Жан-Пјер Соваж
| Жан-Пјер Соваж Jean-Pierre Sauvage | |
|---|---|
 Кристална структура на катенани изложена од Соваж и соработниците | |
| Роден(а) | 21 октомври 1944 Париз, Франција |
| Живеалиште | Франција |
| Националност | француска |
| Полиња | координациони соединенија супрамолекуларна хемија |
| Установи | Стразбуршки универзитет |
| Образование | |
| Докторски ментор | Жан-Мари Лен |
| Поважни награди |
|
Жан-Пјер Соваж (француски: Jean-Pierre Sauvage); (Париз, 21 октомври 1944) – француски хемичар кој работи на полето на координациони соединенија на Стразбуршкиот универзитет. Неговиот придонес е особено битен во развојот на молекуларните машини. Во 2016 година ја добил Нобеловата награда за хемија заедно со Фрејзер Стодарт и Бернард Феринга за „дизајн и синтеза на молекуларни машини“[1].
Животопис[уреди | уреди извор]
Соваж е роден во Париз на 21 октомври 1944 година.
Образование[уреди | уреди извор]
Докторат добил на Универзитетот Луј Пастер под менторство на Жан-Мари Лен (добитник на Нобеловата награда хемија во 1987 година). За време на подготовката на докторската дисертација, дал свој придонес на првите синтези на криптандски лиганди.[2]
Кариера[уреди | уреди извор]
После постдокторските истражувања со Малколм Грин, тој се вратил во Стразбур каде сега е професор емеритус.
Тој е креативен научник кој работел на повеќе полиња како електрохемиска редукција на јаглеродниот диоксид и модели на реактивни центри за фотосинтеза [3]. Голем дел од неговата работа се однесува на молекуларната топологија, особено механичко сврзани молекулски архитектури. Тој ги опишал синтезите на катенаните и молекуларните јазли врз основа на координационите соединенија [4].
Награди и почести[уреди | уреди извор]
За дописен член на Француската академија на науките е избран на 26 март 1990 година, а за член на 24 ноември 1997 година. Во 2016 година ја добил Нобеловата награда за хемија.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 2016 на официјалното мрежно место на Нобеловата награда
- ↑ Dietrich, B.; Lehn, J. M.; Sauvage, J. P. (1969). „Les Cryptates“. Tetrahedron Letters. 10 (34): 2889–2892. doi:10.1016/S0040-4039(01)88300-3.
- ↑ Collin, J. P.; Sauvage, J.-P. (1989). „Electrochemical reduction of carbon dioxide mediated by molecular catalysts“. Coord. Chem. Rev. 93: 245–268. doi:10.1016/0010-8545(89)80018-9.
- ↑ Dietrich-Buchecker, C.; Jimenez-Molero, M. C.; Sartor, V.; Sauvage, J.-P. (2003). „Rotaxanes and catenanes as prototypes of molecular machines and motors“. Pure and Applied Chemistry. 75: 1383–1393. doi:10.1351/pac200375101383.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||