Прабугарски календар

Од Википедија — слободната енциклопедија

Прабугарскиот календар бил календарски систем користен од Прабугарите, полуномадски народ, со потекло од Средна Азија, кој од II век па наваму живеел во евроазиските степи северно од Кавказот и околу бреговите на реката Волга. Во 681 година, дел од Прабугарите се населиле на Балканскиот Полуостров и ја основале Првата Бугарска Држава.

Главниот извор на информации што се користи за реконструкција на прабугарскиот календар е краток препис од 15 век на црковнословенски наречен Именик на бугарските ханови,[1] кој содржи 10 пара календарни термини. Дополнително, истиот датумски систем се користи во маргинална нота во ракопис од монахот Тудор Доксов од 10 век и во чаталарскиот натпис од бугарскиот владетел Омуртаг од IX век (вл. 814-831), кој исто така прикажува римско (ромејско) императорско датирање. (индикт). Според реконструираниот календар, Прабугарите користеле 12-годишен цикличен календар сличен на оној што го усвоиле туркиските народи од кинескиот календар, со имиња и броеви што се дешифрираат како на прабугарски јазик.[2] Читањето, заедно со самата интерпретација на „цикличниот календар“, првично го предложил финскиот славист Јоосепи Јулиус Микола во 1913 година. Подоцна, имало различни модификации и елаборации во текот на 20 век од научници како Геза Фехер, Омелјан Прицак, Моско Москов и други научници.[3] Петар Добрев, кој ја поддржува "иранската" маргинална теорија за потеклото на Прабугарите, тврди дека туркиските имиња на животните покажуваат дека туркиските народи ги позајмиле овие зборови од иранските Прабугари.[4]

Реконструкциите се разликуваат малку, затоа што некои од имињата не се проверени, а точната форма на неколкумина е дискутабилна. Следниот список се заснова на описот на Моско Москов за просечното воглавно толкување, како и на неговата сопствена реконструкција и ги зема предвид постојните несогласувања:[5]

  1. Глушец (на прабугарски: Сомор)
  2. Вол (на прабугарски: Шегор)
  3. Несигурно, веројатно Тигар/Волк (На прабугарски: Вер?)
  4. Зајак (на прабугарски: Дван[ш])
  5. Несигурно, веројатно Змеј (На прабугар: Вер[ени]?)
  6. Змија (на прабугарски: Дилом)
  7. Коњ (на прабугарски: Имен[шегор] ?)
  8. Овен (На прабугар: Теку[чимем] ?)
  9. Недокажан, веројатно Мајмун
  10. Кокошка или петел (на прабугарски: Тох)
  11. Куче (на прабугарски: Ет)
  12. Свиња (на прабугарски: Дохс)

Наводи и белешки[уреди | уреди извор]

  1. „dtrif/abv: Name list of Bulgarian hans“. theo.inrne.bas.bg. Архивирано од изворникот на 2012-02-04. Посетено на 2009-04-15.
  2. Образуване на българската държава. проф. Петър Петров (Издателство Наука и изкуство, София, 1981) стр. 171.
  3. Zlatarski, Vasil. 1918. Istoriya na balgarskata darzhava prez srednite vekove. Balgarsko letobroene (in Bulgarian).
  4. Inscriptions and Alphabet of the Proto-Bulgarians, by Peter Dobrev
  5. Именник на българските ханове – ново тълкуване. М.Москов. С. 1988 г. § 80,70

Надворешни врски[уреди | уреди извор]