Поимот прв го смислил фирентинскиот истражувач Америго Веспучи во 1503 во писмо до неговиот покровител, Лоренцо Пјерфранческо де Медичи, а објавено (на латински) во 1503-04 под насловот Mundus Novus. Во писмото се среќава првото јасно пишано сведоштво за хипотезата дека новооткриените земји на запад не се погранични краишта на Азија, туку сосем нов континент - „Нов Свет“.[1]
Поимите „Стар“ и „Нов“ свет претежно имаат значење во историјата и како одредници за разликување на главните екозони на светот. „Новиот Свет“ во историска смисла се применува кога се зборува за патувањата на Кристофер Колумбо, шпанското освојување на Јукатан и други настани од времето на колонијализмот. Во друга смисла, поимот „Нов Свет“ и придавката „новосветски“ се употребуваат во биолошки контекст, кога се работи за старосветски (Палеарктик, Афротропик) и новосветски видови (Неарктик, Неотропик). Во недостиг на алтернативи, поимот е застапен и во геополитичката расправа, кога збирно се подразбира сета Америка заедно со околните океански острови како Бермуда и Клипертон.
