Литиум флуорид

Литиум флуорид
	; __Li+ __ F−
	Назив според МСЧПХ Литиум флуорид
Назнаки
CAS-бр.	7789-24-4
ChemSpider	23007
EC-број	232-152-0
	МХН InChI=1S/FH.Li/h1H;/q;+1/p-1 ; Key: PQXKHYXIUOZZFA-UHFFFAOYSA-M ; InChI=1/FH.Li/h1H;/q;+1/p-1; Key: PQXKHYXIUOZZFA-REWHXWOFAG ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	224478
RTECS-бр.	OJ6125000
	SMILES [Li+].[F-] ;
UNII	1485XST65B
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	бел прашок или транспарентни кристали,; хигроскопен
Густина	2.635 g/cm3
Точка на топење
Точка на вриење
Растворливост во вода	0.127 g/100 mL (18 °C); 0.134 g/100 mL (25 °C)
Производ на растворливост, Ksp	1.84×10−3
Растворливост	растворлив во HF ; нерастворлив во етанол
Магнетна чувствителност (χ)	−10.1·10−6 cm3/mol
Показател на прекршување (nD)	1.3915
Структура
Кристална структура	Кубна
Константа на решетката
Геометрија на молекулата	Linear
Термохемија
Ст. енталпија на; формирање ΔfHo298	-616 kJ/mol
Стандардна моларна; ентропија So298	35.73 J/(mol·K)
Специфичен топлински капацитет, C	1.507J/(g K)
Опасност
	GHS-ознаки:
Пиктограми
Сигнални зборови	Опасност
Изјави за опасност	H301, H315, H319, H335
NFPA 704	3 0 0
	Смртоносна доза или концентрација:
LD50 (средна доза)	143 mg/kg (орално, стаорец)
Слични супстанци
Други анјони	Литиум хлорид; Литиум бромид; Литиум јодид; Литиум астатид
Други катјони	Натриум флуорид; Калиум флуорид; Рубидиум флуорид; Цезиум флуорид; Франциум флуорид
Дополнителни податоци
	(што е ова?) (провери); Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Литиум флуорид е неорганско соединение со хемиска формула LiF. Тоа е безбојна цврста материја, која преминува во бело со намалување на големината на кристалот. Иако нема мирис, литиум флуоридот има горчлив-солен вкус. Неговата структура е аналогна на онаа на натриум хлоридот, но е многу помалку растворлив во вода. Главно се користи како компонента на стопените соли (растопи).^[4] Формирањето на LiF од соодветните елементи ослободува една од највисоките енергија по маса на реактанти, втора по онаа на BeO.

Производство[уреди | уреди извор]

LiF се подготвува од литиум хидроксид или литиум карбонат со водород флуорид.^[5]

Употреба[уреди | уреди извор]

Прекурсор на LiPF₆ за батерии[уреди | уреди извор]

Литиум флуоридот реагира со водород флуорид (HF) и фосфор пентахлорид за да се добие литиум хексафлуорофосфат, состојка во електролитот на литиум јонската батерија.

Во растопи[уреди | уреди извор]

Флуорот се произведува со електролиза на стопениот калиум бифлуорид. Оваа електролиза продолжува поефикасно кога електролитот содржи неколку проценти LiF, можеби затоа што го олеснува формирањето на Li-C-F интерфејс на јаглеродните електроди.^[4] Корисна стопена сол, FLiNaK, се состои од мешавина на LiF, заедно со натриум флуорид и калиум флуорид. Примарната течност за ладење за Експериментот на реакторот со стопена сол беше FLiBe; LiF-BeF₂ (66-33 mol%).

Оптика[уреди | уреди извор]

Поради големиот појас за LiF, неговите кристали се проѕирни за ултравиолетово зрачење со кратка бранова должина, повеќе од кој било друг материјал. Затоа, LiF се користи во специјализирана оптика за вакуумскиот ултравиолетовиот спектар.^[6] Литиум флуоридот се користи и како дифракционен кристал во спектрометријата со Х-зраци.

Детектори на радијација[уреди | уреди извор]

Исто така се користи како средство за снимање на изложеноста на јонизирачко зрачење од гама зраци, бета честички и неутрони (индиректно, користејќи [[литиум-6]] (n,алфа) јадрена реакција) во термолуминисцентни дозиметри. ⁶LiF наноправ збогатен до 96% се користи како неутронски реактивен материјал за полнење за микроструктурирани полупроводнички неутронски детектори (MSND).^[7]

Јадрени реактори[уреди | уреди извор]

Литиум флуорид (високо збогатен со заедничкиот изотоп литиум-7) ја формира основната состојка на претпочитаната мешавина на флуоридна сол што се користи во јадрените реактори со течен флуорид. Типично, литиум флуоридот се меша со берилиум флуорид за да се формира основен растворувач (FLiBe), во кој се внесуваат флуориди на ураниум и ториум. Литиум флуоридот е исклучително хемиски стабилен и мешавините LiF/BeF₂ (FLiBe) имаат ниски точки на топење (360 до 459 °C или 680 до 858 °F) и најдобри неутронски својства на комбинациите на флуоридни соли соодветни за употреба во реакторот. MSRE користеше две различни мешавини во двете кола за ладење.

Катода за PLED и OLED[уреди | уреди извор]

Литиум флуоридот е широко користен во PLED и OLED како споен слој за подобрување на инјектирањето на електрони. Дебелината на LiF слојот е обично околу 1 nm. Диелектричната константа (или релативната пропустливост) на LiF е 9,0.^[8]

Природна појава[уреди | уреди извор]

Природниот литиум флуорид е познат како исклучително редок минерал грицеит.^[9]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (English) (99. изд.). CRC Press. стр. 5–188. ISBN 978-1138561632.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
↑ „Lithium fluoride - Product Specification Sheet“. Sigma-Aldrich. Merck KGaA. Посетено на 1 Sep 2019.
↑ „Lithium fluoride“. Toxnet. NLM. Архивирано од изворникот 12 August 2014. Посетено на 10 Aug 2014.
↑ ^4,0 ^4,1 Aigueperse J, Mollard P, Devilliers D, и др. (2005). „Fluorine Compounds, Inorganic“. Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. doi:10.1002/14356007.a11_307. ISBN 9783527303854.
↑ Bellinger SL, Fronk RG, McNeil WJ, и др. (2012). „Improved High Efficiency Stacked Microstructured Neutron Detectors Backfilled With Nanoparticle ⁶LiF“. IEEE Trans. Nucl. Sci. 59 (1): 167–173. Bibcode:2012ITNS...59..167B. doi:10.1109/TNS.2011.2175749. S2CID 19657691.
↑ „Lithium Fluoride (LiF) Optical Material“. Crystran 19. 2012. Архивирано од изворникот на 2012-04-18. Посетено на 2023-02-27.
↑ McGregor DS, Bellinger SL, Shultis JK (2013). „Present status of microstructured semiconductor neutron detectors“. Journal of Crystal Growth. 379: 99–110. Bibcode:2013JCrGr.379...99M. doi:10.1016/j.jcrysgro.2012.10.061. hdl:2097/16983.
↑ Andeen C, Fontanella J, Schuele D (1970). „Low-Frequency Dielectric Constant of LiF, NaF, NaCl, NaBr, KCl, and KBr by the Method of Substitution“. Phys. Rev. B. 2 (12): 5068–73. Bibcode:1970PhRvB...2.5068A. doi:10.1103/PhysRevB.2.5068.
↑ „Griceite mineral information and data“. Mindat.org. Архивирано од изворникот 7 March 2014. Посетено на 22 Jan 2014.

[crc-1] John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (English) (99. изд.). CRC Press. стр. 5–188. ISBN 978-1138561632.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)

[2] „Lithium fluoride - Product Specification Sheet“. Sigma-Aldrich. Merck KGaA. Посетено на 1 Sep 2019.

[3] „Lithium fluoride“. Toxnet. NLM. Архивирано од изворникот 12 August 2014. Посетено на 10 Aug 2014.

[Aigs-4] 4,0 ^4,1 Aigueperse J, Mollard P, Devilliers D, и др. (2005). „Fluorine Compounds, Inorganic“. Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH. doi:10.1002/14356007.a11_307. ISBN 9783527303854.

[5] Bellinger SL, Fronk RG, McNeil WJ, и др. (2012). „Improved High Efficiency Stacked Microstructured Neutron Detectors Backfilled With Nanoparticle ⁶LiF“. IEEE Trans. Nucl. Sci. 59 (1): 167–173. Bibcode:2012ITNS...59..167B. doi:10.1109/TNS.2011.2175749. S2CID 19657691.

[crystran.co.uk-6] „Lithium Fluoride (LiF) Optical Material“. Crystran 19. 2012. Архивирано од изворникот на 2012-04-18. Посетено на 2023-02-27.

[7] McGregor DS, Bellinger SL, Shultis JK (2013). „Present status of microstructured semiconductor neutron detectors“. Journal of Crystal Growth. 379: 99–110. Bibcode:2013JCrGr.379...99M. doi:10.1016/j.jcrysgro.2012.10.061. hdl:2097/16983.

[8] Andeen C, Fontanella J, Schuele D (1970). „Low-Frequency Dielectric Constant of LiF, NaF, NaCl, NaBr, KCl, and KBr by the Method of Substitution“. Phys. Rev. B. 2 (12): 5068–73. Bibcode:1970PhRvB...2.5068A. doi:10.1103/PhysRevB.2.5068.

[9] „Griceite mineral information and data“. Mindat.org. Архивирано од изворникот 7 March 2014. Посетено на 22 Jan 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]