Прејди на содржината

Мајкл Фелпс

Ова е избрана статија. Стиснете тука за повеќе информации.
Од Википедија — слободната енциклопедија
Мајкл Фелпс
220px}}
Мајкл Фелпc во 2016 г.
Лични информации
Целосно имеМајкл Фред Фелпс II[1]
Прекар(и)МП; Балтиморскиот куршум;[2] Летечката риба[3]
Националност САД
Роден на30 јуни 1985(1985-06-30) (39 г.)[4]
Роден воТоусон, Мериленд
Висина1.93 м[4]
Тежина88 килограми[5]
Спорт
ДисциплиниГрбно, делфин, краул, мешано
КлубПК Северен Балтимор

Мајкл Фелпс (англиски: Michael Phelps; р. 30 јуни 1985) — американски пливач и најуспешен олимпиец на сите времиња со 28 медали. Фелпс исто така го држи и рекордот за најмногу златни олимписки медали (23), најмногу златни медали во поединечните дисциплини (13), и најмногу олимписки медали во поединечни машки дисциплини (14). Со освојувањето на осум златни медали на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг, Фелпс го соборил рекордот на освоени медали на едни олимписки игри. Пет од тие медали биле во поединечна конкуренција. На Летните олимписки игри 2012 во Лондон, Фелпс освоил 4 златни и 2 сребрени медали, со што станал најуспешен спортист на игрите. Тоа биле трети Летни олимписки игри по ред, на кои Фелпс бил најуспешен спортист.

Фелпс е светски рекордер на долг курс во дисциплините 100 метри делфин, 200 метри делфин и 400 метри мешано, како и поранешен светски рекордер на 200 метри краул и 200 метри мешано. Тој освоил вкупно 71 медал на големите меѓународни натпревари на долг курс, 57 златни, 11 сребрени, и три бронзени медали. Меѓународните титули и постигнатите светски рекорди на Фелпс му овозможиле да биде избран за светски пливач на годината, шест пати и американски пливач на годината дури осум пати. Со неговиот неверојатен Олимписки успех во 2008 тој ја освоил наградата на магазинот „Sports Illustrated“ за најдобар спортист на годината.

По Летните олимписки игри 2008, Фелпс ја основал својата „Фондација Мајкл Фелпс“, која се фокусира на зголемување на пливањето и промоција на здрави навики. Тој очекува да работи со својата фондација и по Летните олимписки игри 2012, за кои тој рече дека ќе му бидат последни.

Рани години

[уреди | уреди извор]

Фелпс е роден и израснат во населбата Роџерс Форџ во Тоусон, Мериленд сместен северно од Балтимор.[6] Мајкл е најмладото дете во семејството. Неговата мајка, Дебора Сју "Деби" (мом. Дејвисон), е наставничка во средно училиште.[7] Неговиот татко, Мајкл Фред Фелпс, е пензиониран полицаец кој во младоста играл фудбал во средно училиште и колеџ.[7][8] Родителите на Фелпс се развеле во 1994 година, и неговиот татко се преженил во 2000.[8] Тој има Англиско, Ирско, Шкотско, Велско, и Германско потекло.[9] Фелпс дипломирал на средното училиште во Тоусон во 2003.[10]

Фелпс почнал со пливањето на седум годиишна возраст, делумно поради влијанието од своите сестри и деумно да обезбеди излез на својата енергија.[11] Кога Фелпс бил шесто одделение, му било дијагнозирано хиперкинетичко пореметување.[12][13] На десет годишна возраст, тој постигнал национален рекорд во својата возрасна група, и Фелпс почнал да тренира во пливачкиот клуб во Балтимор под тренерската палка на Боб Боуман. Потоа следеле нови рекорди во своите возрасни групи, и брзиот напредок на Фелпс кулминирал со неговото квалификување за Летните олимписки игри 2000 на 15 години и станал најмладиот машки спортист кој влегол во американскиот олимписки пливачки тим во последните 68 години.[14] Тој не успеал да освои медал, но влегол во финалето на 200 м делфин и завршил петти.[15]

На изборното натпреварување на САД за Светското првенство 2011, на 30 март, Фелпс го соборил светскиот рекорд на 200 м делфин и со 15 години и 9 месеци, најмладиот маж што успеал да сруши светски пливачки рекорд, соборувајќи го претходно поставениот рекорд на Ијан Торп кога тој постигнал најдобро светско време на 400 м краул на 16 години и 10 месеци.[16] На Светското првенство во Фукуока, Фелпс го соборил својот претходно поставен светски рекорд на 200 м делфин и станал светски шампион за првпат.[17]

Пан Тихоокеанско првенство 2002

[уреди | уреди извор]
Мајкл Фелпс
Медали
2002 Јокохама – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:59.70
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:12.48
Златен медал - прво место 4 × 100 м мешано 3:33.48 (СР)
Сребрен медал – второ место 200 м делфин 1.55.41
Сребрен медал – второ место 4×200 м краул 7:11.81

На државното првенство кое служло како првенство за селекција на американските пливачи за Пан Тихоокеанското првенство 2002, во Форт Лаудердил, Фелпс поставил американски рекорд на 200 м мешано и бил многу блиску до светскиот рекорд на 200 м делфин.[18] Во дисциплината 400 м мешано, Фелпс го поправил светскиот рекорд поставен од Том Долан со време од 4:11.09. На 200 м краул, Фелпс тесно загубил од Клит Келер и на 100 м делфин, Фелпс го победил Јан Крокер.[19]

На Пан тихоокеанското првенство 2002 одржано во Јокохама, Фелпс освоил три златни медали и два сребрени. Во својата прва дисциплина, 400 м мешано, Фелпс го освоил златото пред Ерик Вендтсо време од 4:12.48. На 200 м делфин, Фелпс загубил од Том Малчов, задоцнувајќи на целта за само 20 стотинки. Фелпс изјавил дека загубил во трката поради тоа што тој не ги сфаќал сериозно тренинзите во стилот делфин откако го соборил светскиот рекорд. На 200 м мешано, Фелпс победил со време од 1:59.70. Во штафетата 4×200 м краул, Фелпс, заедно со Нејт Дастинг, Клит Келер, и Чед Карвин, го освоил сребрениот медал со време од 7:11.81 завршувајќи зад Австралија. Американскиот тим на 4×100 м мешано се состоел од Арон Пирсол, Брендан Хансен, Фелпс, и Јан Крокер. Во финалето на мешаната штафета, Фелпс ја испливал делницата за 51.1 с., во тоа време јабрза испливана делница во историјата. Конечното време од 3:33.48 било светски рекорд.[20]

Светско првенство 2003

[уреди | уреди извор]
Мајкл Фелпс
Медали
Светско првенство 2003 – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:54.35
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:56.01 (СР)
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:09.09 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:31.54 (СР)
Сребрен медал – второ место 100 м делфин 51.10
Сребрен медал – второ место 4×200 м краул 7:10.26

На државното првенство, Фелпс го освоил златото на 200 м краул, 200 м грбно, и на 100 м делфин.[21] Тој станал првиот американски пливач кој победил на три различни трки во три различни дисциплини на едно државно првенство.[21] На натпреварувањето Двобој во базенот 2003, натпреварување кое ги собира пливачките ѕвезди од Австралија и САД, Фелпс го соборил светскиот рекорд на 400 м мешано со време од 4:10.73 и речиси го соборил светскиот рекорд на 100 м делфин, задоцнувајќи само 0.03 секунди.[22] На натпреварување во Санта Клара, Фелпс го соборил светскиот рекорд на 200 м мешано со време од 1:57.94.[23] Фелпс изјавил дека го соборил светскиот рекорд на 200 м мешано откако Дон Талбот изјавил дека Фелпс е недокажан, користејќи ги неговите зборови како мотивација.[24]

На Светското првенство 2003, Фелпс освоил четири златни медали, два сребрени медали, и соборил пет светски рекорди.[25] Фелпс го соборил својот прв светски рекорд на првенството на 22 јули во полуфиналето на 200 м делфин. Фелпс испливал со време од 1:53.93 и го соборил својот стар рекорд од 1:54.58 поставен во 2001 и станал првиот пливач кој испливал под 1:54.00.[26] Во финалето на 200 м делфин, на 23 јули, Фелпс лесно го освоил златниот медал, но испливал многу поспоро од рекордот кој го поставил претходниот ден (1:54.35).[27] Помалку од час подоцна, Фелпс пливал во штафетата на САД на 4×200 м краул. Фелпс испливал солидно време од 1:46.60 (американски рекорд) но американскиот тим не можел да одговори на брзината на австралискиот тим и завршил втор.[28] На 200 м мешано, Фелпс покажал комплетна доминација. На 24 јули, во полуфиналето на 200 м мешано, Фелпс го соборил својот сопствен светски рекорд со време од 1:57.52.[29] На 25 јули, во финалето на 200 м мешано, Фелпс го соборил својот сопствен рекорд со време од 1:56.04 и го освоил златниот медал завршувајќи речиси 3 секунди пред Ијан Торп.[30] Еден час пред финалето на 200 м мешано, Фелпс пливал во полуфиналето на 100 м делфин. Фелпс повторно покажал доминација, завршувајќи прв со светски рекорд од 51.47.[31] Како и да е, во финалето на 100 м делфин, на 26 јули, Јан Крокер го надминал светскиот рекорд на Фелпс со време од 50.98, и станал првиот маж што испливал под 51 секунда. Фелпс испливал со време од 51.10 (исто така под неговиот поранешен светски рекорд), и морал да се задоволи со сребрениот медал.[32] Во финалето на 400 м мешаноy, на 27 јули, Фелпс го соборил својот сопствен светски рекорд со време од 4:09.09 и лесно дошол до златниот медал.[33] Околу еден час подоцна, Фелпс го освоил последниот златен медал на првенството кога американскиот тим победил на штафетата 4×100 м мешано.[34] Фелпс не пливал во финалето, но сепак добил медал бидејќи пливал во преелиминациите.[35]

Летни олимписки игри 2004

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Летни олимписки игри 2004
Мајкл Фелпс
Медали
2004 Атина – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 51.25 (OР)
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:54.04 (OР)
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:57.14 (OР)
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:08.26 (СР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:07.33 (НР)
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:30.68 (СР)
Бронзен медал – трето место 200 м краул 1:45.32 (НР)
Бронзен медал – трето место 4×100 м краул 3:14.62

Изборно натпреварување

[уреди | уреди извор]

На изборното натпреварување на САД за Летните олимписки игри 2004, Фелпс се натпреварувал во шест дисциплини:200 и 400 м мешано, 100 и 200 м делфин, 200 м краул, и 200 м грбно.[36] Во својата прва дисциплина, 400 м мешано, Фелпс лесно победил со светски рекорд од 4:08.41.[37] Два дена подоцна, на 200 м краул, Фелпс победил со време од 1:46.27, заврувајќи со предност од шест десетинки пред Клит Келер.[38] Како и да е, Фелпс, не бил задоволен од својот резултат и сакал да исплива до 1:45 с и се двоумел дали да плива во таа дисциплина на игрите во Атина.[39] Следниот ден, Фелпс победил на 200 м делфин со време од 1:54.31, со три секунди предност пред второпласираниот Том Малчов.[40] По два дена пауза, Фелпс се вратил во базенот и завршил втор по Арон Пирсол на 200 м грбно.[41] Помалку од половина час подоцна, Фелпс победил на 200 м мешано пред Рајан Лохте со предност од 2.70 секунди.[42][43] Следниот ден, Фелпс завршил втор по Јан Крокер на 100 м делфин. Крокер победил со време од 50.76, што значело Нов Светски рекорд и 0.39 секунди предност пред Фелпс.[44] По завршувањето на изборното натпреварување, Фелпс станал станал првиот пливач во американскиот олимписки тим што успеам да се квалификува во шест различни дисциплини.[45] Но, Фелпс се откажал од дисциплината 200 м грбно и се фокусирал на 200 м краул бидејќи сакал да го предизвика Ијан Торп.[45] Иако Фелпс не се натпреварувал на 100 м краул на изборното натпреварување, тој сепак бил избран во штафетата на 4×100 м краул.

Летни олимписки игри

[уреди | уреди извор]

Во својата прва дисциплина, 400 м мешано, Фелпс го освоил златото и поставил Нов Светски рекорд со време од 4:08.26.[46][47] Следниот ден, во штафетата на 4×100 м краул, Фелпс, заедно со Јан Крокер, Нил Вокер, и Џејсон Лежак, ја освоил бронзата со време од 3:14.62.[48][49] Во дисциплината која многумина ја нарекуваа Трка на векот, одржана следниот ден, Фелпс завршил на третото место зад Ијан Торп и Питер ван ден Хогебанд на 200 м краул.[50][51] Иако Фелпс не успеал да го победи рекордот на Шпиц, тој одговорил на предизвикот иако оваа дисциплина не му била негова најсилна страна. Тој изјавил: "Како можам да бидам разочаран? Пливав во трка со двајцата најбрзи краул пливачи на сите времиња".[52] Во својата четрврта дисциплина, на 200 м делфин, одржана следниот ден, Фелпс завршил на првото место со време од 1:54.04, соборувајќи го олимпискиот рекорд на Том Малчов.[53][54] Околу еден час подоцна, во штафетата на 4×200 м краул, Фелпс, заедно со Рајан Лохте, Питер Вандеркај, и Клит Келер, го освоил златниот медал со време од 7:07.33.[55] Два дена подоцна, на 200 м мешано, Фелпс повторно освоил златен медал со време од 1:57.14 кое претставувало нов олимписки рекорд.[56] Во финалето на 100 м делфин, одржано следниот ден, Фелпс го победил американскиот колега Јан Крокер (кој го држел светскиот рекорд во дисциплината во тоа време) за само 0.04 секунди со време од 51.25.[57][58] Традиционално, американските пливачите што ќе се пласираат највисоко во поединечните дисциплини автоматски добиваат место во финалето од штафетната трка на 4×100 м мешано. Ова му овозможило на Фелпс место во трката, но тој се откажал и на негово место пливал Крокер.[58][59] Американскиот мешан тим го освоил златото и поставил Нов Светски рекорд, и, иако Фелпс не пливал во финалето, тој добил златен медал бидејќи пливал во преелиминациите.[60][61] Со освојувањето на шестте златни медали и двата бронзени медали, Фелпс, сè уште тинејџер, имал второ најдобро отстварување на едни олимписки игри, веднаш зад седумте златни медали на Марк Шпиц од Летните олимписки игри 1972 во Минхен. Исто така, тој станал вториот машки пливач досега, кој освоил повеќе од две поединечни титули на едни игри со вкупно четири, изедначувајчи ги четирите златни медали на Шпиц од 1972.

Светско првенство 2005

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Светско првенство во водени спортови 2005
Победничкиот круг од 100 м делфин на Светското првенство 2005 во Монтреал. Фелпс е последен од десна страна.
Мајкл Фелпс
Медали
Светско првенство 2005 – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 200 м краул 1:45.20 (НР)
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:56.68
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:13.77 (ШР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:06.58
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:31.85
Сребрен медал – второ место 100 м делфин 51.65

На изборното натпреварување за Светското првенство 2005, Фелпс решил да ги повлече своите специјализирани дисциплини, 400 м мешано и 200 м делфин, и експериментирал со 400 м краул 100 м краул.[62] Фелпс победил во дисциплините 400 м краул, 200 м краул, 100 м делфин, 100 м краул, и 200 м мешано на натпреварувањето.[63][64][65][66][67]

На Светското првенство во водени спортови 2005, Фелпс освоил вкупно 6 медали, 5 златни и еден сребрен.[68] На 400 м краул, Фелпс не успеал да ја помине преелиминарната рунда и завршил 18-ти со време од 3:50.53.[69] Подоцна истиот ден, во штафетата на 4×100 м краул, Фелпс го освоил своето прво злато на првенството.[70] Два дена подоцна, на 26 јули, Фелпс го освоил своето второ злато на 200 м краул со нов Американски рекорд од 1:45.20, завршувајќи на целта пред Грант Хакет.[71] Два дена подоцна, на 28 јули, Фелпс завршил седми во финалето на 100 м краул.[72] Подоцна истиот ден, Фелпс го освоил своето трето злато на 200 м мешано.[73] На 29 јули, Фелпс, заедно со Рајан Лохте, Питер Вандеркај и Клит келер, го освоил златото во штафетата на 4×200 м краул со време од 7:06.58. Тоа било четврти златен медал за Фелпс.[74] На 30 јули, Фелпс пливал во својата последна поединечна дисциплина, 100 м делфин. Во финалето, Фелпс не можел да го престигне Јан Крокер и морал да се задоволи со сребрениот медал.[75] Следниот ден, Фелпс го освоил својот последен петти златен медал кога американскиот тим го освоил златото на 4×100 м мешано.[76] Фелпс не пливал во финалето но сепак добил медал бидејќи пливал во преелиминациите.[77]

Пан Тихоокеанско првенство 2006

[уреди | уреди извор]
Мајкл Фелпс
Медали
2006 Викторија– машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:53.80 (СР)
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:55.84 (СР)
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:10.47
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:12.46 (СР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:05.28
Сребрен медал – второ место 200 м грбно 1:56.81

На државното првенство 2006, Фелпс победил во вкупно три дисциплини.[78] Во својата прва дисциплина, на 200 м делфин, Фелпс победил со време од 1:54.32.[79] Во втората дисциплина, на 100 м делфин, Фелпс го победил Јан Крокер со време од 51.51.[80] Во неговата трета дисциплина, на 200 м мешано, Фелпс победил со време од 1:56.50, пред Рајан Лохте кој испливал време од 1:56.78.[81]

На Пан тихоокеанското првенство 2006 во Викторија, Фелпс освоил пет златни медали и еден сребрен .[82] Во неговата прва дисциплина, на 200 м делфин, Фелпс го освоил златниот медал и поставил Нов Светски рекорд од 1:53.80, негов прв светски рекорд во две години.[83] Во втората дисциплина, 400 м мешано, Фелпс лесно победил со време од 4:10.47, 3.38 секунди пред второпласираниот Роберт Маргалис.[84] Во третата дисциплина, штафетната трка на 4×200 м краул, Фелпс, заедно со Рајан Лохте, Питер Вандеркај, и Клит Келер, го освоил златниот медал со време од 7:05.28.[85] Во неговата четврта дисциплина, на 200 м грбно, Фелпс го освоил сребрениот медал, завршувајќи 2,37 секунди зад Арон Пирсол.[86] Во неговата петта дисциплина, штафетната трка на 4×100 м краул, Фелпс, заедно со Нил Вокер, Кулен Џонс, и Џејсон Лежак, го освоил златниот медал со светски рекорд од 3:12.46.[87] Во неговата последна дисциплина, на 200 м мешано, Фелпс повторно поставил светски рекорд од 1:55.84, соборувајќи го својот рекорд од 1:55.94 поставен во 2003.[88]

Светско првенство 2007

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Светско првенство во водени спортови 2007
Мајкл Фелпс
Медали
Светско првенство 2007 – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 50.77
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:52.09 (СР)
Златен медал - прво место 200 м краул 1:43.86 (СР)
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:54.98 (СР)
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:06.22 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:12.72 (ШР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:03.24 (СР)

На Светското првенство 2007, Фелпс освоил седум златни медали, изедначувајќи го рекордот, и соборил пет светски рекорди.[89] Првиот златен медал Фелпс го освоил на штафетната трка 4×100 м краул. Фелпс прв ја пливал делницата од 100 м за 48.42 секунди, а потоа Нил Вокер, Кулен Џонс и Џејсон Лежак го зачувале водството и постигнале рекорд на првенството со време од 3:12.72.[90] Испливаната делница на 100 м во штафетната трка била побрза од победничкото време на Фелпс во поединечното финале на 100 м краул. Првиот светски рекорд на првенството Фелпс го постигнал на 200 м краул, која била негова втора трка. Фелпс го освоил златото пред Питер ван ден Хогебанд и го соборил шест години Стариот Светскиот рекорд на Ијан Торп со време од 1:43.86.[91] Во неговата трета трка, на 200 м делфин, Фелпс го освоил златото и го подобрил својот светски рекорд од 1:53.71 со време од 1:52.09.[92] Во неговата четврта трка, на 200 м мешано, Фелпс го соборил светскиот рекорд со време од 1:54.98, подобрувајќи го својот сопствен светски рекорд кој претходно изнесувал 1:55.84[93] Во неговата петта трка, штафетната трка на 4×200 м краул, Фелпс прв ја пливал делницата од 200 м за време од 1:45.36, а потоа американците Рајан Лохте, Клит Келер, и Питер Вандеркај го осовиле златото и го победиле претходниот светски рекорд поставен од Австралија во 2001 година со време од 7:03.24.[94] Во неговата шеста трка, на 200 м делфин, Фелпс го победил тесно Јан Крокер и го освоил својот шести златен медал.[95] Во неговата седма дисциплина, на 400 м мешано, Фелпс го освоил златото со Нов Светски рекорд од 4:06.22, и со повеќе од 3.5 секунди пред Рајан Лохте.[96] Со освојувањето на седумте златни медали, Фелпс го соборил рекордот од 6 златни медали на Ијан Торп од Светското првенство 2001. Феплс се надевал на осми медал во последната дисциплина, во штафетната трка на 4×100 м меашно, но американскиот тим се соочил со дисквалификација поради погрешен старт при промените во преелиминациите.[97]

Иако Фелпс во дисциплината грбно на меѓународните натпреварување се натпреварувал само еднаш (на Пан Тихоокеанското првенство 2006), тој бил еден од најдобрите грбни пливачи во светот. Тоа се гледа по неговите најдобри времиња поставени во 2007, четири месеци по Светското првенство. На државното првенство на САД во Индијанаполис на 1 август 2007, Фелпс испливал време од 1:54.65 на 200 м грбно, кое било трето најбрзо време во историјата на оваа дисциплина, 0.33 секунди поспоро од светскиот рекорд од 1:54.32 поставен од Рајан Лохте.[98] Два дена подоцна Фелпс испливал време од 53.01 на 100 м грбно, 0.03 секунди поспоро од светскиот рекорд од 52.98 поставен од Арон Пирсол и второ најбрзо отстварување на сите времиња.[99]

Летни олимписки игри 2008

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Летни олимписки игри 2008
Мајкл Фелпс
Медали
2008 Пекинг – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 50.58 (OР)
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:52.03 (СР)
Златен медал - прво место 200 м краул 1:42.96 (СР)
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:54.23 (СР)
Златен медал - прво место 400 м мешано 4:03.84 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:08.24 (СР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 6:58.56 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:29.34 (СР)

Изборно натпреварување

[уреди | уреди извор]

На изборното натпреварување на САД за Летните олимписки игри 2008, Фелпс се натпреварувал во шест поединечни дисциплини. Во неговата прва дисциплина, на 400 мешано, Фелпс го соборил својот сопствен светски рекорд од 4:06.22 со време од 4:05.25.[100] Во неговата втора дисциплина, на 200 м краул, Фелпс победил со време од 1:44.10, пред Питер Вандеркај кој испливал време од 1:45.85.[101] Во неговата трета дисциплина, на 100 м краул, Фелпс завршил втор со време од 47.92 и си осигурал место во штафетната трка.[102] Во неговата четврта дисциплина, на 200 м делфин, Фелпс победил со време од 1:52.20.[103] Во неговата петта дисциплина, на 200 м мешано, Фелпс го соборил својот сопствен светски рекорд од 1:54.98 со време од 1:54.80.[104] Во неговата шеста последна дисциплина, на 100 м делфин, Фелпс победил со време од 50.89.[105] Кога бил запрашан за шансите да освои осум златни медали во Пекинг, Фелпс одговрил, "Ќе се подготвувам за тоа натпреварување исто како што се подготвувам за секое друго натпреварување ... Има многу што можам да направам за еден месец, и ќе се подготвам себеси најдобро што можам."[106]

Летни олимписки игри

[уреди | уреди извор]

Фелпс поставил олимписки рекорд во преелиминациите на 400 м мешано.[107][108] Потоа во финалето го освоил златниот медал, како и го соборил својот претходен светски рекорд за речиси две секунди.[109][110]

Фелпс ја пливал првата делница во штафетната трка на 4×100 м краул со време од 47.51 секунди (американски рекорд за 100 м краул), и го освоил својот втор златен медал на игрите, како и поставил Нов Светски рекорд во штфетна трка. (3:08.24).[111] Неговиот колега Џејсон Лежак, откако ја започнал последната делница со повеќе од половина тело позади Алан Бернард, успеал да стигне на целта пред второпласираниот француски тим за осум стотинки. Првите пет тима во финалето завршиле пред светскиот рекорд од 3:12.23 поставен претходниот ден од страна на Американскиот Б тим во преелиминациите.[112]

Во неговата трета трка, Фелпс го соборил својот претходен светски рекорд во дисциплината 200 м краул за речиси секунда и го освоил третиот златен медал на игрите.[113] Во оваа трка, Фелпс станал само петтиот олимписки спортист во модерната историја кој освоил девет златни медали, приклучувајќи се на Марк Шпиц, Лариса Латинина, Паво Нурми, и Карл Луис.[114]

Фелпс со неговиот златен медал на подиумот на 10 август 2008. Сликан со Рајан Лохте и Ласло Чех

Следниот ден, Фелпс настапил во две финални дисциплини. Во првата дисциплина, на 200 м делфин, Фелпс дошол до четвртиот златен медал како и до четвртиот светски рекорд со испливаното време од 1:52.03, победувајќи го второпласираниот Ласло Чех за речиси седум десетинки, иако неговите очила се наполниле со вода и тој не гледал ништо последните 100 метри.[115] Четвртиот златен медал на игрите бил негов десетти олимписки златен медал, и тој станал водач на сите времиња за освоени најмногу златни медали во олимписката модерна ера.[116] Покрај тоа, Фелпс станал првиот пливач, маш или жена, што освоил три олимписки титули во дисциплината делфин, по неговите две титули на игрите во Атина. Тој исто така станал првиот пливач кој успешно ја одбранил олимписката делфин титула.

Помалку од еден час по неговата победа на 200 м делфин, Фелпс прв пливал во штафетната трка на 4×200 м краул. Заедно со Лохте, Рики Беренс, и Питер Вандеркај, тој го освоил својот петти златен медал и го поставил својот петти светски рекорд откако американскиот тим завршил прв со време од 6:58.56. Американскиот тим бил првиот тим во светот кој пливал под седум минути во штафетата, и го соборил претходниот светски рекорд, поставен во Мелбурн, Австралија, за повеќе од четири и пол секунди.[117]

Откако имал слободен ден во финалните дисциплини (Фелпс пливал во преелиминациите), Фелпс го освоил своето шесто злато на игрите во Пекинг, на 15 август со победата на 200 м мешано со светски рекорд од 1:54.23, завршувајќи пред Чех со предност од околу 2 секунди.[118]

Седми златен медал и контроверзии

[уреди | уреди извор]
Фелпс при стартот на трката 4x100 м во Пекинг, 11 август 2008

Пред финалето на 100 м делфин, српскиот пливач Милорад Чавиќ предизвикал мала вознемиреност кога изјавил дека би било "добро" доколку Фелпс изгуби. "Би било добро за него доколку тој изгуби. Би било добро доколку историчарите зборуваат за освоените седум златни медали на Фелпс и како го изгубил осмиот од 'некое момче.' Јас би сакал да бидам тоа момче", рекол Чавиќ.[119] Фелпс на тоа одговорил, "Кога луѓето кажуваат работи како ова, тоа ме мотивира повеќе од се."[120] На 16 август, Фелпс го освоил својот седми златен медал на игрите во финалето на 100 м делфин, поставувајќи олимписки рекорд во дисциплината со време од 50.58 секунди и победувајќи го второпласираниот Чавиќ, за само една стотинка (0.01).[121]

За разлика од претходните шест дисциплини на игрите, Фелпс не поставил Нов Светски рекорд, оставајќи го непроменето светското рекордно време на Јан Крокер од 50.40 секунди, пставено во 2005.

Победата на Фелпс за само една стотинка пред Чавиќ, ја натерало Српската делегација да поднесе протест. Последователните анализи на видеото од страна на комисијата на ФИНА, која бара анализа на сликата 1/10,000-ти дел од секунда, било употребено за официјално Фелпс да биде прогласен за победник[122] но сликите не биле веднаш обајвени во јавноста. Почетното одбивање од страна на официјалниот мерач на времето - Омега да ги објави подводните слики на целта исто така покренало прашања поради спонзорскиот договор на Фелпс со Омега.[123] Чавиќ подоцна напишал на својот блог, "Луѓе, ова е најголемиот момент во мојот живот. Ако ме прашате мене, тоа треба да се прифати и да се продолжи понатака. Јас го прифатив поразот, и нема ништо лошо да загубиш од најголемиот пливач кој некогаш постоел."[124] Сепак, во август 2009, официјалните лица на Омега изјавиле дека Чавиќ "сигурно" го допрел ѕидот прв, но "Фелпс тоа го направил посилно," и со тоа регистрирајќи го времето прв.[125]

Импресивно. Тоа ти покажува дека не само што е овој човек најголем пливач на сите времиња и најголем олимпиец на сите времиња, тој е можеби и најголем спортист на сите времиња. Тој е најголемиот тркач кој некогаш одел на планетата.
—Марк Шпиц (за Фелпс по освојувањето на седмото злато)[126]

Седмиот златен медал на Фелпс го изедначил рекордот на Марк Шпиц за освоени златни медали на едни олимписки игри, поставен на Летните олимписки игри 1972. Тоа исто така бил за него петти поединечен златен медал на игрите, изедначувајќи го рекордот од најмногу освоени поединечни златни медали на едни олимписки игри првобитно поставен од Ерик Хејден на Зимските олимписки игри 1980 а потоа изедначен од Виталиј Шербо на Летните олимписки игри 1992. По освојувањето на седмиот по ред златен медал, и изедначувањето на рекордите Фелпс изјавил, " "Сон толку голем како што можете да сонувате, и се е можно ... Се наоѓам во еден вид на свет на соништата. Понекогаш треба да се штипнам себеси за да бидам сигурен дека тоа е вистина."[127]

Мајкл Фелпс слави со неговите колеги по освојувањето на своето осмо злато.

Рекорд на сите времиња

[уреди | уреди извор]

На 17 август, Фелпс го освоил својот осми златен медал во штафетната трка на 4×100 м мешано, соборувајќи го рекордот на Марк Шпиц од освоени седум златни медали на едни игри, кој бил активен од 1972.[128] Фелпс, заедно со Брендан Хансен, Арон Пирсол, и Џејсон Лежак, поставил Нов Светски рекорд во дисциплината со време од 3 минути и 29.34 секунди, 0.7 секунди пред второпласираната Австралиска штафета и 1.34 секунди побрзо од претходниот рекорд поставен од САД на Летните олимписки игри 2004 во Атина. Кога Фелпс влегол во базенот да ги плива 100-те метри во делфин стил, третата делница од 400 м мешано, САД заостанувале зад Австралија и Јапонија. Фелпс ја завршил делницата за 50.1 секунди, најбрзо испливана делница некогаш во оваа дисциплина, и му дал на својот колега Џејсон Лежак повеќе од половина секунда предност во пресрет на последната делница, која тој успешно ја одржал и постигнал Нов Светски рекорд.[129] По освојувањето на осмиот златен медал и соборувањето на рекордот на освоени медали, Фелпс изјавил, "Рекордите се секогаш направени за да бидат соборени без разлика што се ... Секој може да направи нешто што го поставил како цел во својот ум."[130]

Светско првенство 2009

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Пливање на светското првенство во водени спортови 2009
Мајкл Фелпс
Медали
Светско првенство 2009 – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 49.82 (СР)
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:51.51 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:09.21 (ШР)
Златен медал - прво место 4×200 м краул 6:58.55 (СР)
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:27.28 (СР)
Сребрен медал – второ место 200 м краул 1:43.22

На државното првенство 2009, Фелпс драстично ја скусил својата програма, пливајќи само во три поединечни дисциплини. Во неговата прва дисциплина, на 200 м краул, Фелпс победил со време од 1:44.23.[131] Во неговата втора дисциплина, на 200 м делфин, Фелпс лесно победил со време од 1:52.76, 0.88 секунди пред второпласираниот.[132] Во неговата трета дисциплина, на 100 м делфин, Фелпс победил со Нов Светски рекорд од 50.22.[133]

Фелпс (во средина) пред стартот на полуфиналната трка на 200 м делфин на Светското првенство 2009.

На Светското првенство 2009, Фелпс освоил 6 медали, од кои 5 златни и еден сребрен. Во неговата прва дисциплина, во штафетната трка на 4×100 м краул, Фелпс прв пливал и испливал време од 47.78, а потоа американскиот тим бил способен да ги победи Русија и Франција и да го освои златниот медал.[134] Во неговата втора трка, на 200 м краул, Фелпс загубил првпат во последните четири години од германецот Пол Бидерман. Фелпс завршил втор на целта со време од 1:43.22,но Бидерман го соборил рекордот на Фелпс од 1:42.96 поставен во пекинг минатата година со време од 1:42.00.[135] Фелпс го земал сребрениот медал грациозно, но неговиот тренер Боб Боуман се заканил дека Фелпс ќе се повлече од меѓународните натпреварувања, бидејќи Бауман тврдел дека Бидерман има нефер предност бидејќи носи целосно полиуретански пливачки костим, специфичен Arena X-Glide. Боуман изјавил, "Ми требаа пет години да го подобрам времето на Фелпс од 1:46 на 1:42 а овој човек тоа го направи за 11 месеци. Тоа е неверојатен тренинг. Би сакал да знам како да го направам тоа."[136] Фелпс се повратил од овој пораз и во неговата трета трка, на 200 м делфин, Фелпс го освоил златниот медал и го соборил сопствениот светски рекорд од 1:52.03 со време од 1:51.51.[137] Во неговата четврта трка, во штафетната трка на 4×200 м краул, Фелпс прв пливал и ја испливал делницата за 1:44.49 а потоа американскиот тим го освоил златниот медал и го соборил светскиот рекорд поставен минатата година.[138] По неговиот пораз на 200 м краул, многумина мислеле дека Фелпс е ранлив при доаѓањето во финалето на 100 м делфин.[139] Неговиот најблизок соперник, Милорад Чавиќ, кој носел Arena X-Glide (истиот пливачки костум со кој Бидерман го победил Фелпс), мислел дека луѓето ќе го оправдуваат Фелпс поради тоа што носел LZR Racer. Чавиќ се понудил на Фелпс да му купи нов пливачки костум.[140] Во неговата петта трка, трката на 100 м делфин, Фелпс го освоил златниот медал и станал првиот човек кој испливал под 50 секунди, победувајќи го времето на Чавиќ од 49.95 со 49.82.[141] Победата предизвикала жестока прослава од Фелпс, кој седнал на линиското јаже во базенот и се удрил по градите.[142] Во неговата последна дисциплина, штафетата на 4×100 м мешано, Фелпс го освоил својот петти златен медал. Фелпс, заедно со колегите Арон Пирсол, Ерик Шантеу, и Дејвид Волтерс, поставил Нов Светски рекорд во дисциплината со време од 3 минути and 27.28 секунди.[143]

Пан Тихоокеанско првенство 2010

[уреди | уреди извор]
Мајкл Фелпс
Медали
2010 Ирвин – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 50.86
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:54.11
Златен медал - прво место 4×100 м краул 3:11.74
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:03.84
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:32.48

На државното првенство 2010, Фелпс се натпреварувал во пет поединечни дисциплини. На 200 м краул, Фелпс победил пред Рајан Лохте со време од 1:45.61.[144] Околу еден час подоцна, Фелпс се вратил во базенот и победил на 200 м делфин.[145] Но Фелпс не бил среќен со неговиот настап и го нарекол "најлош" 200 м делфин во неговиот живот. На 100 м делфин, Фелпс ја освоил својата 50-та национална тутула со време од 50.65.[146] По трката, Фелпс изјавил дека е "прилично задоволен" со резултатот.[147][148] На 200 м мешано, Фелпс пристигнал на целта втор по Лохте и заостанал речиси една секунда.[149] Тоа било првпат Лохте да го победи Фелпс на едно големо државно натпреварување.[150] На 200 м грбно, Фелпс завршил на 4-то место со време од 1:56.98.[151]

На првиот ден од натпреварувањата на Пан Тихоокеанското првенство 2010, Фелпс откажал да плива во финалето на 200 м краул и се фокусирал на 200 м делфин. На 200 м делфин, Фелпс водел од почетокот до крајот на трката, и завршил прв на целта со време од 1:54.11. Иако тоа време било многу послабо од времето 1:51.51 од претходната година, Фелпс сепак немал загубено на 200 м делфин од 2002 година.[152][153] На вториот ден од натпреварувањето, Фелпс пливал во преелиминациите на 400 м мешано и придонел во штафетната трка на 4×200 м краул. Во преелиминациите на 400 м мешано, Фелпс не успеал да влезе во A финалето, бидејќи Лохте и Тајлер Клери ги заземале првите две американски позиции.[154] Фелпс не пливал во Б финалето на 400 м мешано. Во штафетната трка на 4×200 м краул, Фелпс, заедно со Питер Вандеркај, Рики Беренс, и Лохте, завршил прв пред штафетите на Јапонија и Австралија.[155] На третиот ден од натпреварувањето, Фелпс пливал во дисциплината 100 м делфин и придонел во американската штафета на 4×100 м краул. На 100 м делфин, Фелпс завршил прв со време од of 50.86 кое било рекорд на првенството.[156] Во штафетната трка на 4×100 м краул, Фелпс, заедно со Лохте, Џејсон Лежак, и Нејтан Адријан, завршил прв пред Австралија и Јужна Африка. Во неговата последна дисциплина, Фелпс пливал во штафетната трка на 4×100 м мешано со Арон Пирсол, Марк Ганглоф, и Адријан и завршил прв пред Јапонија и Австралија.[157]

Светско првенство 2011

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Пливање на светското првенство во водени спортови 2011
Мајкл Фелпс
Медали
Светско првенство 2011 – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 50.71
Златен медал - прво место 200 м делфин 1:53.34
Златен медал - прво место 4×200 м краул 7:02.67
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:32.06
Сребрен медал – второ место 200 м краул 1:44.79
Сребрен медал – второ место 200 м мешано 1:54.16
Бронзен медал – трето место 4×100 м краул 3:11.96

Во неговата прва дисциплина на Светското првенство 2011 во Шангај, Фелпс освоил бронза во штафетната трка на 4×100 м краул со Герет Вебер-Гејл, Џејсон Лежак, и Нејтан Адријан.[158] Ова било за Фелпс прва бронза на Светските првенства. Фелпс ја испливал делницата за 48.08, втора-најбрзо испливана делница по делницата на Џејмс Магнусен од 47.49 секунди. Во неговата втора дисциплина, на 200 м краул, Фелпс освоил сребрен медал вторпат по ред на Светските првенства. Овој пат тој завршил втор по Рајан Лохте во дисциплината со време од 1:44.79, споредено со времето на Лохте од 1:44.44.[159] Во неговото трето финале, на 200 м делфин, тој го освоил својот прв златен медал на првенството со време од 1:53.34 и станал првиот пливач кој освоил пет златни медали во една дисциплина на Светските првенства.[160] Во неговата четврта дисциплина, на 200 м мешано, Фелпс завршил повторно зад Лохте со негов личен рекорд од 1:54.16, кој бил за 0.16 послаб од времето на Лохте кој испливал Нов Светски рекорд.[161] Тоа било за Фелпс 30-ти медал на Светските првенства. Набрзо по завршувањето на полуфиналето од 100 м делфин, Фелпс се натпреварувал во штафетната трка на 4×200 м краул со Питер Вандеркај, Рики Беренс, и Рајан Лохте. Тимот на Фелпс го освоил златниот медал со време од 7:02.67. На 100 м делфин, Фелпс го освоил златото трети пат по ред (исто така го освоил и во 2007 и 2009) со време од 50.71.[162] Во неговата последна дисциплина, штафетната трка на 4×100 м мешано, Фелпс заедно со Ник Томан, Марк Ганглоф, и Нетјан Адријан го освоил својот четврти златен медал на првенството со време од 3:32.06. Испливаното време на Фелпс во стилот делфин од 50.57 било најбрзо испливано делфин време во трката.[163]

Летни олимписки игри 2012

[уреди | уреди извор]
Поврзано: Пливање на Летните олимписки игри 2012
Мајкл Фелпс
Медали
2012 Лондон – машко пливање
Натпреварувач за  САД
Златен медал - прво место 100 м делфин 51.21
Златен медал - прво место 200 м мешано 1:54.27
Златен медал - прво место 4×200 м краул 6:59.70
Златен медал - прво место 4×100 м мешано 3:29.35
Сребрен медал – второ место 200 м делфин 1:53.01
Сребрен медал – второ место 4×100 м краул 3:10.38

Изборно натпреварување

[уреди | уреди извор]

За Летните олимписки игри 2012 во Лондон, Фелпс првично изјавил дека никогаш повеќе не би се натпреварувал во осум дисциплини, и наместо тоа би се натпреварувал во нови дисциплини. Фелпс изјавил, "Повторно кажувам сакам да одам долу и да почнам да пливам, но Боб не е толку загреан за тоа ... Јас не мислам дека тоа ќе се случи ... За следните четири години, би сакал да пробам различни дисциплини, можеби и нема да учествувам во некои дисциплини во кои учествував тука."[164][165] Сепак, на изборното натпреварување на САД за Летните олимписки игри 2012, квалификациското натпреварување за игрите во Лондон, Фелпс се квалификувал во истите осум дисциплини кој ги пливал во Пекинг 2008. Тој подоцна се откажал од 200 м краул и изјавил дека сака да се фокусира на штафетната трка на 4×100 м крауч.[166] За време на изборното натпреварување, Фелпс завршил прв во дисциплините 200 м краул, 100 м делфин, 200 м делфин, 200 м мешано, и втор на 400 м мешано. Со влегувањето на Фелпс по четврти пат во пливачкиот олимписки тим на САД, тој го држи машкиот рекорд за најмногу олимписки настапи во пливање за САД.[167]

Летни олимписки игри

[уреди | уреди извор]

На 28 јули 2012, во својата прва трка на Летните олимписки игри, Фелпс завршил четврти веднаш по Рајан Лохте, Тиаго Переира од Бразил, и Косуке Хагино од Јапонија во дисциплината 400 м мешано. Тоа било првпат Фелпс да не успее да дојде до олимписки медал од 2000. Следната вечер, во неговата втора дисциплина на игрите, тој освоил сребро во штафетната трка на 4×100 м краул. Фелпс ја испливал делницата најбрзо од американскиот тим и второ-најбрзо од било кого во трката.[168]

На 31 јули 2012, Фелпс освоил сребрен медал на 200 м делфин позади Јужно Африканецот Чад ле Клос за само пет стотинки, и златен медал во штафетната трка 4×200 м краул, со што го изедначил а потоа и го надминал рекордот на Лариса Латинина за освоени олимписки медали.[169][170] Латинина била присутна на трката и сакала да биде презентер на медалот на Фелпс, но и било кажано дека Олимписките правила не го дозволуваат тоа. Таа изјавила дека Фелпс го заслужува рекордот.[171]

На 2 август 2012, Фелпс го освоил својот 16-ти олимписки златен медал кога го победил Рајан Лохте во дисциплината 200 м мешано со време од 1:54.27, и со таа победа исто така станал првиот машки пливач кој победил во една дисциплина на три Летни олимписки игри по ред.[172] Ребека Сони и Фелпс (двапати) се единствените пливачи кои успешно одбраниле поединечна титула од игрите во Пекинг.[173] Оваа победа за Фелпс била петта во дисциплината мешано, со што го соборил рекордот од четири олимписки титули на Тамаш Дарњи и Јана Клочкова.

Тој го повторил отстварувањето од освојување на иста дисциплина на три Летни олимписки игри следната вечер, освојувајќи го златниот медал на 100 м делфин, која била негова последна поединечна дисциплина.[174] По две многу тесни победи на 100 м делфин на игрите во 2004 и 2008 (за 0.04 и 0.01 сек, редоследно), во оваа трка Фелпс ги победил Ле Клос и Евгениј Коротишкин, кои биле изедначени за сребрениот медал, за 0.23 секунди.

Последната дисциплина на Фелпс била штафетната трка на 4×100 м мешано во која тој го освоил 18-ти златен медал и 22-ри вкупно. Со освојувањето на 4 златни медали и 2 сребрени медали, Фелпс ги завршил игрите како најуспешен пливач за третите олимписки игри по ред.[175][176] По неговата последна дисциплина, Меѓународната пливачка федерација ФИНА го наградила Фелпс со награда по повод неговото остварување како најуспешен олимпиец на сите времиња.[176]

Тестови за допинг

[уреди | уреди извор]

За време на Летните олимписки игри 2008, Фелпс бил запрашан од печатот за тоа дали, можеби, неговите подвизи биле „премногу добри за да бидат вистина“, повикувајќи се на неподдржани гласини дека Фелпс, можеби, користи стимулативни средства.[177][178] Како одговор на тоа, Фелпс истакнал дека потпишал договор за „Проектот Верувај“, проект на Агенцијата за против допинг на САД во која олимпијците на САД можат да волонтираат за да бидат тестирани дали користат стимулативни средства.[179] За време на игрите, Фелпс ги поминал сите девет тестови кои биле спроведени над него.[180][181]

Боб Боуман

[уреди | уреди извор]

Фелпс тренираше со Боб Боуман уште од 11 годишна возраст.[182] Боуман пливал за Универзитетот Флорида од 1983 до 1985.[183] Фелпс изјавил дека Боуман го потсетува на наредник поради неговите дисциплинирани и строги начини .[184] Сепак, Фелпс изјавил, „Тренирањето со Боб е најпаметното нешто што сум го направил во животот ... Нема да пливам за никој друг.“[185] По Летните олимписки игри 2004, Боуман бил вработен како тренер во Универзитетот Мичиген. Фелпс му се приклучил на Боуман во Мичиген за да тренира и да присуствува на часови, но не и да продолжи степен понатаму.[186][187] Фелпс во Мичиген бил волонтер асистент тренер.[188] По Летните олимписки игри 2008, Боуман се вратил во Балтимор како извршен директор во Пливачкиот клуб Северен Балтимор. Фелпс исто така се вратил во Балтимор со Боуман.[189]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Боб Боуман го опишал Фелпс како „повлечен човек“[190] со „строг фокус“[6] во базенот пред трка, но потоа „човек кој неверојатно вложува во успехот на луѓето за кои тој се грижи“.[6] „Тој има неверојатно добро срце“,[190] прераскажувајќи ја интеракцијата на Фелпс со младите деца.[6]

Однос со Ијан Торп

[уреди | уреди извор]
Мајкл Фелпс во Санта Клара, Калифорнија, 2009.

Фелпс го идолизирал австралијанецот Ијан Торп како тинејџер, и го моделирал својот имиџ во јавноста по него.[191] Торп првично изјавил дека е крајно неверојатно Фелпс да освои осум златни медали на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг.[192] Неговите забелешки Фелпс ги искористил како мотивација на игрите.[193] Торп се наоѓал во публиката за време на штафетната трка на 4х100 м мешано, кога Фелпс пливал по својот осми златен медал. Кога Фелпс и неговите американски колеги го освоиле златниот медал, Торп и честитал на мајката на Фелпс, а потоа се поздравил и со прегратка му честитал на Фелпс. Торп потоа рекол „Јас сум навистина горд на него не само бидејќи тој освои осум златни медали. Напротив, бидејќи тој израсна во големо човечко суштество. Никогаш во мојот живот не сум бил повеќе среќен бидејќи погрешив. Го уживав секој момент од тоа.“[128] Тој додал, „Јас сè уште не можам да замислам дека тоа се случи. Јас мислев дека тој нема да ги освои сите осум медали, но не поради тоа што тој не може да ги освои, туку поради конкуренцијата. Тоа беше тешка недела. Јас не би можел да го направам тоа. Не можете да замислите колку беа тесни трките. Штафетната трка на 4×100 краул беше една од најдобрите трки на сите времиња.“[194][195]

Филантрофија

[уреди | уреди извор]

По игрите во 2008, Фелпс го искористил својот бонус од еден милион долари, добиен од компанијата "Speedo" за да ја основа Фондацијата "Мајкл Фелпс".[196][197][198] Неговата фондација се фокусира на зголемување на пливањето и промоција на здравите навики.[199]

Во 2010, Фондацијата "Мајкл Фелпс", Училиштето за пливање "Мајкл Фелпс" и KidsHealth.Org ја развиле националната програма „јас сум“ („im“) за членовите на машките и женските клубови во САД. Програмата „јас сум“ ги учи децата за важноста да се биде активен и здрав, фокусирајќи се на пливањето. Програмата, исто така, ги промовира и планирањето и утврдувањето на целите.[200]

Фелпс изјавил дека очекува да работи со својата фондација и по Летните олимписки игри 2012, за кои тој рекол дека ќе бидат последни за него.[201]

Признанија и награди

[уреди | уреди извор]
Фелпс и претседателот на Претставничкиот дом на Мериленд, Мајк Буш во април 2009.

Фелпс бил член на Олимпискиот тим на САД во 2000, 2004, 2008, and 2012, и го држи рекордот за најмногу освоени златни медали (18), најмногу медали во поединечните дисциплини (11), и најмногу медали на едни олимписки игри (8, во Пекинг 2008).[4] Една улица во неговиот роден крај во Балтимор била преименувана во "Улица Мајкл Фелпс" во 2004 година.[202] На 9 април 2009, Фелпс бил одликуван со признание од страна на сенатот на Мериленд и куќата на делегатите во Мериленд.[203]
Фелпс исто така ги добил следниве награи:

  • Светско пливачко списание Светски пливач на годината: 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012[204]
  • Американски пливач на годината: 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2007, 2008, 2009, 2012[204][205]
  • ФИНА Пливач на годината: 2012
  • Награда златни очила: Машки настап на годината: 2004, 2006, 2007, 2008, 2009[4]
  • Награда златни очила: Штафетен настап на годината: 2006, 2007, 2008, 2009[4]
  • Награда златни очила: Машки спортист на годината: 2004, 2007, 2008, 2012[4]
  • Спортист на годината според Американскиот олимписки комитет: 2004, 2008[206]
  • Награда Џејмс Е. Саливан: 2003[207]
  • Награда Спортски лауреат на годината (номиниран): 2004, 2005, 2008, 2009, 2013[208][209][210][211]
  • Sports Illustrated Спортист на годината: 2008[212]

Лични рекорди

[уреди | уреди извор]

Долг базен (50 м)

[уреди | уреди извор]
Дисциплина Време Место Датум Белешка
100 м краул 47.51 (д) Пекинг 11 август 2008
200 м краул 1:42.96 Пекинг 12 август 2008 АМ, НР
400 м краул 3:47.79 Индианаполис 1 април 2005
100 м грбно 53.01 Индианаполис 3 август 2007
200 м грбно 1:54.65 Индианаполис 1 август 2007
100 м градно 1:02.57 Колумбија 17 февруари 2008
200 м градно 2:15.06 Индианаполис 31 јули 2007
100 м делфин 49.82 Рим 1 август 2009 АМ, НР, СР
200 м делфин 1:51.51 Рим 29 јули 2009 АМ, НР, СР
200 м мешано 1:54.16 Шангај 28 јули 2011
400 м мешано 4:03.84 Пекинг 10 август 2008 АМ, НР, СР

д = штафетна делница

Краток базен (25 м)

[уреди | уреди извор]
Дисциплина Време Место Датум Белешка
100 м краул 46.99 Манчестер 18 декември 2009
200 м краул 1:42.78 Ист Медоу 4 февруари 2006
200 м грбно 1:50.34 Берлин 22 октомври 2011
100 м делфин 50.46 Манчестер 18 декември 2009
200 м делфин 1:52.27 Мелбурн 28 ноември 2003
100 м мешано 51.65 Берлин 22 октомври 2011
200 м мешано 1:51.89 Берлин 23 октомври 2011
400 м мешано 4:01.49 Берлин 22 октомври 2011

Светски рекорди

[уреди | уреди извор]

Со 39 светски рекорди (29 поединечни, 10 штафетни), Фелпс поставил најмногу рекорди од било кој друг пливач, надминувајќи го претходниот рекорд на Марк Шпиц од 33 светски рекорди (26 поединечни, 7 штафетни).

Сите рекорди освен два се поставени во долг курс (50-метарски) базени; рекордите кои се сè уште активни се обележани со задебелени букви. Во моментов, тој држи седум светски рекорди.

Бр. Должина Дисциплина Време Место Датум Бел
1 200 м Делфин 1:54.92 Остин, Тексас, САД 30 март 2001 [213]
2 200 м Делфин (2) 1:54.58 Фукуока, Јапонија 24 јули 2001 [213]
3 400 м Мешано 4:11.09 Форт Лаудердил, Флорида, САД 15 август 2002 [214]
4 4×100 м Мешана штафета [a] 3:33.48 Јокохама, Јапонија 29 август 2002 [215]
5 400 м Мешано (2) 4:10.73 Индианаполис, Индијана, САД 6 април 2003 [216]
6 200 м Мешано 1:57.94 Санта Клара, Калифорнија, САД 29 јуни 2003 [217]
7 200 м Делфин (3) 1:53.93 Барселона, Шпанија 22 јули 2003 [218]
8 200 м Мешано (2) 1:57.52 Барселона, Шпанија 24 јули 2003 [218]
9 100 м Делфин 0:51.47 Барселона, Шпанија 25 јули 2003 [218]
10 200 м Мешано (3) 1:56.04 Барселона, Шпанија 25 јули 2003 [218]
11 400 м Мешано (3) 4:09.09 Барселона, Шпанија 27 јули 2003 [218]
12 200 м Мешано (4) 1:55.94 Колеџ Парк, Мериленд, САД 9 август 2003 [219]
13 400 м Мешано (4) 4:08.41 Лонг Бич, Калифорнија, САД 7 јули 2004 [220]
14 400 м Мешано (5) 4:08.26 Атина, Грција 14 август 2004 [221]
15 200 м Делфин (4) 1:53.80 Викторија, Британска Колумбија, Канада 17 август 2006 [222]
16 4×100 м Штафета краул [b] 3:12.46 Викторија, Британска Колумбија, Канада 19 август 2006 [222]
17 200 м Мешано (5) 1:55.84 Викторија, Британска Колумбија, Канада 20 август 2006 [222]
18 200 м Делфин (5) 1:53.71 Колумбија, Мисури, САД 17 февруари 2007 [223]
19 200 м Краул 1:43.86 Мелбурн, Викторија, Австралија 27 март 2007 [224]
20 200 м Делфин (6) 1:52.09 Мелбурн, Викторија, Австралија 28 март 2007 [224]
21 200 м Мешано (6) 1:54.98 Мелбурн, Викторија, Австралија 29 март 2007 [224]
22 4×200 м Штафета краул [c] 7:03.24 Мелбурн, Викторија, Австралија 30 март 2007 [224]
23 400 м Мешано (6) 4:06.22 Мелбурн, Викторија, Австралија 1 април 2007 [224]
24 400 м Мешано (7) 4:05.25 Омаха, Небраска, САД 29 јуни 2008 [225]
25 200 м Мешано (7) 1:54.80 Омаха, Небраска, САД 4 јули 2008 [225]
26 400 м Мешано (8) 4:03.84 Пекинг, Кина 10 август 2008 [226]
27 4×100 м Штафета краул (2)[d] 3:08.24 Пекинг, Кина 11 август 2008 [226]
28 200 м Краул (2) 1:42.96 Пекинг, Кина 12 август 2008 [227]
29 200 м Делфин (7) 1:52.03 Пекинг, Кина 13 август 2008 [228]
30 4×200 м Штафета краул (2)[e] 6:58.56 Пекинг, Кина 13 август 2008 [229]
31 200 м Мешано (8) 1:54.23 Пекинг, Кина 15 август 2008 [230]
32 4×100 м Мешана штафета (2)[a] 3:29.34 Пекинг, Кина 17 август 2008 [231]
33 100 м Делфин (2) 0:50.22 Индианаполис, Индијана, САД 9 јули 2009 [232]
34 200 м Делфин (8) 1:51.51 Рим, Италија 29 јули 2009 [233]
35 4×200 м Штафета краул (3)[f] 6:58.55 Рим, Италија 31 јули 2009 [233]
36 100 м Делфин (3) 0:49.82 Рим, Италија 1 август 2009 [233]
37 4×100 м Мешана штафета (3)[g] 3:27.28 Рим, Италија 2 август 2009 [233]
38 4×100 м Мешана штафета (кк)[h] 3:20.71 Манчестер, Велика Британија 18 декември 2009 [234]
39 4×100 м Штафета краул (кк)[i] 3:03.30 Манчестер, Велика Британија 19 декември 2009 [235]
a со Арон Пирсол, Брендан Хансен, и Џејсон Лежак
b со Нил Вокер, Кулен Џонс, и Џејсон Лежак
c со Рајан Лохте, Клит Келер, и Питер Вандеркај
d со Герет Вебер-Гејл, Кулен Џонс, и Џејсон Лежак
e со Рајан Лохте, Рики Беренс, и Питер Вандеркај
f со Рајан Лохте, Рики Беренс, и Давид Волтерс
g со Арон Пирсол, Ерик Шантеу и Давид Волтерс
h рекорд на краток курс со Ник Томан, Марк Ганглоф и Нејтан Адријан
i рекорд на краток курс со Нејтан Адријан, Мет Гриверс и Герет Вебер-Гејл

Белешки

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „Michael Phelps“. TVGuide.com. Посетено на 2012-07-28.
  2. ↑ Harris, Nick (2008-08-11). „'Baltimore Bullet' has history in his sights“. The Independent. London. Архивирано од изворникот на 2009-08-22. Посетено на 2010-08-25.
  3. ↑ „'Flying Fish' Phelps largely unknown in China“. MSNBC.com. 2008-08-17. Архивирано од изворникот на 2012-11-14. Посетено на 2012-04-21.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 „USA Swimming bio: Michael Phelps“. USA Swimming. Архивирано од изворникот на 2012-04-05. Посетено на 2010-08-25.
  5. ↑ „Overview Michael Phelps“. London2012.com. Архивирано од изворникот на 2012-12-08. Посетено на 2012-08-01.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 „Phelps' voyage“. The Baltimore Sun. 2008-08-03. Архивирано од изворникот 2010-09-05. Посетено на 2010-09-05.
  7. ↑ 7,0 7,1 Phelps, Beneath the Surface, p. 15.
  8. ↑ 8,0 8,1 Hiaasen, Rob (2001-01-14). „Life in the Fast Lane“. Baltimore Sun. Архивирано од изворникот на 2013-12-03. Посетено на 2012-07-31.
  9. ↑ „michael phelps“. Freepages.genealogy.rootsweb.ancestry.com. Архивирано од изворникот на 2012-08-08. Посетено на 2012-08-01.
  10. ↑ Klingaman, Mike (2007-05-31). „Towson High proud to have its own star in Phelps“. Baltimore Sun. Архивирано од изворникот на 2013-12-02. Посетено на 2012-07-28.
  11. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 16.
  12. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 24.
  13. ↑ Schaller, p. 4.
  14. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 85.
  15. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 78.
  16. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 88.
  17. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 92.
  18. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 109.
  19. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 110
  20. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 111
  21. ↑ 21,0 21,1 Phelps, Beneath the Surface, p. 122.
  22. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 123.
  23. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 134.
  24. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 133.
  25. ↑ „Phelps breaks fifth record at aquatic worlds“. CBC. 2003-07-28. Посетено на 2009-09-06.
  26. ↑ „2003 World Championships – Men's 200 m butterfly results (semifinal)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  27. ↑ „2003 World Championships – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  28. ↑ „2003 World Championships – Men's 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  29. ↑ „2003 World Championships – Men's 200 m individual medley results (semifinal)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-05-29. Посетено на 2010-06-12.
  30. ↑ „2003 World Championships – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  31. ↑ „2003 World Championships – Men's 100 m butterfly results (semifinal)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-05-29. Посетено на 2010-06-12.
  32. ↑ „2003 World Championships – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  33. ↑ „2003 World Championships – Men's 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  34. ↑ „2003 World Championships – Men's 4×100 m medley relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  35. ↑ „2003 World Championships – Men's 4×100 m medley relay results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-10. Посетено на 2010-06-12.
  36. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 179.
  37. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-05-12. Посетено на 2010-06-12.
  38. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-11. Посетено на 2010-06-12.
  39. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 181.
  40. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  41. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 200 m backstroke results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  42. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 184.
  43. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-05-12. Посетено на 2010-06-12.
  44. ↑ „2004 U.S. Olympic Team Trials – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  45. ↑ 45,0 45,1 Phelps, Beneath the Surface, p. 186.
  46. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  47. ↑ Schaller, p. 35.
  48. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 4×100 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  49. ↑ Schaller, p. 36.
  50. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-11. Посетено на 2010-06-12.
  51. ↑ Schaller, p. 38.
  52. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 204.
  53. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  54. ↑ Schaller, p. 39.
  55. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  56. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 5 јули 2010. Посетено на 2010-06-12.
  57. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  58. ↑ 58,0 58,1 Schaller, p. 40.
  59. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 218.
  60. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 4×100 m medley relay results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  61. ↑ „Games of the XXVIIIth Olympiad – Men's 4×100 m medley relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-03-04. Посетено на 2010-06-12.
  62. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 243.
  63. ↑ „2005 World Championship Trials – Men's 400 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  64. ↑ „2005 World Championship Trials – Men's 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  65. ↑ „2005 World Championship Trials – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  66. ↑ „2005 World Championship Trials – Men's 100 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-10. Посетено на 2010-06-12.
  67. ↑ „2005 World Championship Trials – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  68. ↑ Schaller, p. 59.
  69. ↑ „2005 World Championships – Men's 400 m freestyle results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-05-06. Посетено на 2010-06-12.
  70. ↑ „2005 World Championships – Men's 4×100 m freestyle relay results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-12.
  71. ↑ „2005 World Championships – Men's 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  72. ↑ „2005 World Championships – Men's 100 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  73. ↑ „2005 World Championships – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  74. ↑ „2005 World Championships – Men's 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-06-19. Посетено на 2010-06-12.
  75. ↑ „2005 World Championships – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-12.
  76. ↑ „2005 World Championships – Men's 4×100 m medley relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-06-09. Посетено на 2010-06-12.
  77. ↑ „2005 World Championships – Men's 4×100 m medley relay results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-12.
  78. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 261.
  79. ↑ „2006 ConocoPhillips National Championships – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  80. ↑ „2006 ConocoPhillips National Championships – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  81. ↑ „2006 ConocoPhillips National Championships – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-01-19. Посетено на 2010-06-12.
  82. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 264.
  83. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-06-19. Посетено на 2010-06-12.
  84. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  85. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-10. Посетено на 2010-06-12.
  86. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 200 m backstroke results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-06-19. Посетено на 2010-06-12.
  87. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 4×100 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-12.[мртва врска]
  88. ↑ „2006 Pan Pacific Swimming Championships – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-06-19. Посетено на 2010-06-12.
  89. ↑ Schaller, p. 60.
  90. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 4×100 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-10-04. Посетено на 2010-06-13.
  91. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-28. Посетено на 2010-06-13.
  92. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-04-07. Посетено на 2010-06-13.
  93. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-10-04. Посетено на 2010-06-13.
  94. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-10-04. Посетено на 2010-06-13.
  95. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-10-04. Посетено на 2010-06-13.
  96. ↑ „12th FINA World Championships – Men's 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-10-04. Посетено на 2010-06-13.
  97. ↑ „12th FINA World Championships – 4×100 m medley relay results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2007-04-06. Посетено на 2010-06-13.
  98. ↑ „Phelps Fells Lochte Over 200m Back“. Архивирано од изворникот на 2013-05-20. Посетено на 2012-08-31.
  99. ↑ Phelps grabs two titles in an hour
  100. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 400 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-11. Посетено на 2010-06-13.
  101. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-10-11. Посетено на 2010-06-13.
  102. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 100 m freestyle results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-03-04. Посетено на 2010-06-13.
  103. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-10-11. Посетено на 2010-06-13.
  104. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2008-10-11. Посетено на 2010-06-13.
  105. ↑ „2008 U.S. Olympic Team Trials – 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-06-13.[мртва врска]
  106. ↑ Schaller, p. 83.
  107. ↑ Phelps, No Limits, p. 45.
  108. ↑ Schaller, p. 117.
  109. ↑ Phelps, No Limits, p. 52.
  110. ↑ Schaller, p. 129.
  111. ↑ Schaller, p. 145.
  112. ↑ Phelps, No Limits, p. 97.
  113. ↑ Phelps, No Limits, p. 129.
  114. ↑ Phelps, No Limits, p. 130.
  115. ↑ Phelps, No Limits, p. 151.
  116. ↑ Phelps, No Limits, p. 152.
  117. ↑ Phelps, No Limits, p. 176.
  118. ↑ Phelps, No Limits, p. 184.
  119. ↑ Schaller, p. 174.
  120. ↑ Schaller, p. 183.
  121. ↑ Phelps, No Limits, p. 206.
  122. ↑ Phelps, No Limits, p. 207.
  123. ↑ Longman, Jeré (2008-08-20). „By Withholding Photos, Olympic Timekeeper Draws Attention to Relationship With Phelps“. The New York Times. Посетено на 2010-06-13.
  124. ↑ Clarey, Christopher (2008-08-16). „Cavic Finds a Personal Triumph in the Narrowest of Defeats“. The New York Times. Посетено на 2010-06-13.
  125. ↑ „Omega admit Čavić Olympic injustice“. B92. 2009-08-07. Архивирано од изворникот на 2010-04-12. Посетено на 2010-06-13.
  126. ↑ Schaller, p. 197.
  127. ↑ „Phenomenal Phelps wins 7th gold by 0.01 seconds to tie Spitz“. ESPN. 2008-08-16. Посетено на 2012-08-01.
  128. ↑ 128,0 128,1 Phelps, No Limits, p. 218.
  129. ↑ „Phelps claims Olympic-record eighth gold medal with relay win“. Sports Illustrated. 2008-08-17. Архивирано од изворникот на 2010-04-12. Посетено на 2010-08-25.
  130. ↑ „Phelps wins historic eighth gold medal“. CNN. 2008-08-17. Архивирано од изворникот на 2010-04-12. Посетено на 2010-08-25.
  131. ↑ „2009 National Championships – 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-13.
  132. ↑ „2009 National Championships – 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-13.
  133. ↑ „2009 National Championships – 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-13.
  134. ↑ Karen Crouse (2009-07-27). „World Records Fall in Swimming, and It's Only Day 1“. The New York Times. Посетено на 2009-08-05.
  135. ↑ „2009 World Championships – 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2009-08-06. Посетено на 2010-06-19.
  136. ↑ „Coach threatens to pull Phelps“. ESPN. Associated Press. 2009-07-28. Архивирано од изворникот на 2009-07-31. Посетено на 2010-09-04.
  137. ↑ „Phelps bounces back from loss with record in 200-meter butterfly“. Sports Illustrated. 2009-07-29. Архивирано од изворникот на 2010-04-12. Посетено на 2010-08-25.
  138. ↑ Matt Daily and Braden Reddall (2009-07-31). „U.S. seals men's 4x200 relay title in record time“. The US Daily. Архивирано од изворникот на 2011-07-17. Посетено на 2009-08-05.
  139. ↑ „Phelps refrains from adding to the fire“. (Reuters). Television New Zealand. 2009-07-31. Архивирано од изворникот на 2011-06-14. Посетено на 2010-09-04.
  140. ↑ „Cavic: I'll buy Phelps new suit“. ESPN. 2009-07-31. Посетено на 2010-06-22.
  141. ↑ John Kenny (2009-08-03). „Phelps goes under 50 seconds in 100m butterfly“. The Irish Times. Архивирано од изворникот на 2012-10-17. Посетено на 2009-08-05.
  142. ↑ Rebecca Bryan (2009-08-02). „Phelps savours triumph over rival Cavic“. The Sydney Morning Herald. Посетено на 2010-06-22.
  143. ↑ Karen Crouse (2009-08-02). „Phelps Leaves Rome With Another Gold“. The New York Times. Посетено на 2009-08-05.
  144. ↑ „2010 ConocoPhillips National Championships – 200 m freestyle results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-15. Посетено на 2010-08-09.
  145. ↑ „2010 ConocoPhillips National Championships – 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-15. Посетено на 2010-08-09.
  146. ↑ „2010 ConocoPhillips National Championships – 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-15. Посетено на 2010-08-09.
  147. ↑ „No surprises -Phelps takes gold“. San Francisco Chronicle. Associated Press. 2010-08-06. Архивирано од изворникот на 2012-09-17. Посетено на 2010-09-04.
  148. ↑ „Michael Phelps 'fairly pleased' after making history at US nationals“. The Guardian. London. 2008-08-06. Архивирано од изворникот на 2010-08-16. Посетено на 2010-09-04.
  149. ↑ „2010 ConocoPhillips National Championships – 200 m individual medley results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-15. Посетено на 2010-08-09.
  150. ↑ Dillman, Lisa (2010-08-06). „Ryan Lochte upsets Michael Phelps at national swimming championships“. Los Angeles Times. Посетено на 2010-08-09.
  151. ↑ „2010 ConocoPhillips National Championships – 200 m backstroke results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-03-02. Посетено на 2010-08-09.
  152. ↑ „2010 Pan Pacific Swimming Championships – 200 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-08-18.[мртва врска]
  153. ↑ „Phelps extends dominance in 200 fly at Pan Pacs“. Associated Press. 2010-08-18. Архивирано од изворникот на 2010-08-18. Посетено на 2010-08-18.
  154. ↑ „2010 Pan Pacific Swimming Championships – 400 m individual medley results (heats)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-10. Посетено на 2010-08-19.
  155. ↑ „2010 Pan Pacific Swimming Championships – 4×200 m freestyle relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-08-19.[мртва врска]
  156. ↑ „2010 Pan Pacific Swimming Championships – 100 m butterfly results (final)“ (PDF). Omega Timing. Посетено на 2010-08-20.[мртва врска]
  157. ↑ „2010 Pan Pacific Swimming Championships – 4×100 m medley relay results (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2010-10-11. Посетено на 2010-08-21.
  158. ↑ „FINA World Championships, Swimming: Australia Stuns France, U.S. For Men's 400 Free Relay Triumph; Two New Textile Bests“. Swimming World Magazine. 2011-07-24. Посетено на 2011-07-27.
  159. ↑ „FINA World Championships, Swimming: Ryan Lochte Bests Michael Phelps For 200 Free Gold“. Swimming World Magazine. 2011-07-26. Посетено на 2011-07-27.
  160. ↑ „FINA World Championships, Swimming: Michael Phelps Closes Out Takeshi Matsuda for Gold Medal“. Swimming World Magazine. 2011-07-27. Посетено на 2011-07-27.
  161. ↑ „FINA World Championships, Swimming: Ryan Lochte Sets First Post Techsuit-Era World Record“. Swimming World Magazine. 2011-07-28. Посетено на 2011-07-28.
  162. ↑ „FINA World Championships, Swimming: Michael Phelps Threepeats 100 Fly“. Swimming World Magazine. 2011-07-30. Посетено на 2011-07-30.
  163. ↑ „FINA World Championships, Swimming: United States Edges Australia for 400 Medley Relay Win“. Swimming World Magazine. 2011-07-31. Посетено на 2011-07-31.
  164. ↑ Schaller, p.228.
  165. ↑ Schaller, p. 229.
  166. ↑ PAUL NEWBERRY (AP National Writer) (2012-07-02). „Phelps locks up another 8-race program in London - Yahoo! Sports“. Sports.yahoo.com. Архивирано од изворникот на 2012-07-19. Посетено на 2012-08-01.
  167. ↑ Powers, John. „Michael Phelps earns expected Olympic berth“. The Boston Globe. Посетено на 2012-06-26.
  168. ↑ Layden, Tim (2012-07-29). „Phelps, U.S. fail to recreate Beijing magic, drop to silver in 400 relay“. Sports Illustrated. Архивирано од изворникот на 2012-08-02. Посетено на 2012-07-29.
  169. ↑ „'Fab Five' brings home gymnastics gold“. CNN. Посетено на 2012-08-01.
  170. ↑ „Michael Phelps breaks record by reaching 19 Olympic medals in London“. The Guardian. Посетено на 2012-08-01.
  171. ↑ Longman, Jeré (2012-07-31). „Phelps Tops Another Olympian, but at 77, She Grins“. The New York Times. стр. A1. Посетено на 2012-08-01.
  172. ↑ „Michael Phelps wins 16th career gold“. ESPN. 2012-08-03. Посетено на 2012-08-03.
  173. ↑ Crouse, Karen (2012-08-02). „Soni Sets World Record to Win 200 Breaststroke“. The New York Times. стр. A1. Посетено на 2012-08-04.
  174. ↑ Zaccardi, Nick (2012-08-03). „Phelps surges toward exit as Franklin, Ledeckey rise to stardom“. London 2012. cnnsi.com. Архивирано од изворникот на 2012-08-06. Посетено на 2012-08-03.
  175. ↑ „2012 London Olympics: Michael Phelps Leads All Swimmers With Six Medals“. Swimming World Magazine. 2012-08-05. Посетено на 2012-08-04.
  176. ↑ 176,0 176,1 Almond, Elliott (2012-08-03). „Olympics: Michael Phelps shows once more why he's the gold standard in swimming“. Mercury News. Посетено на 2012-08-04.
  177. ↑ Phelps, No Limits, p. 185.
  178. ↑ „I'm clean , says history making Phelps“. Daily News and Analysis. 2008-08-15. Посетено на 2010-06-21.
  179. ↑ Craig Lord (2008-07-02). „Michael Phelps shrugs off question of drugs“. The Sunday Times. London. Посетено на 2010-06-21.[мртва врска]
  180. ↑ Allan Maki (2008-08-15). „Phelps deals with doping questions“. The Globe and Mail. Архивирано од изворникот 2009-08-22. Посетено на 2010-06-21.
  181. ↑ Gina Kolata (2008-08-15). „So Far, Drug Testing Has Revealed Only a Few Positives“. The New York Times. Посетено на 2010-06-21.
  182. ↑ Schaller, p. 24.
  183. ↑ Schaller, p. 22.
  184. ↑ Schaller, p. 25.
  185. ↑ Kevin Van Valkenburg (2008-08-16). „Opposites attract“. The Baltimore Sun. Архивирано од изворникот на 2011-06-29. Посетено на 2010-07-03.
  186. ↑ Schaller, p. 45.
  187. ↑ Schaller, p. 66.
  188. ↑ „University of Michigan Official Athletic Site - Olympics“. Mgoblue.Com. 2012-07-26. Архивирано од изворникот на 2012-08-01. Посетено на 2012-08-01.
  189. ↑ Schaller, p. 27.
  190. ↑ 190,0 190,1 „Profile: Michael Phelps“. The Sunday Times. London. 2008-08-17. Архивирано од изворникот на 2010-09-07. Посетено на 2010-09-07.
  191. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 95.
  192. ↑ Nicole Jeffery (2008-07-23). „Thorpe's doubt of eight gold sweep spurs Phelps“. The Australian. Посетено на 2010-06-21.
  193. ↑ Phelps, Beneath the Surface, p. 281.
  194. ↑ Schaller, p. 196.
  195. ↑ Kaz Mochlinski (2008-08-20). „Ian Thorpe happy to have been proved wrong by Michael Phelps“. The Daily Telegraph. London. Посетено на 2010-06-21.
  196. ↑ Phelps, No Limits, p. 227.
  197. ↑ Bob Considine (2008-09-02). „Phelps to use $1 million bonus to start charity“. TODAY People. Архивирано од изворникот на 2010-07-28. Посетено на 2010-06-21.
  198. ↑ Johnson, Drew. „Michael Phelps Launches Foundation, Donates Speedo $1 Million Bonus to Charity Olympic Gold Medalist Embarks on Eight-City Tour“. Архивирано од изворникот на 2012-04-15. Посетено на 2012-05-30.
  199. ↑ Phelps, No Limits, p. 226.
  200. ↑ Van Valkenburg, Kevin (2011-06-24). „Phelps expands swimming education initiative“. Baltimore Sun. Посетено на 2012-08-08.[мртва врска]
  201. ↑ Schultz, Jordan (2012-05-11). „Michael Phelps On London 2012 Olympics, His New Post-Swimming Diet And Retirement Plans“. Huffington Post. Посетено на 2012-05-30.
  202. ↑ „Athlete Bio: Michael Phelps“. The New York Times. 2008-07-26. Архивирано од изворникот на 2012-06-18. Посетено на 2010-09-05.
  203. ↑ „Phelps wins over General Assembly, hopes Preakness stays in Maryland“. Baltimore Sun. Архивирано од изворникот на 2009-04-12. Посетено на 2009-04-11.
  204. ↑ 204,0 204,1 „Swimming World Magazine: Swimmers of the Year“. Swimming World Magazine. 2009-12-01. Посетено на 2010-09-05.
  205. ↑ „Swimming World Names 2009 American Swimmers of the Year“. Swimming World Magazine. 2009-11-29. Архивирано од изворникот на 2011-01-04. Посетено на 2010-09-05.
  206. ↑ „USOC Athletes of the Year“. United States Olympic Committee. Посетено на 2010-09-05.
  207. ↑ Freeman, Rick (2004-04-13). „Phelps joins prestigious Sullivan list“. USA Today. Associated Press. Архивирано од изворникот на 2011-06-04. Посетено на 2010-09-05.
  208. ↑ „Nominees archive (2004)“. Laureus.com. Архивирано од изворникот на 2012-07-17. Посетено на 2010-09-05.
  209. ↑ „Nominees archive (2005)“. Laureus.com. Архивирано од изворникот на 2012-07-17. Посетено на 2010-09-05.
  210. ↑ „Nominees archive (2008)“. Laureus.com. Архивирано од изворникот на 2012-06-01. Посетено на 2010-09-05.
  211. ↑ „Nominees archive (2009)“. Laureus.com. Архивирано од изворникот на 2011-05-11. Посетено на 2010-09-05.
  212. ↑ „Michael Phelps Named Sports Illustrated Sportsman of the Year“. Swimming World Magazine. 2008-12-02. Архивирано од изворникот на 2012-08-25. Посетено на 2010-09-05.
  213. ↑ 213,0 213,1 Litsky, Frank (2001-11-30). „Youngster Quickly Joins Elite“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 2010-09-04. Посетено на 2010-09-04.
  214. ↑ „World Record Not Quite Enough For Vendt In 400m IM“. Usctrojans.com. 2002-08-15. Архивирано од изворникот на 2012-01-11. Посетено на 2010-09-04.
  215. ↑ „U.S. Men Have Last Word, Set World Mark in 400m Medley Relay as Pan Pacs End With a Bang“. Swimming World Magazine. 2002-08-29. Архивирано од изворникот на 2012-08-25. Посетено на 2010-09-07.
  216. ↑ „Phelps Lowers His Own World Record in the 400 IM at "Duel in the Pool"“. Swimming World Magazine. 2003-04-06. Архивирано од изворникот на 2012-01-05. Посетено на 2010-09-07.
  217. ↑ Ostler, Scott (2003-06-30). „New world record? Phelps just starting“. San Francisco Chronicle. Архивирано од изворникот на 2012-01-07. Посетено на 2010-09-04.
  218. ↑ 218,0 218,1 218,2 218,3 218,4 „10th FINA World Championships, Barcelona (ESP): Full Results Book: Records Broken By Event“. Omega Timing. 2003-07-26. стр. 167. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-10-01. Посетено на 2010-09-04.
  219. ↑ „Phelps sets new world mark in 200m medley“. Australian Broadcasting Corporation. 2003-08-10. Архивирано од изворникот на 2011-02-20. Посетено на 2010-09-04.
  220. ↑ May, Meredith (2004-07-08). „Setting the pace / Phelps breaks own world record in Olympic qualifying“. San Francisco Chronicle. Архивирано од изворникот на 2012-01-06. Посетено на 2010-09-04.
  221. ↑ „Phelps earns first gold“. Casper Star-Tribune. 2004-08-15. Архивирано од изворникот на 2017-02-11. Посетено на 2010-09-04.
  222. ↑ 222,0 222,1 222,2 „2006 Pan Pacific Swimming Championships, Victoria, British Columbia (CAN): Full Results Book: Records Broken By Event“ (PDF). Omega Timing. 2006-08-20. стр. 76. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-02-04. Посетено на 2010-09-04.
  223. ↑ „Phelps sets world record at Grand Prix“. Columbia Missourian. 2007-02-18. Архивирано од изворникот на 2008-09-09. Посетено на 2010-09-04.
  224. ↑ 224,0 224,1 224,2 224,3 224,4 „12th FINA World Championships, Melbourne (AUS): Full Results Book: Records Broken By Event“ (PDF). Omega Timing. 2007-04-01. стр. 190. Архивирано од изворникот (PDF) на 2007-09-30. Посетено на 2010-09-04.
  225. ↑ 225,0 225,1 „2008 U.S. Olympic Team Trials, Omaha (USA): Full Results Book: Records Broken By Event“. Omega Timing. 2008-07-06. стр. 162. Архивирано од изворникот (PDF) на 2012-10-01. Посетено на 2010-09-04.
  226. ↑ 226,0 226,1 „Men's long course world records as of December 18, 2009“ (PDF). Swimming World Magazine. 2009-12-18. Посетено на 2010-09-04.
  227. ↑ „Phelps picks up third gold medal in Beijing“. The Belfast Telegraph. 2008-08-12. Архивирано од изворникот на 2012-10-16. Посетено на 2010-09-04.
  228. ↑ „More gold and another day at the office for Michael Phelps“. Daily News. New York. 2008-08-12. Архивирано од изворникот на 2010-09-04. Посетено на 2010-09-04.
  229. ↑ Stallman, Jason (2008-08-12). „Phelps Adds 2 More Gold Medals“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 2013-05-02. Посетено на 2010-09-04.
  230. ↑ Stallman, Jason (2008-08-15). „Phelps wins 200 individual medley for sixth gold“. The New York Times. Архивирано од изворникот на 2013-05-12. Посетено на 2010-09-04.
  231. ↑ „Michael Phelps overtakes Mark Spitz with record-breaking haul of eight gold medals“. The Sunday Telegraph. London. 2008-08-17. Архивирано од изворникот на 2010-09-04. Посетено на 2010-09-04.
  232. ↑ „USA Swimming National Championships: Michael Phelps Demolishes World Record in 100 Fly“. Swimming World Magazine. 2009-07-09. Архивирано од изворникот на 2012-08-19. Посетено на 2010-09-04.
  233. ↑ 233,0 233,1 233,2 233,3 „13th FINA World Championships, Rome (ITA): Full Results Book: Records Broken By Event“ (PDF). Omega Timing. 2009-07-30. стр. 246–247. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-07-15. Посетено на 2010-09-04.
  234. ↑ „British Gas Duel in the Pool – 4×100 m medley relay (final)“ (PDF). Omega Timing. Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-09-10. Посетено на 2010-10-25.
  235. ↑ „British Gas Duel in the Pool: United States Team vs European Select Team: December 18–19 – 2009 Manchester (GBR): Full Results Book: Records Broken By Record Type“ (PDF). Omega Timing. 2009-12-19. стр. 32. Посетено на 2010-09-04.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  • Фелпс, Мајкл (2004). Beneath the Surface. САД: Sports Publishing LLC. ISBN 978-1-59670-352-0.
  • Фелпс, Мајкл (2008). No Limits: The Will to Succeed. САД: Free Press. ISBN 1-4391-3072-8.
  • Шалер, Боб (2008). Michael Phelps: The Untold Story of a Champion. САД: St. Martin's Griffin. ISBN 0-312-35737-0.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Рекорди
Претходник
САД Том Малчов 		200 м делфин
светски рекордер (долг курс)
30 март 2001 – сè уште 		На должноста
Претходник
САД Том Долан 		400 м мешано
светски рекордер (долг курс)
15 август 2002 – сè уште 		На должноста
Претходник
Финска Јани Сивинен 		200 м мешано
светски рекордер (долг курс)
29 јуни 2003 – 30 јули 2009 		Наследник
САД Рајан Лохте
Претходник

Украина Андриј Сердинов
САД Јан Крокер
Србија Милорад Чавиќ 		100 м делфин
светски рекордер (долг курс)
25–26 јули 2003
9–31 јули 2009
1 август 2009 – сè уште 		Наследник

САД Јан Крокер
Србија Милорад Чавиќ
На должност
Претходник
Австралија Ијан Торп 		200 м краул
светски рекордер (долг курс)
27 март 2007 – 28 јули 2009 		Наследник
Германија Пол Бидерман
Награди
Претходник
Австралија Ијан Торп
Австралија Грант Хакет
САД Рајан Лохте 		Светски пливач на годината
2003–2004
2006–2009
2012 		Наследник
Австралија Грант Хакет
САД Рајан Лохте
Кина Сун Јанг
Претходник
САД Рајан Лохте 		ФИНА Пливач на годината
2012 		Наследник
САД Рајан Лохте
Претходник
Лени Крајзелбург и
Том Долан
Арон Пирсол
Рајан Лохте 		Американски пливач на годината
2001–2004

2006–2009
2012 		Наследник
Арон Пирсол

Рајан Лохте
Рајан Лохте
Претходник
Ленс Армстронг
Тајсон Геј 		Американски спортист на годината
2004
2008 		Наследник
Хунтер Кемпер
Тод Лодвик


Статијата „Мајкл Фелпс“ е избрана статија. Ве повикуваме и Вас да напишете и предложите избрана статија (останати избрани статии).
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мајкл_Фелпс&oldid=5292029“