Орфан
| Орфан Ορφάνι | |
|---|---|
 Улица во Орфан | |
  Орфан | |
|
Местоположба во областа   Орфан | |
| Координати: 40°46.34′N 23°57.4′E / 40.77233° СГШ; 23.9567° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Источна Македонија и Тракија |
| Округ | Кавала |
| Општина | Кушница |
| Општ. единица | Орфан |
| Надм. вис. | 70 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 656 |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Орфан или Орфано (грчки: Ορφάνι, Орфани) — село во Правишко, Егејска Македонија, денес во општината Кушница на Кавалскиот округ во областа Источна Македонија и Тракија, Грција.
Географија[уреди | уреди извор]
Селото е сместено на јужните падини а планината Кушница, недалеку од брегот на Струмскиот Залив, наречен и Орфански Залив по селото. Крај Орфан минува Орфанска Река која набгру се влева во заливот.
Историја[уреди | уреди извор]
Во антиката и средновековието[уреди | уреди извор]
Веднаш источно од Орфан се наоѓаат урнатините на античкиот град Фагрис. Јужно од селото е средновековната Орфанска тврдина.
Во Османслиското Царство[уреди | уреди извор]
На крајот на XIX век Орфан било мало турско село в Правищката каза. Во 1900 г. според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во Орфан живеел 20 Турци, и напишал за селото:
| „ | Орфан е речиси запустено турско село. До скоро во него беа останати само 4 турски куќи. Веројатно сега и тие ги нема.[2] | “ |
Во Грција[уреди | уреди извор]
По Втората балканска војна во 1913 г. селото е припоено кон Грција. Во 1918 г. Антон Страшимиров напишал:
| „ | Ова е Орфано: ние пак сме до брегот на Егејот. А четириаголникот со назабените и шарено бојадисани ѕидови се гробиштата на тукашната мала грчка колонија. Со земјиштето владееле турски бегови, но парите течеле и во грчки куќи: по целиот крај Орфано е познато како гнездо на ориенталното гниење на жените и мажите. Во нивната декадентост луѓето ја воспеваат смртта и многу си ги украсуваат гробиштата.[3] | “ |
Во 1920-тите турското население е иселено по сила на Лозанскиот договор, а на негово место се доведени понтиски Грци од Турција. Во 1928 г. е заведено се состоело од староседелци (од малата грчка колонија) и дојденци со вкупно 32 семејства од 119 жители.[4] ВО 1940 г. нивниот број се покачил на 476 жители. Следната 1941 г. бугарската окупациска власт попишала 512 жители.[5]
Во 1962 г. е изградена нова црква „Успение на пресв. Богородица“.
| Име | Грчки | Ново име | Грчки | Опис |
|---|---|---|---|---|
| Тулумба[6] | Τουλούμπα | Гефирија | Γεφύρια[7] | месност Ј од Орфан[6] |
| Бурнали[6] | Μπούρναλι | Ипсома | Ὕψωμα[7] | возвишение (149,7 м), З од Орфан[6] |
| Бајрела[6] | Μπαϊρέλα | Лофискос | Λοφίσκος[7] | возвишение (159 м), С од Орфан[6] |
Демографија[уреди | уреди извор]
Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 476 | 548 | 648 | 410 | 576 | 669 | 708 | 656 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Стопанство[уреди | уреди извор]
Според податоци на Тодор Симовски од 1990-тите, околината на селото изобилува со маслинови насади од кои добиваат маслинки и масло. Се произведувало многу тутун, нешто пченица, а сточарството било слабо развиено.[5]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 201. ISBN 954430424X. На етнографската карта на К’нчов името на селото е обележано како Орфано.
- ↑ Страшимировъ, Антонъ (1918). Въ южните земи. София: Издава Благотворителния фондъ „Борис князь Търновски“ при щаба на Х п. Бѣломорска дивизия. стр. 184–185.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ 5,0 5,1 Симовски, Тодор (1998). „Правишка околија“. Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 231-232.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
- ↑ 7,0 7,1 7,2 „Διατάγματα. Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 266. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 79): 711. 1969. Занемарен непознатиот параметар
|month=(help)
| ||||||||||||||||||||||||||||||