Затворо
| Затворо Ζάτφορο | |
|---|---|
  Затворо | |
|
Местоположба во областа   Затворо | |
| Координати: 40°35.22′N 22°38.16′E / 40.58700° СГШ; 22.63600° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Солунски |
| Општина | Делта |
| Општ. единица | Вардар |
| Надм. вис. | 2 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Затворо (грчки: Ζάτφορο, подоцна Βάλτος, Валтос) — поранешно село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Делта на Солунскиот округ во областа Централна Македонија.
Географија[уреди | уреди извор]
Селото е било разположено в района на областта Урумлак југоисточно од паланката Гида, на 2 км западно од Клиди и на 2 км југозападно од Јунчии(Кимина). Лежело на левиот брег на реката на Колудеј.
Историја[уреди | уреди извор]
Во XIX век Затворо било грчки чифлик во Солунската каза, сопственост на Авзи-бег од Клиди. Селото било на северозападната граница на гркојазичната област Урумлак, вон физичките граници на областа (реката Колудеј).[1] Следното село на североисток е македонското Јунчии. Да 1880 г. тука минувал ракав на Вардар.[2]
Селото било дел од Камбаниската епископија на Солунската митрополија.[3] На крајот од XIX век грчки учители во Затворо биле браќата Константинос и Стефанос Вафидис.[3]
Според извештај на на Димитриос Сарос од 1906 г. Затворо е село во Камбаниската епископија со 15 „гркојазични“ семејства (според грчки податоци), дојдени од Корифи, Клиди, Чинар Фурнуси Либаново[4], вкупно 75 жители.[1] Селото било чифлик на Авџи-бег, но бргу е напуштено.[2]
За време на Балканските војни селото е окупирано од грчка војска и во 1913 г. е припоено кон Грција. Во меѓувоениот период Затворо е напуштено.[5]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Παπαδόπουλος, Στ. Ι (1975). „Η κατάσταση της παιδείας το 1906 στην ύπαιθρο του Κάζα Θεσσαλονίκης: (Μια ανέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου)“ (PDF). Μακεδονικά. Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. XV (8): 136–137. no-break space character во
|pages=во положба 4 (help) - ↑ 2,0 2,1 Μπαλάσης, Ευγένιος (Ιούλιος 2009). Οικισμοί του Κάμπου της Θεσσαλονίκης την περίοδο 1900-1940 : Μεταπτυχιακή Εργασία Επιβλ. Καθ. Μ. Μυρίδης. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πολυτεχνικής Σχολή. Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Τεχνικές και Μέθοδοι στην Ανάλυση, Σχεδίαση και ∆ιαχείριση του Χώρου Χαρτογραφική Παραγωγή και Γεωγραφική Ανάλυση. стр. 50. Проверете ги датумските вредности во:
|year=(help) - ↑ 3,0 3,1 Κουκουρίκης, Κωνσταντίνος, Πηνελόπη Ευαγγέλου (2008). „Ένα Μακεδονικό σπίτι 105 ετών“. Посетено на 3 април 2018.
- ↑ Παπαδόπουλος, Στ. Ι (1975). „Η κατάσταση της παιδείας το 1906 στην ύπαιθρο του Κάζα Θεσσαλονίκης: (Μια ανέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου)“ (PDF). Μακεδονικά. Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. XV (8): 135.
- ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. „Οικισμοί της Θεσσαλονίκης που αρχίζουν από Ζ“. lithoksou.net. Посетено на 3 април 2018.
| ||||||||||||||||||||||