Елбаит

Елбаит — натриумски, литиумски, алуминиумски или борен силикат, со хемиски состав Na(Li_1,5Al_1,5)Al₆Si₆O₁₈(BO₃)₃(OH)₄,^[1] е минерален вид кој припаѓа на шестчлената прстенеста циклосиликатска турмалинска група.

Елбаит формира три серии, со дравит, со флуор-лидикоатит и со шорл.

Како скапоцен камен, елбаит е пожелен член на групата турмалини поради разновидноста, длабочината на неговите бои и квалитетот на кристалите. Првично бил откриен на островот Елба во Италија, во 1913 година. Оттогаш може да се пронајде во многу други делови на светот. Во 1994 година, голема количина елбаит била откриена во Канада, кај езерата О'Грејди во Јукон.

Елбаитот се формира во магматски и во метаморфни карпи и вени, во асоцијација со лепидолит, микроклина и сподумен, во гранитни пегматити; со андалусит и биотит, во шкрилци, со молибденит и каситерит и во масивни хидротермални заменски наоѓалишта.

Елбаит е алохроматичен, што значи дека трагите од нечистотии можат да ги обојат кристалите и да бидат силно плеохроични. Секоја боја на виножитото може да биде претставена со елбаит, а некои покажуваат и разнобојна зона. Микроскопските ацикуларни подмножества во некои елбаитни кристали го покажуваат ефектот на мачкиното око во полираните кабошони.

Варијанти на елбаит[уреди | уреди извор]

Безбојна: сорта акроит (од грчкиот „άχρωμος“ што значи „безбоен“)
Црвено или розово-црвено: сорта рубелит (од рубин)
Светло сина до синкаво зелена: бразилска сорта индиколит (од индиго)
Зелена: Бразилска сорта верделит (од смарагд)
Турмалин-лубеница е зонирана сорта со црвеникав центар опкружен со зелена надворешна зона која наликува на кора од лубеница, евидентна во попречниот пресек на парчиња призми, кои често прикажуваат закривени страни.