Трета крстоносна војна
| Трета крстоносна војна | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дел од Крстоносни војни | |||||||||
 Опсадата на Акра била првата борба од Третата крстоносна војна. |
|||||||||
|
|||||||||
| Завојувани страни | |||||||||
| Крстоносци | Сарацени | ||||||||
| Команданти и водачи | |||||||||
 Гај од Лусињан Конрад од Монферат Анри II од Шампањ Балијан од Ибелин Ричард I од Англија.svg){kind=small} Филип II од Франција Теобалд V, Гроф од Блоа Фредерик I, Свет Римски Император Фредерик VI, Гроф од Швабија Леополд V, Гроф од Австрија |  Саладин Из ад-Дин Масуд I Исак II Ангелус Исак Комнин од Кипар Танкред од СицилијаКилиј Арслан II |
||||||||
.svg){kind=small}
Трета крстоносна војна (1189 – 1192) — походот на европските владетели од крајот на XII век за ослободување на Светитете земји од арапскиот војсководец Саладин.
Падот на Ерусалим во рацете на муслиманите кај европските народи предизвикал многу лоши реакции. Папата Григориј VIII издал наредба за нов крстоносен поход. Владетелите на Германија, Фридрих Барбароса, на Франција-Филип Август и на Англија Хенри II на соборот во Мајнц се договориле за заеднички воени дејства. Но, германскиот цар починал од срцев удар.
Крстоносците успеале да ја заземат Антиохија, а Саладин се повлекол со војската во Ерусалим. Во опсадата на градот, Ричард (син на Фридрих) и Филип не можеле да пронајдат заеднички јазик за тоа кој да командува. Филип сепак на крај решил да го напушти подходот и се вратил во Франција.
Ричард I и Саладин успеале да потпишат договор, според кој Ерусалим останува под власта на муслиманите но тие нема да пречат на христијаните да го посетуваат градот. Англискиот крал си заминува во октомври, но самиот поход бил претставен како неуспешен и затоа тоа доведело и до Четвртата крстоносна војна.
 |
| |
|---|---|---|
|
| ||