Молекуларна машина
Молекуларна машина или наномашина[1] е секој цел број на молекуларни компоненти кои произведуваат квазимеханички движења (излез) како одговор на специфични дразби (влез).[2] Овој израз најчесто се употребува како општ поим за молекули кои едноставно ги имитираат функциите што се случуваат на макроскопско ниво. Поимот е исто така чест во нанотехнологијата, каде се претпоставува постоење на низа сложени молекуларни машини за конструкција на наноасемблери. Молекуларните машини можат да се поделат на две пошироки категории: синтетички и биолошки.
Молекуларните системи способни да ја менуваат рамнотежата на хемиските или механичките процеси претставуваат потенцијална важна гранка на хемијата и нанотехнологијата. Бидејќи градиентот добиен од овој процес може да изведува корисна работа, овие типови на системи, по дефиниција, се пример за молекуларни машини.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Satir, Peter; Søren T. Christensen (2008-03-26). „Structure and function of mammalian cilia“. Histochemistry and Cell Biology. Springer Berlin / Heidelberg. 129 (6): 688. doi:10.1007/s00418-008-0416-9. PMC 2386530. PMID 18365235. 1432-119X. Архивирано од изворникот на 2020-04-28. Посетено на 2009-09-11.
- ↑ Ballardini R, Balzani V, Credi A, Gandolfi MT, Venturi M. (2001). „Artificial Molecular-Level Machines: Which Energy To Make Them Work?“. Acc. Chem. Res. 34 (6): 445–455. doi:10.1021/ar000170g.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
 | Оваа статија од областа на физиката е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
 | Оваа статија од областа на хемијата е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |