Мајк Мењан

Од Википедија — слободната енциклопедија
Мајк Мењан
Мајк Мењан во 2022 година во дресот на Милан
Лични податоци
Полно име Мајк Петерсон Мењан[1]
Роден на 3 јули 1995(1995-07-03) (28 г.)[2]
Роден во Кајена, Француска Гвајана
Висина 1.91 м
Позиција голман
Клупски податоци
Сегашен клуб Милан Милан
Број 16
Младинска кариера
2003–2009 ФК Вилиерс ле Бел
2009–2015 ПСЖ Б
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
2012–2015 ПСЖ Б 42 (0)
2015–2017 Лил Лил 2 10 (0)
2015–2021 Лил Лил 149 (0)
2021– Милан Милан 60 (0)
Репрезентација ‡
2010–2011 Франција U16 10 (0)
2011–2012 Франција U17 12 (0)
2012–2013 Франција U18 5 (0)
2013 Франција U19 3 (0)
2014 Франција U20 1 (0)
2015–2016 Франција U21 6 (0)
2020– Франција 10 (0)
*Настапи и голови само на првенствени натпревари, според податок од 4 јуни 2023
‡ Настапи и голови за репрезентација, според податок од 19 јуни 2023

Мајк Мењан (роден на 3 јули 1995 во Кајена, Француска Гвајана) — француски професионален фудбалер кој настапува за ФК Милан, во италијанската Серија А, на позиција голман и за Фудбалската репрезентација на Франција.

Мењан се развил преку академијата на ПСЖ, но никогаш не заиграл за првиот тим. Во 2015 година, тој се приклучи на Лил за 1 милион евра и станал прв избор во 2017 година. Тој бил избран за голман на годината во Лига 1 во годината 2018–19, и ја освоил титулата во лигата во сезоната 2020–21. Потоа се преселил во Милан за 15 милиони евра, освојувајќи ја Серија А во својата прва сезона и станал дел од Тимот на сезоната.

Рани години[уреди | уреди извор]

Мајк Мењан е роден во Кајена, Француска Гвајана, од мајка по потелко од Хаити и татко од Франција[3][4].

Клубска кариера[уреди | уреди извор]

Париз Сен Жермен[уреди | уреди извор]

Мењан настапувал во пониските категории на Париз Сен Жермен, пред да биде промовиран во 2013 година во првиот тим. Учествувал во Младинската лига на УЕФА 2013–14 во која неговиот тим стигнал до четврт-финалето, и бил елиминиран од Реал Мадрид[5].

Во јуни 2013 година, Мењан го потпишал својот прв професионален договор, во траење од три години[6]. На 18 декември, тој за прв пат бил во составот на еден натпревар, во победата од 2-1 над Сент-Етјен во осминафиналето на Купот на Ла Лига[7]. На 19 јануари 2014 година, тој бил вклучен во натпревар од Лига 1 за прв пат, останувајќи на клупата во победата од 5–0 над Нант на Паркот на принцовите[8].

Лил[уреди | уреди извор]

Во август 2015 година, Мењан потпишал за ФК Лил за 1 милион евра со петгодишен договор[9]. Тој го направил своето професионално деби на 18 септември во ремито 1-1 против Рен, како замена откако Винсент Енјама бил исклучен во 69 минута. Во својот прв допир, тој одбранил пенал, но по пет минути, тој примил гол од истиот играч[10].

На почетокот на сезоната 2017–18, во вториот натпревар од сезоната во загубата од 3:0 во Стразбур, тој бил исклучен затоа што ја исфрлил топката кон противникот[11]. Следната сезона, тој постојано бил избор број еден голман а Лил завршил како вицешампион. Самиот Мењан бил избран за голман на годината. Неговиот рекорд бил 30 примени голови, 17 чисти, 233 одбрани и три одбранети пенали[12].

Во периодот 2020–21 година, Мањан ја освоил титулата во Лига 1[13], завршувајќи ја сезоната со 21 чисти мрежи, една помалку од рекордот во лигата[14].

Милан[уреди | уреди извор]

На 27 мај 2021 година, Мењан се согласил да потпише за италијанскиот клуб од Серија А, Милан на петгодишен договор, кој започнал да важи од 1 јули[15] . Дебитирал на 23 август, во победата од 1:0 против Сампдорија[16].

Меѓународна кариера[уреди | уреди извор]

Мањан настапувал за Франција на секое ниво од под 16 години до 21 година. Тој бил капитен на репрезентацијата до 17 години на Европското првенство во Словенија 2012 година[17][18]. Тој го имал својот прв повик во мај 2019 година, пред квалификациите за УЕФА Евро 2020 против Турција и Андора и пријателскиот натпревар со Боливија[19]. Тој дебитирал на 7 октомври 2020 година како замена за Стив Манданда на полувреме на пријателскиот натпревар против Украина, кој завршил со победа од 7-1 на „Стад де Франс“[20]. Во мај 2021 година, тој бил повикан за Евро 2020[21].

Статистика[уреди | уреди извор]

Обновено на 13 август 2022[2]
Appearances and goals by club, season and competition
Клуб Сезона Лига Национален куп Лига куп Европа Вкупно
Лига Нат. Гол. Нат. Гол. Нат. Гол. Нат. Гол. Нат. Гол.
ПСЖ Б 2012–13 CFA 2 0 — — — 2 0
2013–14 CFA 19 0 — — — 19 0
2014–15 CFA 21 0 — — — 21 0
Вкупно 42 0 — — — 42 0
Лил II 2015-16 CFA 2 8 0 — — — 8 0
2016-17 CFA 2 0 — — — 2 0
Вкупно 10 0 — — — 10 0
Лил 2015-16 Лига 1 4 0 0 0 1 0 — 5 0
2016-17 Лига 1 7 0 4 0 1 0 — 12 0
2017-18 Лига 1 34 0 1 0 1 0 — 36 0
2018-19 Лига 1 38 0 3 0 1 0 — 42 0
2019-20 Лига 1 28 0 3 0 0 0 6[б 1] 0 37 0
2020–21 Лига 1 38 0 2 0 — 8[б 2] 0 48 0
Вкупно 149 0 13 0 4 0 14 0 180 0
Милан 2021–22 Серија А 32 0 4 0 — 3[б 1] 0 39 0
2022–23 Серија А 22 0 0 0 — 7[б 1] 0 29 0
2023–24 Серија А 0 0 0 0 — 0 0 0 0
Вкупно 54 0 4 0 0 0 10 0 68 0
Вкупно 255 0 17 0 4 0 24 0 300 0

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Latest transfers summer: Milan“. Lega Serie A. Архивирано од изворникот на 30 August 2021.
  2. ↑ 2,0 2,1 „M. Maignan: Summary“. Soccerway. Perform Group. Посетено на 29 May 2021.
  3. ↑ Kao, Kevin, уред. (11 March 2012). „Rencontre avec le portier de l'équipe de France“ [Meeting with the France national team goalkeeper] (French). Le Populaire. Посетено на 25 July 2015.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  4. ↑ CJSS - Le Franco-Haitien Mike Maignan : « Je veux devenir le numéro 1 au PSG (Franco-Haitian Mike Maignan: "I want to become PSG's number 1") Архивирано на 25 јули 2015 г.
  5. ↑ Burke, Chris, уред. (11 March 2014). „Sánchez heads Madrid into semi-finals“. UEFA. Посетено на 25 July 2015.
  6. ↑ Ponchelet, David (6 June 2013). „Le Guyanais Mike Maignan signe avec le Paris Saint Germain!“ [French Guianese Mike Maignan signs with Paris Saint-Germain!] (French). La 1ere. Посетено на 9 October 2019.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  7. ↑ „PSG: cinq absents de marque face à Saint-Étienne“ [PSG: five big absences against Saint-Étienne] (French). Football 365. 17 December 2013. Посетено на 9 October 2019.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)[мртва врска]
  8. ↑ „Paris Saint Germain 5–0 Nantes“. BBC Sport. 19 January 2014. Посетено на 9 October 2019.
  9. ↑ „Mike Maignan : Le Haïtien à Lille pour 5 ans“ [Mike Maignan: Haitian to Lille for five years] (French). Africa Top Sports. 19 August 2015. Посетено на 9 October 2019.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  10. ↑ „Lille hold on for share of spoils at Rennes“. ESPN. PA Sport. 18 September 2015. Посетено на 9 October 2019.
  11. ↑ White, Adam; Devin, Eric (25 September 2017). „Marcelo Bielsa loses his cool as Lille's season goes from bad to worse“. The Guardian. Посетено на 9 October 2019.
  12. ↑ Noé, Sébastien (19 May 2019). „Trophées UNFP : Élu gardien de l'année, Mike Maignan dans le grand monde“ [Trophées UNFP : Voted goalkeeper of the year, Mike Maignan in the big world]. La Voix du Nord (French). Посетено на 9 October 2019.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  13. ↑ Holyman, Ian (24 May 2021). „Ligue 1: How Lille pulled off a shock title triumph - to leave PSG searching for answers“. BBC Sport. Посетено на 24 May 2021.
  14. ↑ „Lille hold their nerve to clinch their first Ligue 1 title for a decade“. The Guardian. 23 May 2021. Посетено на 24 May 2021.
  15. ↑ „Official Statement: Mike Maignan“. A.C. Milan. 27 May 2021. Посетено на 27 May 2021.
  16. ↑ „Soccer-Early Diaz strike gets Milan off to winning start“. Reuters. 23 August 2021. Посетено на 6 September 2021.
  17. ↑ F, Jonathan, уред. (5 February 2013). „Photo, Shoot: Marvellous Maignan Breaks Boca Hearts Al-Kass International Cup“. Just Football. Посетено на 25 July 2015.
  18. ↑ „Talents Hunter - Mike Maignan“. Архивирано од изворникот на 25 July 2015. Посетено на 25 July 2015.
  19. ↑ „Lille goalkeeper Mike Maignan earns France call-up“. Fox Sports. Associated Press. 21 May 2019. Посетено на 9 October 2019.
  20. ↑ Béal, Xavier (7 October 2020). „France-Ukraine : Première sélection pour Maignan qui remplace Mandanda à la mi-temps“ [France-Ukraine: First cap for Maignan who replaces Mandanda at half time]. Goal.com (French). Посетено на 14 November 2020.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  21. ↑ „Karim Benzema recalled to France squad for Euro 2020 after six-year absence“. Sky Sports. 19 May 2021. Посетено на 20 May 2021.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

ФК Милан – моментален состав

2 Калабрија · (к) 4 Бенасер · 7 Адли · 8 Лофтус Чик · 9 Жиру · 17 Леао · 11 Пулишиќ · 14 Рајндерс · 15 Јовиќ · 16 Мењан · 17 Окафор · 18 Ромеро · 19 Ернандес · 20 Калулу · 21 Чуквуезе · 23 Томори · 24 Кјер · 28 Тао · 30 Калдара · 31 Пелегрино · 32 Побега · 33 Круниќ · 42 Флоренци · 57 Спортиело · 69 Нава · 70 Траоре · 80 Муса · 83 Миранте · Manager: Пиоли


Грешка во наводот: Има ознаки <ref> за група именувана како „б“, но нема соодветна ознака <references group="б"/>.

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мајк_Мењан&oldid=5142876“