Персида Караѓорѓевиќ

Персида Ненадовиќ
Персида Ненадовиќ
	Портрет изработен од Урош Кнежевиќ, 1855
Кнегиња
На позиција	14 септември 1842 – 24 октомври 1858
Роден(а)	15 февруари 1813 ; Бранковина, Србија
Починал(а)	29 март 1873 (возр. 60) ; Виена, Австроунгарија
Почивалиште	Црква Св. Ѓорѓи, Опленац
Сопружник	Александар Караѓорѓевиќ (в. 1830)
Деца	Полексија; Клеопатра; Алексиј; Светозар; Петар; Јелена; Андреј; Јелисавета; Ѓорѓе; Арсен;
Татко	Јеврем Ненадовиќ
Мајка	Јованка Миловановиќ
Вероисповед	Православие

Персида Караѓорѓевиќ (Бранковина, 15 февруари 1813 - Виена, 17 март 29 март 1873) — била сопруга на владејачкиот кнез на Србија, Александар Караѓорѓевиќ.^[1]

Биографија

Потекнувала од угледно семејство Ненадовиќ од Бранковина кај Ваљево. Таа е внука на првиот српски министер за полиција и војвода Јаков Ненадовиќ и ќерка на Јеврем Ненадовиќ и Јованка. Таткото на Јованка бил војводата Младен Миловановиќ. Со претприемничка и темпераментна личност по природа, принцезата Персида била главен советник на нејзиниот сопруг.

Со принцот Александар имала десет деца: ќерките Полексија, Клеопатра, Јелена и Елизабета и синовите Алексиј, Светозар, Андреј (сите тројца починале како деца), Петра, Ѓорѓе и Арсен.^[2]

Таа е единствената жена што го носител на турскиот орден на Падишах.^[3]

Семејството

Сопружник

Име	сликањето	Дата на раѓање	датум на смрт
принц Александар		11 октомври 1806 година	3 мај 1885 година

Деца

Име	Дата на раѓање	датум на смрт	брачен другар
Принцеза Полексија	1 февруари 1833 година	5 декември 1914 година	Константин Николајевиќ ; Александар Пречерн
Принцеза Клеопатра	26 ноември 1835 година	13 јули 1855 година	Милан Петронијевиќ
Принц Алексеј	23 март 1836 година	21 април 1841 година	умрел во детството
принц Светозар	1841 година	17 март 1847 година	умрел во детството
Кралот Петар I	29 јуни 1844 година	16 август 1921 година	Принцезата Зорка
Принцеза Елена	18 октомври 1846 година	26 јули 1867 година	Ѓорѓе Симиќ
Принцот Андреј	15 септември 1848 година	12 јули 1864 година	починал во младоста
Елизабета Караѓорѓевиќ	27 февруари 1850 година	1 јуни 1850 година	умрел во детството
принц Ѓорѓе	11 октомври 1856 година	5 јануари 1889 година	Тој не се ожени
Принц Арсен	16 април 1859 година	19 октомври 1938 година	Грофицата Аурора Павловна Демидова

Политички и културни активности

Нејзиното влијание се чувствувало во Србија во тоа време и во политиката и во културата. Со своите добронамерни интервенции и проширувањето на семејството Ненадовиќ, таа придонела за падот на принцот во 1858 година.^[4]

Со неа е поврзано и основањето на првиот српски театар во 1847 година. Султанот Абдул Маџид ѝ доделил Голем орден од 1864 година за нејзината добротворна работа, хуманост и културни активности. За тогашниот живот на главниот град значајни биле честите уметнички настани што таа ги организирала.^[1]

Добротворни работи

На нејзина иницијатива е изградена црквата Свети Илија во Сокобања. Таа подарила скапоцен крст на црквата Вознесение Господово во Мионица.^[5]

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 Николић, Дејан (2009). Српске краљице и царице. Деспотовац: Народна библиотека Ресавска школа. стр. 233–237. ISBN 978-86-82379-31-7. 167420172^{[мртва врска]}
↑ Радомир Ј. Поповић: Принцеза Клеопатра Карађорђевић-Петронијевић, Даница за 2012. годину, Вукова задужбина, Београд. pp. 352.
↑ Acović, Dragomir (2012). Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima. Belgrade: Službeni Glasnik. стр. 343.CS1-одржување: ref=harv (link)
↑ Карађорђевићи: од вожда до круне. 2018. ISBN 978-86-81046-45-6. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
↑ Лош, Татјана. „Персида Карађорђевић: мудра кнегиња, велика ктиторка“. Центар за истраживање православнога монархизма. Архивирано од изворникот на 2016-12-20. Посетено на 16 декември 2016.

Надворешни врски

[књига-1] 1,0 ^1,1 Николић, Дејан (2009). Српске краљице и царице. Деспотовац: Народна библиотека Ресавска школа. стр. 233–237. ISBN 978-86-82379-31-7. 167420172^{[мртва врска]}

[2] Радомир Ј. Поповић: Принцеза Клеопатра Карађорђевић-Петронијевић, Даница за 2012. годину, Вукова задужбина, Београд. pp. 352.

[3] Acović, Dragomir (2012). Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima. Belgrade: Službeni Glasnik. стр. 343.CS1-одржување: ref=harv (link)

[4] Карађорђевићи: од вожда до круне. 2018. ISBN 978-86-81046-45-6. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)

[5] Лош, Татјана. „Персида Карађорђевић: мудра кнегиња, велика ктиторка“. Центар за истраживање православнога монархизма. Архивирано од изворникот на 2016-12-20. Посетено на 16 декември 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]