Левтера
| Левтера | |
|---|---|
| Село | |
  Левтера | |
| Координати: 40°50′48″N 24°15′16″E / 40.84667°N 24.25444°E | |
| Држава | Грција |
| Област | Источна Македонија и Тракија |
| Општина | Кушница |
| Надм. вис. | 10 м |
| Население (2011) | |
| • Вкупно | 1.303 |
| Демоним | Лефтерец/ка |
Левтера — село во Егејскиот дел на Македонија, Грција, дел од општината Кушница, област Источна Македонија и Тракија.
Историја
[уреди | уреди извор]Во Османлиската Империја
[уреди | уреди извор]На крајот на XIX век, Левтера било село во Правишката каза на Отоманската Империја. Во 1889 година, Стефан Верковиќ („Топографски и етнографски опис на Македонија“) пишува за Левтера:
Левтера, село смешано како население; расположено е близу до морето. На негово место на времето бил прочуениот град Елевтеропол со добро пристаниште. Денес од тој старомакедонски град останале само рушевини. Селото има 1 џамија и 1 црква; жителите се Грци муслимани; од градот е на 2 часа растојание.[1]
Храмот „Св. Архангели“ во Елевтерес бил изграден во 1891 година под епископот Дионисиј Елефтериополски, споменат во ктиторскиот натпис.[2] До 1900 година, според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“), 300 Грци и 300 грчки муслимани живееле во Левтера.
Седиште на мудирот. Муслиманското население на селото многу се разликува од околните мештани. Зборува турски и грчки јазик како мајчин јазик, така што се верува дека неговото потекло е грчко.[3]
Во Грција
[уреди | уреди извор]Во 1913 година, селото потпаѓа кон Грција по Втората балканска војна. Во дваесеттите години од минатиот век, неговото муслиманско население емигрирало според Лозанскиот договор за размена на население меѓу Грција и Турција, а на негово место биле доселени грчки бегалци, кои во 1928 година биле 147 семејства со 504 лица, а селото било мешано месно-бегалско.[4]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 51.
- ↑ „Επίσκοποι και Μητροπολίτες Ιεράς Μητροπολης Ελευθερουπόλεως“ (грчки). Ιερά Μητρόπολις Ελευθερουπόλεως. Посетено на 26 јануари 2021. Занемарен непознатиот параметар
|lang-hide=(help) - ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 201. ISBN 954430424X.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||||||||||||||