Даг Хамаршелд — Википедија

Даг Хамаршелд Dag Hammarskjöld

Роден	29 јули 1905 Јеншепинг, Шведска
Починал	18 септември 1961 Н'дола, Родезија и Њасаленд авионска несреќа
Националност	Шведска
Познат	Генерален секретар на ООН
Занимање	правник, дипломат, публицист

Даг Хамаршелд (шведски: Dag Hammarskjöld) — шведски дипломат, писател и втор Генерален секретар на ОН. Загинал во авионска несреќа во Северна Родезија (денес Замбија), додека бил на мировна мисија во Конго. Тој е единствениот добитник на Нобеловата награда посмртно, и единствениот Генерален секретар на ОН кој починал додека бил на функција.

Оваа биографска статија за личност од Шведска е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите.

Нормативна контрола	WorldCat VIAF: 9861820 LCCN: n79034467 ISNI: 0000 0001 1037 6683 GND: 118545388 SELIBR: 211403 SUDOC: 032057938 BNF: cb12029110m (податоци) BIBSYS: 90061524 MusicBrainz: a82ca9af-fc48-40e0-8601-3339da2d127a NLA: 35166507 NDL: 00467865 NKC: jn20000700664 BNE: XX1202674 CiNii: DA01960585 KulturNav: id

п р у Добитници на Нобеловата награда за мир

1901–1925	1901 Анри Динан и Фредерик Паси 1902 Ели Дикомен и Шарл Албер Гоба 1903 Вилијам Рандал Кример 1904 Институт за меѓународно право 1905 Берта фон Сутнер 1906 Теодор Рузвелт 1907 Ернесто Теодоро Монета и Луј Рено 1908 Клас Понтус Арнолдсон и Фредрик Бајер 1909 Огист Бернер и Пол де Констан 1910 Постојана меѓународна мировна канцеларија 1911 Тобијас Асер и Алфред Фрид 1912 Елиху Рут 1913 Анри Лафонтен 1917 Црвен крст 1919 Вудро Вилсон 1920 Леон Буржоа 1921 Јалмар Брантинг и Кристијан Ланге 1922 Фритјоф Нансен 1925 Остин Чемберлен и Чарлс Доз

1926–1950	1926 Аристид Бријан и Густав Штреземан 1927 Фердинанд Буисон и Лудвиг Квиде 1929 Франк Келог 1930 Ларс Седерблом 1931 Џејн Адамс и Николас Батлер 1933 Норман Ејнџел 1934 Артур Хендерсон 1936 Карл фон Осјецки 1937 Роберт Сесил 1938 Нансенова меѓународна канцеларија за бегалци 1944 Црвен крст 1945 Кордел Хал 1946 Емили Грин Болч и Џон Мот 1947 Американски комитет на пријателски услуги 1949 Џон Бојд Ор 1950 Ралф Банч

1951–1975	1951 Леон Жуо 1952 Алберт Швајцер 1953 Џорџ Катлет Маршал 1954 Висок комесаријат на ООН за бегалци 1957 Лестер Пирсон 1958 Жорж Пир 1959 Филип Ноел-Бејкер 1960 Алберт Лутули 196 Даг Хамаршелд 1962 Лајнус Карл Полинг 1963 Црвен крст 1964 Мартин Лутер Кинг 1965 УНИЦЕФ 1968 Рене Касен 1969 МРО 1970 Норман Борлог 1971 Вили Брант 1973 Хенри Кисинџер 1974 Шон МекБрајд и Еисаку Сато 1975 Андреј Сахаров

1976–2000	1976 Бети Вилијамс и Мејрид Кориган Мегвајер 1977 Амнести интернашенал 1978 Анвар ел Садат и Менахем Бегин 1979 Мајка Тереза 1980 Адолфо Перез Ескивел 1981 Висок комесаријат на ООН за бегалци 1982 Алва Мирдал и Алфонсо Роблес 1983 Лех Валенса 1984 Дезмонд Туту 1985 МГФПНВ 1986 Ели Визел 1987 Оскар Аријас Санчез 1988 МСООН 1989 Тензин Гјатсо 1990 Михаил Горбачов 1991 Аунг Сан Су Ќи 1992 Ригоберта Менчу Тум 1993 Нелсон Мандела и Фредерик де Клерк 1994 Јасер Арафат, Шимон Перес и Јицак Рабин 1995 Џозеф Ротблат и ПКНСП 1996 Карлос Бело и Жозе Рамос Орта 1997 МДЗМ и Џоди Вилијамс 1998 Џон Хјум и Дејвид Тримбл 1999 Лекари без граници 2000 Ким Дае-Јунг

2001–денес	2001 Организација на Обединетите нации и Кофи Анан 2002 Џими Картер 2003 Ширин Ебади 2004 Вангари Матаи 2005 МАНЕ и Мухамед Ел Барадеј 2006 Мухамед Јунус и банка Грамен 2007 МПКП и Ал Гор 2008 Марти Ахтисари 2009 Барак Обама 2010 Љу Сјаобо 2011 Елен Џонсон Серлиф, Лејма Гбови и Тавакул Карман 2012 Европска Унија 2013 Организација за забрана на хемиско оружје 2014 Калијаш Сатијарти и Малала Јусуфзаи 2015 Туниски национален квартет 2016 Хуан Мануел Сантос 2017 Меѓународна кампања за укинување на нуклеарното оружје 2018 Надија Мурад и Денис Муквеге 2019 Абиј Ахмед Али 2020 Светска програма за храна 2021 Марија Реса и Дмитриј Муратов 2022 Алес Бјаљацки, Меморијал и Центар за граѓански слободи