Пренчово
| Пренчово | |
|---|---|
| Село | |
  Пренчово | |
| Координати: 40°55′59″N 24°20′18″E / 40.93306° СГШ; 24.33833° ИГДКоординати: 40°55′59″N 24°20′18″E / 40.93306° СГШ; 24.33833° ИГД | |
| Држава | Грција |
| Област | Источна Македонија и Тракија |
| Општина | Кушница |
| Надм. вис. | 150 м |
| Население (2011) | |
| • Вкупно | 927 |
| Демоним | Пренчовец/ка |
Пренчово (грчки: Αμισιανά, Амисијана, до 1926 година Πρέτζοβα, Преѕова) е село во Грција, општина Кушница, област Источна Македонија и Тракија,[1] односно Егејсккиот дел на Македонија.
Историја[уреди | уреди извор]
Етимологија[уреди | уреди извор]
Според Јордан Н. Иванов името е од личното име Пренчо, деминутив од Прено < Премо, кое што се изведува од Запрјан. Сродно е селското име Пренчишта во Горичко.[2]
Во Османлиската Империја[уреди | уреди извор]
На крајот на XIX век Васил К’нчов го определил Пренчово како село, во коешто меѓу муслиманското население имало 100 – 150 куќи помаци. Во 1889 година Стефан Верковиќ („Топографско-етнографски опис на Македонија“) напишал за Демирли:[3]
Спренча, муслиманско село со 1 џамија; жителите се помаци. Од градот е на 2 и половина час растојание.[4]
Согласно статистиката на К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) кон 1900 година Пренчово (Прѣнчово) е мешано турско и македонско-муслиманско село. Во него живееле 250 Македонци-муслимани и 250 Турци. Според грчката статистика, во 1913 година во Пренчово (Πρέτζοβα) живееле 539 луѓе.[5][6]
Во Грција[уреди | уреди извор]
Во периодот 1912-1927 година селото е отселено. Владата на Грција извршувала репресии врз жителите на Правишко, избивајќи или прогонувајќи негрчкото население. Жителите на Пренчово емигрирале во Турција. Во 1926 година името на селото е сменето од Преѕова (Πρέτζοβα) во Амисијана (Αμισιανά).[7] До 1928 година во Пренчово биле населени 125 грчки семејства со 495 луѓе - бегалци од Турција.[8]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Πρέτζοβα -- Αμισιανά
- ↑ Иванов, Йордан. „Местните имена между Долна Струма и Долна Места“. София, БАН, 1982, стр. 178.
- ↑ Извори за българската етнография, т. 3, Етнография на Македония. Материали из архивното наследство, София 1998, с. 30.
- ↑ Верковичъ, С.И. „Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“. СПб, 1889, стр. 50.
- ↑ Кънчов, Васил. „Кавалска Каза“. Македония. Етнография и статистика. София: Българско книжовно дружество в София. стр. 202.
- ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. „Απαρίθμηση των κατοίκων των νέων επαρχιών της Ελλάδος του έτους 1913 – Μακεδονία“ (грчки). Архивирано од изворникот 2012-07-31. Посетено на 26 јануари 2021.
- ↑ „Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
| ||||||||||||||||||||||||||