Прејди на содржината

Затворо

Координати: 40°35.22′N 22°38.16′E / 40.58700° СГШ; 22.63600° ИГД / 40.58700; 22.63600
Од Википедија — слободната енциклопедија
Затворо
Ζάτφορο
Затворо is located in Грција
Затворо
Затворо
Местоположба во областа
Затворо во рамките на Делта (општина)
Затворо
Местоположба на Затворо во Солунскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 40°35.22′N 22°38.16′E / 40.58700° СГШ; 22.63600° ИГД / 40.58700; 22.63600
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругСолунски
ОпштинаДелта
Општ. единицаВардар
Надм. вис.&100000000000000020000002 м
Население
 • Вкупноиселено
Час. појасEET (UTC+2)
 • Лето (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Затворо (грчки: Ζάτφορο, подоцна Βάλτος, Валтос) — поранешно село во Солунско, Егејска Македонија, денес во општината Делта на Солунскиот округ во областа Централна Македонија.

Географија

[уреди | уреди извор]

Селото било сместено во областа Урумлак југоисточно од паланката Гида, на 2 км западно од Клиди и на 2 км југозападно од Јунчии. Лежело на левиот брег на реката на Колудеј.

Историја

[уреди | уреди извор]

Во XIX век Затворо било грчки чифлик во Солунската каза, сопственост на Авзи-бег од Клиди. Селото било на северозападната граница на гркојазичната област Урумлак, вон физичките граници на областа (реката Колудеј).[1] Следното село на североисток е македонското Јунчии. Да 1880 г. тука минувал ракав на Вардар.[2]

Селото било дел од Камбаниската епископија на Солунската митрополија.[3] На крајот од XIX век грчки учители во Затворо биле браќата Константинос и Стефанос Вафидис.[3]

Според извештај на на Димитриос Сарос од 1906 г. Затворо е село во Камбаниската епископија со 15 „гркојазични“ семејства (според грчки податоци), дојдени од Корифи, Клиди, Чинар Фурнуси Либаново[4], вкупно 75 жители.[1] Селото било чифлик на Авџи-бег, но бргу е напуштено.[2]

За време на Балканските војни селото е окупирано од грчка војска и во 1913 г. е припоено кон Грција. Во меѓувоениот период Затворо е напуштено.[5]

  1. 1,0 1,1 Παπαδόπουλος, Στ. Ι (1975). „Η κατάσταση της παιδείας το 1906 στην ύπαιθρο του Κάζα Θεσσαλονίκης: (Μια ανέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου)“ (PDF). Μακεδονικά. Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. XV (8): 136–137. no-break space character во |pages= во положба 4 (help)
  2. 2,0 2,1 Μπαλάσης, Ευγένιος (Ιούλιος 2009). Οικισμοί του Κάμπου της Θεσσαλονίκης την περίοδο 1900-1940 : Μεταπτυχιακή Εργασία Επιβλ. Καθ. Μ. Μυρίδης. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πολυτεχνικής Σχολή. Τμήμα Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Τεχνικές και Μέθοδοι στην Ανάλυση, Σχεδίαση και ∆ιαχείριση του Χώρου Χαρτογραφική Παραγωγή και Γεωγραφική Ανάλυση. стр. 50. Проверете ги датумските вредности во: |year= (help)
  3. 3,0 3,1 Κουκουρίκης, Κωνσταντίνος, Πηνελόπη Ευαγγέλου (2008). „Ένα Μακεδονικό σπίτι 105 ετών“. Посетено на 3 април 2018.
  4. Παπαδόπουλος, Στ. Ι (1975). „Η κατάσταση της παιδείας το 1906 στην ύπαιθρο του Κάζα Θεσσαλονίκης: (Μια ανέκδοτη έκθεση του Δημητρίου Μ. Σάρρου)“ (PDF). Μακεδονικά. Θεσσαλονίκη: Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. XV (8): 135.
  5. Λιθοξόου, Δημήτρης. „Οικισμοί της Θεσσαλονίκης που αρχίζουν από Ζ“. lithoksou.net. Посетено на 3 април 2018.