/км2 (0,00.096/ми2)
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)
Пошт. бр.2800

Лескисело во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Селото Лески се наоѓа на 20 километри северозападно од Свети Врач. Селото се наоѓа на надморска висина од 843 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 8063 км2.

Историја

[уреди | уреди извор]

Османлиско Царство

[уреди | уреди извор]

Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Сески (Seski) е село со 25 семејства и 90 Македонци[1][2].

Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:

Лески и Махала, чифлици преблиску еден до друг; припаѓаат на еден мелнички бег, се наоѓаат на СЗ од Мелник, 4 часа пат. Земјоделството е слабо застапено, повеќето чуваат овци, кози а има и дрвари. В Леска се 40 куќи и во Махала 18, само Бугари.[1][3]


Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 180 жители, сите Македонци[1][4].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, девет лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети[5].

Бугарија

[уреди | уреди извор]

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.

Население на Лески по попис[6]
Година 1934 1946 1956 1965 1975 1985 1992 2001 2011 2015
Жители 82 100 84 28 12 6 10 9 6
Население по возраст
од 2011 година
[7]:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  2. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 142-143.
  3. Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 28.
  4. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 189.
  5. „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 859
  6. 6,0 6,1 (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Вихрен, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот Проверете ја вредноста |url= (help) на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04. Отсутно или празно |title= (help)
  7. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.