Гаскарка
| Гаскарка Καλοχώρι | |
|---|---|
 Поглед на Солун од лагуната на Гаскарка | |
  Гаскарка | |
|
Местоположба во областа   Гаскарка | |
| Координати: 40°38.31′N 22°51.26′E / 40.63850° СГШ; 22.85433° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски |
| Општина | Делта |
| Општ. единица | Ехедор |
| Надм. вис. | 3 м |
| Население (2021)[1] | |
| • Вкупно | 4.626 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| Пошт. бр. | 575 00 |
| Повик. бр. | +30-231 |
Гаскарка (грчки: Καλοχώρι, Калохори; до 1924 г. Κασκάρκα, Каскарка[2]) — село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Делта во областа Централна Македонија, Грција. Населението брои 4.626 жители (2021).
Потекло на името
[уреди | уреди извор]Името Гаскарка доаѓа од зборот гаска, т.е. гуска на солунскиот дијалект, и го опишува ова место како дом за многу вакви птици[3] — блатното подрачје на блиската делта на Вардар, Галик и Бистрица која денес е национален парк. Ова го потврдува и британскиот дипломат Вилијам М. Лик, кој минувал низ Гаскарка во почетокот на XIX век.
Со исто потекло е името на месноста Гаскарник кај струмичкото село Сарај, во која се наоѓаат остатоци од доцноантичка населба.
Географија
[уреди | уреди извор]Селото е се наоѓа во областа Вардарија, 8 км западно од градот Солун. Лежи на самиот брег на Солунскиот Залив, крај устието реката Галик. Атарот зафаќа површина од 32 км2.[4] Поради блискоста до Солун, се смета за негово своевидно предградие.
Историја
[уреди | уреди извор]Во општинските извори се тврди дека местото било ненаселено пред доведувањето на грчки дојденци,[3] но веројатно се работи за старо македонско (според Симовски можеби турско) село кое не се спомнува ниту од К’нчов, ниту од Мишев (Бранков). Симовски смета дека настрадало во Балканските војни, и затоа во 1913 г. е заведено како напуштено, што значи дека тука сепак имало населба пред грчките доселувања.[4] Во 1920 г. е пренаселено со Грци доведени од Турција и Бугарија, чиј број изнесувал 238. По 1922 г. дошле и други доселенички семејства, така што во 1924 г. селото нараснало на 228 семејства, од кои 160 биле од Источна Тракија, 56 од Бугарија, 10 од Мала Азија и едно семејство до Кавказ. Истата 1924 г. селото е преименувано во Калохори, што во превод значи „добро село“. Во 1928 г. селото веќе имало 1.005 жители, сите доселеници[4] (или 231 семејства со 913 жители според друг извор).[5]
Во наредните десетлетија населението продолжило да се зголемува, што се должи на поволната клима, блискоста до Солун, извршената мелиорација и плодноста на почвата.[4] Така, во 1940 г. Гаскарка имала 1.373 жители, накачувајќи се на 1.623 на пописот од 1951 г. Во 1961 г. се заведени 2.019, а во 1971 г. — 2.609 жители. Според пописот од 1981 г. во селото живееле 3.020 лица, а во 1991 г. бројот се накачил на 3.424.[4] Ова тежнеење продолжило и понатаму — 3.950 во 2001 и 4.672 жители во 2011 г.
Население
[уреди | уреди извор]Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
| Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 1.373 | 1.623 | 2.109 | 2.609 | 3.020 | 3.424 | 3.950 | 4.672 | 4.626 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]Стопанство
[уреди | уреди извор]Во Гаскарка се произведуваат големи количества овошје, градинарски култури и жито, а прилично развиено е и краварството.[4]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Κασκάρκα - Καλοχώριον
- ↑ 3,0 3,1 Страница за Гаскарка на порталот на општината Делта (грчки)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 314.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 20 јуни 2012. Посетено на 20 јуни 2012.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||||||||