Единаесетта пешадиска македонска дивизија
Единаесетта пешадиска македонска дивизија била дивизиjа во составот на бугарската војска за време на Првата светска војна, во која се наоѓале над 30.000 Македонци.[1]
Основање и состав
[уреди | уреди извор]Идејата за таква дивизиjа била на раководството на ВМРО и кругот околу Александар Протогеров. Наредбата за нејзиното создавање била донесена на 22 август 1915 година, а името Единаесетта македонска било дадено на 12 септември истата година.
Фактичката организацијата била спроведена во текот на општата бугарска мобилизациjа меѓу 1 и 4 септември. Составот вклучувал седум полкови, шест пешадиски, нарекувани 1-6 македонски полкови, и еден артилериски полк.
На првиот ден на војната во дивизиjата имало 34.745 офицери и војници. Офицерите во дивизиjата исто биле претежно од Македонија.
- Командир бил генералот Крсте Златарев
- начелник штаб - полковникот Петар Дрвингов
- командир на Втора пешадиска бригада – полковникот Григор Ќуркчиев
- командир на Трета пешадиска бригада полковникот Александар Протогеров
- командир на Петти македонски полк – потполковникот Борис Дрангов, и така натаму.
Воени деjствија
[уреди | уреди извор]Во есента на 1915 година Единаесетта пешадиска македонска дивизиjа нападнала Србија во правец кон Вардарска Македонија во составот на Втора бугарска армиjа и имала значајно учество во успешните битки кај Струмица, Кавадарци, Неготино и Криволак против српски и француски експедициски трупи.
Во 1916 дивизиjата била префрлена на источниот сектор на Македонскиот фронт, каде успешно извршила напад во текот на бугарската офанзива меѓу реката Места и реката Струма против британските експедициски трупи.
Во 1917 воените деjства продолжиле, а во 1918, кога одделни бригади биле префрлени во составот на неколку различни позиции, дел од неа учествувал во успешната заштитна Битка кај Дојран на 18 и 19 септември 1918, во која биле победени многу посилни британски и грчки трупи.
Потоа во текот на офанзивата на Антантата во Вардарска Македонија Единаесетта пешадиска македонска дивизија отстапила во добар ред до денешниот Благоевград каде била демобилизирана, а во април 1919 година била конечно распуштена.
Извори
[уреди | уреди извор]- ↑ "Светот го одбележа крајот на кланицата во Првата светска војна[мртва врска]", "Утрински весник", брoj 2835, среда, 12 ноември 2008.