Орта Маало
| Орта Маало | |
  Орта Маало Местоположба на Орта Маало во Македонија
Орта Маало на карта
| |
| Координати 41°37′54″N 22°5′49″E / 41.63167° СГШ; 22.09694° ИГД | |
| Регион |  Вардарски
|
| Општина | Неготино |
| Население | нема жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | |
| Надм. вис. | 591 м |
|
Орта Маало на општинската карта  Атарот на Орта Маало во рамките на општината | |
 Орта Маало на Ризницата
| |
Орта Маало или Орта Мале — историско село во Штипско, денес во најсевернот дел на атарот на Црвени Брегови, Општина Неготино.
Географија[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓало на 20 км југозападно од Штип, во северозападното подножје на Конечка Планина (Серта), на 5 км источно од Хаџи-Сејдели.
Историја[уреди | уреди извор]
Во XIX век Орта Маало било турско село во Штипската каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. Јокари Орта Махле имало 190 жители, а Ашаки Орта Махле - 115 жители, сите Турци.[2]
На етничката карта од 1927 г. Леонард Шулце Јена показва Орта махале (Orta Mahale) е покажано заедно со соседното маало Дуванци (Доганли, Doganli) како села со нејасен етнички состав.[3]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 10 до 25 Турци.[4]
Родови[уреди | уреди извор]
Орта Маало било турско село.
Според истражувањата од 1920-1924, родови во селото:
- Доселеници: Хаџи-Агушлар (6 к.), Ѓеримамиџалар (4 к.), Курдалилар (3 к.), Рустемлер (3 к.), Кадирамиџалардан (1 к.), стари доселеници од Турција, по потекло Јуруци; Латифовци (1 к.) доселени во 1913 година од селото Кара Оџали, а таму во 1908 година од селото Пештерница; Усин-Јајалар (4 к.) доселени биле во 1913 година од раселеното село Дуванци; Незирлар (1 к.) доселени во 1913 година од селото Кара Оџанли; Оџанан (1 к.) доселени од селото Шеоба.[5]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Иселеници има во Турција.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
 |
„Орта Маало“ на Ризницата ? |
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 231 - 232.
- ↑ Leonhard Schultze Jena. "Makedonien, Landschafts- und Kulturbilder", Jena, G. Fischer, 1927
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ . Радовановиќ, Воислав (1924). Тиквеш и Раец. Белград. Отсутно или празно
|title=(help)CS1-одржување: друго (link)
| ||||||||||||||||
