Гросглокнер

Од Википедија — слободната енциклопедија
Грослокнер од југозапад

Гросглокнер (германски: Großglockner) или Велики Клек (словенечки: Veliki Klek) — највисока планина во Австрија, со висина од 3.798 м. Овој врв е, по Монблан, втор по височина во Алпите, мерејќи според релативната висина.

Гросглокнер лежи на границата меѓу Корушка и Источен Тирол и е највисок врв во Глокнер групата. Самиот врв лежи на браздата Глокнер, а Пастерце, наголемиот ледник во Австрија, лежи во подножјето на Гросглокнер.

Карактеристичниот пирамидален облик на врвот всушност се состои од два врва, Гросглокнер (Großglockner) и Клајнглокнер (Kleinglockner) (3700 метри), кои се раздвоени со формација налик седло која е позната како „Гросглокнеров тесен превој“ (Glocknerscharte).

Првото искачување на Гросглокнер во 1779 година било неуспешно. Летото 1800, била организирана втора експедиција: учествувале 62 луѓе, од кои 47 биле водичи. На 28 јули 1800 година, браќата Мартин и Сеп Клоц, заедно со двајца други столари и свештеникот Хорашо од Делзах, тргнале во поход да стигнат до врвот.

Потекло на поимот[уреди | уреди извор]

Името Глокнерер првпат е документирано на карта од 1561 година која ја изработил виенскиот картограф Волфганг Лазиус. Името Глогер е споменато во 1583 година при опис на тиролскиот Калс. Во 1760 година, Тиролски атлас го навел Глокнер Берг, а претставката Грос се спомнува со првата експедиција во 1799 година.

Според австрискиот научник Аке Балтазар можно е името да доаѓа од германскиот збор Glocke (ѕвоно) што се однесува на карактеристичниот облик на планината. Може да е и германизирана верзија на словенскиот збор Клек (планина) кој е задржан во словенечкото име Велики Клек.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]