Севернобачки Округ

Севернобачки Округ
Севернобачки Округ; Severnobački okrug; Севернобачки округ; Észak-bácskai körzet
	Округ во Србија
	; Местоположба на Севернобачкиот Округ во Србија
Држава	Србија
Покраина	Војводина
Административен центар	Суботица
Управа
• Началник	Драги Вучковиќ
Површина
• Вкупно	1,784 км2 (0,689 ми2)
Население (попис во 2011)
• Вкупно	186,906
• Густина	100/км2 (270/ми2)
ISO 3166	RS-01
Општини	2 и 1 град
Населби	45
- Градови и гратчиња	3
- Села	42
Мреж. место	severnobacki.okrug.gov.rs

Севернобачки Округ (српски: Севернобачки округ; унгарски: Észak-bácskai körzet) — една од седумте административни области на автономната покраина Војводина, Србија. Се наоѓа во бачката географска област. Според резултатите од пописот од 2011 година, округот брои население од 186.906 жители. Административен центар на округот е градот Суботица.

Административна историја

Во IX век со областа владеел бугарско-словенскиот војвода Салан. Од 11 до 16 век, за време на администрацијата на средновековното Кралство Унгарија, областа била претежно дел од Бачката Жупанија, со мали северни делови од него во Бодрошката Жупанија и Чонградската Жупанија. Во 1526-1527 година, областа била управувана од независниот српски владетел, царот Јован Ненад, додека за време на османлиската управа (16-17 век), била дел Сегединскиот Санџак.

За време на управата на Хабсбурговците (18 век), областа била поделена помеѓу Бодрошката Жупанија, Бачката Жупанија и Воена Краина. Двете жупании биле споени во една, Бачко-бодрошка Жупанија во 18 век. По укинувањето на делот Теис-Марош од Воена Краина во 1751 година, дел од таа територија исто така била вклучена во Бачко-бодрошката Жупанија. Единствениот дел од областа што останал во рамките на Воена Краина била Шајкашка. Од 1751 до 1848 година, североисточниот дел од областа припаѓал на автономниот Потиски Округ.

За време на кралската српско-хрватско-словенечка (југословенска) администрација (1918-1941), областа првично била дел од жупанијата Нови Сад (1918-1922). Помеѓу 1922-29 година била поделена помеѓу Бачката и Белградска Област, додека од 1929-41 година била дел од Дунавската Бановина. За време на унгарско-германската окупација на Оската (1941-1944), областа била вклучена во Бачко-бодрошката Жупанија.

Од 1944 година, областа била дел од автономната југословенска Војводина (која била дел од новата социјалистичка југословенска Србија од 1945 година). Денешните окрузи на Србија (вклучувајќи го и Јужнобачкиот Округ) биле дефинирани со акт на Владата на Србија од 29 јануари 1992 година.

Општини

Севернобачкиот Округ се состои од три општини и 45 месни заедници. Општините се:

Суботица (унгарски: Szabadka)
Бачка Топола (унгарски: Topoly )
Мали Иѓош (унгарски: Kishegyes)

Демографија

Население во минатото
Година	Нас.	±%
1948	184.506	—
1953	186.569	+1.1%
1961	198.392	+6.3%
1971	205.929	+3.8%
1981	211.475	+2.7%
1991	205.401	−2.9%
2002	200.140	−2.6%
2011	186.906	−6.6%

Според последниот официјален попис направен во 2011 година,^[1] Севернобачкиот Округ имал 186.906 жители.

Етнички групи

Населението во областа е етнички мешано.

Етничко група	попис 2002 година		попис 2011 година
Етничко група	Жители	%	Жители	%
Унгарцит	87.181	43,56%	76.262	40,80%
Срби	49.637	24,8%	50.472	27,00%
Хрвати	17.227	8,61%	14.536	7,78%
Буњевци	16.454	8,22%	13.772	7,37%
Црногорцит	5.219	2,61%	3.654	1,95%
Југословени	9.488	4,74%	3.426	1,83%
Роми	1.680	0,84%	3.342	1,79%
Вкупно	200.140		186.906

Јазици

Јазици што се зборуваат во округот (попис 2002):

унгарски = 88.464 (44,20%)
Српски = 88.323 (44,13%) (*)
Хрватски = 9.106 (4,55%) (*)
Друго.

(*) Вкупниот број на говорители на јужнословенските јазици (српски и хрватски) кои живеат во областа е 97.429 (48,68%).

Религија

Религија (попис 2002):

Римокатоликци = 117.456 (58,69%)
Православни = 55.028 (27,50%)
Протестанти = 9.844 (4,92%)
Друго.

Општини и месни заедници

Во 2002 година, две општини имале унгарско етничко мнозинство: Бачка Топола (58,94%) и Мали Иѓош (55,92%), додека една општина (Суботица) е етнички мешана. Населението на Суботица го сочинуваат: Унгарци (38,47%), Срби (24,14%), Хрвати (11,24%), Буњевци (10,95%), Југословени (5,76%), Црногорци (1,25%) и други.

Што се однесува до локалните заедници, 20 имаат унгарско мнозинство, 15 имаат српско мнозинство, седум имаат хрватско/буњевачко, една има црногорско мнозинство и две се етнички мешани, со релативно унгарско мнозинство.

Култура

Суботица е мултиетнички и мултирелигиозен центар; покрај поголемите римокатолички и српски православни заедници, во градот има речиси триесет други мали верски заедници. Највпечатливи верски објекти се катедралата Света Тереза од Авила од 1797 година, Францисканскиот манастир од 1723 година, Православната црква од 18 век, синагогата и православната црква во Александрово, двете од 17 век.

Економија

Во согласност со своите многу богати ресурси, индустријата за преработка на храна во регионот е добро развиена. Најдобри примери се месната индустрија „29 Ноември“, прехранбената фабрика „Пионир“ и фабриката за леб и брашно „Фиделинка“. Суботица е рангирана меѓу водечките заедници во Србија кога станува збор за приносите на земјоделските култури (пченка, пченица и сончоглед).

Поврзано

Наводи

↑ „2011 Census of Population, Households and Dwellings in the Republic of Serbia“ (PDF). stat.gov.rs. Statistical Office of the Republic of Serbia. Посетено на 16 January 2017.

Надворешни врски

severnobacki.okrug.gov.rs

[1] „2011 Census of Population, Households and Dwellings in the Republic of Serbia“ (PDF). stat.gov.rs. Statistical Office of the Republic of Serbia. Посетено на 16 January 2017.

[1]