Прејди на содржината

Ноа Окафор

Од Википедија — слободната енциклопедија
Ноа Окафор
Ноа Окафор во дресот на Салцбург во 2022
Лични податоци
Роден на 24 мај 2000(2000-05-24)(24 г.)
Роден во Бенинген[1]
Висина 1.85 м
Позиција крило, напаѓач
Клупски податоци
Сегашен клуб Милан
Број 17
Младинска кариера
2008–2009 ФК Арисдорф
2009–2018 Базел Базел
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
2018–2020 Базел Базел 39 (3)
2020–2023 Салцбург Салцбург 71 (25)
2023– Милан Милан 1 (0)
Репрезентација
2014–2015 Швајцарија до 15 г. 3 (0)
2016–2017 Швајцарија U17 7 (3)
2017–2018 Швајцарија U18 1 (0)
2018–2019 Швајцарија U19 7 (1)
2019– Швајцарија 14 (2)

Ноа Аринзечукву Окафор (роден на 24 мај 2000 година) — швајцарски професионален фудбалер кој игра како напаѓач за ФК Милан и за репрезентацијата на Швајцарија.

Клупска кариера

[уреди | уреди извор]

Окафор го одиграл својот прв младински фудбалски натпревар со локалниот тим ФК Арисдорф. Во 2009 година се преселил во младите на ФК Базел и продолжил низ сите фази на нивната младинска академија. Тој напредувал во нивниот прв тим за време на нивната сезона 2018-19 и на 31 јануари 2018 година, Окафор го потпишал својот прв професионален договор со својот клуб под тренерот Рафаел Вики. [2] Тој го одиграл своето деби за нивниот прв тим на 19 мај 2018 година на домашен натпревар против ФК Луцерн. Тренерот го заменил со повредениот Мохамед Ељунуси во 34. минута и натпреварот завршил нерешено 2–2. [3] Тој го постигнал својот прв гол за својот клуб во второто коло од сезоната 2018-19 на 28 јули 2018 година во ремито 1-1 на гости против Ксамакс. [4]

Под водство на тренерот Марсел Колер Базел го освоил Купот на Швајцарија во сезоната 2018-19 . Во првото коло Базел го победил ФК Монлинген со 3–0, во второто коло Ешален Регион со 7–2 и во осминафиналето Винтертур со 1–0. Во четврт-финалето Сион бил поразен со 4-2 по продолженијата, а во полуфиналето Цирих бил поразен со 3-1. Сите овие натпревари се одиграле на гостински терен. Финалето се одржало на 19 мај 2019 година во Стад де Свис Ванкдорф Берн против Тун. Напаѓачот Албиан Ајети го постигнал првиот гол, Фабијан Фреј вториот за Базел, потоа Дејан Соргиќ постигнал гол за Тун, но крајниот резултат гласеше 2-1 за Базел. [5] Окафор одиграл четири куп натпревари и постигнал гол во полуфиналето против Цирих.

Помеѓу 2017 и 2020 година Окафор одиграл вкупно 72 натпревари за Базел постигнувајќи вкупно девет гола. 39 од овие натпревари биле во швајцарската Супер лига, седум во Купот на Швајцарија, осум во натпреварувањата на УЕФА (Лига на шампиони и Лига Европа) и 18 биле пријателски натпревари. Тој постигнал три гола во домашната лига, два во купот, два во европските натпреварувања и другите два ги постигна на тест игрите. [6]

Ред Бул Салцбург

[уреди | уреди извор]

На 31 јануари 2020 година, Окафор потпишал за Ред Бул Салцбург. [7]

На 8 декември 2021 година, Окафор го постигнал единствениот гол на натпреварот кога Салцбург ја совладал Севиља во последниот натпревар од групната фаза од Лигата на шампионите. Победата значело дека Салцбург обезбедил прогрес во осминафиналето и станал првиот австриски клуб кој се квалификувал во нокаут-фазата на Лигата на шампионите. [8] [9]

На 7 септември 2022 година, за време на натпревар од групната фаза во Лигата на шампионите против Милан, Окафор постигнал извонреден гол, водејќи го натпреварот до реми 1-1. [10] Откако ги надмудрил дефанзивецот на Милан, Пјер Калулу и голманот Мајк Мењан со „гуркерл“ шут, неговиот шут паднал во долниот десен агол од мрежата, предизвикувајќи широки прослави на стадионот. [11] [12]

На 22 јули 2023 година, Окафор потпишал за Милан од италијанската Серија А до 30 јуни 2028 година. [13]

Меѓународна кариера

[уреди | уреди извор]

Окафор одиграл различни меѓународни натпревари за швајцарските тимови У-15 и У-17. Тој го одиграл својот прв натпревар за тимот до 18 години на 9 мај 2018 година во ремито 1–1 против италијанскиот тим до 18 години.

Тој го направил своето деби за сениорската репрезентација на 9 јуни 2019 година во натпреварот за третото место во Лигата на нации на УЕФА 2019 против Англија, како замена во 113-та минута за Харис Сеферовиќ. [14] Окафор го постигнал својот прв репрезентативен гол за Швајцарија на 15 ноември 2021 година, во нивниот натпревар од квалификациите за Светското првенство против Бугарија, победа која обезбедила автоматска квалификација за Швајцарија на Светското првенство 2022 година. [15] [16]

Личен живот

[уреди | уреди извор]

Роден во Бининген, Швајцарија, Окафор е од Игбо потекло. [17] Неговиот татко е од Нигерија, а неговата мајка е Швајцарка.

Статистика

[уреди | уреди извор]
Обновено на на 21 август 2023[18]
Настапи и голови по клуб, сезона и натпреварување
Клуб Сезона Лига Национален куп Останато Вкупно
Лига Нат. Гол. Нат. Гол. Нат. Гол. Нат. Гол.
БазелU21 2017–2018 Swiss Promotion League 13 1 13 1
2018–2019 2 1 2 1
Вкупно 15 2 15 2
Базел до 21г. 2017–2018 Суперлига 1 0 1 0
2018–2019 24 3 3 1 1[б 1] 0 28 4
2019–2020 14 0 2 1 7[б 2] 2 23 3
Вкупно 39 3 5 2 8 2 52 7
Ред Бул Салцбург 2019–2020 Бундеслига 11 3 3 1 1[б 1] 0 15 4
2020–2021 18 6 4 0 7[б 3] 0 29 6
2021–2022 21 9 5 2 8[б 4] 3 34 14
2022–2023 21 7 3 0 8[б 5] 3 32 10
Вкупно 71 25 15 3 24 6 110 34
Милан 2023–2024 Серија А 1 0 0 0 0 0 1 0
Вкупно 126 30 20 5 32 8 178 43
  1. 1,0 1,1 Appearance(s) in UEFA Europa League
  2. Three appearances in UEFA Champions League, four appearances and two goals in UEFA Europa League
  3. Six appearances in UEFA Champions League, one appearance in UEFA Europa League
  4. Appearances in UEFA Champions League
  5. Six appearances and three goals in UEFA Champions League, two appearances in UEFA Europa League

Меѓународна

[уреди | уреди извор]
Обновено на 28 март 2023[18]
Настапи и голови по репрезентација и година
Национален тим Година Натпревари Голови
Switzerland 2019 1 0
2021 2 1
2022 9 1
2023 2 0
Total 14 2


  1. „Noah Okafor“. Red Bull Salzburg. Red Bull Salzburg. Посетено на 21 May 2022.
  2. FC Basel 1893 (31 January 2018). „Der FCB verlängert mit Noah Okafor bis 2020“. FCB extends contract with Noah Okafor until 2020 (германски). FC Basel 1893 AG. Посетено на 2022-11-16.
  3. Verein "Basler Fussballarchiv” (19 May 2018). „FC Basel - FC Luzern 2:2 (1:1)“. Verein "Basler Fussballarchiv”. Посетено на 2022-11-16.
  4. FC Basel 1893 (28 July 2018). „Kein Sieger zwischen Xamax und Basel“. No winner between Xamax and Basel (германски). FC Basel 1893 AG. Посетено на 2022-11-16.
  5. Verein "Basler Fussballarchiv”. „FC Basel - FC Thun 2:1 (1:0)“. Verein "Basler Fussballarchiv”. Посетено на 2022-11-16.
  6. Verein "Basler Fussballarchiv” (2020). „Noah Okafor - FCB statistic“. Verein "Basler Fussballarchiv”. Посетено на 2022-11-16.
  7. „FC Red Bull Salzburg - Welcome to Salzburg Noah Okafor“. redbulls (германски). Посетено на 26 February 2020.
  8. „Salzburg-Sevilla“. UEFA. 8 December 2021. Посетено на 8 December 2021.
  9. „Okafor strike sees Salzburg to historic win over Sevilla“. Reuters. 8 December 2021. Посетено на 8 December 2021.
  10. UEFA.com. „Salzburg-Milan: UEFA Champions League 2022/23 Group stage“. UEFA.com (англиски). Посетено на 2023-07-21.
  11. „Milan held to 1-1 draw at Salzburg in Champions League opener“. Reuters (англиски). 2022-09-06. Посетено на 2023-07-21.
  12. „AC Milan come from behind to earn draw in Salzburg as Italians get off to slow start in Champions League“. Eurosport (англиски). 2022-09-06. Посетено на 2023-07-21.
  13. „OFFICIAL STATEMENT: NOAH OKAFOR“. AC Milan (англиски). Посетено на 2023-07-22.
  14. „Switzerland v England game report“. UEFA. 9 June 2019.
  15. „Noah Okafor sends Switzerland into World Cup heaven“. One Football. 15 November 2021. Посетено на 24 November 2021.
  16. „Switzerland beat Bulgaria to snatch group c top spot from Italy to qualify automatically for World Cup“. Eurosport. 15 November 2021. Посетено на 24 November 2021.
  17. „Basel's Nigerian Midfielder Noah Okafor Notches Two Assists vs CSKA :: All Nigeria Soccer - The Complete Nigerian Football Portal“. www.allnigeriasoccer.com.
  18. 18,0 18,1 Ноа Окафор на soccerway

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]